Pathologisch liegen

Ik heb niet alle verhalen hier gelezen over slachtoffers van ’n narcist(e).
ben nog geen verhaal tegengekomen van ’n narcist, ik weet niet waarom.
Maar dit is het verhaal van ’n narcist. Ik ben opgegroeid in ’n gezin met 6 kinderen waarvan ik de op 1 na jongste was. In ons gezin maakte vader de dienst uit. Hij was heel autoritair en had z’n handen aardig los staan. Ook mijn moeder, die erg bang voor hem was gebruikte haar handen om dingen gedaan te krijgen. Er heerste geen veiligheid en vertrouwen, alleen angst, ook geen liefde. het huwelijk tussen mijn ouders was ’n regelrechte ramp. Die angst maakte dat ik ging liegen, liegen om geen straf te krijgen. Dat werd ’n patroon in mijn jeugd en zette zich voort toen ik het huis uit ging. Pas veel en veel later, ik was 52 toen ik instortte en in de hulpverlening terecht kwam. De psycholoog zei tegen mij dat ik als kind al in een depressie was gedoken zonder dat zelf in de gaten te hebben gehad, daar had ik dus 52 jaar mee geleefd. Daar werd geconstateerd dat er nogal wat mis was met mij. Volgens de DSM 4, die toen nog gold, had ik 4 stoornissen, waaronder narcisme. Dat narcisme was voortgekomen uit ’n diep gevoel van inferioriteit wat ik tot dan toe had verborgen achter bravoure en leugens. Ik had ’n nieuwe ik gecreëerd. De oude ik moest weg want die deugde voor geen meter. Ik loog m’n nieuwe ik bij elkaar, ik was de beste, de slimste en de mooiste. Relaties kwamen en gingen, ik was alleen in sex geïnteresseerd, carrière maakte ik niet, aan studeren had ik ’n broertje dood. Aan trouwen of kinderen krijgen dacht ik niet. En elke keer als ik ’n leugen vertelde en de waarheid boven tafel dreigde te komen moest ik me daar door ’n nieuwe leugen weer uit zien te redden, wat overigens vaak mis ging. Liefde kon ik niet geven, die had ik zelf nooit gehad, of geleerd wat dat was, natuurlijk zei ik wel vaker dat ik van ze hield maar dat was ’n lege huls.
In therapie moest dus het nodige werk verzet worden, dat ging niet zonder slag of stoot. Na ongeveer 9 jaar therapie (groepstherapie, dramatherapie en schematherapie) ben ik er redelijk, ik zeg met nadruk redelijk goed uitgekomen, redelijk betekend dat ik eigenlijk nooit alle stukjes weer op de goede plaats zal krijgen en dat de leugen nog steeds, alhoewel ik hem nu kan zien en kan intomen, stiekem op de achtergrond aanwezig is. Dat komt ook omdat ik zo laat met therapie begonnen ben. Ik zou natuurlijk ook willen dat ik in ’n liefdevol gezin was opgegroeid en net als vele anderen daar de vruchten van had geplukt.
Ik vertel dit verhaal om mensen die met ’n narcist geleefd hebben of nog leven iets van begrip bij te brengen voor ’n narcist. Die mensen gaan vaak door ’n hel en moeten dat vaak hun hele leven volhouden. Een kunstmatige constructie waar geen leven en vooral geen liefde inzit, alleen maar pijn en verdriet. het slachtoffer kan afstand nemen van de narcist, de narcist kan van zijn/haar narcisme heel moeilijk afkomen. In wezen zijn ze niet slecht en gemeen, zij zijn, net als ik, ook slachtoffer. Dat betekend niet dat je niet verantwoordelijk bent voor je eigen leven maar compassie, liefde en aandacht kan wel helend werken.

Narcisme is een interessante benaming in de kunde der hersenen.

Vraag mij het volgende af: Wat zouden deze mensen doen als niemand hun gelooft?
Voor menigeen niet ter zake doende, gezien de comfortabele waarheid van een slachtofferrol.

Ik denk dat het geen hersenafwijking is, maar een alom gehanteerde manier van overleven is bij gebrek aan wat iemand minimaal nodig acht voor zichzelf met de hun gegeven vaardigheden. Afwezigheid empathie is wellicht een punt en maakt het gekozen pad van deze personen niet oplosbaar. Hun motto is marktwerking ofwel roofzucht, hiervoor gebruiken zij (helaas) hun hersenen en buiten gelovigen uit, helaas is het christendom een aflopende zaak en word vervangen door andere probleemimplementatie ter onderwerping.

Sterker nog, ik denk dat narcisme deel is van onze comfortabele waarheid.
Denk aan:
1. Het redden van het milieu (hoe arrogant kan je zijn)
2. Het redden van 1% cultuurvluchtelingen (hoe naïef kan je zijn)
3. Het niet benoemen van overbevolking, het geven van kindersubsidie en ieder gevolg van overbevolking te gelde maken.
4. Vervuilen mag, zolang je betaalt.
5. Het oogsten van o.a. voorgenoemde punten in de vorm van schuld: de ruggengraat van parasieten.

Politiek laat zien dat we belogen en bedrogen willen worden.

Vaardigheden van geschiedkundige sociologen zullen ons niet redden en hun lobbyisten zeker niet, narcisme is helaas alom aanwezig (moedwillig oogsten van probleemimplementatie) en volgens mij altijd aanwezig als mensen het water aan de lippen staat en slechts een mindere staat van moord en doodslag ter overleving.

In onze cultuur echter eerder verheven tot kunst als tot crimineel gedrag, zie de politici waarop wij stemmen:
wie zijn de hier de oorzaak van dit verschijnsel: Zij de geloven in comfortabele waarheid of de leugenaar?

Tja wat kan ik nog toevoegen aan alle verhalen die ik hier lees, de mijne dan maar in een notendop?
In september 2011 leerde ik haar kennen. Een charismatische artistieke openhartige gevoelige vrouw van 51 jaar. Onze eerste afspraak via een datingsite was in een café in Utrecht. We hebben die avond 5 uur gepraat, alles kwam voorbij, heel open en zonder oordeel., ze was ook zeer attent en empathisch. Aan het eind van de avond waren we op slag verliefd op elkaar. Een week later spraken we voor de tweede keer af, vanaf dat moment hadden we een latrelatie. Als we samen waren leefde we in een tijdloze zone, tijd bestond niet. Alles was intens en overweldigend. Binnen de kortste keer waren we elkaars soulmate. We zwierven vaak door de stad, hadden onze stamkroegjes, restaurants, musea enz. Samen boodschappen doen en koken werd ons ding, nieuwe recepten uitproberen en vooral lang natafelen. Ellenlange gesprekken over elkaars jeugd, echtscheidingen, over onze kinderen, het leek soms wel een vorm van therapie. Ik voelde me nog nooit zo gezien als door haar, ze haalde het beste bij mij naar boven. en ik andersom bij haar. We hadden ook ontzettend lol samen met ons eigen humor. Het viel me wel op dat ze geïsoleerd leefde, ze had geen enkele vriend of vriendin, als verklaring gaf ze dat haar oude gezamenlijke vriendenclub na haar echtscheiding voor haar ex man hadden gekozen, de enkele vrienden die neutraal waren had ze zelf aan de kant gezet. Daarom kwam ik op het juiste moment in haar leven en ik was dé liefde van haar leven. Ze werkte in een invalpool in het kleuteronderwijs, je zou iedere kleuter zo’n juf wensen zoals zij met ze omging, een geboren natuurtalent. De reden dat ze niet in een vast team wilde werken was dat ze zich moeilijk kon conformeren aan alle regels en protocollen in het onderwijs, ze melde zich regelmatig ziek.
Ze had ook iets mysterieus, negatiefs om zich heen hangen waar ik geen vinger op kon leggen, ondanks haar ”openheid”. ik was nog té verliefd om daar goed naar te kijken maar ik kon het niet plaatsen. De eerste 7 maanden waren fantastisch. Op een zaterdagochtend beleefde ik haar eerste uitbarsting, voor mij vanuit het niets. Ik kon het werkelijk niet plaatsen. Ik was ineens de grootste klootzak, loser die er rond liep en ze was mij al een tijd meer dan zat. Ik stond perplex, het was uit!. Ik was radeloos en begreep er niets van. Na drie dagen belde ze op en zei sorry sorry, zó dom van mij, je bent de meest veilige man in de wereld en dit mogen we nooit meer laten gebeuren. Ik was allang blij, echt uitgepraat wat er met haar toen gebeurde is het nooit, we gingen gewoon weer verder in onze Flo. De toon was wel gezet. In de zes jaar dat ik met haar omging herhaalde dit zo ’n 30 keer. Ik heb de meest bizarre diep kwetsende (voor mij) situaties meegemaakt. Ik ga er niet eentje beschrijven, dan word het zo’n klaag/slachtofferverhaal en dat wil ik niet, ik heb het ook zelf zolang laten gebeuren. Alles was voor haar zwart of wit, Haat of liefde, constructief of destructief. Een leuke periode eindigde altijd in zwart, haat en zelfdestructief gedrag, als donderslag bij heldere hemel., en dat alles gericht op mij, zij brak mij tot aan mijn enkels af. Daar zat natuurlijk haar enorme jeugdtrauma onder maar ze was niet in staat dat aan te gaan. Ze vertelde eens dat ze zich compleet leeg voelde van binnen, dat ze altijd een rol speelde, alleen kon acteren of veinzen. heel triest eigenlijk. Dat ”aardig” zijn koste haar ook heel veel energie. Inmiddels was ik ontzettend gaan twijfelen en onzeker geworden over mijn eigen waarneming over mezelf. Ik heb heel lang de schuld bij mezelf gezocht. Op het laatst transformeerde ik in iemand anders als zij binnenkwam, dat ging veel verder dan pleasen. Zij alleen bepaalde wanneer, hoe laat, hoe lang enz enz.
Eind 2017 las ik voor het eerst over de kenmerken van Verborgen Narcisme, op zich heb ik niet zoveel met etiketten.. maar alle puzzelstukken en vraagteken vielen in één dreun op z’n plaats.
Pas toen kon ik het gaan verwerken, want zij was echt een grote liefde…., althans, dat heb ik heel lang gedacht, in feite is ze liefdeloos. Ze was niet lief of empathisch, bij tijde kon ze lief of innemend doen..dat is een heel verschil. Bij iemand met een pathologische persoonlijkheidsstoornis (zoals zij) bouw je geen credit’s op zoals in een normale relatie als het even schuurt. Van het één op het andere moment laat ze je vallen, alsof je nooit hebt bestaan…meedogenloos en antisociaal.

Toen ik de schade over mezelf kon zien van wat mij was overkomen in die 6 jaar. stelde ik de vraag, waarom heb ik me zolang mee laten slepen? waarom heb ik mezelf zolang (diep) verdriet aangedaan door met haar om te blijven gaan? Want ik speelde wel degelijk een rol, alleen al door het in stand te houden
1- ik heb te lang gedacht, haar moeilijkheidsgraad overwin ik wel op den duur….
2- op jonge leeftijd was ik al verantwoordelijk voor het goed voelen van mijn opvoeders/omgeving, dat oude gevoel heet zij bij mij getriggerd. En ik wilde steeds terug naar die ”geweldige”” begin periode, daar kijk ik nu ook heel anders op terug, het begin was een illusie.

De enige manier om met een Verborgen Narcist om te gaan is het contact te verbreken

hallo ik ga proberen mensen een beetje te behoeden op mensen die narcist
of Pathologisch liegen. eigenlijk is het niet zo heel lastig om zo iemand te leren kennen dat hij of zij zo is.
maar het leg vaak snel bij je zelf omdat je die gene wil geloven dat heel vaak in een relatie sowieso.
vaak gaan mensen er pas over praten als iets met die gene over is, dan lijk het wel of mensen ineens alles in zien wat er allemaal is gebeurt in die tijd dat ze met die gene gingen.dat is iets wat ik echt fout vind, dat leg echt bij je zelf en vaak veel te naïef geweest .en later alles vertellen om het van je af te blazen. nee je moet eerder opletten en niet altijd achteraf praten, iemand die zo is zal al heel snel gaan liegen dat zal en moet je eigenlijk zo door hebben als je goed nadenk, soms hoef je niet eens echt na te denken om te weten dit klopt of dit klopt niet want ze kunnen echt ver gaan. ze gaan zo ver dat ze liegen en eigenlijk zelf moeten weten als ik dit zeg dat komt echt uit, zelfs zover gaan ze. ze hebben zelfs geen schaamte als iets uit kom wat niet waar is, ze zullen zoveel liegen dat ze soms zelf niet meer weten wat er gezegd is, ze zullen altijd ontkennen dus dat heeft geen zin om mee te praten. beter zoek je het zelf uit en beslis je of je met die gene door gaat zoals hij of zij is, of je stop met die gene, en als ik je mag aanraden is stoppen het best waarom? omdat je er zelf mee in de problemen kan komen, het lijk makkelijk om te zeggen laat die gene lekker hoe die is want als die gene jou beter kent gaat die steeds verder en gaat die gene zelfs liegen tegen mensen waar jij bij ben, en dan moet jij al weten dat het fout zit, maar je zal automatisch met die gene mee knikken en het verhaal bevestigen om dat je van die gene hou of een goeie vriend of vriendin is die je niet kwijt wil en misschien ook niet voor lul wil zetten dat zijn verhaal helemaal niet klopt. die verhalen kunnen mensen altijd achteraf weer goed vertellen als een vriendschap over is. nee die dingen weet je eerder maar je wil ze niet in zien dat het zo is, als iemand nog iets wil weten hoor ik het wel, ik vind het best interessant dat mensen zo anders kunnen zijn. en zelfs mensen die dit hebben denken soms dat ze het zelf niet zijn lol. nu even voor de mensen die het wel zijn. als je lieg doe het goed, maar beter doe je het niet bij iemand die van je hou of je lief is want het gaat kapot is het niet een week is het wel 20 jaar . je kan liegen over wat je vroeger misschien gedaan heb, maar ga je iemand dingen beloven en ga je zeggen dat je alles heb dan kom dat uit en ik denk dat ze dat niet begrijpen op dat moment dat ze dingen liegen, maar je moet maar opletten mensen praten bijna altijd met elkaar mee. waarom ze willen goed bij hun lijken. als ik met mensen praat geven ze me bijna altijd gelijk in wat ik zeg, maar weet dat ze anders zijn, ik let er al heel goed op als mensen alleen maar met je mee praten en vooral met ja ja ja je heb gelijk pas dan maar op.nou kan denk ik hier wel vol schijven maar even genoeg,doeiiiiiiiiiiiiiii

Ik heb jaren met een Narcist geleefd in het buitenland en na 7 jaar heb ik de stap genomen om terug te gaan naar Nederland. Met twee kinderen van 2.5 en 4 jaar oud. Nu na acht jaar van hem weg te zijn begint eindelijk een beetje zijn macht af te nemen. Dit door veel therapieën te volgen.Hij heeft me LETTERLIJK kapot gemaakt. Ik kan hier alles wel vertellen maar dan heb ik een complete roman of crimmie ligt eraan hoe je ziet samen geschreven. Heb ik geen zin in. Mijn advies net zo zakelijk met deze persoon omgaan zoals hij/zij met jou doet. Geen gevoel geen emotie hiermee bereik jij wat je nodig hebt. En vooral op het gevoel van hun in gaan. bv ik hoop dat je lekker kan slapen als je weer een belofte naar je kinderen niet kan nakomen. Ik heb ervaren door bij hun op de PLEKJES te gaan zitten dat je hier meer mee bereikt dan op je eigen gevoelens te spelen.
Voor advies of vragen sta ik dagelijks open

Mijn vriendin verteld verschillende dingen, waarvan ik niet zeker weet dat ze waar zijn. Laatst zei ze dat ze een shirt had gekocht bij een heel leuk vintage achtig winkeltje, maar hij was wel heel duur. Ze heeft het shirt wel echt, maar ik scroll door hm en ik zie haar shirt. Ook vertelt ze dat ze model heeft gestaan maar de foto’s nog niet heeft maar de posters worden gedrukt. Ze is gevraagd voor een ander model iets. Ook zegt ze gevraagd te zijn om audities te doen voor een kinder serie op Nickelodeon. Ik vraag haar er wel eens naar, maar de datum dat ze zou weten of ze door is is uitgesteld. Ook is ze nu, zoals ze zegt, gevraagd voor noppop ( een plaatselijk concert elk jaar bij ons in de polder) . terwijl ik dag niet kan geloven, want al kan ze best goed zingen, nooit zo goed. Ik weet totaal niet wat ik moet doen. T blijkt dus een aandoening te zijn en ik hou wel van haar als vriendin. Misschien ligt het aan haar opvoeding ofzo: haar ouders hebben een hele drukke baan en bijv in hun gang hangt de quote “dont stop When you’re tired, stop When you’re Done”. Ook doet ze heel veel sporten en zet ze altijd: waarom zou je thuisblijven met buikpijn, ik blijf nooit thuis: alleen met hoge koorts. Ik wil haar graag helpen, maar weet niet hoe. Misschien is het ook allemaal niet zo, maar ik ben vang van wel

Hallo
Ik heb vraag mischien Kunnen jullie mij helpen
Mijn vriend lijkt op dat hy manupileren
Ik durf Knoop niet door hakken door wat ik voel omdat ik zoveel van hou
Doe alles wat hy zeg t
Ook net geld sparen voor huis
Hy zeg t altijd nou als nog niet binnen is geld hoeft niet komen
Ik heb t zoveel rare gevoel over andere vrouwen kan nooit bereiken alleen hy mij waarneer ben uit kom t
Ben zo ziek van

heb een vraag mijn vriend zijn ex is niet eerlijk overal in ze beschuldigd haar andere ex waar ze ook twee kinderen mee heeft dat hij haar in schilden heeft achter gelaten en haar heeft mishandelt en bedreigt heeft en nu is ze met mijn vriend en hun twee kinderen bezig mijn vriend moet schreeuwen volgens haar tegen over haar en de kinderen hij moet van haar in therapie hij krijgt nu iemand thuis voor hometraining om om te kunnen gaan met zijn twee kinderen en ze zegt tegen de oudste van mijn vriend dat hij moet zeggen dat zijn papa schreeuwd en het jongetje klaagt nu vaak over buikpijn ik heb gevoel dat het spanning is en hij zegt papa schreeuwd niet moet ik van mama zeggen tegen die mevrouw
de ander ex van haar daar hebben wij contact mee en zins zij weet dat we daar contact mee hebben mogen de oudste twee van haar ook niet meer komen alleen mijn vriend zijn eigen kinderen ze heeft de twee kinderen vorig jaar al een maand van mijn vriend af genomen maar hij heeft het geluk dat hij mede zeggenschap heeft en dat heeft helaas de andere ex niet
ze beweerd dat ze nu hartpasient is wat niet waar is we hebben dat toen vorig jaar gehoord van de ambulance gebroer gehoord dat ze voor de zekerheid mee ging omtrent haar schildklier hart was goed .is hyperventilatie wij waren nog niet thuis belde ze al dat ze naar huis mogt en nu verteld ze iedereen dat ze een hart aanval heeft gehad en de kinderen maakt ze heel erg ziek
dus is mijn vraag is ze nu een narsist of zie ik spoken

Beste mensen – ik wil jullie allemaal bedanken voor het delen van jullie ervaringen. Mijn vriend van ruim twee jaar bleek ook alles aan elkaar te liegen. Ik kon het niet geloven want hij was de perfecte vriend voor mij. Ik wilde hem niet kwijt dus wilde hem niet confronteren (stel dat het toch wel meeviel of tijdelijk was – dan zou ik hem voor niets kwijt zijn). Na het lezen van al jullie reacties begreep ik dat dat juist de grootste valkuil is – het heeft mij helder doen zien en ik heb de knoop doorgehakt. Na hem laten zien dat ik zijn leugens doorhad is hij helemaal ander persoon geworden. Ik wordt al dagen belaagd met beschuldigingen en dreigementen. Dit was zo’n goede beslissing om te breken! Hij is helemaal gek! Weg ermee. Fijne bijkomstigheid is dat het verwachte liefdesverdriet uitblijft. Ja – ik mis de persoon die er leuk was maar dat was conditionele liefde en niks met een fundament. Nu nog even hopen dat hij alleen liegt en geen psychopaat is …. Nogmaals dank aan allen voor jullie verhalen.

Natuurlijk klopt alles of toch ongeveer; je kan IEDEREEN wel ergens in een doosje steken!
We geloven ook wat we willen geloven, de rest gaan we (on)bewust vergeten.
Je kan soms zolang blijven binden tot je uiteindelijk gelijk hebt. Ons brein is de baas en die ontspoord bij 97% van de mensen! Je hebt zelfs mensen die echt geloven in sterrenbeelden of goden…

Ik ben drie jaar met een vrouwelijke narcist samen geweest, van die drie jaar heb ik twee jaar met haar en haar kinderen samengewoond. Vanaf het begin ben ik gewaarschuwd door mijn omgeving. Echter ik wilde het niet geloven. Alles wat op deze site beschreven staat herken ik. Mijn kinderen en ik hebben afschuwelijke momenten meegemaakt. Vooral het feit dat mijn kinderen hierdoor beschadigd zijn maakt mij erg verdrietig. Tijdens de relatie met deze dame ben ik gaan schrijven. Door steeds opnieuw terug te lezen wat ik (en mijn kinderen) doorstonden kwam ik, begin dit jaar, tot de conclusie dat ik ermee moest stoppen. Een keuze die ik op dat moment erg lastig vond te maken. Toch heb ik haar tot op het laatste moment mijn liefde betuigd. Uiteindelijk gaf zij mij de “nekslag”. De zeer donkere kant van haar kwam tot uiting; koud, kil, afstandelijk, niet willen praten. Na 3 weken had ze een nieuwe relatie. Voor mij de absolute bevestiging dat ik met een gestoord iemand te doen had gehad.
Ze heeft geprobeerd me materieel, immaterieel, mentaal en fysiek uit te putten. Op het moment dat ze niet meer genoeg kreeg nam ze afscheid. Narcisten zijn als sponzen, ze proberen je helemaal leeg te zuigen. Ze kennen maar één adagium; “veel beloven, weinig geven, doet een dwaas in vreugde leven”. Ik was de dwaas ……Achteraf bezien was onze relatie een illusie. “Houden van” heeft nooit bestaan. Narcisten kunnen niet van iemand houden.

Ik heb me twee keer laten vangen door dezelfde narcist. Hoe stom ben je dan? De eerste keer was ik 19. We kenden elkaar al een tijdje van de scouts, we gaven samen leiding. Toen we samen op kamp gingen in de zomer heeft hij al zijn verleidingstechnieken boven gehaald, hoewel hij sinds kort een vast lief had. We hebben gekust, geknuffeld en eens thuisgekomen zijn we ook in bed beland. Het werd me echter duidelijk dat hij geen enkele bedoeling had om zijn vriendin te laten zitten. Onze ‘relatie’ is gestopt en ik dacht dat het daarmee over was. Tot we een jaar later – na elkaar veel te zien op café – weer die toer op gingen. Hij heeft zijn vriendin verschillende keren bedrogen met mij en ik was verliefd en dacht echt dat hij voor mij zou kiezen. De hele scoutsgroep wist van onze relatie, we zijn zelfs eens betrapt geweest. En toch geloofde zijn vriendin hem altijd als hij zei dat er niks aan de hand was.
Gelukkig ben ik toen zelf verliefd geworden op iemand anders en is onze relatie gestopt.
Ik ben dan 20 jaar getrouwd geweest en sinds vorig jaar gescheiden.
De narcist was via de tennisclub waar ik beginnen tennissen was, al een tijdje terug in mijn vriendenkring. Hij had zich, toen we elkaar terug wat meer tegenkwamen, eens uitgebreid verontschuldigd voor ‘ons’ verleden. Zei dat hij toen nog jong was en dat zijn beslissing toen om bij haar te blijven, de slechtste beslissing van zijn leven geweest was. Dat hij voor mij had moeten kiezen. Dat ik altijd zijn grote vlam gebleven was.
Hij heeft nu sinds enkele jaren (na zelf gescheiden te zijn en zijn vrouw tijdens zijn huwelijk vaak bedrogen te hebben) een nieuwe vaste vriendin, ook iemand van op de tennis. Maar die relatie ging niet goed. Zij was voor hem gescheiden maar toch vond hij dat zij nog veel te veel met haar ex-man bezig was, daar kon hij echt niet tegen. Hij kloeg tegen mij vaak over haar. Ze deed niks aan haar figuur, had alleen maar zin in seks als ze teveel gedronken had, was nooit lichamelijk, blablabla. Ik was zo stom om hem te geloven en heb uren geluisterd naar zijn gezeur over zijn slechte relatie. Toen mijn huwelijk spaak liep was hij een lieve bezorgde vriend (of deed toch alsof). We groeiden dichter naar elkaar toe en er kwamen serieuze avances. Ik ben daar ook op in gegaan en we begonnen weer een affaire. Op het moment dat die affaire begon was het zogezegd gedaan tussen hen en ging hij een appartement zoeken. Ik ging zelf ook verhuizen. Hij vroeg me hoe lang ik alleen zou willen wonen. Ik zei dat ik – omwille van mijn kinderen – zeker een jaar met hen alleen wilde wonen. Dat vond hij niet zo tof. De maanden daarna ging onze affaire op en af, met grote hoogten maar ook wel met diepe dalen. Soms kloeg hij steen en been over zijn vriendin, soms was ze toch ‘aan het veranderen’. In mei was ze voor haar werk een week in het buitenland. Wij zijn er toen een hele dag samen op uit getrokken (kamer gehuurd in een B&B). Het was heel romantisch en sexy. Drie dagen later moesten we echter allemaal op hetzelfde feestje zijn. Zij hadden enorme ruzie, ik dacht echt dat ze op het punt stonden om uit elkaar te gaan.
Maar amper een maand later zag ik op facebook dat hij haar ten huwelijk gevraagd had (zonder de affaire met mij te beëindigen)!!!!!!!
Het heeft nog tot hele vuile spelletjes geleid (woede van mij, dreigementen van hem als ik iets aan haar zou zeggen, tot zelfmoordbrief toe). Ik begin er nu een beetje van te genezen maar het was een heel pijnlijke ervaring. Op zich ben ik nu heel blij dat hij met haar is, anders had ik er zeker aan vast gehangen. Maar het is nog wel confronterend om hem te zien en ik heb het er ook moeilijk mee dat in de tennisclub iedereen heel gewoon tegen hem blijft doen. Terwijl heel veel mensen het verhaal kennen. Ik voel me een beetje als het kindje op de speelplaats dat gepest wordt en iedereen heeft wel medelijden maar niemand durft iets doen omdat de pestkop zoveel macht heeft.
Ach, ik mag blij zijn dat dit bij maar iets van enkele maanden was en dat ik nu van hem vanaf ben. Ik heb heel veel medelijden met de verhalen van de mensen op deze pagina die nog steeds vastzitten in zo’n destructieve relatie. Ik kan je maar 1 ding zeggen: NIKS van wat de narcist zegt is echt waar, alles wat er uit zijn mond komt is gelogen. Je doet jezelf of je kinderen echt geen plezier door bij hem/haar te blijven.

Na een heel zwaar leven met een zieke vrouw en 2 kinderen dacht ik 3 jaar geleden dat de zon weer voor mij ging schijnen. Ik was een prachtige, lieve vrouw tegen gekomen en ondanks een leeftijdsverschil voelde zij als de liefde van mijn leven. Wij kregen een relatie/verhouding die 2 jaar duurde. Achteraf bleek alleen haar naam te kloppen. Zij loog werkelijk over alles. Zij stuurde zelfs uit naam van haar moeder een bericht dat zij acuut was opgenomen in het ziekenhuis met een maagbloeding. Haar leugens gingen zover dat ik dacht dit moet wel kloppen want dit gaat echt zover… Ik kom uit het westen en zij uit het oosten. Ik vertrouwde haar blind. Ben niet alleen voorgelogen maar ook opgelicht voor hele grote bedragen. Toen ik uiteindelijk achter haar leugens en oplichtingspraktijken kwam heb ik haar familie benaderd. Haar familie had zij zonder dat haar familie dat wist ook betrokken in haar oplichtingspraktijken. Familie was net als ik ook in shock. En er werd een schikking afgesproken voor een deel. Nu een jaar na dato nog steeds kapot. Loop nu bij een psycholoog/therapeut die mij werkelijk moest uitleggen dat deze mensen bestaan. Want eigenlijk kan ik het nog steeds niet geloven. Ik denk er nog steeds elke dag aan. Wanneer er iemand lief naar mij lacht, zet ik het op een lopen. Afspraken stel ik in 3-voud op. En ik vertrouw niemand meer. Ik zal dit moeten doorbreken, want dit is niet de persoon die ik ben, en wil zijn. Tijd heelt alle wonden hoor ik vaak. Daar vertrouw ik maar op.

Kom veel herkenbare verhalen tegen.
Mijn vriend gaat ook vaak weg naar een vriend bkijft hij tot laat in de avond.
We hebben samen een kind van een maand oud.
Toen hij thuis kwam zag ik op mijn telefoon dat hij een andere vrouw in zijn app had staan. Hij vroeg wat er ia met me zei heb veel vraagtekens in me hoofd zitten. Dus ik zei hem wat me gevoel voelde en zei heb dat die moest gaan kiezen zei of het leven als gezin. En maar blijven liegen dat die niet met andere vrouwen app ineens kijk ik op mijn tel ineens heeft hij zijn gesprek gewist die hij haar stuurde en gelijk haar nr gewist. Dus ik zelf ben zo vriendelijk geweest of het nr ook gelijk te blokken voor hem.
Ik weet dat mijn vriend veel lieg en vaak zeg dat die eerlijk moet zijn tegen me. Ik zelf zit al te denken wat moet ik met hem. Doe al veel alleen met de baby ik zeg naar zo voor bedachte rade want voel me al meer als een alleenstaande moeder want hij doet niets met het kind geen fles hellemaal niets.

wil graag mijn verhaal met jullie delen.
ik ben na een relatie van 8 jaar nu 5 maanden uit elkaar met mijn ex partner. Hij heeft 5 maanden geleden mij en de kinderen op straat gezet en is binnen 3 dagen met een getrouwde vrouw gaan samen wonen die hij binnen 2 weken zwanger heeft gemaakt hij heeft hier 5 maanden lang over gelogen tegen mij en belde mij toen ik het hoorde van zijn eigen vader die achter mij staat 17 x op om te zeggen dat het niet waar is en dat hij geen kinderen wilde meer. 3 jaar geleden heb ik een abortus gedaan voor hem omdat hij geen kinderen meer wilde hebben . toen ik zwanger was van onze zoon heeft hij tegen iedereen gezegd dat hij het niet wilde houden maar dat ik het wilde terwijl dat niet zo was we wouden het samen. na dat onze zoon geboren was was hij elke avond weg naar zijn pleegmoeder toe ik stond er alleen voor. hij lag vaak in bed in de weekenden tot uur of 3 soms 5 . En had veel woede aanvallen hij heb vaak een deur kapot geslagen door de woede aanvallen hij wou mij 1 x slaan maar heefr hij uit eindelijk nooit gedaan . ik moest doen wat hij zei anders werd hij boos omdat het dan niet gebeurde wat hij wilde als je hem negeerde kwam de woede weer op . hij loog alles bij elkaar zelfde de kleinste dingen liegt hij om. toen ik zwanger raakte van onze dochter zijn we 4 weken uit elkaar geweest omdat hij het niet wilde . heb toen overwogen haar ter adoptie af te staan voor hem naar uit eindelijk toch voor gekozen om voor haar te zorgen. En zijn we weer samen gekomen hij vertelde tegen iedereen dat het mij schuld was dat ik zwanger was omdat ik dan maar me benen bij elkaar moest houden dan had het niet gebeurd geweest. elke keer je koeieneren en dan zeggen dat zijn grapjes hii vond zich zelf heel wat en achter iedereen de rug om praate hij slecht. niemand deugde . nu maakt hij mij ook zwart bij iedereen met leugens. En dreigt mij de minderen af te pakken hij dreigt veel maar doet niks ! hij kijkt niet naar de kinderen om nog nooit gedaan. hij schopte de kinderen vaak onder hun kont als ze niet luisterde en hij werd gek van hun. zelfs ze kinderen deed hij kleineren dat ze niks kunnen en ze dom zijn. of dat andere kinderen beter zijn dan hun. Hij ging keer met me zoontje voetballen en gooide hem gewoon keihard op de grond en ik werd boos en hij zei dat gebeurt met voetbal ook en hij kon totaal niet tegen verlies want werd hij boos. Hij zei vaak dingen om mij pijn te doen. hij liegde tegen mij dat mijn vader mij niet mog en ik dus niet meer met me vader omging. zelfs heb hij ruzie met met moeder gehad zodat zei niet neer bij ons mog komen. en hij is vreemd gegaan hoorde achter af dat hij vaker is vreemd gegaan. Hij is nooit van de tijd. en als je geen gemeenschap wilde was meneer boos en gefrustreerd. Hij vond dat belangrijker dan liefde. feestdagen heeft hij een hekel aan en lag hij het liefst heel dag in bed met kerst vooral!hij heeft nog nooit een cadeau gekocht want daar was hij niet van. maar moest wel voor hem kopen altijd. Hij houd niet van het kleffe gedoe samen zitten enzo op de bank. Hij kon alleen aardig doen als hij wat nodig had van je. dat is volgends mij zo beetje kan makkelijk dingen vergeten maar je mag het zeker vragen als je wat wilt weten is dit typische narcisten gedrag ? hij kan nu wel alles doen vkor haar gaan pas half jaar samen. als zei hem smsdat hij thuis moe.komen gaat die gelijk hoort dit er nij

ik heb een vriend die narcistisch is. Ik ben zelf een jongen , ben 21 jaar en ken hem al 7 jaar. In het begin had ik nooit eigenlijk verwacht dat hij narcistish is, het kwam pas ter sprake toen ik zelf mijn eigen leerde kennen tijdens de sessies bij mijn therapeut. Ik had het vaak over hem, en zo kwam het ter sprake dat met alle dingen die ik over hem vertelde, dat hij eigenlijk echt een narcist is. Ik heb over de jaren heen met hem af en toe ruzie gehad. Toch zijn wel altijd terug bij elkaar gekomen soms hoorden we elkaar niet voor 2 of 3 maand. Het moeilijkste voor mij is, nu ik weet wat er eigenlijk is met hem.. is de leugens verwerken op het moment zelf en hoe ik dan reageer, ik geef een simpel voorbeeld, ik koop me een snelle auto, 2 maand later kocht hij ook 1 , ik voelde hoe hard hij zijn best deed om aan te tonen dat zijn auto modieuzer , sneller, comfortabeler is dan mijn auto, bovendien toen ik we aan het rijden waren en hij trok op, wow we zitten al aan 150km/uur, terwijl ik in mijn ooghoeken duidelijk kon zien dat de teller nog geen 120 aanduidde. En zo gaat het verder, hij kan soms heel bot zijn en snakken naar me, hij kan dingen zeggen die totaaal niet kloppen om zijn eigen interessant te maken, zo heb ik dat soms bij vrienden, dan verteld hij soms rare dingen en vind ik het enorm vervelend als mensen hem geloven, ik kan u verzekeren na 7 jaar dat ik alles doorheb , ik weet ook direct aan zijn lichaamstaal wanneer hij staat te liegen. Deze week stuurde hij nog dat hij een nieuwe job had omdat hij meer wist te vertellen over zijn eigen auto als de kerel op het autosalon zelf, hij was direct aangenomen, het zijn enorme charmeurs en verkopers. Ze zijn zo hard getrained door telkens te liegen en te liegen, ik vraag me af of hij soms nog weet wat de waarheid is en wat niet, ik heb het soms erg moeilijk er mee, soms heb ik hem heel graag als kameraad, soms wil ik hem gewoon effe niet zien en moet ik zelfs bekomen van wat hij soms allemaal zegt en heb ik het helemaal gehad met hem. Ik ga hem nooit laten vallen. Iedereen heeft wel een slechte kant. Ik probeer het voor mezelf te houden en er alles aan te doen om niet dom te doen als hij liegt, want hethelpt niks als je er tussen probeert te komen .

Ik ben uit een relatie gestapt met een vrouw die vol narcisme zat. Ze hield zich bezig met Healings etc … Dus ik dacht van ik zit hier wel ok. Iemand die wel een goed hart heeft. Toen we elkaar leerde kennen vertelde ze me van haar slechte jeugd en dat haar vorige vriend verongelukt was en dat ze geen geluk had. Ik heb haar toen gezegd dat ik haareen mooi leven wou geven en dat was mijn fout.

Na 1 jaar strubbelingen, men vertelde me dat ik een beetje geduld moest hebben omdat ze al lang alleen was, zijn we even uit elkaar gegaan.Ze had me letterlijk en figuurlijk het huis uitgeroepen met harde en scherpe woorden. Ze begreep zaken niet van mij en had niet beter gevonden om overal haar verhaal te gaan doen over mij zodat ze nog extra negatief tegen mij stond. Dit is eigenlijk nooit gestopt dat ze achter mijn rug me eigenlijk overal slecht maakte.

Op een vrijdag vroeg ik haar om op restaurant te gaan na een drukke week. Ze vertelde me vol plezier dat er een man haar toegevoegd had op pinterest en dat die compleet dezelfde interessses had dan zij. Geen probleem, alleen niet zo leuk om je partner daarover tijdens een romantisch diner, meer dan een half uur over te horen praten, over een eigenlijk onbekende. Ik vroeg wat ze daarvan vond en ze antwoordde niet. Op een dag vroeg ik haar of die haar gecontacteerd had. Nee en ze keek naar beneden. Dus ik wist dat dat wel zo was. Dus ik vroeg even door. En ze zei dat hij gevraagd had of ze niet eens naar nederland wou komen want hij wou met haar op het strand spelen 😉 ! Ze had er nog niet op gereageerd. Deze situatie had ze met haar vorige vriend ook ! Ik zei haar dat moest er een meisje mij contacteren die ik niet ken die snel zou weten in een zin dat ik een vriendin zou hebben uitrespect voor mijn vriendin ! Ze heeft dan uiteindelijk gereageerd op hem. Maar 1 maand erna was het terug zo …. we moesten juist op vakantie vertrekken naar Kroatië. Ik vond het raar dat ze nog niets gepakt had en dat ze enorm veel op haar iPhone zat. Ik stelde haar waarom haar bagage nog niet klaar was. Ze kon daar niet direct een antwoord op geven. Ik vroeg haar dan of die nederlander haarnog gecontacteerd had. Ze legde direct haar iphone neer en keek weg en zei kort nee. Ik wist dus ja 😉 …. Voor ons vertrek moesten we nog snel iets in een mail met onze route opzoeken en toen ze haar mails opendeed zag ik dat er een mail van die nederland dus was rond 0230 s nachts. Vandaar dat de bagage niet klaar was. Geen tijd 😉 …. Maar ze kon er koud om liegen. Ik heb haar de eerste dag in Kroatie 3 maal rustig gevraagd en haar gezegd dat ik niet boos zou zijn … of die nederlander haar terug gecontacteerd had …. ze zei toen terug koud als dood … nee die heeft me niet meer gecontacteerd. Ik heb, om de vakantie , niet te vergallen, me er volledig overgezet en er het beste van gemaakt. De vakantiewas goed verlopen … maar ging haar wel als we thuis waren haar met dat liegen confronteren. Ik had haar alles rustig uitgelegd en toen bekende ze me dat hij haa rgecontaceerd had, zogezegd om een healing. Kan wel …maar iemand die je een bericht stuurt dat hij met je op het strand wil spelen …. komt die nog om een healing ?

Nadien ben ik via één van haar beste vriendinnen te weten gekomen dat ze nooit een mooi beeld van mij gaf. Ook had ze de gewoonte om de fouten op mij, de honden te steken als er iets mis liep.

Tijdens de laatste weken hadden we afgesproken om samen in de tuin te werken en om 1430 thuis te zijn. Ik was er … zij kwam erdoor om 1800 uur, ze had nog enkele winkels gedaan. Toen ik haar vroeg waarom ze me niets kon laten weten … kreeg ik een venijnig lachje en stapte ze door.

Dus als je dit allemaal leest …. zat ik met een narcist op mijn dak ?

Zo herkenbaar bepaalde verhalen en de uitleg/omschrijving van een narcist cq pathologische leugenaar. Heb met een man een relatie gehad hij kwam eerst geregeld alleen soms bleef hij hier een week hij was alleenstaande vader van twee zonen die bij hem woonde een van 16 en een van 19 de jongste van 16 kwam geregeld mee slapen al tijd gezellig we hadden. Trouwplannen zouden juni 2018 trouwen .. jurk gekocht … en ineens 2 december een bericht van een vriendin van mij dat mijn partner een vrouw en 4 kinderen had ik viel van mijn stoel dat kan toch niet …hem gevraagd en hij en zijn zoon ontkende het die moeder was jaloers etc en van 4 kinderen was geen sprake …toen kreeg ik ook een mail op moment hij bij mij was stuur mijjn man naar huis … en meer van dat soort praat ik raakte er behoorlijk van in shock wat gebeurde er ineens mijn zoon zou ik nooit in zoiets betrekken … dus ik zei mijjn vriend dat ik er van slag van was en even een paar weken alleen wilde zijn ineens stond hij voor mijn deur met zijn zoon ,ik pakte zijn spullen en van zijn zoon gelukkig had ik bezoek , 2 getuigen . Zijn zoon liep mijn huis in en toen ik hem mijn deur wees kneep hij mij de keel dicht ik ben hart patiënt en copd/astma patiënt. Zag sterretjes en dankzij bezoek is de Zoon van 16 van mij afgehaald . Spullen gegeven en klaar voor mij definitief . Helaas heeft mijn zoon van 15 dit gezien en ook behoorlijk geraakt . Ik wilde rust maar mijn ex-vriend en zijn zoon bleven stalken met berichten bellen opzoeken bedreigen dit alles na aanvallen .. uiteindelijk heb ik aangifte moeten doen en besloot de politie dit poging doodslag /moord van zijn zoon is naar mij omdat ze miij gezond heid kennen en weten dit fataal zou zijn als niemand me geholpen had . Vader keek toe zonder in te grijpen hoe zijn zoon mijn keel dicht kneep iets wat ik nooit had verwacht . Achteraf na vele leugens eigenlijk alles een leugen ben ik zo geraakt dat ik gewoon hier mijn verhaal wilde neerzetten . Dus mensen wees voorzichtig zulke mensen kunnen zo liegen dat het jou of je omgeving niet eens opvalt.

help,,,,,,

ik zit met een mega probleem, een jaar terug een vrouw mogen ontmoeten die ik vroeger al leuk vond.
op een gegeven moment vond ik verpakkingen van coke,,,,, oeps,,,, maar volgens haar waren die van haar ex, en was ze heel erg geschrokken dat dat in huis lag waar ook haar kinderen zijn, 1 van 8 en 1 van 9
in het begin van onze relatie heb ik iets gedaan omdat ik wilde weten of ze echt oprecht was en niet dat ik weer net als de keren hiervoor me neus zou stoten in een relatie.
ik had mijn tweede telefoon achter gelaten in de slaapkamer en haar verteld dat ik even naar een vriend zou gaan.
echter ben ik gewoon een paar uur rondjes gaan rijden.
toen ik het geluid afspeelde wat mijn telefoon had opgenomen schrok ik behoorlijk.
ze was nog geen 20 min na mijn vertrek naar haar slaapkamer gegaan om daar coke te gaan gebruiken, dit terwijl haar kinderen beneden waren, ik hoorde dit heel duidelijk en hoorde haar ook heel vaak tegen haar kinderen zeggen dat ze niet naar boven mochten komen omdat daar belangrijken dingen van mij lagen,,, me sokken??.
ik was hier behoorlijk van geschrokken en wist niet wat ik er mee moest, ik wilden dit niet heb genoeg mensen kapot zien gaan om me heen, maar was wel heel gek op haar.
ik kon dit niet voor me houden en ben op een avond naast haar gaan zitten zo als elke avond en haar gevraagd of ze mijn niet iets moest vertellen, ze wist niet waar ik het over had en probeerde mij te laten zeggen wat ik bedoelde maar ik bleef alleen maar zeggen dat ik en zij wisten wat ik bedoelde en zij mij volgens mij wel iets uit te leggen had.
na een half uur begon ze te huilen en vertelde mij dat ze gebruikt had, dit omdat haar ex dat deed als hij zich kut voelden en ze dat ze zich zelf nu kut voelde en dacht dan miss zo, echter bleek in het verloop van de navolgende maanden dat ze hiervoor al heel vaak samen met haar ex en alleen vaak tot het uiterste had laten gaan met coke, en zelfs met ghb.
mijn vertrouwen heeft door dit een behoorlijke deuk opgelopen, mede daar dat ik het gevoel had dat het gewoon door ging en zei eigenlijk heel vaak mij beschuldigde dat ik vreemd ging wanneer er een probleem van mijn kant werd geuit naar haar.
m
nu twee weken geleden waren er weer aanwijzingen op dit gedrag, heb uiteindelijk geproefd aan het nachtkastje bank pas die er in lag en kon er niets anders van maken dan dat er weer coke gebruikt was, miss is dit wel een mega ziekelijk gedrag van mij zo als ze mij dat vertelde maar wist echt niet wat ik anders moest.
uiteindelijk heeft ze na dit gebeuren de relatie verbroken, omdat ik haar controleerde volgens haar,, ja klopt ook wel,,, en har niet vertrouwde, wat zo als ze vertelde was er na de eerste keer dat ik haar had betrapt en nu niets voorgevallen.
na twee weken zijn we uiteindelijk weer bij elkaar gekomen, we houden van elkaar.
maar,,,,,, eergisteren de avond dat 1 van haar kinderen bij mij sliep zag ik op zijn telefoon,,, dit omdat hij mij iets vroeg te doen op zijn hay day dat ze de hele tijd daar mee bezig was,, maar mijn apps niet beantwoorde en mij vertelde dat ze ging slapen, uiteindelijk zag ik tot 6 uur in de ochtend dat ze hiermee bezig was,,,, niets erg op zich, maar de dag daarna kreeg ik een app,,,, o ik zag niet dat je me een app gestuurd had ik sliep, maar heb heel slecht geslapen veel wakker geweest ik ben zo moe en voel me zo niet lekker,, ik kom om 3 uur ipv nu oke??
uiteraard wist ik dat dit een leugen was, net zo als de dag daarvoor dat ze later moest komen omdat de was nog niet droog zou zijn, op het moment dat ik vertelde dat ik dan wel naar haar zou komen, woon 5 min verderop en ik daar kwam stond de droger net aan,,, dat zie je op de tijdsklok en deze staat in de keuken en 5 min verder was de was droog. kurk droog.
nu gister zouden ze met ze allen hier blijven maar ze voelde zich niet goed moe en weet ik veel nog wat en ging uiteindelijk toch naar huis, ik heb haar verteld dat ik het jammer vond en uiteindelijk zat ze bij thuis komst weer op haar hay day,,,, kon het niet meer voor me houden en haar verteld wat ik had ondervonden de dagen daarvoor en nu, uiteindelijk ben ik nu de klootzak, ik heb haar kinderen mee getrokken in de elende ik heb een ander volgens haar eigelijk alles wat er nu dan stuk of fout gaat is mijn schuld. en doet heel vernederend tegen mij in haar uitspraken.

is het nu echt dat ik gek ben dat ik spoken zie of heb ik ik hier te maken met iemand die het liegen niet kan laten en of last heeft van narcistisch gedrag.

Wat doe je als je kind ontwikkeld als leugenaar zeer manipulatief ontwikkeld .Niet echt met opzet maar denkbeeldige mensen creëert verhalen maakt die zo echt lijken dat zelfs derden erin trappen. Is dit erfelijk? Mijn moeder heeft een persoonlijkheidsstoornis en is niet vies van leugens. Moeder deed alles om aandacht te krijgen en manipuleerde tot het bot. Ik heb ons kind verteld dat liegen niet juist is en het beter is om thuis eerlijk te zijn. De leugens blijken uit eenzaamheid voort te vloeien. Ik maak me echt zorgen en hoop dat het over gaat. Echter lijkt ons kind zelf ook erin te geloven. Pas toen ik vertelde dat x medicatie zou krijgen als x werkelijk deze personen waarneemt, pas toen vertelde x ik heb het verzonnen. Ik twijfelde nog even dat x het echt kon waarnemen dus ga uit voorzorg naar een parapsycholoog. Ik voel mij een falende ouder en doe werkelijk alles om x goed op te voeden.

Wat kan je doen als je denkt dat iemand dit heeft en je wilt die persoon toch helpen ?

Bij mij heeft het 10 jaar geduurd voor ik echt snapte dat mijn ‘doodeerlijke’ partner eigenlijk een pathologische leugenaar was met mooie praatjes. Hij loog over alles, misbruikte mijn identiteit om te frauderen, loog over ‘werkmeetings’, waar hij was, buitenlandse reizen, vrouwen, ….en dat terwijl ik hem nooit iets verbood of hem nooit controleerde, maar wel verwachtte (en daar van uit ging) dat hij over alles open en eerlijk was.
Sommige details van zijn leugens zijn gewoon zo absurd dat je het niet zou kunnen verzinnen. Hij had een profiel op Elite Dating met als profielfoto een 10 jaar oude trouwfoto (uiteraard één waar hij alleen op stond)… en maakte de dames waar hij mee uit ging wijs dat hij gescheiden was, terwijl wij ondertussen bij de relatietherapeut ‘aan onze relatie werkten’, ahum. Hij mailde die relatietherapeut achter mijn rug ook met dingen ‘die hij niet kon zeggen tijdens de therapie’ en maakte de therapeut wijs dat ik me tijdens die sessies heel anders voordeed dan ik in werkelijkheid was. Het resultaat was een therapeut die ineens heel wantrouwig reageerde op alles wat ik vertelde, en ineen was ik de ‘boeman’ en waren alle relatieproblemen mijn schuld.
Nu we gescheiden zijn liegt hij nog steeds even veel, en het choqueert mij vaak als ik weer zaken hoor die hij bij elkaar gelogen heeft. Vaak zijn het leugens om mij zwart te maken, of halve waarheden waarbij hij uiteraard steeds het grote slachtoffer is. In realiteit was ik wel jarenlang slachtoffer van partnergeweld, maar omdat niemand dat ooit zou geloven moet ik uiteraard overal gekend staan als de wraakzuchtige bitch die hem kapot wil maken.
Wel… ik heb er een streep onder getrokken, en moest het niet voor mijn drie kinderen zijn, ik zou het daar bij laten. De zogenaamde vrienden die al zijn leugens slikken, die zijn mijn energie niet waard, ik ga me niet constant zitten verdedigen. Ik maak me alleen heel veel zorgen om de toekomst van mijn drie (heel jonge) kinderen. Ze weten al langer dat ze niet op hun vader kunnen rekenen, dat hij er vaak niet is als ze ‘bij hem’ (lees: bij de babysit) zijn, en dat hij zijn beloftes niet nakomt. Ik kan alleen hopen dat ze bij mij voldoende steun, liefde en zekerheid vinden om dit te compenseren. Ik hoop ook dat de rechter (er loopt een zaak) mij zal volgen in de vraag om hem therapie op te leggen om met zijn agressie (en gekwetste ego) te leren omgaan.

Het lastige van de leugens is ook dat je er vaak tussenin staat, je hoort en weet dat hij liegt tegen iemand maar je wilt hem niet voorschut zetten, wat moet je in zo een situatie? Mee liegen is ook geen optie, maar zeg je de waarheid wordt je vaak niet geloofd en raar aangekeken dag je je eigen partner zo afvalt waar iedereen bij is.

Vraag:
Alles wat ik nu in korte tijd lees over de narcist herken ik. Toch twijfel ik nog steeds of mijn inmiddels ex er ook een is? Ik leerde hem 20 jaar geleden kennen. 12 jaar geleden kregen wij een zoon, sinds 10,5 jaar ben ik bij hem weg. Nu nog voel ik zijn hand als klauw in mijn nek. Leugens, respectloos, over mijn grenzen walsen, slijmerig, poes lief, behulpzaam, bot, hij staat als een bewaker om mij heen, alles kan ik verwachten alleen weet ik niet wanneer…..
Wie ben ik om te denken dat mijn ex een narcist is? des te meer omdat de omgeving geen problemen met hem heeft……

Ik heb een vraag. Het vermoeden is bij al een poosje, dat mijn collega, waar ik al jaren mee samenwerk, ook een narcistische persoonlijkheids stoornis heeft. Niet alle kenmerken zijn op haar van toepassing maar een groot deel wel. Echter, zij vertelt ons al jaren dat haar moeder hier aan lijdt, en dat zij dit in een andere collega ook herkent. Kan het zijn, dat zij zichzelf er niet in herkent, of denkt zij zo slim te zijn door met deze verhalen de aandacht van zichzelf af te leiden?

Dag Collin,
Allereerst wil ik je vertellen om in de tijd dat vaders ‘weg’ is het een en ander uit te zoeken. Laat hem ook niets weten. Het eerste wat ik zou doen, makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, is inschrijven via woningnet (jijzelf of moeders voor wat er uberhaupt zou kunnen gebeuren). Zorg ervoor dat jullie mekaar wel waarderen en complimenteren. Is er geen enkel familielid(van moeders) waar jullie het hierover kunnen hebben? Ben je op het moment student of scholier? Na je 18e heb je als scholier recht op een tegemoetkoming, als student op een lening. Hiermee kun je alsnog je studie mee betalen, als et niet anders is dan is et maar zo. Zat studenten die lenen hoor, belast jezelf niet te veel in dit soort situaties. Mochten jullie nog even geduld hebben, laat je vader de machtiging bij studielink van dit jaar volledig afronden(Dan heb je nog eventjes voor je zelf je collegegeld moet betalen).
De vraag is; wil je moeder voor altijd haar tijd doorbrengen met je vader? Praat heel goed met haar, want misschien komt ze er zelf niet uit. Als dat wel het geval is, dan zal er toch meer ondersteuning moeten komen; relatietherapie en voor haar iets individueels waar ze zelf van opknapt?
Wil ze bij hem weg, dan zal ze een zetje moeten krijgen. Alvast voorbereiden op benodigdheden kwa financiën, is het een idee om je vader geld te vragen voor uitjes/kleding om dat in ieder geval weg te leggen voor borg oid.? Geloof in mekaar, je kunt eventueel kijken of er toevallig goedkope particuliere appartementen zijn die niet in de buurt gelegen zijn, maar ook niet te ver voor sociale contacten. Vraag een uitkering aan/eventueel huursubsidie(afhankelijk van maandelijkse huur). Ik wens jullie heel veel succes en ik hoop dat je der een gevoel kan geven dat ze wel degelijk een belangrijk persoon is en hier hartstikke welkom en geliefd is.

Hai people, ik ben Collin en ben zelf zoon van een moeder en een vader. Ik ben 18 en misschien schrikken jullie hier wel van, maar geloof mij maar als ik zeg dat ik gewoon een levensgenieter ben en de positieve kant probeer te bekijken van alle nare dingen in mijn leven. Ook bij mij is er veel herkenning in al deze verhalen, heb er wel wat gelezen. Mijn vader zit elk weekend in een ander land om te ”werken” maar ondertussen weten ik mijn broertje en mijn moeder dat dit niet waar is, hij zit namelijk bij een ander gezin in huis daar en komt 1 keer per week thuis als t niet 1 keer in de 2 weken is. Nou, hier ben ik ondertussen wel overheen en hij mag daar zolang blijven als hij zelf wilt maar m’n moeder heeft het hier nogal moeilijk mee, vooral omdat m’n vader hier door en door over liegt. Na het stukje informatie hierboven te lezen is mijn vader dus wel een soort pathalogische leugenaar. Na 18 jaar hem te leren kennen kom je er al snel achter dat alles wat hij verteld een leugen is. Hij heeft er zelfs over gelogen dat mijn opa dood is en laatst kwam ik er dus achter dat ik nog een oom heb (broer van mn pa, ik wist niet van zijn bestaan) en een opa die dus wel leeft. Ik heb geprobeerd het hier met hem over te hebben maar hij liegt al zodra de eerste zin uit mijn mond komt en kijkt zelfs verbaasd. Als m’n moeder ook maar een opmerking over zijn leven in het buitenland of over deze leugens hardop zegt schreeuwt hij over bedriegen en liegen al 10 jaar lang en belt hij m’n oma op (86 jaar oud) die hij vervolgens belast met allemaal leugens over mijn moeder. Nja, dit gebeurd dus elk weekend. Ik probeer altijd m’n moeder sterk te houden, al een jaar of meer lang maar ze blijft t zwaar hebben. Mn vader komt soms dus in het weekend thuis en om de kleinste dingen, nieteens negatieve dingen scheld hij iedereen uit en vooral mn moeder. Soms heeft hij zelfs een leugen waarover hij ruzie maakt en waarna hij uren lang zit te schreeuwen. Het moeilijkste voor mn moeder is dat mn vader woont bij een kind van 5 (niet van hem) in het buitenland en daarmee precies dezelfde activiteiten doet als hij vroeger met ons deed, en hier dus ook over liegt, terwijl hij de bonnetjes op zijn werkbureau hier in ons huis laat liggen. Ik heb hem al een keer benaderd zich te laten checken bij een huisarts want hij slikt dagelijks zelfs een pakje pijnstillers en mn vader heeft ook zwaar overgewicht en ooit eens een hartinfart overleeft 2/3 jaar terug. Hij liegt er nu ook over dat hij die neemt terwijl de pakjes in zn zakken zitten (die gooit hij dan gelijk weg zegt hij terwijl hij de deur uitloopt of boos naar boven loopt). Mn moeder is bij de huisarts langs geweest die beweert dat ze zich sterker moet maken en het niet op te lossen valt tenzij zij er zich bij neerlegt. Alleen mn moeder is een onveranderlijke lieve moeder die alles voor ons overheeft en het simpelweg niet meer trekt dat mn vader zoveel leugens verteld en er ook nooit mee stopt. Hij komt weekends thuis en zeurt over hoe zwaar het in het buitenland voor hem is terwijl dat helemaal niet waar is.
Nou hier komt het grote probleem dus. Mijn moeder, m’n broertje en ik zijn afhankelijk van het geld van m’n vader. Als m’n vader en m’n moeder uit elkaar zouden gaan en mn vader in het buitenland zou blijven zouden wij op straat wonen, wordt mn studie niet meer betaald en kan mn broertje zn tennis carriere vergeten. Ik heb al bij meerdere mensen hulp gezocht maar die reageren altijd hetzelfde met, oh nee ja vervelend ehm ik moet hier even over nadenken. Toen ik dit aan de rector van mn school vertelde kwam ze een week later terug met het idee over een huisarts opzoeken en dat ze er verder ook niks mee kon.

Nja, ik hoop dat iemand hier iets op weet of mij in ieder geval kan bevestigen dat dit pathalogische liegen ongeneeselijk is.

Hallo,

Sinds 2 jaar heb ik gebroken met mijn ex. we waren 3,5 jaar samen. Gedurende onze relatie en vooral in het begin ging alles redelijk vlotjes, ik zeg redelijk want hij had een kindje dat nog moest geboren worden bij zijn toenmaige ex-vrouw… ja lang verhaal, veel complicaties. Nu in on s2de jaar van onze relatie begoin ik meer en meer vast te stellen dat hij verhalen verdraaide… zich veel als slachtoffer omstelde en héél veel loog over zelfs de stomste dingen. Ik zei hem geregeld dat met liegen hij niet verder kon geraken. Alleen de waarheid is goed. Maar toen onze relatie be-eindigde werd nog 1000x erger… het was het ene leugen na het andere, het was of hij was zijn leven gewoon aan elkaar aan het liegen. Zelfs nu 2 jaar na de relatie blijft hij liegen over de stomste dingen en de leugens waarmee hij komt zijn zo doorzichtig als iets… oftewel heb ik teveel wantrouwen tegen over hem en denk ik dat hij liegt of hij is gewoon een pathologische leugenaar…

Hoi ik heb een collega die vaak in zijn verhalen gelooft. Als ik iets heb dan heeft hij een betere verhaal. Dat leugens bevat. We accepteren het gewoon. Maar dit gebeurt elke dag. Maar je kan er niks aan doen.

“Breken met zo iemand…”, klinkt me zo mooi in de oren, maar ik ben er zo bang voor…
Ben een mama van 2 lieve jonge kinderen, reeds 12 jaar samen met m’n vriend. Betrapte hem vroeger soms op leugens en met ouder worden veel meer. En ja, ik weet dat het niet mag, maar door die leugens controleer ik regelmatig z’n sms-jes en andere berichtjes op de gsm. Wat ik daar allemaal lees over mezelf vind ik zo erg. We hebben een leuke vriendengroep, maar hij maakt me daar via berichtjes naar vrienden toe zo slecht, dat ik me soms nauwelijks durf te vertonen. Hem ermee confronteren kan ik niet, want ja, ik doe het eerlijk gezegd stiekem. Maar het ergste is dat iedereen hem geloofd, want hij is zo’n leuke toffe man! Als ik mezelf probeer te verdedigen of eens iets negatiefs durf te zeggen over hem, ben ik de slechte. Dit doet me zo’n verdriet. Geeft me zo’n knauw in m’n zelfwaardegevoel.
Ik moet altijd voor hem klaarstaan, alle aandacht voor hem, soms zelfs jaloers op de kinderen en de huisdieren want o jee, hij vindt van zichzelf dat hij altijd op de laatste plaats komt.
Durf ik tegen hem in te gaan, boort hij me de grond in. Ik durf er gewoon niet bij weg te gaan, hij heeft reeds gedreigd om me kapot te maken, en hij zal dit doen ook.
Hij wint met z’n leugens iedereen voor zich, dus niemand zal me geloven en op steun zal ik niet hoeven te rekenen.
‘Weggaan’ klinkt zo mooi, maar ik durf niet. Pas als de kinderen groot zijn, uit huis zijn, dan zullen ze veilig zijn en kan ik weggaan. En intussen, trek ik me op aan de kleine dingen in het leven, probeer me sterk te houden en laat m’n tranen vloeien als ik alleen ben. En ben ik blij dat ik deze teksten heb ontdekt en gelezen, zodat ik weet dat ik niet alleen ben, dat het niet aan mij ligt en dat ik nu weet dat hij een stoornis heeft en dat ik weet welke.

Hoi allemaal! Ik ben een jongen van 20 jaar en ben zojuist uit een relatie gestapt waar (onbedoeld) een dochtertje uit is voortgekomen. Ik loop momenteel bij een psycholoog om alles te verwerken en daar hebben ze ook PTSS bij me vastgesteld. Mijn relatie met mijn ex-vriendin liep eerst erg leuk, hadden het gezellig, konden goed met elkaar overweg, maar nadat ze na 3 maanden (erg vroeg) zwanger werd ben ik direct van Breda naar Groningen verhuist. In het begin konden we nog goed met elkaar overweg, maar dat werd steeds minder en minder. Ik moest 24/7 thuis zijn, omdat ik anders een onverantwoordelijke vader was, ik mocht na mijn enigste dag school niets met klasgenoten ondernemen, en al helemaal niets met collega’s na het werk wat gaan drinken. Eerst deed ik dat wel, maar dat heb ik uiteindelijk opgegeven omdat ik het de ruzies niet meer waard vond om wat te ondernemen. Ongeveer na 3 maanden bleef ik welleens thuis, (ik heb mijn eigen woonruimte, mijn exvriendin woont thuis bij schoonouders). Dan reageerde ik nergens op en nam ik de tijd voor mezelf alleen, om dingen te relativeren en weer op mezelf te komen. Nu las ik dat dit een ‘stille behandeling’ heet, en van de 40 punten van een narcist had ik er 9 raak. Vanaf dat punt zou je een narcist kunnen zijn, en nu heb ik een knagend gevoel vanbinnen of ik zelf een narcist ben of ook weer niet. Mijn psycholoog heeft er niks over gezegd, maar zal er wel naar willen vragen. Ik twijfel alleen omdat ik circa 1,5 jaar geen vriendschappelijke contacten meer had en mijn banden met mijn familie ook teniet werden gedaan. Ook nu, in gesprek over een omgangsregeling met mijn dochter word mijn familie afgedaan als ‘psychisch’ en labiel. Zelfs zo erg dat ik er aan begin te twijfelen of dat zo is of niet. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was, en volgens haar heb ik nooit een juiste opvoeding gehad en ben ik zelf daarom ook menthal verklaard door haar. Ik volg echter wel een studie, op mijn werk gaat het redelijk na omstandigheden, en heb ik weer goed contact met familie en vrienden. Ik weet zelf alleen niet of ik dus wat narcistische trekken heb, of dat ik blind ben voor haar gedragingen tegen mij, of dat ik het alleen maar ‘denk”. Wat vinden jullie?

Pfff wat een verhalen hier. Veel herkenning, maar ook veel verbazing over de verschillende manieren waarop narcisme en pathalogisch liegen zich uit.
Ik waag ook een poging.
Inmiddels ben ik 12 jaar getrouwd met mijn man. In het begin ging alles goed en hadden we het naar onze zin. Het viel me wel op dat hij zijn aandacht verlegde van mij naar het vele werken. Tijdens vakanties had hij ook meer aandacht voor mensen die we ter plekke leerden kennen dan voor mij. Het werken vond ik niet zo erg, want we waren jong en werkten aan onze toekomst. Hij heeft in korte tijd heel veel geld verdiend. Toen de crisis kwam is hij eigenlijk ook weer alles kwijt geraakt. Hij financiert klanten altijd voor en achteraf is het in bijna alle gevallen gezeur om geld. Veel tegenslagen en heel veel rechtszaken. In die tijd zijn ook onze 2 kinderen geboren. Omdat hij al zijn geld is kwijtgeraakt zit ik met de rekeningen waardoor ik tegen mijn wil verantwoordelijk ben voor alle vaste lasten thuis. Dit terwijl hij nooit écht voor zijn gezin heeft gekozen. Op vele moeilijke momenten stond ik er alleen voor, omdat meneer wilde werken. Omdat het werken niks heeft opgeleverd, maar juist heel veel geld heeft gekost. Hij heeft nu zelfs schulden. Ik ben hier onwijs kwaad over. Ik heb hem dan ook het huis uitgezet.
Hij liegt over momenten dat debiteuren uitbetalen, hij liegt over waar hij is en hoe laat hij thuiskomt, hij liegt over zijn aandeel in het geheel en neemt een slachtofferrol aan. Hij vind dat ik hem beter had moeten steunen. Hij is agressief en heeft totaal geen oog voor mijn gevoelens. Walst over al mijn grenzen heen en leeft alsof hij single is. Dit is in de jaren alleen maar erger geworden, omdat ik als partner hierdoor ook niet meer leuk tegen hem ben. Hij vlucht dus als het ware voor alle shit die hij zelf veroorzaakt heeft. Hij pakt wel zo goed en zo kwaad als het gaat zijn vaderrol…
Is er nog hoop om zulke mensen te ‘redden’? Ik heb hem er nu wel uitgezet, maar hij blijft wel de vader van mijn kinderen….

Hallo Allemaal,

Ben nu bijna anderhalf jaar getrouwd. Na 6 maanden kwam ik erachter dat mijn man eerder getrouwd was geweest voor 7 jaar. Daarnaast had hij gelogen over zijn opleiding. Tegen mij vertelde hij dat hij bachelors geneeskunde had gedaan, maar het bleek dat hij het nooit had afgemaakt. Daarnaast zat hij in sanering. Volgens hem is dat de schuld van zijn ex. Ook zit hij in bijstand. Hij heeftt me verteld dat hij erg gepest werd op school en in het verleden is misbruikt. Ik heb het idee dat hij nooit heeft gewerkt, maar hij blijft volhouden dat het niet zo is. Inmiddels heeft hij alles geaccepteerd en vraagt mij weer terug te komen bij hem. Hij is wel altijd lief en zorgzaam geweest naar mij toe. Nooit heeft hij me geld gevraagd of finacieel misbrruik gemaakt. Ik weet niet of hij tot deze groep behoort of niet….. kan iemand me hierbij helpen

Al deze verhalen lijken wel over mijn ex te gaan. Deze man heeft meerdere vrouwen mishandeld, geld afhandig gemaakt, gefraudeerd etcetc eigenlijk staat alles al beschreven.

Iedereen had volgens hem borderline. Hij zou zijn verkracht vroeger maar dit verhaal heeft hij op 3 verschillende manieren verteld dan iemand vermoord dan niet. Hij was vrijgesproken toen hij 13 was en zijn ouders wisten niets. Daders zouden zijn veroordeeld ga zo door, Je kan het niet zo gek bedenken of hij heeft het wel verzonnen en iedereen trapt erin.

Hij draagt zelfs onterecht een wetenschappelijke titel. Hij heeft zijn diploma vervalst.
De bank heeft hij opgelicht, zijn pa opgelicht, de belastingdienst en komt overal mee weg.
Nu hopen dat Fiod wakker gaat worden maar heel eerlijk ik betwijfel het. Daders worden namelijk in deze samenleving heel goed beschermt.

Net twee maanden gescheiden van een narcist…1 maand geleden is hij overleden op 52 jarige leeftijd.
Zijn leugens gaan zelfs na zijn dood verder via zijn zus waar hij vreselijke verhalen verzon over mij en die nu mij als zondebok gebruikt!
Ze beschuldigd mij zelfs van zijn dood…de stres die hij had met mij is hem fataal geworden, terwijl ze mij kant van het verhaal niet kent…
Slaap er heel slecht van….malen malen dat is wat ik doe, wanneer houd dit op!!!!

Wat een herkenning in verhalen van anderen hier. Dat geeft me weer moed dat ik zelf niet gek ben.
Mijn verhaal is lang dus ik zal een beknopte versie vertellen.

Jaar of drie geleden een meid ontmoet waar ik het goed mee kon vinden. Echter had zij een vriend dus verder niks mee gedaan toen. Totdat ze zelf ook sterfd mijn aandacht begon te vragen en aangaf dat ze niet verder wilde met haar vriend. Ze was verliefd op mij zei ze. Ze had alleen wel de nodige problemen uit het verleden en ook vanuit de relatie waar ze nu uit kwam. Maar dit leek me niet onoplosbaar dus ik heb haar met al mn energie gesteund in alles.
Uiteindelijk kregen we ook inderdaad een relatie en het leek zo mooi allemaal. Echter bleef haar inmiddels ex vriend in haar huis. Ze zette hem niet de deur uit en verbleef in plaats daarvan zelf bij haar ouders, aldus haar verhaal. Eerst met het verhaal dat hij even wat tijd moest krijgen om een eigen woning te vinden maar dit duurde vele vele maanden zonder dat ik iets zag gebeuren. Na enige tijd kwam ze bij mij wonen en als we samen waren hadden voelde alles perfect.
Maar dingen dingen knagen. Mijn gevoel zei dat dingen niet klopten. Zo had ik na ruim een jaar nog nooit haar ouders gezien of gesproken. Er was altijd wel een reden waardoor het niet van een ontmoeting kwam. Haar ouders waren te druk, er speelden dingen in de familie, ze hadden geen interesse in haar en ze had er altijd al alleen voor gestaan en zo werden nog vele redenen aangedragen.
Keer op keer hebben we het opzegformulier voor haar woning ingevuld omdat we plannen hadden om samen een huis te kopen. En tegelijkertijd waren we dan ook meteen van haar ex af in mijn ogen. Maar keer op keer bleek op het laatste moment dat ze de opzegging had afgezegd zonder het mij te vertellen. Sterker nog mij werd steeds gezegd dat het doorging. Tot het moment er dan was dat de maand opzegtermijn om was en weer bleek dat de opzegging niet doorging.
Afgelopen maand was de maat vol voor mij en heb ik contact met haar ouders afgedwongen. Het bleek toen dat zij helemaal niet op de hoogte waren van onze relatie. Ze hadden weleens mijn naam gehoord maar meer niet. Dus wisten ze ook niet dat we inmiddels al een jaar samenwoonden.

Verder zijn er nog vele vele dingen waarover gelogen is of dingen gebeurd die alarmbellen hadden moeten doen rinkelen.
– gelogen dat haar kat bij haar ouders was. Die was nog in het huis bij haar ex. En ze ging wel regelmatig even naar haar kat en bleef dan ook weleens s nachts weg terwijl ik dacht dat ze dan bij haar ouders was.
– verteld dat ze met vriendinnen op vakantie was terwijl ze met mij weg was.
– tegen haar ouders al die tijd volgehouden dat ze bij vriendinnen verbleef terwijl wij samenwoonde.
– panisch reageren als ik een foto van ons samen op facebook of andere openbare media wilde zetten.
– heel veel met haar telefoon bezig zijn (whatsapp) op momenten dat ik het even niet kon zien. Zodra ik weer naast haar zat snel de telefoon ondersteboven naast zich neerleggen. Bijna altijd met het geluid en trillen uit.
– als ze gaat stappen tegen mij zeggen dat ze gewoon thuis wil slapen en tegen haar vriendinnen verkondigen dat ze van mij verplicht naar huis moet komen.
– nadat de bom gebarsten was in de vakantie tegen mij zeggen dat ze er alles voor over heeft om het een nieuwe kans te geven. Vervolgens tref ik haar auto twee keer s nachts aan bij haar eigen huis, waar haar ex nog altijd woont. Zijn auto stond ook voor de deur. Vervolgens niet opnemen als ik bel en ook niet reageren op de deurbel. En de volgende dag een slecht verhaal over dat ze daar alleen was omdat het slecht ging met haar kat.
– mij beschuldigen dat ik haar teveel onder druk zet terwijl zij degene is die elke keer liegt en zodoende die situaties creërt.
– mij beschuldigen dat ik haar geen ruimte geef om haar eigen dingen te doen. En als ik dan uitleg dat ik normaal iedereen helemaal vrij laat maar dat ik een onderbuikgevoel krijg door haar eigen gedrag dan snapt ze dat niet..of wil het niet snappen.

En zo kan ik nog vele incidenten en voorbeelden geven.
We hadden uitgebreide toekomstplannen samen en ze had alles waar ze altijd van droomde kunnen hebben. We waren huizen aan het kijken. Ze droeg mijn verlovingsring. We hadden zelfs en een tijdje geleden besloten dat ze stopte met de pil.
Nu is ze al twee weken weg uit huis. Ik heb de sleutel ingenomen en zij is naar haar ouders gegaan. Inmiddels heb ik haar ouders wel gesproken maar zij lijken zich ook niet te beseffen hoe absurt het is wat hun dochter allemaal doet. Letterlijke reactie na het hele verhaal was “ik kan me ergens wel voorstellen hoe ze in deze situatie is beland”. Hoe bedoel je? Ik heb altijd voor haar klaargestaan en haar het beste proberen te geven en dan reageer je zo?
Vervolgens kon ik het nog altijd niet over mijn hart verkrijgen om de stekker eruit te trekken. Ook niet als iedereen zei je moet er meteen mee stoppen want dit wordt niks. Ik wilde per se dat het goed kwam. Ik wilde onze dromen, waar we het zo vaak over gehad hadden, niet opgeven. Maar in plaats van dat ze mijn uitgestoken hand vastgreep en alles op alles zette om het te redden zei ze dat zij eerst tijd nodig had. Ze moest zichzelf terugvinden. Wat inhield dat ze mij van het ene op het andere moment alleen achter liet in ons huis en zelf bij haar ouders bleef om “tot rust te komen”. Alsof zij het slachtoffer was van dit alles en die dingen moet verwerken.

Dit is allemaal heel recent gebeurd en eigenlijk speelt het nog. Mijn hart en verstand vechten de hele dag met elkaar. Ik ben normaal super nuchter en ik laat me niet snel gek maken maar dit maakt een mens gek.
Ik weet ook niet onder welke categorie leugenaars je dit moet scharen maar dat doet er ook niet echt toe. Het feit dat iemand zich zo kan gedragen is al bizar genoeg, ook zonder er een naam aan te kunnen geven. Mijn vertrouwen in de mensheid is behoorlijk beschadigd op dit moment.

Eerst en vooral aan al de mensen die hier hun verhaal vertelde over vreselijke relaties: veel sterkte en denk op de eerste plaats aan jezelf en kinderen (als er sprake van kinderen is). Contact met vrienden en familie is heel erg belangrijk in deze situatie.

Maar ik wil toch even dit kwijt:
Het is niet omdat je partner vreemd gaat of je niet goed behandelt of jaloers is, dat het een pathologische leugenaar of een narcist is. Het is vreselijk erg dat je in een slechte relatie zit of zat en aarzel niet om hulp of steun te zoeken.
Maar dit artikel is een informatief arikel over wat narcisme is en hoe het in verband staat met extreem liegen. Het is belangrijk om deze aandoening goed te begrijpen als we er iets aan willen doen. Wanneer iedereen met een slecht karakter of elke geldzuchtige vrouw of man die vreemdgaat een narcist wordt genoemd, kunnen we zowel de échte narcisten minder goed behandelen als de mensen die bv aan extreme jaloezie lijden of constant vreemdgaan.

Hier is een verhaal van iemand waarvan ik denk dat hij narcist is en daarbij pathologisch liegt.
Ik kende iemand (ik en mijn vrienden beschouwde hem als een van onze beste vrienden) die jarenlang loog over zijn job, opleiding, of die een rijbewijs had, zelfs over het aantal broers en zussen dat die had. Hij kwam zelfs toe met grappige verhalen van op het werk of van collega’s die niet bestonden. Hij had een relatie met mijn beste vriendin en ik ben er zeker van dat hij eigenlijk nooit echt van haar gehouden heeft, het kwam hem gewoon goed uit omdat zij een erg lieve en goedgelovige vrouw is. En omdat zij de hoofdleiding was van onze jeugdbeweging (denk: zij had de sleutel van de lokalen en de kassa, de bankkaart van de rekening van onze jeugdbeweging enzv..) Hij leefde op het geld van onze jeugdbeweging, want hij had in werkelijkheid helemaal geen job en zelf geen diploma, geen huis, geen rijbewijs. Zo heeft die duizende duizende euro’s gestolen. Het liegen had niet als doel om geld te stelen, hij stal geld omdat hij zich zo in de nesten gewerkt had met het liegen dat hij geen andere uitweg zag (die was er natuurlijk wel: opbiechten, je papieren in orde brengen en een job zoeken. Maar dat kon die niet omdat die altijd wilde dat iedereen naar hem op keek). Hij loog zonder enige reden. Het maakt echt niet uit of je nu 2 of 3 zussen hebt, maar hij kon het gewoon niet laten om te liegen. Ikzelf heb alle contact met deze persoon verbroken. Ik heb medelijden met hem maar ik kan het niet risceren om nog contact met hem te houden. Hij liegt over het feit dat hij hulp zoekt. Zijn persoonlijkheidstoornis is dus zo erg geworden dat het onmogelijk wordt om hem te helpen. En op dat moment, hoe erg het ook is, moet je voor jezelf kiezen en alle contact verbreken.
Soms dacht ik “ja maar hij was toch zo’n leuke jongen”, maar je mag niet vergeten dat een narcist zijn karakter vormt naar de mensen waar hij mee omgaat. Dus ik besef nu dat ik helemaal niet weet hoe hij werkelijk is en dat die “leuke jongen” gewoon een masker is dat hij droeg in de omgeving van mij en mijn vrienden. Maar uiteindlijk ken ik hem niet, ookal heb ik hem jaren lang in mijn leven gehad. Deze gedachte maakt het mij een heel klein beetje makkelijker om deze persoon uit mijn leven te schrappen.

Pff dit is allemaal zo herkenbaar.. De vader van mijn zoontje heeft ook alles bij elkaar gelogen, school, verleden, vrienden, financiën, zelfs zijn leeftijd! Erachter komen dat hij een zoon had terwijl ik hier al 100x naar gevraagd had was de druppel. Ook hij zei steeds dat ie hulp ging zoeken maar dit kwam er nooit van. Nu ik echt bij hem weg ben gegaan heeft ie wel een afspraak gemaakt bij een psycholoog, hij appt me constant om te zeggen dat het hem spijt dat ie van me houd etc.. Maar houd hij van mij of doet hij dit voor zichzelf? Na bovenstaande gelezen te hebben ga ik toch twijfelen. Hij komt zo overtuigend over maar dat was ook bij al zijn leugens. Toch ondanks alle leugens hadden we ook veel leuke momenten en was hij heel zorgzaam en konden we veel lol hebben. ik ben zo bang dat hij mij weer weet te manipuleren (ben al 2x eerder tijdelijk gegaan) lijkt ook wel of de mensen om je heen niet begrijpen waarom het zo moeilijk is 🙁 achja, het is fijn om even je hart te kunnen luchten

Ik ben een narcistische leugenaar, maar ik wil het helemaal niet zijn. Ik stoor mij eraan dat ik steeds maar nieuwe leugens blijf bedenken en dat ik het zo moeilijk vind om de waarheid aan mensen te vertellen. Ik kan er af en toe van genieten hoe ik druk op mensen kan uitoefenen en ze precies kan laten doen wat ik wil maar ergens vind ik het heel vervelend dat ik hiervan kan genieten. Een jaar terug heb ik een meisje ontmoet, ze was voor het eerst iemand waar ik om gaf en ik heb een jaar een relatie met d’r gehad totdat ik het uitmaakte zonder echt een rede. Ik weet nog steeds niet waarom ik het deed en ik wil niks meer de laatste tijd omdat zij de enige persoon was die ik kon vertrouwen en waar ik bijna niet tegen loog. Ik wil graag af komen van mijn dwang om te liegen maar ik schaam me ervoor dus wil ik niet dat mensen erachter komen. Wat voor hulp zou ik het beste kunnen zoeken?

Ik heb een vraag of ik met een narcist heb te maken.

Sinds enkele maanden heb ik een leuke jongen leren kennen, echt helemaal mijn type, knap, groot, stoer beetje bad guy. En daarbij kan ik ook heel goed met hem praten. Oorspronkelijk komt hij uit Hawaii en is hier terecht gekomen omdat zijn vrouw en zoontje zijn omgekomen bij een auto ongeluk…dus hij wilde weg uit Hawaii. Hij is mma vechter illegaal dus hij verdient veel geld schept hier soms over op. Hij gaf aan dat hij me alles kon geven, financieel zou ik niks te kort komen en hij wilde wel snel trouwen en kinderen krijgen. Hij wilde dat ik van hem was. Hij appte me dag en nacht vaak uren aan de telefoon ook s’nachts. Eerst dacht ik wat leuk die aandacht, denk nu achteraf dat het controle van hem was. De eerste keer dat hij kwaad was, sloeg nergens op. Hij had mij twee ochtenden achter elkaar geappt..zo moest ik hem niet behandelen en moest ik hem helemaal overhalen om t weer goed te maken.

Die periode vond ik een nieuwe baan, hij wilde absoluut niet dat ik ging werken, dat tastte hem aan als zijn vrouw ging werken. Hij zegt altijd dat hij het me gunt als ik met vriendinnen ga stappen, maar wel paar uur later appt hij me of er mooie mannen zijn en of hij mij kan bellen. Een keertje dat ik even de stad in ging en vroeg thuis kwam appte hij mij of hij kon bellen ik antwoordde niet meteen en blokte hij mij…hij was zo kwaad geworden hij dacht dat er een andere man op de bank zat. Heel gesprek gehad hij kon me niet vertouwen en hij geloofde niet dat hij de enige was blablabla.

Toen dacht ik wel dit is niet normaal en niet leuk meer. En ook precies willen weten of ik nog contact heb met exen hoe de seks was etc..steeds opnieuw vraagt hij weer. En merk steeds meer dat hij liegt hij zegt dan dat hij naar een beurs of concert gaat, dan google ik dat en kan ik er niks over vinden. Gebeurtenissen van hem veranderen steeds. Als ik hem erop aanspreek dan negeert hij mij dagen of hij valt me aan. Terwijl ik hem niet direct beschuldig. Hij is erg dominant betreft seks en fantasieen die over me grens gaan maar hij heeft zo op me ingepraat dat ik daar nu toch voor open sta.

Het laatste is hij wil dat ik met hem mee naar Hawaii ga voorgoed het liefst binnen drie maanden, zijn ouders hebben daar hotel hij wil dat overnemen…eerst kon hij daar niet wonen meer maar nu ineens wel. Hij zit nu in Hawaii en het tijdsverschil is 12 uur. Dus als hier 20:00 uur avond is is t daar 12:00 uur middag. Hij beweert dat er 8 uur verschil tussen zit. Dit klopt niet.

En hij heeft zoveel moeite met vertouwen dat hij verhalen vertelt dat een vriendin van een vriend vreemd ging en zij belande in de Ardennen. En als hij ooit achter komt dat ik vreemd ga zal dat de eerste keer zijn dat hij een vrouw slaat. Hij vind het leuk dat ik een sterke vrouw ben maar owee als ik hem tegenspreek.

Groetjes Angel

Anoniem

Ik herken veel in

Wat een herkenning op deze site. En weer ben ik er in getrapt. Hij heeft mijn hele leven verwoest. Ik zou zo graag zijn nieuwe vrouw willen waarschuwen. Haar behoeden van alle ellende die ze tegemoet gaat. Zij is ook al afhankelijk van hem gemaakt. Hij ging bij zijn 3e vrouw vreemd, bij mij en nu ook al weer bij haar. Hij gelooft in zijn eigen leugens. Fantast. Hij heeft maanden beweert weer terug te komen bij mij. Hij had spijt, vertelde dat hij zoveel van mij hield enz. enz. enz. Zelfs een vakantie geboekt voor mij en mijn kinderen (gelukkig niet zijn kinderen). Manipuleren. Ik stelde me weer afhankelijk op. Bleef op hem wachten. Hoe slecht kan een mens zijn. Totaal geen empathie. Geen geweten. En dat zal altijd zo blijven. Alleen met zichzelf bezig. Narcistische pathologische leugenaar. Hou zou mij blijven steunen etc. Donderdagavond heeft hij mij nog gebeld dat ik positief moest blijven. Zelfs vorige week nog sms gekregen dat hij van me houdt en dat hij oud met mij wilt worden. Na donderdagavond niks meer van hem gehoord. Het doet hem helemaal niks. Ik heb nooit iets voor hem betekent. Dat iemand zo met zichzelf kan leven. Bizar gewoon. Fijn om dit te kunnen delen en te lezen dat ik niet alleen hierin sta. Geeft mij veel steun. Ik wens daarom ook iedereen die in dezelfde situatie zit heel veel sterkte en kracht om dit een plek te geven. Geloof in jezelf. Het gaat om jou en niet meer om die ander. Zij zijn niet te helpen. De vraag waarom is ook zinloos, je krijgt nooit een antwoord. Mensen die bij een ander deze pijn veroorzaken zijn zelf hartstikke ziek. Blijf je focussen op je eigen leven. Het gaat om JOU! En geloof me er zijn heel veel mooie en lieve mensen, laat die toe in je leven en vergeet de slechte. Laat je er nooit meer mee in. Houdt van jezelf. Je bent het waard.

Ik heb alles zitten lezen, ook ik ben getuind in leugens en manipulaties van een narcist.

Janken dat alle vrouwen hem in de steek laten, mijn gevoel zei, om geen relatie aan te gaan. Ik dacht, ik geef je voordeel van de twijfel. Heb zoveel geïnvesteerd in hem, slechte jeugd, pleegouders waren slecht.
Kortom hij deed alles om mij in zijn ban te houden. Wilde heel snel samenwonen, ik had gezegd dat ik een huis wilde kopen, achteraf bleek dat hy erg veel schulden had. Hij wilde van mij profiteren, het bizarre is ik hou nog van hem. Snap t ook niet. Hij doet nu afstandelijk omdat hy zijn zin niet bij my krijgt, zoals bij mij komen wonen.

Grt Debby

Ik heb 5 jaar geleden een man leren kennen via een datingsite. Ik ben getrouwd en heb 2 kids. Al snel wilde die vriend dat ik ging scheiden en mijn kids verliet. Die vriend werkeloos, in schuldsanering en huis kwijt. Maar ik hield van hem en hij claimde mij enorm. Werd boos om het minst erge. Ik liep altijd op mijn tenen en probeerde het leven voor hem zo mooi mogelijk te maken. Hij was constant boos en altijd kritiek op mij. Ik ben nu minstens 5 keer in elkaar geslagen en hij heeft 4x keer daarvoor vastgezeten. Afgelopen maart weer ben ik weer inelkaargeslagen en nu staat hem weer een gevangenis straf te wachten. Gelukkig hebben wij geen contact meer en een exuus of sorry voor blauwe plekken nooit gekregen. 31 mei moet hij weer voorkomen. Ik heb spijt van afgelopen 5 jaren waarin ik zo verliefd op hem was en hem echt mijn alles heb gegeven. Hij is scheids en grensrechter bij een voetbalclub. Moet hij dan geen bewijs van goedgedrag hebben?

All of these articles have saved me a lot of hedaechas.

Beste allemaal, met heel veel herkenning heb ik al jullie schrijfsels gelezen. Ik kom net uit een relatie van 2 jaar met een man met deze persoonlijkheidsstoornissen. Een relatie van aan-af, aan af, andere vrouwen in het spel, leugens en bedrog. Hij had zijn vrijheid nodig, ging andere vrouwen opzoeken, maar daar was toch allemaal niks verkeerd mee? Bijna had ik het geloofd, maar mijn lichaam en geest vertelde me andere dingen. En oo ja, hij ziet me nog altijd heel heel graag…. Zelf ga je daar kapot aan, en dat is geen liefde, dat is echt geen liefde, maar ze zijn zo goed in manipulatie en liegen, omdat ze het zelf niet beseffen. Ze kunnen daar niet aandoen, en maken mensenlevens kapot. Ik zelf ben van een heel vrolijke bewuste vrouw naar een schrootje ellende gegaan….tot en met begin dit jaar ik voor mezelf heb gezegd…Stop! Gedaan. Ik hoor hem nog, en af en toe zie ik hem nog, maar ik laat hem niet meer binnen, op geen enkele manier. Ik wens iedereen hier ontzettend veel moed en kracht, en heel veel steun van de buitenwereld om zo een zaken zo snel mogelijk te vergeten, en terug met je leven verder te gaan. Allemaal dikke knuffels

Heel herkenbaar allemaal. Afstandelijk gedrag ontkennen, vreemdgaan en erover liegen totdat hij niet anders kon. Beloven ermee te stoppen en je de 1e periode ook laten geloven dat dit zo is, totdat je er weer achter komt en hem ermee confronteert, het allemaal niet zo is en ik maar naar een psychiater zou moeten. Ik mocht er niets meer over zeggen….
Ook tegen andere mensen om zich heen is/was hij aan het liegen over vanalles.
Ook mij de schuld van zijn gedrag geven.
Na de kenmerken over de narcist gelezen te hebben vallen bij mij alle puzzlestukjes op zijn plaats. Zoveel kenmerken die hij de laatste tijd laat zien. We zijn nu uit elkaar, moeilijk want je houd van iemand maar het is beter zo….

Hallo, ik heb al een tijd een relatie met iemand die volgens mijn moeder narcistisch/pathologisch leugenaar is. Ik ken hem via een datingsite, het klikte meteen bij de eerste ontmoeting. Voor mij erg bijzonder omdat ik voor mijn 23 jaar al veel heb meegemaakt en erg terughoudend ben wat daten betreft. Echter, vanaf de eerste kennismaking met ouders had ik het idee dat zijn moeder mij niet mocht. Dit werd telkens bevestigd doordat zij onze relatie continu probeerde te dwarsbomen: inpraten op hem dat ik slecht voor hem was, verwend, noem het maar op.. Inmiddels heeft hij het contact met haar verbroken omwille van ons. In de fase dat zijn moeder onze relatie probeerde te dwarsbomen heeft hij mij als stront behandeld en heb het continu maar op het mom gegooid dat het door zijn moeder kwam. Het is ook een tijdje uitgeweest omdat hij het op haar aanraden heeft uitgemaakt. Kapot was ik ervan.. Toen kwam het punt dat hij besloot de deur uit te gaan en geen contact meer met haar te hebben, heb hem continu hierin gesteund, zowel emotioneel als financieel (tot hij een nieuwe baan had). Ging een tijd erg goed tussen ons (desondanks mijn moeder het er niet mee eens is), alleen nu verloopt het weer zoals vanouds. Ik heb continu het gevoel dat ik alles fout doe… Van de kleinste dingen kunnen de grootste problemen ontstaan: ik had al opgehangen voordat hij nog een keer doei kon zeggen = ruzie, mijn vorige liefdesleven hij wil alles ervan weten( ook al heb ik vaak genoeg gezegd hier niet over te willen praten omdat het veel oud zeer omhoog roept) maar dan ook echt alles: wie, wat, hoe, wanneer, voor hoe lang.. Half als slet worden bestempeld maar wel zeggen dat hij me accepteert voor wie ik ben, maar wel het gevoel hebben dat hij me daarop bekritiseerd. Als ik ook maar iets aangeef wat me dwars zit aan zijn gedrag heb ik het vervolgens gedaan. Dreigen met dingen: “Nou oke, dan blijf ik met de feestdagen wel lekker thuis.” Dan denk ik echt waar heb ik dit aan verdiend? Ik doe alles voor hem, meer dan ieder ander ooit zal doen. Maar mij bekruipt continu het gevoel dat het mijn schuld is, dat ik alles fout doe. Ook al zegt hij dan dat het niet zo is, hij wekt de impressie van wel.. en zoals het altijd gaat dan hebben we ruzie, ik ben verdrietig, hij troost me vervolgens en het is weer goed. Ik weet gewoon echt NIET meer wat ik hiermee aan moet. Nu ben ik al depressief (al voordat ik hem leerde kennen) en had zo nu en dan al suïcidale gedachten, maar dit wordt nu alleen versterkt. Ik kan niet zonder hem.. Ik hou ontzettend veel van hem, en hij is ook niet door en door slecht. Lieve kleine dingen doet hij wel zoals ontbijt op bed brengen, de deken over mij heen leggen omdat ik in slaap was gevallen op de bank, me knuffelen etc. Alleen die leugens continu waarom? Alles wat hij zegt denk ik, klopt dit wel? Dat vind ik heel erg maar kan er niks aan doen. En hem eergisteren ook weer op een leugen betrapt. Het voelt ook alsof alles wat hij doet onder de loep bij mijn ouders wordt genomen. Continu die druk “je verdient beter, het is een leugenaar, hij zal altijd zo blijven, etc..”. Wat moet ik hiermee?! Ik wil hem niet kwijt.. Ben zo’n beetje het enige wat hij heeft, maar ik wil me ook niet zo laten behandelen door niemand niet…

Hallo allemaal, ook graag wil ik mijn verhaal even kwijt (omdat het kan en het een mens vaak heel erg kan helpen om zijn of haar gevoel op te schrijven). Ik ben Ferrie en ben 23 jaar. Iedereen heeft qua seksualiteit zo zijn voorkeur, de mijne gaat uit naar mannen.

Twee jaar geleden, ontmoette ik een jongeman van een jaar of 28 via de datingsite/datingapp Badoo. We hadden elkaar geliked en er kwam een gesprek. Toen dit allemaal gebeurde, had ik nog geen enkel idee wat mij tot de dag van vandaag te wachten staat/stond en met wat voor een soort persoon ik te maken zou krijgen.

Uit het gesprek, bleek het, een hele drukke jongen te zijn, hij bleef maar praten en praten, het klikte erg goed via de chat. Dit was dus ook een reden om uiteindelijk met deze jongeman af te spreken. Wel wist ik dat deze jongen, althans, dat wat hij mij vertelde, nooit eerder met een jongen gedate had. Dit is natuurlijk erg spannend en ik denk toch wel wel een soort van droom is van elke homoseksueel.

De eerste afspraak; Deze jongeman woont niet bij mij om de hoek, wat ons de reden ook heeft gegeven om in een hotel af te spreken en elkaar daar wat beter te leren kennen, het was voor beide spannend.

Het moment dat hij aan kwam rijden was ook weer erg spannend, hij had een leuk autootje, een mercedez cabrio. Toch begon het al heel vaag. Hij was namelijk aan het bellen met een ‘goede vriendin’ van hem. Ik ben zelf al niet echt een mens die een ander snel vertrouwt, heb het 1 en ander al meegemaakt met andere personen waardoor mijn vertrouwen in de mensen buiten mijn omgeving aardig is beschadigd. Waardoor ik al zo iets had van; hmmm.. Klopt dit wel? Is het niet gewoon zijn vriendin en is hij nieuwsgierig naar hoe het zal zijn met een jongen? In mijn hoofd speelde al een heel scenario af omdat ja, mannen zijn die wel te vertrouwen?.. Het bleek uiteindelijk zijn ‘beste vriendin’ te zijn (dat is wat hij mij altijd heeft gezegd).

Ik vond het natuurlijk wel vaag, maar kon wel begrijpen dat het voor hem dubbel zo spannend was. Het was voor hem uiteindelijk de eerste date met een persoon van het zelfde geslacht. Ik liet het dus ook maar varen en ik ging uit van het positieve.

Toen we eenmaal ingecheckt waren en ons hotelkamertje binnen liepen, begonnen we langzamerhand te praten over ons zelf. Het ging voornamelijk om hem. Ook heb ik hem deze avond verteld, dat ik gemeenschap had met andere mannen voor geld, ik wilde niet dat hij voor verrassingen kwam te staan. Tot nu toe klikte het ook erg goed en zag hij er aardig goed uit. Echt als een player.

Uiteindelijk had ik het idee dat het zo goed klikte en ik hem toch nu al aardig leuk begon te vinden (na een gesprek te hebben gehad van een paar uur waarin we het over van alles en nog wat hebben gehad). Ik vroeg hem of ik hem mocht zoenen. Tot mijn verbazing, zei hij ja. Natuurlijk pak je die kans en ik begon hem te zoenen. Hij stopte en hij zei, dat het niet goed voor hem pas. Het werd mij duidelijk dat het hem te warm werd en dat hij er ook aardig wat ‘gevoel’ door kreeg. Hij werd opgewonden doordat ik hem zoende. Van het 1 kwam het ander en ja, we zijn ‘all the way’ gegaan. Hier durfde ik nog niet eens van te dromen, laat staan dat dit ook daadwerkelijk zou gebeuren. Uiteindelijk hebben we de hele avond en nacht verder gepraat en van elkaar genoten op meerdere aspecten.

Dit was nog maar onze eerste date. Dit gebeurde vaker, maar ik merkte aan mezelf, dat ik niet alles geloofde wat hij mij vertelde. Één van zijn ‘verhaaltjes’ was dat hij zijn tweelingbroer ooit een keer zou hebben neergeschoten omdat hij destijds uit de kast kwam. Dit kon hij niet accepteren en dat was zijn reactie daarop. Zijn vader was erbij en die zou zijn ingestort waardoor hij nu door het leven gaat met een pacemaker.

Het is niet zomaar een leugen of zomaar iets wat je doet. Ik geloofde hem wel, want ik had geen reden om hem niet te geloven.. Of toch wel? Je wilt er niet aan toegeven want ja.. Je kent hem nog niet zo lang en je geeft iedereen de voordeel van de twijfel, toch?! Dat was wel mijn reactie en ondanks dat ik twijfelde, probeerde ik hem te geloven.

Hierna volgde er nog een paar afspraken, we zagen elkaar wel zitten en we leerden elkaar steeds beter leren kennen, althans, eigenlijk had ik het idee dat hij niet zo veel van mij wist, omdat het voornamelijk om hem ging. Maar daar had ik geen moeite mee, want ik zet mij zelf nooit op de eerste plek, andere zijn voor mij belangrijker. Als een ander gelukkig is dan ben ik dat ook.

Na mate we steeds meer af hadden gesproken en ik ook steeds meer verhalen hoorde over alles wat hij mee gemaakt zou hebben, begon die twijfel toch steeds meee op te spelen. Ik snap best, dat niet iedereen het zelfde mee maakt en iedereen de waarde ervan anders inschat. Helaas kan ik nu 1, 2 niet opnoemen wat hij me allemaal verteld had. Als IK dat allemaal moet onthouden pfff, nee dan zou mijn hoofd overuren maken.

Toch kwam het in me op; pathologische leugenaar. Ik heb het eerder meegemaakt, ik dacht precies te weten wat het was, ook al maakte ik het niet continu of dagelijks mee (voor zijn tijd). Voor mijn gevoel wijsde alles erop dat de verhalen die hij me vertelde, niet altijd helemaal klopte maar ik toch steeds weer het positieve ervan in wilde zien. Ik bedoel; ik ben uiteindelijk van hem gaan houden en ik ben/was stapelverliefd op die jongen en wilde hem ook zeker niet kwijt. Alleen het lastige was, dat hij niet uit de kast kon komen, want ja, ik was zelf zo onzeker als het maar zijn kon. Ik geloofde zijn verhalen niet altijd, probeerde hem hier mee te confronteren waardoor het vaak botste, ik ben zelf vissen van sterrenbeeld en ik weet dat vissen 1 van de gevoeligste en eerlijkste personen zijn. Niet om uit de hoogte te doen, maar het is zo. Waarom zou ik op de eerste dag toegeven dat ik gemeenschap heb met mannen voor geld? Omdat ik vind dat eerlijkheid het langst duurt en je daar een stuk verder mee komt. Bedoel; als je een relatie aangaat, komt eerlijkheid en vertrouwen toch wel ergens, boven aan het lijstje te staan. Het is vanzelfsprekend, dat ik hier uiteindelijk mee ben gestopt, omdat ik het zelf gewoon niet meer kon en ik helemaal niet met die mannen gemeenschap wilde maar met hem. Wel spraken wij steeds af in hotelletjes zoals ik eerder aangegeven heb, dit kon ik betalen doordat ik daar wat extra geld mee verdiende maar dat had ik er voor over.

Toch was het raar, dat ik de hotelletjes betaalde met mijn minimum inkomen. Hij vertelde mij namelijk dat hij wietplantages deed, maar het geld was steeds op, want hij heeft een gat in zijn hand. Ik begrijp ook dat je het geld niet kunt rond laten slingeren, want het is zwart geld. Dus het moet op. Maar voor de persoon waar je gevoel voor gekweekt heb. Daar heb je wel wat voor over lijkt mij, ik wel in ieder geval! Dus ik stelde hem voor, het geld op zij te leggen zodat wij elkaar wat vaker konden zien. Ik accepteerde ook dat hij niet uit de kast was en snapte het ook, we hadden aardig wat conflicten omdat ik wantrouwig en heel onzeker was zeker vanaf een afstand. Ik begreep dus dat hij niet zomaar uit de kast zou komen, laten we onze ‘relatie’ maar eerst even op de rit krijgen voordat we overhaastige beslissingen gaan maken. (Terwijl hij wel al heel snel praatte over samenwonen).

Dit is eerlijk gezegd, nog maar een heel klein stukje van een heel lang en uitgebreid verhaal, ik zal jullie ook de rest besparen.

Terwijl ik dit met tranen in mijn ogen aan het opschrijven ben, wil ik iedereen, die dit leest er van overtuigen zich niet van de kaart te laten brengen. Het is niet eerlijk, je verdient het niet om tegen gelogen te worden als je zo eerlijk bent als het maar zijn kan en je zelf van je beste kant wilt laten zien. Het moet van beide kanten komen en zonder leugens.

Ik hoop dat als er mensen zijn, die dit lezen en het nog niet eerder meegemaakt hebben, zich vanaf nu op hun hoede zijn voor dit soort mensen. Laat het je vertrouwen in de mens niet beschadigen, zorg dat het voor die tijd stopt wat geloof me. Het sloopt je en het kan je helemaal gek maken. Zo gek dat ook jij in een psychische inrichting terecht kunt komen. Zo voel ik het, maar ik ga het niet laten gebeuren en ik sta daar boven. Ik hoop dat jullie dat ook doen, als het ooit een keer zo ver komt.

Ondanks alles, hou ik nog steeds van deze jongen en dat zal ik altijd blijven doen, hij heeft iets in mij losgemaakt qua gevoel wat niet te beschrijven is. Dat is heftig, erg heftig.

Groeten, Ferrie

Hallo Allemaal,
Ik zal mij eerst voor stellen.ik ben Ron man van 51 jaar.
na een huwelijk van 16 jaar gescheiden,mijn echtgenoot ging vreemd en kleedde mij mij financieel uit en nog mijn alimentatie verplichting van 12 jaar wat er gelukkig bijna op zit,ook na de scheiding nog veel advocaten en procedures.
was een zware tijd met veel spanningen.
Na een periode van twee jaar iemand ontmoet, natuurlijk ook gescheiden en geen rooie cent dus wat doe je dan.
met liefde heb ik geholpen waar maar kon,en ze nam het graag aan,huis ingericht van wasmachine tot tv en kleding fietsen voor haar kinderen.
maar ze was goed voor mij en ik voor haar we hadden een zeer fijne band op gebouwd,we hadden het goed en ik was in de zevende hemel.
Mooie vacantie’s Griekenland,Malladieven maar ook vlieland en de weekenden er op uit.
Maar langzaam met kleine subtiele kwamen er veranderingen en dingen waar ik vraagtekens bij zette.
Mijn vrienden vond ze niet zo leuk en het contact met hun was bijna weg.
Ze wou mij voor haar alleen hebben en moest op tijd thuis zijn na een vergadering en werd bestraft als ik telaat thuis kwam.
Zaten we op het terras ,werd er verweten dat ik naar andere vrouwen zou kijken,in ik draaide dan maar de stoel zo ,weg van het langs lopende publiek.
Ander voorbeeld in moest iets wegbrengen naar haar broer en hij en zijn vrouw vroegen je eet toch mee?
Graag zei ik het was gezellig en was om 11 uur thuis (wij woonden niet samen maar een lat relatie)Ik was telaat thuis en ze werd boos en een periode van stilte was mijn straf.
Door leugens probeerde zij mijn kinderen bij me weg tehouden,ze zagen dat ik niet goed werd behandeld zo ook mijn vrienden kennis en mijn familie maar ook haar familie waar ik tot heden een graag geziene persoon ben.
Deze omgang heeft 6 jaar geduurd en over de 80.000 euro gekost maar ik hield enorm van haar ondanks was ze mij en mijn kinderen heeft aan.
en diep in mijn hart hou ik nog steeds van haar.
Het is tien maanden geleden en ik heb er enorm veel verdriet van,alles wat al beschreven is heb ik gevoeld.
Angt,depresief,kilo’s afvallen niet kunnen slapen,niet de straat op tegaan bang om haar tegen tekomen zelfs de gedachten van het hoeft niet meer het is mooi geweest.
Mensen in mijn omgeving weten niet wat het is,en zeggen wees blij dat je er af bent,en hou er nu eens over op het is voorbij .
Was een man met een sterk karakter heb een mooie zaak rij een dikke Rangerover en heb het heel goed,kinderen wonen weer bij me.
En toch verlang ik zo naar die periode met haar waar alles goed was,durf het bijna niet te vertellen maar hou nog steeds van haar maar ik ga er aan kapot en dat weet ik al tegoed.
Ben zo bang dat ik nooit meer wordt wie ik was en dat ik mijn levenslust terug niet meer terug vind en weer open kan staan voor een nieuwe relatie.
Bedankt voor jullie aandacht en veel sterkte en liefde.

Groeten Ron

Reactie op 1 oktober, het lijkt alsof we het over dezelfde persoon hebben. Ik heb een lange relatie gehad en vertrouwde hem totaal. Tot hij vreemd ging, toen viel het kwartje. Zo vaak aan mijn eigen getwijfeld, terwijl de oorzaak niet bij mij lag. Manipuleren en aanvallen. Twijfel niet aan je eigen, blijf sterk!

Ik ben na 13 jaar verlost van een narcistische vrouw. Mijn leven was letterlijk een hel.
Nu ben ik alles kwijt.. huis mn werk mn vrienden mn familie alleen mij ouders heb ik gelukkig nog!
Het is een regelrechte ramp wat zij aanrichten en nu maar zien dat je erbovenop komt.
Zoveel vernederingen ongeloof en leugens.

Liegen en bedriegen kan meneer Jeroen uit *verwijderd* ook heel goed.. Een wolf in schaapskleren. Loog over de ergste zaken en ik moest niet zo “achterdochtig” zijn. Zat in tussentijd op datingsites en had overal altijd een leugen voor. Vaar maar een eind weg, maar kom aub niet in zijn web terecht.

[Naam verwijderd – Red.] is een grote pathologische leugenaar!
Heeft daarmee verschillende levens verwoest en gaat er nog steeds mee door.
Hij is altijd zelf het slachtoffer en weet precies welke labiele vrouwen hij kan inpakken met z’n leugens.
Hij weet t zo te brengen dat je aan jezelf gaat twijfelen. Als je hem confronteerde met een leugen werd hij agressief.
Hij gaat vreemd bij het leven en besmette meerdere vrouwen met een soa.
Onze relatie is gelukkig voorbij, maar er zijn nog vele slachtoffers na mij gevallen.
Hij maakt zijn exen zwart en verteld leugens om zijn nieuwe vriendin veilig te stellen.

Ik ben nu bijna 9 jaar uit elkaar, en nog is de financieele scheiding niet afgerond. Ik heb totdat we uit elkaar gingen altijd gedacht dat mijn ex goudeerlijk was. (de redenen dat we uit elkaar gingen lagen op een ander vlak, was wel mijn beslissing). Maar wat heb ik me daarin vergist, hij liegt, manipuleert, beschuldigt mij overal van, legt altijd de verantwoordelijkheid bij een ander, hij heeft me helemaal kapot gemaakt, dat die scheiding nog steeds niet is afgerond komt omdat hij op een bepaalde manier de macht over mij wil houden. Hij snijdt mij op alle fronten financieel de pas af. Hij heeft me gemanipuleert, gechanteerd,bedreigd, beschuldigd, laster over mij verspreid. En waarom? Maar ik kan alles bewijzen dat er niets van klopt, en inmiddels beseffen steeds meer mensen wat voor man hij is. Hij heeft zich zo in mijn ziel gepenetreerd ,dat als ik maar denk, dat ik hem zie of hoor of weer een mail binnen krijg van hem,dan krijg ik al hartkloppingen. Helaas hebben we kinderen samen,maar ook zij liggen regelmatig met hem overhoop. Ik hoop dat er snel een einde komt aan dit hele gedoe en dat ik weer van de toekomst kan genieten.

Wat herkenbaar!5 jaar samen geweest met een narcist.eindelijk 2 jaar geleden bevrijd…maar nog de ellende ervan.Hoe diep je kunt komen Door 1 persoon.het beïnvloed nog mijn leven.geen mens meer vertrouwen en angsten je eigenwaarde staat op nul.nu begin ik omhoog te krabbelen maar ben er nog niet.maar voor mij noooit meer zo n leven.

Hallo,
Ik ben getrouwd geweest met een Narcist en alles wat hier vermeld staat komt mij bekend voor.
Mijn probleem is dat ik een kind heb met een Narcist en hij dreigt me tot de dag vandaag met ons kind;
Als ik niet doe wat hij wilt dan veranderd hij in een Satan. De buitenwereld vind hem super. Hij liegt op zijn werk wie hij is. Als job heeft hij een leidende functie als Ingenieur, maar zijn diploma is volledig vervalst. Hij liegt tegen de mensen over zijn naam, familie, afkomst en hij weet iedereen te overtuigen met leugens. Ik heb alles gedaan wat ik kon, Advocaat onder armen genomen en zelfs de rechter heeft hij kunnen manipuleren. Ik lijk de slechte mens en dat met al mijn bewijs op tafel te leggen. Mijn lichaam is op en een leven heb ik niet meer omwille dat we een kind samen hebben.

Help help, ik ben op kapot bijna 30 jaar met een narcist. Mijn leven is al voorbij de mooiste jaren heb ik gegeven. Vechten tegen een bierkaai
Ik weet het niet meer . Ik zit klem en ben ten einde raad. God laat er een wonder bestaan die mij bevrijd uit deze hel!!

Na 5 jaar een relatie met pijn te hebben beëindigd, wil ik ook mijn verhaal kwijt.
Nooit geweten over narcisme, raakte ik verliefd op de voor mij de man van mijn leven.
Op een voetstuk geplaatst, zorgzaam, alles wat ik in een man zocht.
Mijn vrienden en familie, vonden dat we zo goed bij elkaar pasten, ik was gelukkig,straalde en kon de wereld aan.
Moedigde mij aan, in alles,hij gaf mij zelfvertrouwen, wat een mooie lieve man.
Spraken over samen oud worden, ja het zag er veelbelovend uit.
Ik gaf mij totaal over,hij was mijn leven, vergat dat ik ook nog vrienden had.
Vol vertrouwen, en toch voel je iets raars, waar je geen antwoord op heb, iets wat niet goed voelt.
Zodra ik hem confronteerde met iets,zag hij dit als een aanval op zijn ego,de man veranderde in een ander persoon,kwetsende woorden om je onderuit te halen, een begin van macht willen hebben.
Zo kwamen deze ruzies vaker voor, en van een gelukkige vrouw, veranderde ik een hoopje verdriet, ik straalde niet meer.
Meneer had een ander de hele tijd.
Je vergeeft hem, geeft een kans, gaat het weer proberen ,maar uiteindelijk heb je hem de macht gegeven, ik was een kwetsbare vrouw geworden,hij wist toch wel dat ik van hem hield.
De andere vrouw werd gedumpd, hij wilde met mij verder.
En nu weer 2 jaar verder, is er weer een nieuw slachtoffer in de maak, een andere vrouw, ook op een voetstuk geplaatst, zoals ik in het begin.
Zij kent hem alleen als de man die ze zich wenste, ik was de vrouw, die alle lelijkheid van een narcist over me heen kreeg.
Ruzies,en weer goedmaken, leven verbeteren, beloftes, houden van, alles wat weer mij kon inpakken.
Hij kon zo lief en mooi hart hebben,ik hield zoveel van hem,dat ik mijn intuïtie niet serieus nam, ik raakte in de war.
Bij elkaar hadden we het goed,leuk en veel liefde, en toch…er was iets wat mij niet goed deed voelen.
Ruzies om kleine dingen,verwijten, ik moest leven zoals hij wilde,regels om hem de ruimte te geven.
Nu na 5 jaar, ik besefte dat dit mij stuk maakte, kon niet functioneren, leugens, ik was de schuldige van alles.
Wat blijkt, meneer heeft weer een ander,ik in verdriet, hij weer troosten. Maar tijdens dit troosten hem de laan uitgestuurd, hij weer met mooie woorden om mij terug te winnen, ik was immers kwetsbaar, moest lukken toch?
Nee dit keer niet, ik had zijn gedrag geobserveerd. Was bewust..zag het duidelijk.
Ik gaf hem een knuffel,zei ik hou van je,maar je kansen zijn verspeeld, ben weggegaan, hem in alles geblokkeerd.
Moeilijk , maar is nu klaar, en nu loslaten, het verdriet,de leugens,vernedering ,maar trots dat ik eindelijk dit heb kunnen doen.
Er zit nu een ander in mijn plaats,nog helemaal naïef en verliefd,die hem begrijpt, alles word herhaald, zij zal het volgende slachtoffer zijn,want ik ben weg waar hij niet meer op kan afreageren ,ik moet nu weer mezelf vinden,een nieuw proces,maar gekozen voor mezelf

ik bedoelde manipulatief;)

Ik heb twee jaar met iemand gewerkt die leidinggevend was en dat was “iemand die iemand in zijn directe omgeving wilde die hem bewonderde en in zijn macht was” en als dat niet lukte manupilatief en achterbaks te werk gingen als het dan nog niet lukte vreselijk sarcastisch werd en het niet schuwde om je de grond in te boren! Daar ben ik dus ook weggegaan en vervolgens kom ik naast iemand te staanin een functie als assistent die notabene veel van dezelfde trekjes heeft en daar ben ik na een jaar ook weer weg! Het verschil was alleen dat die persoon minder schold, maar hij was mogelijk nog achterbakser, maakt niet uit hoe als ze hun doel maar bereiken. Mijn voordeel was dat ik ze allebei gelijk door had, ik heb meestal maar net gedaan of mijn neus bloedde;)Ze proberen je constant leeg te zuigen, stalken weet ik al niet meer, ze zijn zelf ontzettend leeg van binnen!!!
Laat je niet kapot maken door zulke mensen, ze kunnen ook nog eens heel gevaarlijk worden..bespreek het met iemand die je vertrouwd en breek met zulke mensen!!!

alles klopt!!!!dit gaat over mijn moeder die door haar stoornissen mijn leven constant wil bezitten om het me zo moeilijk mogelijk te maken!!ze schreef een boek-vol leugens- ze komt op tv-allemaal leugens-ze heeft een webside-ook allemaal leugens,en er mensen die haar supergeweldig vinden en dat vindt ik een grote leugen!!!!