Oorzaken van narcisme

Narcisme bestaat waarschijnlijk al zolang de mens op de aardbol rond dwaalt. Narcisme is namelijk een eigenschap die iedere persoon bezit. Allemaal hebben we wel een bepaalde vorm van eigenliefde, gelukkig maar!

Steeds vaker wordt beweerd dat de wereld steeds narcistischer wordt. En eigenlijk is dit ook niet vreemd. Mensen zijn steeds meer gericht op zichzelf, steeds meer met en voor zichzelf bezig. En het zal ook wel moeten om je in de huidige maatschappij te redden. Dat wil echter niet zeggen dat heel veel mensen aan narcistische persoonlijkheidsstoornis lijden, slechts 1% van de Nederlandse bevolking.

Maar wat veroorzaakt nu narcisme? Hieronder een overzicht van mogelijkheden.

Oorzaken van narcistische persoonlijkheidsstoornis

Kinderen zijn van jongs af aan al narcistisch. Dit gebeurt onbewust uiteraard en komt vaak voort uit de ontdekking naar nieuwe dingen en de onzekerheid die kinderen hierin hebben. Deze onzekerheid maakt het dat kinderen narcistisch ingesteld raken om de dingen voor elkaar te krijgen die zij willen.

Richting de volwassenheid zal dit narcisme normaal gesproken afnemen doordat hun onzekerheid afneemt door het behalen van resultaten en successen in hun leven. Als het goed is, blijft dan de gezonde portie eigenliefde over die elke persoon in zich heeft.

Het wordt een probleem wanneer dit narcisme door verschillende kenmerken aanwezig blijft binnen de volwassene, op een dusdanige manier dat het buitensporig en storend wordt voor de omgeving van deze persoon. Dan is het mogelijk dat een persoon lijdt aan narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPS).

Theorieën over oorzaken van narcisme

Er zijn verschillende theorieën met betrekking tot hetgeen wat narcisme, in de storende vorm, veroorzaakt. Sommigen denken dat het genetisch bepaald is wanneer een narcistisch afweersysteem wordt ontwikkeld. Het lijkt er echter sterk op dat een persoonlijkheidsstoornis als NPS niet kan worden ontwikkeld in de genen.

Anderen zijn van mening dat NPS een defensieve reactie is op bijvoorbeeld verwaarlozing, trauma’s of misbruik. Dit zou uiteraard wel problemen kunnen geven voor iemands gevoel van eigenwaarde, hechting en bevestiging en zou een persoonlijkheidsstoornis kunnen veroorzaken.

Er is een groep die denkt dat kinderen die in hun jeugd geïdealiseerd worden door hun omgeving en niet verantwoordelijk worden gehouden voor hun daden, de narcistische persoonlijkheidsstoornis kunnen ontwikkelen. Iets wat niet onwaarschijnlijk klinkt. We zullen hieronder een aantal mogelijke oorzaken beschrijven.

Jeugd

Het is moeilijk om te beweren dat kinderen die in hun jeugd extreem verwend of misbruikt worden, zich ontwikkelen tot personen die kunnen lijden aan NPS. Er zijn studies bekend waarbij narcisten uit goede, normale gezinnen kwamen. Feit blijft dat kinderen die een dysfunctionele jeugd hebben een persoonlijkheidsstoornis als NPS kunnen ontwikkelen.

Trauma

Trauma kan een rechtstreekse oorzaak zijn voor het vormen van een persoonlijkheidsstoornis als NPS. Een kind zou onbewust narcisme kunnen ontwikkelen als een reactie op het beleefde trauma. Het zou gezien kunnen worden als een vorm van overleven, waarna er veel mis zou kunnen gaan in de persoonlijkheid van deze persoon op latere leeftijd.

Hoe ontwikkelen kinderen zich tot narcisten?

Kinderen kunnen door hetgeen ze mee hebben gemaakt tijdens hun ontwikkeling een verkeerd beeld krijgen van het leven. Wanneer kinderen de wereld als slecht gaan zien, kunnen ze de eigenschap van eigenliefde gaan overdrijven. Hierdoor gaan ze als defensiemechanisme zich gedragen alsof de wereld om hun draait. Anderen worden objecten die aan hun behoeften moeten voldoen. Doen ze dit niet, dan wordt een relatie op de langere termijn vaak lastig, zo niet onmogelijk.

Creëren van een ideaal zelfbeeld

Personen die lijden aan narcistische persoonlijkheidsstoornis zien zichzelf vaak als hun geïdealiseerde zelfbeeld. Hun tekortkomingen worden dan geprojecteerd op anderen, waardoor ontkenning van deze onacceptabele eigenschappen makkelijker wordt. Ze zullen de tekortkomingen van anderen dan ook graag benadrukken.

Narcisten bouwen een pantser om zich heen die de “ware ik” moet beschermen. Hierdoor wordt het contact met de werkelijke ik verloren en doen narcisten zich voor als een persoon die ze niet zijn, maar als een persoon die mensen mogen en liefhebben. Daarin is weinig tot geen ruimte voor emoties, behalve voor woede en agressie wanneer de narcist tegengewerkt wordt.

Narcisten ontwikkelen vaak de eigenschap om snel inschattingen te maken van wat men van hen verwacht. Hierdoor kunnen ze op een voetstuk geplaatst worden als ze hieraan voldoen. Een narcist zal positieve gevoelens echter nooit terug kunnen beantwoorden, wat weer complicaties geeft in de relatie.

Het pantser wat de narcist om zich heen bouwt zal elke bedreiging afweren en mensen in zijn omgeving manipuleren en gebruiken. Het gevoel van narcisme ontwikkelt zich hierdoor steeds sterker, de narcist heeft immers niemand nodig en is van niemand afhankelijk. Zeker wanneer de narcist uiteindelijk verlaten wordt en alleen achterblijft, wordt het opvijzelen van het eigen ego gebruikt om zich goed over zichzelf te blijven voelen. Iets wat het narcisme weer zal versterken.

Bepalen van oorzaken van narcisme

Waar de oorzaak voor narcistische persoonlijkheidsstoornis exact ligt, moet vrijwel altijd bepaald worden door een psycholoog, psychotherapeut of psychiater. Narcistische persoonlijkheidsstoornis is een mentale ziekte waarvoor zeker hulp gezocht moet worden.

Carolina

"Via NarcismeGids wil ik meehelpen om het stilzwijgen rondom narcisme te doorbreken. Dit doe ik door kennis en tips te verspreiden en ruimte te bieden voor het delen van ervaringen door (ex-)slachtoffers."

Click Here to Leave a Comment Below

Ilse Van den Bossche - september 23, 2020

Ik kan alleen maar toejuichen dat er zoveel mogelijk over gecommuniceerd word want narcisme isoleert niet alleen zichzelf maar eveneens zijn omgeving. Geeft het moed dat ook anderen hun verhaal over narcistische geneigde kindjes durven vertellen zo er sneller kan ingegrepen worden. Uiteindelijk kiest de narcis er niet bewust voor om zo te zijn. Zijn ze zelfs overtuigd dat dit hun blauwdruk betreft waardoor zij geen probleem hebben met dit fenomeen. Net zoals dit ook bij hoog sensitieve mensen is. Het is er gewoon. Ik ben heel lang de echo geweest van narcisme. Schaamde mij dus over wie ik ben. Toch leek ik hen altijd tegen te komen en nu begrijp ik ook waarom. Ik heb het mee van thuis waar mijn ik zijn geen enkele kans heeft gekregen. Overtuigd van mijn minderwaardigheid, besloot ik onbewust om altijd zo goed mogelijk te doen voor de medemens. Deed wat er verlangd werd, verwacht en uiteindelijk opgeëist. Cijferde mij compleet weg in de hoop het ooit wel zou beteren. Een narcis kan niet beter wensen en trok hen daardoor altijd aan en ook andersom. Zij hebben waar ik overdreven in gebreken bleef. Eigenliefde. Zelfvertrouwen. Achteraf gebleken altijd een illusie die mij altijd zuur opbrak. Ontdekte ik de narcissen heel angstig zijn maar dit met alle geweld weigeren toe te geven. Dat past niet in het plaatje dat ze willen weergeven. Angst is voor de zwakkeren. Zij die opgezadeld zitten met bakken sentiment. Narcissen zijn als acteurs die bejubeld worden en plein publiek maar thuis weg van de spotlichten, in een hoekje kruipen. Boos en geïrriteerd want eigenliefde is voor hen heel relatief mits liefde een abstract gegeven blijft. Zijn ze helemaal niet zelfzeker zoals zij laten uitschijnen. Net daarom het steeds weer opzetten van een hele theater. Het opblazen van verzonnen verhalen, het pochen met hun algemene kennis, en het constante opeisen van de aandacht. Bang genegeerd te zijn, onbekend en vergeten. Zij willen geliefd zijn voor hun zijn en kunnen. Alleen zijn zij er niet toe in staat het voor hen zelf waar te maken want ze hebben of kennen de juiste tools niet omdat ze het gewoon niet kennen.
maakt dat alles goed? Neen, natuurlijk niet maar nu kan ik het heel objectief bekijken. Ik heb nu zelfs een vorm van medelijden voor hen. Uiteindelijk zijn zij zelf het grootste slachtoffer van hun eigen gebreken. Ik ben eruit geraakt omdat de natuur mij gunstig is gebleken. Ik kan voelen. Zij jammer genoeg niet en in wezen hebben zij dat niet gekozen. Net door al de narcissen die ik in mijn leven heb gekend en nog steeds zie, heb ik mezelf kunnen aanvaarden en hoe. Ik verberg het zelfs niet meer dat ik hoog sensitief ben, al moet ik er wel bij zeggen dat ik het woordje hoog overbodig vind. Klinkt zo hautain.
Dankzij een coach die gekend is met narcisme en zelf sensitief is, heb ik de angst die mijn trouwe metgezel was al die jaren, die mij met de mantel der liefde alarmeerde bij mogelijk gevaar werd uiteindelijk ook de rem op mijn leven want ik werd te bang. Dankzij de coach heb ik het kunnen loslaten. leef ik nu echt vrij en vrolijk. Altijd zij k al dat ik mij gelukkig prijsde om alles wat wel mooi is maar nu ben ik dat ook echt. besef ik ook dat ik hen ook nog voedde met de gedachten liefde zal helpen. Tja, naïef als de pest. Alle sentiment dat je een narcis toewerpt, stuitert gewoon terug. Alsof je een bal tegen de muur gooit. Ze leven tenslotte in een harnas. Een las helm over het hoofd waar een klein raampje weinig licht werpt op het geheel. Eerder als een vizier om hun doeleinden na te jagen. Alles wat op hun pad ligt, wordt verpletterd want ze zien het gewoonweg niet. Ze bedoelen het niet persoonlijk hoor je hen vaak zeggen of het is niet zo bedoeld. Letterlijk zeggen zij: ik was aan het gaan voor wat ik voor ogen had.
Ik kijk niet neer op mensen want ik weet welk gevoel dit kan teweegbrengen maar opkijken al zeker niet meer want dan dwing je onbedoeld anderen op je neer te kijken. Liever recht in de ogen zo ik even contact kan maken want gevoel liegt niet als je er goed naar luistert. Ik ben niet harder geworden tegenover narcisme maar wel milder voor mezelf. Ze zijn mijn spiegel geworden en een spiegel liegt niet. Het vertelt alleen wat het voor zich krijgt. Het antwoord voor mij lag altijd bij mezelf. Eigenliefde was mijn les en heb dat van de narcis geleerd. Nu ben ik wel in balans en niet alleen maar de echo van anderen.
Blijf in je geloven, houd jezelf heel goed vast. Wordt al zeker niet de lijfeigenen van anderen, cijfer je alstublieft niet compleet weg. Gevoel is veel sterker dan vaak gedacht. Liefde maar ook vooral voor je eigen, zal je helpen. Voor iedereen die met narcisme te maken heeft. Succes allemaal.

Reply
Ilse Van den Bossche - september 23, 2020

Wat vooral jammer is wanneer je met een kindje naar de psychologe stap en andere zoals de jeugdbescherming of het Jack voor jongeren, en hen je verhaal doet en hen mededeelt dat het kind al duidelijk narcistische kenmerken erop nahoudt, wordt dit stellig van de tafel geveegd. Dat het een fase is waar vele kindjes door moeten. hetzelfde als ze dan tiener zijn, dan moet je ook aanhoren dat het weer een fase is en zelfs nu zij al volwassen is, weigeren de professionelen het woord uit te spreken. Nochtans waren altijd te signalen heel zichtbaar. Van heel klein al. Vriendjes om te gaan spelen, werden steevast genegeerd. Ergens logeren als ukkie al, mondde altijd uit in het vroeger ophalen van het kind want ze wisten er geen blijf mee. Heel haar schoolleven is een fiasco gebleven. Familiebanden onmogelijk gebleken. Nu is het te laat. Ze heeft tenslotte geleerd dat mensen als een tool ingezet kunnen worden om het bereiken van haar doeleinden. Als pionnen op het schaakbord geplaatst om dan van het bord worden geveegd. Alleen op de wereld want niemand voldoet aan haar eisen. Geregeld veranderen van arts of psychologe. Allerhande ziektes die continu elkaar afwisselen. Nuis het te laat en zullen er nog slachtoffers vallen. Tja, jammer dat zulke instanties vaak geen gehoor geven aan diegene die het kindje onder hun hoede hebben. Daardoor ontstaat er vaak het schuldgevoel en schaamte waardoor de ouders het dan ook maar laten. Dan roep je echt tijdig hulp in maar het heeft alleen haar verder in de richting geduwd waar zij het wou want het wist niet beter. het kind wou gewoon wat het wilt en heeft het ook gekregen. Uiteindelijk is zij dus niet geholpen. Zij dachten een kind te redden van veel onheil want dat had dit kindje hen wijsgemaakt. Ze had gewoon heel snel door hoe je het spel speelt. Zoals wel vaker is het niet de waarheid die telt maar hoe je de leugen kan brengen en daar is zij heel gedreven in want het lukt keer op keer. Zij leeft nu al twee jaar van de ziekenkas en voelt zich intelligenter dan de rest. Moeten ze maar niet zo dom zijn. Tja, natuurlijk wel boos dat niemand haar lief heeft en als je haar vertelt dat het van beide kanten moet komen, antwoord zij resoluut, ik ben zo en dat moeten zij maar aanvaarden. Als zij mij echt graag zien, hebben zij hun leven voor mij voorover.
Wow, net als toen mijn moeder apentrots geregeld vertelde dat een man voor haar met zijn moto tegen een brug was gereden voor haar en toen haar eigen moeder overleden was, zij ze, gaan jullie maar want ik kan er toch niets doen.
De signalen zijn al heel vroeg op te merken, alleen jammer dat het pas te laat vaak ernstig wordt genomen.
Nu hoeft het niet meer. Ik ben al heel lang in staat bij mezelf te blijven van de moment ik begreep dat ik er wel degelijk ook mag zijn als hoog sensitief persoon. Weliswaar na vele jaren maar ik heb er veel uitgeleerd. Heb het vrij goed overleefd. Gelukkig want ik weet hoe het is kansloos te zijn. Het bepaalt voor hele lange tijd je doen en laten. Bang en gesloten. gevangen in de waanzin van narcisme dat vaak onder de radar blijft want ze kunnen zoveel rolletjes spelen. Vele Oscars waardig.
Kies voor je eigen want het wat je ook maar doet, het is nooit goed genoeg. Al geeuw je hen de wereld, zij willen het universum en dan nog…

Reply
Minoes - november 21, 2019

Wat je kan doen is haar aanhoren en haar emotioneel steunen. Dat is wat we altijd kunnen doen en wat hard nodig is voor een slachtoffer. Zeker in een wereld waarin de narcist waanzin schept is het fijn dat iemand je gelooft en snapt waar je door heen gaat, zelfs al kan je verder niet veel doen.
Daarnaast kan je kijken of je kan helpen met hele praktische zaken zoals financieel de rit op orde houden of krijgen en te kijken naar huisvestiging ver weg buiten het bereik van deze narcist. Praktische zaken regelen kan lastig zijn voor mensen die langdurige slachtoffer zijn van een narcist omdat ze door de terreur heen zo bezet zijn geraakt dat ze letterlijk geen ruimte in hun hoofd voelen om er mee aan de slag aan te gaan. Stuur haar naar een hulpverlener met echt verstand van narcisme zoals je b.v kan vinden op de site: het verdwenen zelf. Laat ook een huisarts meekijken en bij eventueel gevaar ook de wijkagent. Maar weet dat jij als vriendin een hoop kan doen door gewoon te luisteren, er emotioneel te zijn en haar te helpen haar verhaal te vertellen, het helpt haar te ordenen in haar hoofd en daardoor is er meer ruimte voor haar om zichzelf te helpen. Wat je beter niet kan doen is meegetrokken worden en ingezet worden in de drama tussen deze twee mensen. Dat kan lelijk voor jou aflopen en helpt niemand. Jezelf beschermen hierin is ook belangrijk. Succes

Reply
  • koekoek - juli 8, 2019

    1jaar en 6maanden later… ‘van het besef dat ‘het niet allemaal aan mij lag’… dat mijn mijn donkere gedachten een gevolg waren van éénzaamheid, verwaarlozing en gaslichting. Iemand die dit niet meemaakt kan zich op géén enkele manier voorstellen ‘hoe verknipt’ eens mens kan zijn. iemand die ‘in naam van de liefde’ jou persoonlijkheid volledig vernietigd…jou alleen in het verborgen doet huilen en je wil tot leven afneemt.
    Die altijd blije, zogenaamd goedhartige persoon die alles voor je over heeft! Maar in realiteit jou wil, wens en droom compleet negeert en kleineert. Tot er niets overblijft.

    En dan verlies je alles, niemand zal jou geloven. En het is daarom bij voorbaat een zinloze strijd om aan professionele partnerhulp, een heling/redding of ontmaskering te denken. Je zal echt alles verliezen! En begint een nieuw leven, los van die persoon waar je ‘zo fout’ mee was verstrengeld. Een nieuwe omgeving, nieuwe vrienden… op termijn een nieuwe droom.

    Het is moeilijk nog vertrouwen te hebben in mensen… ‘Wie goed doet komt goed toe’ blijkt compleet naïef. De wereld loopt plots vol met psychopathische energie zuigers. Overleven is jezelf beschermen en grenzen stellen!

    Na een relatie van méér dan 18jaar ben ik gescheiden van mijn vrouw. Dit proces van 1.5 jaar was mindblowing! Verdraaide waarheden, surreële stellingen en onwaarschijnlijke frontvormingen van je naasten. Het is vast nog niet helemaal over… maar ik ben in rust en heb vrede 🙂

    Je komt in zo een relatie om dat je een gevoelig mens bent… leer je gevoel vertrouwen! luister naar je alarmbellen!!!
    Je bent een mens! en je bent het waard om van gehouden te worden zoals je bent!
    Succes & liefs
    Koekoek

    Reply
      Astrid - augustus 29, 2019

      Goed verwoord thnx…

      Reply
    Open brief aan een narcist. Laat je behandelen. Deel 3 - - april 2, 2019

    […] jezelf kun je gaan zeggen dat dit moet stoppen om zo de verwondingen te doen stoppen niet omdat ze genetisch bepaald zijn, maar op die manier overgedragen van generatie op […]

    Reply
    koekoek - januari 17, 2018

    ik vraag me af of een narcistisch persoon zelf onbewust kan zijn van zijn van zijn stoornis en zelf het gevoel heeft uit liefde en goedheid te handelen, het zelf niet inziet en je onbewust met voor haar/hem goede bedoelingen meetrekt in die destructieve relatie?
    of is een narcist per definitie altijd met voorbedachte rade uit op het manipuleren, en weet ze/hij zelf héél goed waar ze/hij mee bezig is?

    Reply
      J - januari 20, 2018

      Mijn mening als kind van narc ouder, is dat sommige het doorhebben, maar sommige ook niet.

      Soms lees ik op sites, ze weten echt wel wat ze doen, maar dat is niet waar in mijn beleving, ze hebben een heel erg laag bewustzijn en besef van gedragingen. En als ze al manipuleren doen ze dat omdat ze oprecht denken dat het mag of noodzakelijk is, omdat ze geen alternatief kennen. Het lijken soms net kinderen in een volwassen lichaam.

      Zelf heb ik uiteraard ook diverse gedragingen overgenomen en daarvan zag ik destijds ook niet in dat ik iets fout deed.

      Daarnaast denk ik dat je de narcist wel wat nieuwe alternatieven kan aanleren (die je dus elders hebt opgedaan), om de spanning wat uit de lucht te halen die er altijd hangt.

      Reply
      Angela Van Vlaanderen - januari 12, 2019

      Hallo,

      Ik vind de verwarring steeds groter worden.
      Ik zie in zowel de pleaser als de verborgen narcist hetzelfde probleem.
      Kan iemand ook aan één duidelijk verschil merken welke jij mee te maken hebt.
      Ik heb eerdere narcistische mannen ontmoet en ook in een relatie veel gekweld door het gedrag van hem.
      Sinds bijna anderhalf jaar heb(had) ik een relatie met iemand die ik al meer dan 35 ken ook al zijn we elkaar jaren nooit tegen gekomen.
      Op mij overkomen als een vriendelijke , goedzak met weinig zelfvertrouwen.
      Eeuwige vrijgezel en geliefd bij iedereen.
      Het met alle winden meewaaien was ik minder blij mee want dat heeft hij absoluut niet nodig.
      Door zich niet kwetsbaar te kunnen opstellen kreeg ik steeds meer het gevoel dat het niet opschoot.
      Niet effectief communiceren.
      Zich verlaten op aannames ook al zei ik iets totaal anders. Ik wilde hem daarbij helpen want ik ben een tegenpool van een pleaser.
      Ik heb geen behoefte aan een leven als allemansvriend, ik mag ook een mening hebben die anderen niet hebben.
      Ik ben ook open, recht voor zijn raap, gevoel voor onrecht en ben niet echt ergens bang voor behalve door veel negatieve relaties en onveilige jeugd bang om weer overlaten te worden.
      Verder hadden we het samen goed.
      Nadat ik zelf emotioneel in een dip zat door werkeloosheid en me begon te realiseren dat ik een verstoten ouder ben en het op geen enkele manier lukte om met mijn 35 jarige zoon in gesprek te gaan.
      Hij zette zich zo hard af dat hij me me tegenover iedereen bij de voornaam noemde.
      Geen woord over dat ik toch zijn moeder ben.
      Na een moeilijke periode het wat los te laten kreeg ik steeds dezelfde problemen met mijn partner.
      Niet communiceren, achteraf na steeds paar maanden bekennen dat hij nooit echt voor mij is gegaan, een neiging tot doemdenken als feiten aan te nemen waarbij ik vaker had aangegeven dat dat niet gebaseerd is op de realiteit en dat het een voorspellende factor bevat die je zelf in de hand hebt.
      Ik wilde hem helpen door er meer grip op te krijgen en uit ervaring wist dat dagelijks jezelf observeren en opschrijven zodat je kon zien wat er niet goed ging, het bleef onveranderd en na een paar keer voelt het als saboteren van je relatie en ook jezelf.
      Hij had geen mening, zei wat je wilde horen, ontlopen van conflicten, alles wat gezegd wordt op jezelf betrekken, ik kan dat niet en zo ben ik nu eenmaal is ook niet genoeg en als je aangeeft dat je weet waar het aan ontbreekt dan ga je toch niet met je armen over elkaar zitten wachten?
      En elke keer weer niets doen tot dat ik er over begon.
      Ook zei hij ooit eens dat hij mij van de rest van zijn vroegere vrijgezellenleven gescheiden wilde houden, dat dat niet goed was zag hij werd gezegd maar als hij gebeld werd door een vriend die ik nog niet had leren kennen terwijl we al bijna 24/7 bij elkaar waren in mijn huis want vanwege de ruimte logisch was, één dag in de week nog thuis sliep en ik betrokken hem in mijn wereld en ook met mijn kleinzoon.
      Het voelde niet gelijkwaardig.
      Door de verwerking van het probleem mijn zoon werd het me behoorlijk teveel om nog het gevoel van mijn partner dat het ook een gevoel van afwijzing geeft bij mij.
      Ik ben ook emotioneel engeb gereageerd uit emotie omdat ik geen wederkerigheid ervaarde in de relatie.
      Op oudejaarsavond was ik gefrustreerd en had teveel gedronken en uiteindelijk barstte een bom.
      Ik ben door het lint gegaan en heb hem met veel herrie uit pure onmacht
      uit mijn huis gegooid.
      Helaas uit zich dat bij mij zo bij extreme situaties waar ik totaal geen grip meer heb.
      En dat praat ik niet goed.
      De volgende dag wilde ik met hem praten maar hij kwam al zijn spullen halen, sleutels inleveren en was er klaar mee.
      Terwijl hij wel de oorzaak was van de situatie die escaleerde dat nooit mijn bedoeling is geweest.
      Hij wist zo goed waar ik mee te maken heb gehad, maakte zich zorgen maar maakte zich ervan af door alleen maar te zeggen dat het niet werkt.
      Nee als je geen verantwoordelijkheid neemt voor wat er fout ging niet.
      Het uitstelgedrag, het zich in de slachtofferrol te plaatsen, nooit zeggen wat je wilt, nooit initiatieven nemen, niet communiceren, oplossen, kwetsbaarheid kwam alleen van mijn kant omdat ik hem vertrouwde, blijkbaar voelde hij dat vertrouwen naar mij toe niet want dat kreeg ik niet.
      Dat er echt wel iets aan gedaan kon worden en niet begreep waarom het bij woorden bleef.
      Het kostte ook een stuk vertrouwen maar de escalatie was een signaal dat het zo niet werkt.
      Maar gewoon doen alsof je er niks aan kon doen en niet eens proberen nam ik hem wel kwalijk. Vond dat best zwak en ook omdat ik tegenovergesteld ben.
      Ik ben een doener en hij een denker.
      Maar ook heeft hij enkele kortstondige relaties gehad tot ik kwam.
      Dus snap best wel dat het lastig is als je al 55 bent.
      Maar als je voor niemand anders zoveel gevoeld heb zoals hij zei waarom doe je dan niks?
      Hij is nog steeds weg.
      Ik heb het deels losgelaten.
      Maar sommige dingen kan ik niet begrijpen.
      Door mijn werkeloosheid was hij normaal gesproken helemaal trots en was blij voor me. En zei vorige week dat we nooit meer een relatie zouden hebben.
      Wel met een ander maar absoluut niet met mij.
      Zo direct is hij nog nooit geweest.
      Wel beweren dat hij door mijn explosieve gedrag is zich zorgen maakte, en alleen nog maar vrienden konden zijn.
      Vrienden? Terwijl je de relatie eigenlijk gesaboteerd hebt en alleen maar nam. Nooit gevoelens van zichzelf deelde. Zeggen maar niks doen.
      En nu ik een fout maak vanuit mijn eigen draagkracht het teveel werd laat je geen enkel teken van spijt of inzicht door mij opgemerkt.
      Als ik app krijg ik zelden antwoord.
      Hij deed en doet niks .
      Ziet zichzelf als zielig en wil eerst de rust vinden om zijn leven op de rit te krijgen. Slachtoffer en hulpeloosheid.

      Toen ik dus vorige week eindelijk een baan vond kwam er niks uit zijn richting.
      Zo belangstellend was hij niet meer.
      Wie is die man dan eigenlijk?
      Hebben jullie een idee wat er met hem aan de hand kan zijn.
      Ik ga door mijn partnerkeuzes uit het verleden ook aan mezelf twijfelen wat ik over het hoofd heb gezien.
      Hij is volgens mij een overgevoelig mens dat zichzelf verloochend maar je mag dan toch niet de schuld buiten jezelf te leggen?

      Pantertje

      Reply
        Griet - januari 13, 2019

        Voor mij is de pleaser iemand anders dan een narcist.
        Een narcist zou doelbewust op je zenuwen gaan inwerken en je het leven bewust erg moeilijk maken. Een pleaser zal er alles aan doen het goed te laten verlopen. Iets wat de narcist nooit van plan is en ook niet zal doen, hij gedijt immers bij de frictie, daar waar de pleaser gedijt bij voldoende harmonie. Daar heb je ook meteen je antwoord waarop je ex niet communiceerde en ook niet te bereiken is voor je. Hoe meer jij trekt, hoe meer hij zal dichtklappen. Zoiemand zit niet te wachten op iemand die aan hem gaat trekken. Een pleaser is heus een persoon die bestaat, ook al is deze soms verborgen. Een narcist bestaat werkelijk niet, alleen bij de gratie zijn wat hij lijkt te zijn.

        Reply
      Ilse Van den Bossche - september 23, 2020

      o jawel, heel goed zelfs. Spontaniteit is hen onbekend. Alles gaat volgens hun plan.

      Reply
    Open brief aan een narcist. – VKoN Volwassen Kind/Slachtoffer van een Narcist(e) - januari 4, 2018

    […] kun je gaan zeggen dat dit moet stoppen om aldus de verwondingen te doen stoppen niet omdat ze genetisch bepaald zijn, maar op die manier overgedragen van generatie op […]

    Reply
    Erik - november 23, 2017

    Wat als ’n narcistische vrouw van beroep indicatiesteller in de zorg is ??
    Ik ken er zo eentje..
    Dan kan toch nooit sprake zijn van ’n onafhankelijke indicatie..iemand minder zorg toekennen dan nodig zal altijd positieve narcistische voeding voor haar betekenen wegens haar sadistische aanleg..
    Als ze ’n indicatie moeten stellen voor mensen die ze kan gebruiken of voor familieleden van de geïndiceerde die ze kan gebruiken dan zal de indicatie natuurlijk erg positief uitpakken..
    Wat kan daar tegen gedaan worden?

    Reply
      Sil - september 17, 2021

      Je kunt daar niks aan doen helaas. Narcisten kiezen volgens mij beroepen waarin ze macht hebben over anderen. Wij hebben hier zo’n narcistische huisarts die iedereen minder zorg toekent dan nodig is. Met desastreuze gevolgen. Zo al twee buurvrouwen onnodig verloren, collega’s en buren die onnodig chronisch ziek zijn geworden door haar gedoe en we kunnen er niets aan doen behalve vertrekken uit haar praktijk. Wat ook heel veel mensen doen. Onze tegenslag en ons tegengesputter is voor haar narcistische voeding. Daar wordt zij dan weer ‘optimistisch’ van, beginnen haar ogen helemaal te glimmen. Zij heeft ook een sadistische aanleg. Ik weet dat zij en haar zussen en broer vroeger als kind zijn misbruikt door hun beruchte narcistische vader dus misschien dat dat ermee te maken heeft. Door hem heeft ze geen goed voorbeeld gehad in het leven en is er ook eentje geworden.

      Reply
    T v Arkel - juli 7, 2017

    Ik kom uit een gezin met een narcistische moeder! Heb geleerd door haar ogen heen te kijken! Doordat het thuis een onhoudbare situatie was wilde ik snel het huis uit. Met als gevolg, dat ik een narcistische partner aantrok, waarbij ik twee zoons heb gekregen. Mijn nu ex partner was sex verslaafd kon alleen zijn gevoelens alleen uiten met sex Hij vernederde mij waar de kinderen bij waren en ook waar anderen bij waren met als gevolg, dat ik mij niets meer voelde! De kinderen hadden geen respect meer voor mij! Hij trok ze naar zich toe door ze in alle matriele behoeftes te voorzien. Op school leverde ze slechte prestaties. Hij vond dat helemaal geen probleem omdat hij zelf ook geen opleiding en diploma’s had en er door hard te werken ook wel gekomen was. Zou, dat bij hun ook wel het geval zijn. Als ik iets belangrijk vond. Deed hij precies het tegenovergestelde. Onze relatie werd steeds erger Raakte verslaafd aan kalmerings tabletten. Raakte in die tijd verliefd op een andere man. Waar ik wel mijn gevoelens kon uiten en die naar mij luisterde. Doordat lukte het mij om bij mijn ex weg te gaan. Waardoor toen echt de hel losbarste. Hij heeft geprobeerd me te vermoorden hij heeft geprobeerd me met de auto van de weg af te rijden! Hij sloeg mijn vader van 83 jaar tegen de vlakte. Vertelde verhalen, dat ik een hoer was, dat hij thuis was gekomen dat er een man van de trap af kwam met zijn broek nog naar beneden. Hij vertelde, dat ik een verhouding had met toen onze accountant. Ook vertelde hij, dat ik nooit geen eten kookte niet waste en niet opruimde. En al zijn geld opmaakte. Hij zou mijn leven tot een hel maken. Hij zou ervoor zorgen, dat ik nooit mijn jongens meer zou zien. Dat is hem ook gelukt. Ben nu 26 jaar van deze engerd gescheiden. Maar het achtervolgt mij nog steeds Ben inmiddels weer 20 jaar gelukkig met mijn partner. Maar tot mijn grote verdriet is mijn jongste zoon. Waar ik nu inmiddels vijf jaar contact mee heb ook een narcist. Hij heeft een vriendin waar hij nu twee jaar een relatie mee heeft en een kindje van nu negen maanden . Dit meisje is verslaafd geweest. Komt uit een gezin waar moeder cocaine en alcehol verslaafd is. Hij behandeld haar, als een gebruiksvoorwerp door haar te vernederen en te mishandelen Doordat hebben wij haar vele malen bont en blauw geslagen hier thuis opgevangen. De laatste keer, dat het gebeurde is ze in een krisis centrum opgenomen. Doordat ze de situatie niet meer aan kon heeft ze pillen geslikt . Met als gevolg, dat haar kindje bij haar weggehaald is. Wat wij nu al bijna vijf maanden bij ons in huis hebben. Wat anders naar een pleeggezin had gemoeten. Doordat de thuissituatie bij hun niet veilig is. Maar toch heeft hij haar toch weer weten over te halen om bij hem terug te komen. Er loopt nu een rechtzaak via de kinderbescherming. Het ergste van alles is, dat hij nu zijn gezicht kwijt is. Hij geeft mij nu overal de schuld van. Hij vind, dat wij zijn vriendin hebben gehersenspoeld. Hij verteld, dat hij haar nooit met een vinger heeft aangeraakt . Ze liet zichzelf van de trap glijden, als ze dronken was Had haar alleen maar geduwd. Maar daar maakte ze hetzelf naar. Hij verteld nu de meest afschuwelijke dingen. Dat het komt doordat hij zo’n slechte jeugd heeft gehad met mij als moeder. Dat zijn moeder zijn kind heeft afgepakt. Zijn vriendin heeft hij weten te overtuigen, dat als ze bij hem weggaat ze nooit het kind terug zal krijgen.

    Reply
      Jane-NY - september 17, 2017

      Dank je wel voor dit ontroerende verhaal. Het probleem met narcisten is wel, dat de buitenwereld nagenoeg geen idee heeft hoe “narcisme” in elkaar steekt. Het is als een carcinoom, het verborgen kankergezwel waar men vaak te laat achter komt. Ook partners denken vaak dat dit aan hen zelf ligt en passen zich keer op keer weer aan, aan hun narcistische wederhelft. Dit kan zich jaren voortzetten, maar drijft hen wel de tot grote wanhoop. Ook bemiddeling – mediaters zijn mits zij het zelf hebben meegemaakt (ondeskundig) partijdig bezig. Want hun narcistische klant kan de verhalen zo prachtig vertellen, dat men er blindelings in stinkt.

      Reply
        Tt - februari 25, 2019

        Mijn moeder, een echte narcist, verblijft in een ggz instelling maar niemand ziet , ondanks mijn aandringen haar werkelijke aard, ja ik brn de boze dochter, emotioneel gechanteerd en altijd ondanks mijn eigen verdrietige (medische geschiedenis) uitgelachen door mijn moeder en regelmatig op mijn nummer gezet.

        Reply
      Cocky - oktober 30, 2017

      Wat erg voor je! Ik voel met je mee. Zelf heb ik ook een narcistische moeder, broer en zus. Trouwde met een narcist, die verslaafd was aan alcohol en wat alleen maar erger en erger werd. Kreeg 3 kinderen. Oudste is ook narcistisch. Na 30 jr. ben ik weggegaan, het was niet meer houdbaar. Hij heeft me zo kapot gemaakt. Heeft een moordpoging gedaan. Mijn oudste heeft dat ook nog eens willen proberen. Zie mijn kinderen en kleinkinderen (die ik inmiddels gekregen heb, nooit gezien) niet meer. Mijn familie niet meer. Hij heeft gezegd ik zal je kapot maken. Dat is niet gelukt, maar hij heeft wel veel kapot gemaakt met zijn gedrag en verschrikkelijke leugens. Ik zou er met een andere vent vandoor zijn. Ik zou alleen niet weten wie.

      Reply
    G - juli 2, 2017

    Beste iedereen, beste slachtoffers,
    Ik lees alle verhalen en vind het mooi te zien dat iedereen elkaar graag helpt! Daar draag ik zelf ook graag aan bij!
    In mijn optiek zijn er twee stadia met daarbij twee verschillende verantwoordelijkheden, namelijk:
    1. Het vallen voor de charmes (het mooie valse beeld) van de narcist en
    2. Het inzien van de NPS
    Op het moment dat je valt voor een vals beeld is jou niets te verwijten, maar op het moment dat je het gemanipuleer, de leugens en het misbruik door hebt begint jouw verantwoordelijkheid…. Het is jouw (onbewuste) keuze hoe je hiermee omgaat: Neem je afstand van die persoon? Ga je harde grenzen stellen? Of accepteer je de situatie?
    Dat voelt wellicht niet als een keuze….. Narcisten zijn namelijk heel goed in het ”ruiken” van slachtoffers. Als een narcist ”ruikt” dat jij een goed slachtoffer bent dan zegt dat waarschijnlijk iets over jou…. De kans is groot dat je niet sterk genoeg in je schoenen staat om duidelijk en sterk op en voor je eigen grenzen te gaan staan en als dat zo is dan voelt ”je weren tegen de narcist” wellicht aan alsof je niet anders kunt…. Maar dat is niet zo!
    Grenzen stellen en de juiste keuzes maken voor jezelf kun je leren, als je dat nog niet goed kunt.
    Een NPS kan veranderen, maar alleen als hij/zij dat zelf wilt. Deze persoon moet een goede therapie volgen om van zijn/haar stoornis af te komen, wat begint bij zichzelf in de spiegel aan durven kijken en de NPS te erkennen. Daarna zal de NPS tijdens therapie voortdurend in de spiegel moeten kijken en kwetsbaar en eerlijk moeten zijn tijdens de gesprekken om ook echt geholpen te kunnen worden van de stoornis af te komen. Bedenk dus maar hoe moeilijk het is voor de NPS om van de stoornis af te komen…..
    Het belangrijkste is jouw keuze: Hoe je met iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis om wilt gaan, of wat je zelf met zo’n persoon wilt.
    Links of rechts om: Een ander kun je niet veranderen. Alleen jezelf kun je veranderen!
    Sterkte en succes!

    Reply
      Anoniem - juli 2, 2017

      Zeer treffend! Zojuist erken ik te denken een soort van impasse te ervaren die voor mij ergens onherkenbaar is, en denk te beseffen dat het misbruik in de relatie, die ik ruim 4 jaar geleden heb beëindigd, een ongekende nasleep heeft veroorzaakt en mezelf niet herken in wie ik ben en ben geweest. Met (gerede) twijfel in de hoop voor het slapen gaan misschien een laatste reactie op deze site ter ondersteuning te lezen, en ja hoor een passend geschenk wat i.i.g bij mij past! Dankjewel!

      Reply
      Rosy Abdull - augustus 24, 2018

      Beste mensen,

      Ik kom zelf uit een narcistische relatie die 8 jaar van mijn leven heeft geduurd. Sinds 7 maanden woon ik en mijn zoontje van bijna 4 nu alleen. Ik weet hoe moeilijk het is om uit een narcistische relatie te stappen. Ik heb gevochten voor mijn gezin tot ik inzag dat we allemaal steeds opnieuw de dieperik in zakte. Ons zoontje kreeg al gedragsproblemen bij de crèche.. dan in het eerste kleuterklasje… ik hield het niet meer omdat ik wist als ik bij deze nps-man blijf dan gaat mijn zoontje dit ook worden.
      Nu gaat mijn zoontje naar een andere school, een hele nieuwe situatie, waar regelmaat en veiligheid is en zie mijn zoontje zo opbloeien… en ja ik heb angst, heel veel angst dat hij misschien zoals zijn vader gaat zijn. Maar ik doe er nu alles voor om dit nog recht te trekken.
      Ik ga naar een kinderpsycholoog en laat mij ook helpen.
      Laat jullie allemaal omringen door mooie en liefdevolle mensen. Dat je gewapend bent voor de onvoorspelbaarheid van een nps.

      Reply
      Ria - augustus 24, 2018

      Behalve dan.. dan het misbruik vaan onderhuids gaat, indirect en het slachtoffer vaak een hele tijd geen grip heeft op wat er nu eigenlijk aan de hand is. Iemand die duidelijk is in zijn misbruik daar kan je duidelijk tegen optreden. Een narcist is vaker niet duidelijk in zijn misbruik maar vaker onduidelijk. Het sluipt er langzaam aan in. Als een slachtoffer dan al door begint te krijgen wat er aan de hand is, dan zitten ze vaak al in een val. B.v samen een huis hebben/kinderen/dezelfde vriendengroep etc. Vaak denkt een slachtoffer ook nog dat het aan hem/haar zelf ligt en tracht op die manier nog van alles te doen. Tegen de tijd dat je door krijgt dat er echt NIETS meer aan te doen is, moet de acceptatie nog komen. Als de acceptatie komt, dan verdwijnt iedereen uit het leven van een narcist.

      Reply
    Barry - juni 6, 2017

    Beste mensen,

    Ik heb zwaar het vermoeden dat mijn schoonvader een narcist is. Nu heeft hij 6,5 week geleden mijn vrouw en dochtertje meegenomen. Ze zijn nu bijna 100km verder dan waar we woonden. Inmiddels heeft hij haar helemaal ingepalmd door alles voor haar te doen en te regelen. Uiteraard vertelt hij ook alleen maar onwaarheden over mij waardoor nu de kloof tussen mijn vrouw en mij steeds groter wordt. Er valt met haar nu niet te praten. Ze ziet niet in dat hij niet het beste met haar voor heeft. Wat kan ik doen om dit weer ongedaan te maken en heeft het uberhaubt nog een kans?

    Reply
      Xx - juni 7, 2017

      L.s.
      mijn vriend heeft een narcistische tweelingbroer, dit uitleggen ging natuurlijk ook niet zonder problemen. Helaas is het iets waar ze zelf achter zal moeten komen, maar zeker geen verloren zaak! verder weet ik de situatie niet, maar heeft het mijn geholpen dat wij op een gegeven moment genoeg afstand van de tweeling hadden om het (beiden, ik iets eerder) te begrijpen. Ook was het erg belangrijk dat je niks “tegen” de narcist hebt, maar het beste met degene die het nog niet inziet (je vrouw) voor hebt. dat ik de zwart op wit feiten bleef herhalen, de narcist zo min mogelijk probeerde aan te vallen en empatisch was naar de mening van mijn vriend heeft naar mijn weten wel geholpen, en het ruimte geven om het zelf te gaan ervaren. op een gegeven moment begon hij mij serieus te nemen en ook dingen op te merken die niet klopten/niet zouden moeten gebeuren. het is erg lastig om los te breken van een narcist (ik knok er zelf nog elke dag mee) maar heb vertrouwen! een narcist is de koning, met volgelingen. kom in de buurt van de koning en zijn leger zal in verdedeging gaan en dit blindelings kosten wat kost vol blijven houden. helaas denk ik dat uw vrouw in dit geval nog tot het leger hoort, maar schrijft u het niet af als een verloren zaak! met genoeg vertrouwen is de kans groot dat ze in zal gaan zien dat ze geen koning nodig heeft of zou moeten willen in der leven. ik hoop van harte dat het goed zal komen met u en uw gezin!! heel veel succes!!

      Reply
      G - juli 2, 2017

      Beste Barry,
      Het enige dat je zou kunnen doen is tegen je vrouw te zeggen wat je denkt over je schoonvader en de angsten die je daarbij hebt m.b.t. het vergroten van de afstand tussen jullie. Ik ken je schoonvader niet en kan dus ook niet over hem oordelen, maar als het klopt wat je denkt dan komt dat vanzelf aan het licht. Mocht je vrouw niet openstaan voor je woorden dan kun je haar helaas niet dwingen naar je te luisteren. Het enige dat je kunt doen is met haar in gesprek gaan en je ideeën en gevoelens uiten en kijk of jullie nader tot elkaar kunnen komen. En nog een advies als je schoonvader spelletjes speelt: Laat je niet verleiden het zelfde te doen! Dat is soms heel lastig bij het zien van oneerlijkheid, maar houd de eer aan jezelf en probeer voor jezelf in alle wijsheid de juiste keuzes te maken. Of het nog goed komt tussen jou en je partner is voor niemand op dit forum te zeggen, maar als jij met de beste bedoelingen dit verhaal aankaart biedt je in ieder geval een opening ervoor….
      Succes en sterkte!

      Reply
    peter - juni 6, 2017

    De komende decennia zullen er nog veel meer narcisten tot stand komen? Social media (Facebook en verwante social sites) zullen een onwenselijk effect hebben op sommige mensen. Begrijp ook niet waarom de ¨massa¨ zo graag zichzelf wil exploiteren op het dergelijke sites. Sterker nog nog niet zolang geleden kwam er op het politie bureau een man aangifte doen over het feit dat zijn zogenaamde Facebook vrienden hem in het verkeerde daglicht (laster, geen bedreigingen) plaatsten. Mijn advies blokkeer je account. Waanzin! Hoe mensen zich laten leiden en hun leven laten beheersen door het gebruik van dergelijke media. Deze samenleving is zo vluchtig geworden, zo individueel en men krijgt teveel prikkels die de menselijke brein onmogelijk kan verwerken dat kan alleen maar leiden naar een hoop ellende. Terugkomend op de narcisten, ieder mens heeft narcistische kenmerken zoals in dit stuk omschreven alleen wordt de definitie steeds ingewikkelder en dus ook de diagnose. De massa laat zich graag leiden, want dat is veilig en haalt een hoop onzekerheden weg en dat is ook meteen de voedingsbodem voor de narcist….je te kwetsbaar opstellen. En voor diegene die een relatie aangaan met een dergelijke individu, kijk verder dan je neus lang is. Mooie praatjes, complimentjes, en zogenaamde goede bedoelingen etc is allemaal poppenkast. Helaas vallen veel te veel vrouwen voor dit soort charmeurs…want dat zijn het. Want oh, hij is zo geweldig, knap en charmant, zulke types zie ik op mijlen ver al aankomen. Ik negeer ze of ik ben totaal niet sympathiek tegen ze, en ik zeg ook meteen direct wat ik van ze vindt….weten ze meteen wat ze aan me hebben. Spelletjes spelen doen ze maar tegen een ander die daar vatbaarder voor is. Je moet ze pakken op hun zwakte en laten zien dat je boven ze staat. Je moet een narcist geen moment de ruimte geven. Mensen zijn vaak veel te goed van vertrouwen, te kortzichtig en onvoldoende waakzaam op bepaalde signalen van een ander. Kijk altijd heel goed hoe iemand communiceert verbaal en non-verbaal en daarin moet je proberen zijn of haar motieven in te ontdekken, moeilijk? Ja. Altijd goed luisteren, doortastend zijn en zo ontdek je vaak de aard en motieven van het individu. Luister naar je gevoel en gebruik je wijsheid en verstand.

    Reply
      Jane-NY - september 17, 2017

      Quote Terugkomend op de narcisten, ieder mens heeft narcistische kenmerken Unquote Zeker er bestaat een gezonde vorm van egoïsme. Elk mens dient zichzelf te redden en goed voor zich zelf te zorgen. Dit is een basis natuurwet. Waar het bij narcisme omgaat is iets anders nl. egocentrisme. Voor hen is van toepassing : de wereld draait alleen om mij. Verder proberen zij zich te handhaven, zolang men gevoed wordt ( emoties) door anderen.

      Reply
    Myriam Vliegen - juni 2, 2017

    Mijn eigen moeder heeft ervoor gezorgd dat ze mij en mijn man bij mijn vader,drie zussen en alle aanhang heeft zwart gemaakt,Allemaal leugens over ons heeft verteld enz. En het schone eraan is dat ze haar allemaal geloven want ‘ze is een oud mens en die liegen niet’ Nooit hebben ze iets aan ons gevraagd,we werden direct veroordeeld.Nu is het zover dat ik bewust alle contact heb verbroken. Al sinds 2014,er zijn dagen dat ik het heel moeilijk heb ,heb nood aan lotgenoten die mij kunnen begrijpen, zal deugd doen ,dank u

    Reply
      Jose - november 14, 2017

      Ik heb ook een narcistische moeder. Ik ben de oudste van 7 kinderen (3 dochters en 4 zoons) en die zoons die waren het en die hadden het gemaakt. DE meisjes telden niet mee en werden op allerlei manieren eronder gehouden. Ze heeft het gepresteerd om mijn vader en alle kinderen tegen elkaar uit te spelen op te zetten (mijn broers tegen de meisjes) en uitgespeeld en dat is haar gelukt,ook nog. Ze heeft altijd gezegd: ik had jullie moeten verzuipen (mij en mijn andere zus). Mijn ouders waren miljoenair en mijn vader is 10 jaar geleden overleden en ze heeft mijn vader gedwongen om mij en mijn zus te onterven, zelf op de laatste dag van zijn sterven heeft ze hem gedwongen om zijn handtekening te zetten om mij en mijn zus te onterven. Het is haar niet gelukt en het testament stond op de langst levende (mijn moeder dus). Juni jl is ze “mijn moeder” gelukkig ook overleden op 90 jarige leeftijd en ze heeft haar dochters wel onterft in haar testament en wat wij vermoedde is uitgekomen. Wettelijk gezien hadden wij dus recht op een legitieme portie en het geld van mijn vader. Maar wij vreesde het ergste: of die legitieme portie er nog wel zijn? Nee dus en een groot deel van wat wij zouden krijgen van mijn vader was ook al weg. Wat blijkt nu, dat ze op 80 en 90 jarige leeftijd er een half miljoen erdoor heen gejast heeft, met een maandinkomen van zo,n €2000,- en een hypotheek van €140, – per maand! Haar zoons heeft ze van alle kanten bevoordeeld ten kostte van ons. Mijn broers hadden ieder keer de mond vol van: ja wij zorgen voor ons moeder en wij doen dit en dat… bla bla verhalen te over en ze stonden dagelijks bij haar op de stoep. En in haar testament had ze laten zetten, dat wij (haar dochters dus) haar in de steek hebben gelaten! Het tegendeel is waar: zij heeft ons in de steek gelaten, spelletjes leugens verkondigd, ons mishandeld, verwaarloosd, geweld gebruikt, getuigen tegen je eigen kind naar jeugdzorg en kinderbescherming enz enz. en aan de kant van narcistische ex-man gestaan enz. enz. Wij hebben het contact met haar gebroken ter bescherming voor onszelf en toen brak de pleuris , want dat duldde ze niet. Wij vermoedden dat ze een half miljoen aan mijn broers heeft uitgedeeld onder de tafel, maar kunnen het (nog) niet bewijzen!! Wij hebben nu informatie opgevraagd van 8 jaar terug, maar omdat wij onterft zijn, krijgen wij wettelijk gezien ook niet alles te zien. En dit is nog maar een druppel op een gloeiende plaat. Ik vind dat wij recht hebben op compensatie van wat wij allemaal mee hebben gemaakt en zij ons heeft aangedaan. Het lijkt wel eerwraak en ook dat van mijn broers. Want die denken nu: Het is ons gelukt! Ook worden wij steeds uitgenodigd om overal te verschijnen voor de bune/ buitenwereld. Toen ze 90 werd werd er een groot feest geven en ook wij werden uitgenodigd, toen ze kanker kreeg en in het ziekenhuis lag, op haar overlijdenskaart “een harmonieus gezin, zorgzame moeder, enz. enz. crematie en ja zelfs bij haar as-uitstrooiing bij een vezetsmonument!! Ik vroeg welk verzet ze geleverd had: in welke orde van wereldvrede of wat dan ook ivm haar as-uitstrooiing bij het oorlogsverzetsmonument? Geen antwoord van mijn broers dus. Het gaat allemaal om de bune. Verzet tegen haar dochters heeft ze genoeg gepleegd. Het is werkelijk ongelooflijk en waar haald ze het recht vandaan! En dit is nog maar in vogelvlucht geschreven.

      Reply
    Roos Groenen - april 26, 2017

    ik wens jullie veel sterkte met jullie strijd tegen deze narcisten. Zorg goed voor jullie zelf en voor jullie eventuele kinderen. Ik weet wat narcisten zijn omdat ik het uit mijn verleden ken. foute vrienden en zo. ik raad jullie aan het boek te lezen van Alice Miller die een studie gedaan heeft over het narcisme. Heel herkenbaar trouwens. De titel heet:Het drama van het begaafde kind. Het is wel erg theoretisch geschreven.

    Reply
    Radeloze moeder - januari 28, 2017

    Hallo ,t lijkt erop dat we niet alleen ermee worstelen.
    Onze zoon 25 jaar en inwonend is voor mijn gevoel ook n narcist. Maakt ons leven tot n hel,zoveel ruzie’s en vernederingen t kan niet op ? nu is mijn man erustig ziek en zal niet lang meer te leven hebben.
    Ik sta er volgend jaar alleen voor met mn zoon,het angstzweet breekt me uit!!!
    Wie heeft er goede tips om hier mee om te gaan ik wil hem niet aan zijn lot overlaten.
    Vele groeten van n radeloze moeder

    Reply
      Monique - januari 30, 2017

      Lieve radeloze moeder, als ik u was, zou ik toch aan uw zoon aan gaan geven, dat het tijd wordt, dat hij op zichzelf gaat wonen. Zo lang u hem het gevoel blijft geven, dat u hem niet aan zijn lot over kunt laten, zal hij de vrijbrief krijgen dat zijn gedrag “gewenst” is. Ook al is het zeer ongewenst gedrag. Door hem los te laten moet hij zichzelf gaan bedruipen en er zelf achter zien te komen hoe hij dingen zelf kan doen. Dan pas komt hij er misschien achter waar hij op stuk loopt. De ruzies en vernederingen kunnen stand houden zo lang u hem elke keer weer het gevoel geeft dat het nog een lange tijd wel aan kan. U heeft waarschijnlijk ongeveer mijn leeftijd of iets jonger. Ik ben net 52. Dit is een leeftijd waarop een ouder zelf ook verder met het leven moet kunnen. Daarbij het ziek zijn van uw man. Als straks uw grote liefde er niet meer is, dan is uw kwetsbare gevoel nog groter, want er is een gemis. Ook daar kan uw zoon misbruik van maken. Laat dit a.u.b. niet toe. Kies voor u en uw man en straks voor uzelf. Laat u niet kleineren. Zoonlief heeft de leeftijd om het zelf uit te zoeken. Laat hem vallen en zelf weer opstaan. Daar heeft hij de leeftijd voor. Ik kom zelf van narcistische ouders, maar ik heb mij ontworsteld en heb een eigen bestaan opgebouwd. Ik laat mij niet vernederen en ruzie is ook niet mijn ding. Mensen die van zichzelf kunnen gaan houden die geven hun grens aan. De radeloosheid kan verdwijnen door narcisten los te laten en zelf een eigen leven op te bouwen. Ik ga hier mijn levensverhaal maar niet opschrijven, want dat is heel erg lang. Ik herken in ieder geval het hele rijtje aan symptomen wat door de website geschreven is. Helaas. Door de muziek en humor ben ik overeind gebleven. En ik geef mijn grens aan. Ik hoop dat ik uw radeloosheid een beetje weg kan nemen. Veel liefs Monique

      Reply
        Anja de Lange - april 13, 2017

        Lieve mevrouw ook mijn zoon v 26 is een Narcist en woont bij zijn eveneens N Vader die ook zijn goede kanten heeft. Ikzelf heb twee weken geleden mijn N zoon losgelaten en mensen om mij heen de waarheid verteld over de laatste 7 jaar van emotioneel verwaarlozing naar mij door mijn zoon.
        Ik moet loslaten want ik ga kapot geestelijk !wens u heel veel kracht en sterkte toe. Denk aan uzelf het is u kind maar hij is een volwassen mens dat zelf zijn leven moet gaan leiden .met vriendelijke groet Anja de Lange

        Reply
          Jane-NY - september 17, 2017

          Hoe moeilijke het is en iets wat je niemand zal wensen. Sterkte en houd vol.

          Reply
            Cocky - oktober 30, 2017

            Wat misschien kan helpen voor u, is een assertiviteitscursus, daar leert u voor uzelf op te komen. Dat is heel goed om grenzen te stellen en daarin te oefenen. Ook wanneer uw zoon het huis uit is en weer eens komt met een grote mond. Het heeft mij ook enorm geholpen! Het maakt je innerlijk sterker, dat je weet wat je moet zeggen en niet altijd maar over je heen laat lopen. Ook al is hij het er niet mee eens, wat dat blijft zo. Maar hij zal uw grenzen moeten accepteren.

            Reply
        brigitte - juli 1, 2017

        wauw Monique, wat een fijne reactie van jou… ik kan me er helemaal in vinden en wat fijn hoe je het neerschrijft, vooral ik geef mijn grens aan…. dat doe ik eindelijk ook, en krijg veel obstakels maar ik ben blij dat ik mezelf afscherm en eindelijk dit durf te doen, op het werk, tegen mijn narcistische moeder en zussen en broers, gewoon overal…

        Reply
        Loes - juli 20, 2017

        Monique dikke knuffel xxxx

        Reply
        Jose - november 14, 2017

        Ik ben het helemaal met Monique eens en ik zou hem eruit gooien zo snel mogelijk en minimaal of geen contact met hem willen.

        Sterkte

        Reply
      Jolanda - april 16, 2017

      Hallo zou ik je een pb mogen sturen ??

      Reply
    Rietje - december 20, 2016

    Heb achteraf ook dikke 2 jaar een relatie gehad met narcist. Was dik jaar weduwe en hij speelde er helemaal op in. Was precies wat ik nodig had. Te mooi om waar te zijn, voldeed helemaal aan mijn behoeftes wat ik op dat moment nodig had. Plaatste me helemaal op een voetstuk. En toch had ik vaak een onderbuikgevoel kon er alleen de vinger niet op leggen. Had soms trekjes dat ik dacht… wat is dit? Als ik er wat van zei dan palmde hij me helemaal weer in. Praatte hoe ik praatte etc. Praatte slecht over mijn vrienden, had ze liever niet over de vloer, achteraf was hij steeds bezig om bij mij in te komen wonen wat ik gelukkig steeds af gehouden heb. Heeft me op een vieze nare manier laten vallen van het ene op het andere moment toen het hier te moeilijk werd en hij zijn zin niet kon krijgen… had nog nooit van narcisme gehoord tot mij iemand er op wees en ik ben gaan lezen over verborgen narcisme… precies omschreven hoe hij was… ben erg blij dat hij niet bij mij in is komen wonen en ik een heel breed netwerk om mij heen heb zodat hij niet zover kon gaan zoals ik in verhalen lees… hij was er mee bezig en zie dat mij veel ellende bespaard is gebleven en ondanks dat doet het erg veel pijn dat hij alleen maar bezig geweest is om bij mij in te trekken en mij kapot te maken na de moeilijke tijd die ik vooraf al mee gemaakt had en hij dat aan gepakt heeft om mij te veroveren… wens jullie er veel,sterkte mee..

    Reply
      Sarah - april 14, 2017

      Beste Rietje

      Dit zou mijn verhaal kunnen zijn…anderhalf jaar lang door een narcist ingepalmd terwijl ik getrouwd was, maar het even niet lekker liep en ik smoorverliefd op de narcist werd.
      Hij manipuleerde me bijna uit mijn huwelijk, zei dat mijn man niet goed voor me was, ik beter verdiende en ik in een nephuwelijk zat.
      Ik ging hem geloven, ben 4 keer bijna bij mijn man weggegaan, maar mijn intuïtie hield me steeds tegen op het laatste moment. Heel veel verdriet gehad, heel veel ellende, mijn man wilde me best loslaten als ik dacht dat dat beter was, maar hij voelde steeds dat er iets niet klopte met die vent.
      Ik was zowel smoorverliefd als bang van de narcist, had steeds tegenstrijdige gevoelens.
      Ik bleef verliefd op hem, maar wilde hem zo graag beter leren kennen.
      Hij dreigde me steeds te verlaten als ik niet ging scheiden. Ik was compleet in de ban van hem en hij beloofde me koeien met gouden horens.
      Lang verhaal kort: ik kwam op het spoor van een van zijn vele exen, en zij vertelde me doodleuk dat hij terwijl hij me zei dat ik zijn koningin en godin was, sex had met haar, al die tijd en haar liefdesbrieven stuurde etc.
      Mij verweet hij steeds dat ik een bange scheiterd was omdat ik niet wegdiefde en hem aan het lijntje hield, dat ik hem verleid had( terwijl hij me in het begin bestookte met liefdesmails) en dat ik een leugenaar en bedrieger was.
      Tot hij na een liefdesverklaring naar mij toe, mij opeens blokkeerde en niks meer van zich liet horen.

      Reply
    Erik - december 1, 2016

    Ik ben weg bij een narcistische vrouw maar ben haar blijven zien.
    Naast de kinderen die we deelden ik 2 en zij 3.
    We gingen dingen doen met zijn tweeen geweldig weer alles vol met liefde maar zodra er weer vorm van dat alles goed ging stoot ze af en niet gewoon alles is dan fout van de ene weekend romantisch met hotelletje en toekomstplannen weer geweldig liefdevol vrijen enz naar de zelfde avond nog op zondagavond een superlange tekst met wat ik allemaal fout deed (precies was zij juist fout deed ) spiegelen, zodra ze het gevoel van liefde benaderd weert ze af onmogelijk dus. Ik heb het nog een tijdje volgehouden steeds het weer aanhoren hoe slecht ik was maar door dat ik sport en een goeie baan heb en gezond leef zag ze dat ze steeds meer de controle over me verlieste en dat maakte haar bang en ging steeds meer interesse verliezen in mij.
    Ik had haar kunnen houden als ik huilend terug kwam en overal sorry op zei wat ze mij verwijt (wat dus eigenlijk zij zelf deed) maar ik kies er nu voor om verder te gaan want ik zag haar eens per 2 weken en dat vind ik te weinig ik wil iemand die elke dag in mijn gevoel kan blijven.
    Ik hield/hou van haar maar zij niet van mij ik denk dat narcisten kunnen gaan houden van iemand maar het nooit kunnen vasthouden onmogelijk.
    Al moet ik zeggen dat het wel heel leuk is met een narcist als ze dan in de liefdevolle fase zitten.

    succes met jullie narcist.

    Reply
    AM - oktober 23, 2016

    Na een huwelijk van ruim 15 jaar dacht ik bevrijd te zijn. Ik had een slecht huwelijk. Mijn ex nam geen verantwoordelijkheid, haalde mij in het bijzijn van de kinderen onderuit en kon zich niet verplaatsen in mijn situatie of mijn behoeftes. Heel veel ruzie, scheldpartijen en respectloos gedrag. Ik bouwde ondertussen wel een eigen vriendenkring op, ik had gelukkig een fijne familieband met mijn broers en zussen en had een leuke baan die ik altijd heb kunnen behouden. Hij zette zichzelf in de achteruit. Hij raakte zijn baan kwijt omdat hij daar ook de baas wou spelen, terwijl hij het niet was. Ook over mij en ons gezinsleven wilde hij beslissen. Ook fysiek heb ik het een en ander te verduren gehad. In 2010 ben ik uiteindelijk gescheiden van hem. Ik kon niet meer anders.
    Nu heeft mijn bijna volwassen (oudste) zoon echter dezelfde kenmerken in zijn gedrag ontwikkeld.
    Wij hadden een co-ouderschap, maar sinds een paar maanden is mijn oudste bij mij weg. Ik heb een aantal jaren alle hulp gezocht die er is, maar hij wil nergens aan meewerken. Hij zegt elke keer dat het allemaal mijn schuld is. Hij scheldt, schreeuwt en bedreigt me als hij bij mij binnen is. Daarom krijgt hij ook geen sleutel meer van mijn huis.
    Hij heeft een zeer kort lontje. Verdere kenmerken zijn bijvoorbeeld heel onfatsoenlijk eten, geen zelfinzicht en veel aandacht voor zijn (opgeblazen) uiterlijk. Hij woont nu zelfstandig en wil geen hulp. Hij is heel trots maar tegelijk heel kwetsbaar en hulpeloos. Er is nog veel meer te noemen maar ik laat het hier bij. Ik voel me machteloos. Ik geef heel veel om mijn kind maar weet niet hoe ik hem kan helpen.

    Reply
    S.c 3344 - juli 28, 2016

    Ik leef nu al 3 jaar met een narcist en de puzzelstukjes passen nu in elkaar.
    Het trieste is dat we samen een prachtkind hebben van bijna 2 jaar.
    Heb tonnen tranen gehuild en 2 keer een zelfmoordpoging ondernomen omdat ik het niet begrijp waarom hij zulke reacties kan geven.
    Fysiek en emotionele mishandeling 3 jaar ondertussen.
    Dacht dat ik het probleem was, twijfelde aan mezelf.
    Nu ken ik de oorzaak en weet dat hij een stoornis heeft en hij niet gaat veranderen.
    Heb nog een dochtertje van 7 uit mijn vorig huwelijk, zij lijdt er ook onder.
    Ben heel kwaad op mezelf dat ik dit toegelaten heb en het zover gekomen is.
    Kon er niet mee leven en zeker niet met de gedachte dat ik bewust zwanger ben geworden.
    Ik hou van van hem maar wil dit leven niet.
    Wil mentaal terug sterk worden en er een punt achter zetten want dit is geen leven.
    Manipulatie, beschuldigen dat ik vreemd ga en egoistisch ben, dom ben,…
    Wens alle partners van narcisten veel moed en sterkte toe!!

    Reply
      Jss - september 5, 2016

      Hallo S.c 3344,

      blijkbaar leven wij in een soortgelijke situatie.
      Ik heb nu bijna 3 jaar een relatie met mijn vriendin en we hebben een zoontje van 1 jaar.
      Het is me allemaal wat duidelijk beginnen worden vanaf het ogenblik dat ze in verwachting was. Emotionele mishandeling, manipulatie, mij trachten te isoleren van vrienden en familie.
      Ook mijn kids uit mijn voormalige huwelijk moeten eronder lijden. Al haar tekortkomingen projecteert ze op hen.
      Het is niet de eerste keer dat ik bij het onderwerp van NPS terecht kom. Alleen dacht ik dat ik alles kon redden en veranderen. Maar zoals hier te lezen staat is het allemaal maar een illusie.

      Indien je het zou zien zitten om elkaar te helpen met tips en ervaringen te delen, zou ik graag in contact met je komen.
      Groetjes.

      Reply
        ikke - december 2, 2016

        Ik ben 2,5 jaar samen geweest met een narcist en ben vorige week bij hem weggegaan. Het voelt als een bevrijding! Maar ik ben wel ontzettend bang. Wat een hel, ik ben fysiek en geestelijk mishandeld. We hebben samen een dochter van bijna 1. Ik ben blij dat ik mijn dochter weggehaald heb uit deze situatie. Op dit moment ben ik aan het vechten voor haar. Het zal erg pittig worden. Ik wil niet dat zij ook beschadigd door hem gaat worden. Ik praat momenteel met een narcisten expert, die helpt me om het proces te verwerken en hoe ik in de rechtbank ermee om moet gaan.

        Reply
    Niet van belang - juli 28, 2015

    @sandra

    Ik begrijp je reactie naar Ginie,want nee…we kunnen zelf niet mensen bestempelen,dat kan alleen een psychiater,en dan is het trouwens een diagnose…stempeltjes/etiketjes/labeltjes vind ik nare woorden in deze context…deze plak je op flessen etc,niet op mensen
    Ik weet wel dat ik Ginie kan begrijpen in haar verhaal en waarom ze denkt dat haar kleinzoon narcistische trekken vertoont
    Uit ervaring kan ik zeggen dat als je 1maal narcisme hebt meegemaakt,je weet wat het inhoud en het 1maal gezien en vooral gevoeld hebt,kun je het nooit niet meer zien…
    Ik heb een narcistische moeder en een narcistische broer en ja…ook mijn neefje heeft behoorlijk veel narcistische trekjes,eigenlijk hetzelfde verhaal als de kleinzoon van Ginie en ik kan je zeggen …met de beste wil ter wereld kun je deze kinderen niet helpen en zuigen ze je compleet leeg…niets is goed,is altijd boos op alles en iedereen,is respectloos naar iedereen,gebruikt geweld naar zijn broer,doet dingen om andere te irriteren en ontkent dat hij het doet terwijl je er bij bent geweest,bedreigt zijn moeder,wil overal het woord hebben,iedereen is gek behalve hij,doet de meest gemene bizarre uitspraken,wil ook op zijn wenken bediend worden en owee als dat niet gebeurd,commanderen,stelen en ontkennen,geen ontzag kunnen tonen en gesprekken erover voeren met hem heeft totaal geen zin,je word daarin genegeerd…en zo kan ik wel even doorgaan…
    Ook voor mij is het zo dat ik met de beste wil ter wereld geen liefde meer voor hem kan voelen…ze maken dat onmogelijk
    Ik snap dat je zegt dat het het kind niet kwalijk genomen mag worden ivm echtscheiding en slechte band met vader,maar dit gaat veel verder…bovendien is het geen vrijbrief om je dan maar zo te gaan gedragen
    Ook ik heb afstand gedaan ,zowel van mijn moeder,broer als mijn neefje…dat is spijtig,maar je kan niet anders
    Been there,done that,never do it again!
    Het is onbegonnen werk om met mensen om te gaan met narcistische kenmerken…ze zuigen je leeg,kruipen onder je huid…het is een hel en als je 1maal door hebt wat er aan de hand is,wil je alleen maar heel hard wegrennen en nooit meer achterom kijken
    Oordeel niet te snel,ik denk dat Ginie het goed ziet

    Reply
    Wat is Narcisme en/of Narcistische Persoonlijkheidsstoornis? - maart 29, 2015

    […] aan deze stoornis lijdt omdat dit vaak gepaard gaat met een hele hoop andere psychische problemen. Narcisten zijn in hun jeugd vaak tot op een of andere wijze getraumatiseerd. Narcisten zijn snel beledigd en eisen dat ze de juiste hoeveelheid aandacht krijgen. Ze bouwen een […]

    Reply
    Sandra - december 2, 2014

    Ik vind het heel vervelend voor u dat u met vervelende mensen te maken krijgt, ware het niet dat wij niet iedereen zelf een stempel kunnen opdrukken. Misschien was uw man wel een narcist en vertoonde uw ex-schoonzoon bijna hetzelfde gedrag en nu uw kleinkind ook, maar dat wil niet zeggen dat uw ex-schoonzoon en uw kleinkind nu ook narcisten zijn. Iemand die een gebroken voet heeft heeft pijn aan de voet, maar iemand met pijn aan zijn voet hoeft niet automatisch zijn voet gebroken te hebben. Mijn schoonmoeder vertoont veel overeenkomsten, ze heeft zoveel problemen met iedereen maar schuift altijd de schuld naar anderen. Haar man was de schuldige dat zij zo moe was omdat hij niets deed, haar ex-schoonzoon was de schuldige dat zij overspannen was, ik ben steeds de schuldige omdat zij dingen kwijt is, haar andere schoondochter is steeds de schuldige omdat haar dochter en kleinkinderen niet bij haar thuiskomen of omdat haar dochter haar baan is kwijtgeraakt enz. enz. Veel kennissen vroeger die niet meer komen is de schuld van die mensen. Altijd die beschuldigende vinger. Ik zie dat in uw verhaal terug. Hiermee zeg ik niet dat u narcistische trekken heeft uiteraard, dat lijkt mij helemaal niet. Maar geef uw kleinkind niet de schuld van zijn gedrag wat ontstaan is door andere mensen.

    Reply
    Ginie - november 8, 2014

    Hij is tien. Eist als eerste voorzien te worden van voedsel, aandacht, zorg. Bij binnenkomst begint hij onmiddellijk zijn verhaal zonder rekening te houden met de mensen die daar aanwezig zijn en al in gesprek met iemand anders. Diverse clubs en sport verenigingen heeft hij na korte tijd weer de rug toe gekeerd om dat ze volgens hem jaloers zijn op zijn super talent en hem dus geen kans gunnen? Ouders, leerkrachten, deskundigeten spreekt hij tegen, hij weet alles beter. Kritiek, met de beide beentjes op de grond zetten wekt zijn woede en agressie op. Zijn broertjes krijgen de schoppen en meppen. Tegenover zijn moeder en mij, zijn oma, gebruikt hij scheldwoorden en schuttingtaal als het hem niet zint. Het mag klinken als verwend gedrag, maar het gaat veel verder. Zijn broertjes vertonen dit extreme gedrag niet. Zijn opa deed dat wel en zijn vader (die er vandoor is) ook. Gelukkig, eindelijk, nu met de pubertijd in aantocht is mijn dochter bereidt hulp voor hem in te schakelen. Al is het maar om te leren omgaan met dit gedrag. Meer rust en ruimte voor de omstanders te zoeken. Ook dit keer is er voor mij geen ontsnappen aan. Eerst een echtgenoot, daarna een schoonzoon en nu een kleinkind. Het went nooit. Ware het niet dat er zoveel anderen die me lief zijn bij betrokken waren, dan zou ik een grotere afstand van hem nemen. Omdat ik het bijna niet meer op kan brengen. Niet nóg een keer. Zo’n mooi koppie. Na en hele dag of middag het provoceren, manipuleren, schelden zo veel mogelijk te negeren ben ik stuk. Leeg gezogen en kan ik met de beste wil geen liefde voor het kind voelen. En dat doet me verdriet.

    Reply
      Ginie - november 8, 2014

      Aan bovenstaande wil ik toch nog iets toevoegen. Oke, het kereltje heeft het een en ander voor zijn kiezen gehad. Scheiding van zijn ouders. Slechte verhouding nu met vader. Wellicht erfelijk belast. Krijgt wellicht te weinig begrenzing? O, ja de kritiek is niet van de lucht, alle buitenstaanders weten het wel hoe ze hem aan zouden pakken. Maar niemand doet iets. Vraagt hem eens te logeren, een dagje mee uit. Ja en dat snap ik. Hoe hard we ook naar oorzaken of een zwarte piet zoeken, dat lost niets op. Ondertussen verziekt zijn gedrag voor menigeen de levensvreugde. En dat van hem, en van een toekomstige partner.

      Reply
    lolo - oktober 11, 2014

    Ik ben nog steeds gebonden aan een narcist… dit is me hier zo duidelijk geworden en is zeer confronterend.. het doet zelfs pijn te moeten toegeven wat mijn intuitie me aangaf dat dit waarheid is… het is zo moeilijk los te geraken want ze blijven je opzadelen met hun extreme fake liefde.. telkens ik gekwetst word, zet hij me nog meer op de “strafbank” , negeren wegduwen om me afhankelijker te maken, om mezelf schuldig te gaan voelen.. naast het emotioneel misbruik is er bij hem ook agressie, fysiek geweld tegen mij.. het is zo moeilijk en zo hard…

    Reply
    D.B. - december 20, 2013

    Ik heb na het lezen van heel veel stukken op deze site sterk het vermoeden dat ik met een echte Narcist heb geleefd. Ik heb mij helemaal losgemaakt van hem, want ik ging eraan kapot. Ik zou graag met een professional hierover willen praten en alles in kaart brengen.

    Reply
    Leave a Reply: