Lijd jij aan Narcistisch Slachtoffer Syndroom?

Symptomen Narcistisch Slachtoffer Syndroom

Voel jij je soms slapeloos, heb je gewichtsverlies, depressie, angst, voel jij je leeg? Voel je jezelf verdoemd of zou je wel zelfmoord willen plegen? Voel je je rusteloos, zenuwachtig, maak je je constant zorgen? Voel je woede, heb je uitbarstingen van verdriet of geweld?

Herken je jezelf in de symptomen die hierboven beschreven staan? Hoewel er vele situaties kunnen zijn die dergelijke symptomen veroorzaken, kan het zijn dat jij slachtoffer bent geworden van een narcist. In dat geval is het belangrijk dat je hulp krijgt!

Vormen van narcisme

Narcisme is een normaal verschijnsel in de wereld. Iedereen heeft wel iets van narcisme in zich. Eigenlijk zouden we narcisme kunnen verdelen in een schaal van 1 tot 10, waarbij 1 gezond narcisme is die ieder mens bezit. 10 Is pathologisch narcisme oftewel narcistische persoonlijkheidsstoornis.

Gezond narcisme hebben we allemaal. Het helpt je om zelfverzekerd te zijn en helpt ons om onszelf weer bij elkaar te rapen als we een tegenslag hebben gehad. Het helpt ons om vooruit te kijken en te streven naar nieuwe doelen en ontwikkeling.

Pathologisch narcisme of narcistische persoonlijkheidsstoornis daarentegen is de meest ziekelijk vorm van narcisme. Mensen die hieraan lijden hebben een ernstige aandoening. Ze zijn helemaal vol van zichzelf en zullen iedereen in hun omgeving gebruiken en misbruiken om er zelf beter van te worden. Ze zien zichzelf als een God of Godin, beter dan iedereen. Regels gelden voor hen niet en vaak leven ze in een fantasiewereld.

Mensen die om gaan met deze personen worden vaak gekwetst en teleurgesteld, keer op keer. Narcisten kunnen veel schade aanrichten aan hun omgeving, en daar voor hoeven ze niet eens een 10 te zijn op de schaal.

Slachtoffer

Veel mensen die slachtoffer zijn van een narcist, vragen zich vaak af hoe ze in deze situatie terecht zijn gekomen. In het begin van de relatie met de narcist leek alles perfect. Deze persoon was zo charmant, liefdevol en was de perfecte match. Totdat de ware narcist boven kwam drijven.

Deze overgang van Dr. Jekyll naar Mr. Hyde kan razendsnel gaan of juist tergend langzaam. Hoe dan ook, er is vaak enorme verwarring bij het slachtoffer. Wat leek op een zeer gelukkig relatie, veranderd vaak in een nachtmerrie. Probleem is vaak dat de narcist pas boven komt drijven als het slachtoffer qua gevoelens zichzelf helemaal overgegeven heeft. Op deze manier zet de narcist zijn klauwen in het slachtoffer en uit ervaring weet ik dat de narcist niet snel meer los zal laten.

Wat is Narcistisch Slachtoffer Syndroom?

Het maakt niet uit wat voor type narcist hij of zij is, het eindresultaat is vaak hetzelfde. Langzaam wordt het leven en het zelfvertrouwen van het slachtoffer afgebroken totdat er niks meer over is. Vaak zal de narcist dan uiteindelijk de relatie verbreken en gaat deze op zoek naar een nieuwe prooi die nog vol met leven zit.

Het slachtoffer blijft uiteindelijk achter als een hoopje ellende, zich afvragend wat hij of zij heeft gedaan om de ooit zo perfecte relatie kapot te maken. Mensen die bijvoorbeeld met een narcist getrouwd zijn of een narcist als ouder hebben, zien het totaal verbreken van de relatie vaak niet als een reëele optie. Ze houden van de narcist en willen deze niet kwijt uit hun leven.

Een slachtoffer lijdt aan Narcistisch Slachtoffer Sydroom wanneer de acceptatie richting de narcist zo groot is, dat het slachtoffer eigenlijk niet meer ziet dat de narcist slecht is. Het slachtoffer zal de schuld bij zichzelf zoeken en alles doen om de narcist te behagen.

Het psychische spel wat door de narcist gespeeld is heeft het slachtoffer dusdanig mentaal gebroken, dat het slachtoffer de narcist in bescherming neemt. Voorbeeld hiervan is dat een slachtoffer in een relatie zo erg mentaal mishandeld is, daarna gedumpt is door de narcist, zich realiseert dat de relatie slecht was en de narcist misbruik heeft van het slachtoffer, maar het slachtoffer toch terugverlangt naar de relatie met de narcist. Dit heeft niks met missen te maken, het is gewoon de afhankelijkheid van het slachtoffer richting de narcist.

Een slachtoffer kan zo in de ban zijn van een narcist dat hij of zij dus lijdt aan het Narcistisch Slachtoffer Syndroom, dat bovenstaande symptomen ernstige vormen aan nemen. Tijd om deze slachtoffers te helpen en uit hun situatie te halen.

Hulp bieden aan iemand met Narcistisch Slachtoffer Syndroom

Hoe kun je iemand die hieraan lijdt helpen? Belangrijk is om te achterhalen wat er gaande is in de situatie van die persoon. Is hij of zij nog samen met de narcist of is men op weg de relatie met een narcist te verbreken? De symptomen die deze slachtoffers kunnen hebben, worden vaak door henzelf niet als dusdanig begrepen of herkend. Kennis is dus macht en het praten met deze slachtoffers over hun situatie kan hen laten inzien dat de situatie waarin zij zich (hebben) begeven, niet gezond is.

Het is belangrijk dat zij stoppen om slachtoffer te zijn. Ze moeten de schuld niet meer bij zichzelf leggen. Ze moeten kennis en inzicht krijgen in pathologisch narcisme, oftewel narcistische persoonlijkheidsstoornis. Help ze om professionele hulp te zoeken zodat ze weer kunnen werken aan zichzelf en hun zelfvertrouwen.

Ze zijn niet ziek!

Help deze mensen om ze te laten inzien dat ze gebruikt zijn. Geef ze vooral hoop en laat weten dat ze er niet alleen voor staan. Belangrijk is om deze mensen te laten inzien dat niet zij de zieke zijn in deze relatie, maar dat het echt aan de narcist ligt.

Hulp en lotgenoten

Ben je zelf slachtoffer van een narcist? Er is sinds kort een fijn zelfhulpprogramma waarin je stap voor stap aansterkt. Je kunt dit programma vanaf je smartphone volgen, lekker in je eigen tempo.

Je leert (o.a.):

  • Hoe je (blijvend) emotioneel los kunt komen van de narcist, zodat je zelf weer je leven bepaalt
  • Omgaan met gevoelens van boosheid en verdriet
  • Je leert manipulaties eerder herkennen en hoe je jezelf daartegen kunt beschermen
  • Tips om jezelf geestelijk tot rust te brengen en sterker tegenover de narcist te staan
  • Je zelfvertrouwen herstellen en weer van het leven kunnen genieten
  • Toegang tot een besloten forum waar je samen met lotgenoten aan je herstel werkt
  • Het is mogelijk om vandaag nog te starten

Wil je meer weten over dit zelfhulpprogramma? Klik dan op de knop hieronder:

Carolina

"Via NarcismeGids wil ik meehelpen om het stilzwijgen rondom narcisme te doorbreken. Dit doe ik door kennis en tips te verspreiden en ruimte te bieden voor het delen van ervaringen door (ex-)slachtoffers."

Click Here to Leave a Comment Below

    Lottie - mei 13, 2022

    Ach , net nog een huilschreeuwbui gehad …
    Die komen zomaar en zijn nooit egt weg …
    Ik groeide op met narcistiche vader en moeder werd later covert narcist …” if you cant beat them join them” …. en zo werd ook zei iets wat zich ineens 100 % om kon draaien in een minuut .
    Vreselijk vreselijk , mn broers zijn ook narcistic en ik was het zwarte schaap en een van hen de golden child
    De angst voor mn vader zit er nog in
    Mn moeder ??? Ik wil ze niet meeer zien …maar ik weet niet wat ik ze gedaan heb ….maar de hele familie heb ik tegen me ….

    Ik heb zelfmoord geprobeerd te plegen ..ach ik wil er nooooiit meer aan denken al duiken de beelden nog op
    Toen was ik 12 nu ben ik erges in de 50 ….
    Heb alles wel meegemaakt
    En ik ben het zo zat
    Het is dat God me vond
    Anders was ik er allang Niet meer

    Ik haat het leven probeer het altijd goed te doen …maar ben uitgeput en ziek en door ieder in de steek gelaten

    Na en bedankt ….
    Van mij hoeft t niet ik lach nooit
    Ik huil en zit binnen vanwege ziekte ….
    Compleet waardeloois dus
    Nog straf ook
    Ik vind het wel genoeg
    Sorry ben kpot de rest is gelukkig ……
    Ik voel me vet in de steek gelaten
    Zie of hoor niemand
    Ik weet niet meer dan dat k hooop dat t over is ….
    Wachtend …

    Reply
      Chantal - juni 2, 2022

      Jezus wat je beschrijft (qua gedachtes over haat naar de wereld, zelfmoord proberen te plegen, dat je uitgeput en in de steek gelaten bent, je niet meer lacht, iedereen wel gelukkig is behalve jij, je wacht op de dood, je thuis zit, je je in de steek gelaten voelt, dat je alles wel meegemaakt hebt en dat je niemand meer ziet etc… het lijkt alsof ik het heb geschreven en heel apart voelt dat.. ik begrijp je helemaal.. het is geen leuk leven meer. Ik zit er ook helemaal doorheen maar echt dat ik al euthanasie heb aangevraagd, ik voel alsof ik te dom ben dat ik niks in de gaten had die jaren, ik ben geïsoleerd, hobbies zijn afgepakt, alles draaide om haar familie, ze betrok iedereen erbij en ik was de slechte dus die geloofden haar. Ze liet ook ons hondje in de steek die nu hartstikke ziek is, ook schreef ze een dag voor ze ging nog een brief hoeveel ze van me houd. 20 minuten voor nieuwjaar zei ze ineens haar familie wou me niet meer zien. Daarvoor wou ze het gezellig maken. Ze was alleen bezig met werk en kwam erachter dat ze loog en gewoon met iemand wou werken en dus ruilde met iemand en tegen mij werd gezegd ja corona mensen vallen uit.. gebruikt voor kerst want had zoveel uitgegeven wou het goed doen. En zelfs 800 euro terwijl 30 afgesproken was was niet goed. Ik moest altijd blij zijn bij die familie maar ik ben depressief. Ze reed m’n auto in elkaar en manipuleerde alles en ik betaalde wel. Toen de auto gemaakt was , een week later, knalde een jongen tegen mij aan die geen voorrang had. Ik was kwaad en geschrokken, kreeg geen gelijk van mijn verzekeraar zo vreemd. Uiteindelijk gelijk gekregen verzekering hoeft niks aan te passen dus bij mij werd niks gemaakt. Dit werd tegen mij gebruikt allemaal. Ik was agressief naar die mensen of weet ik wat allemaal.. kwam er later achter dat ze al jaren flirten met zowat iedereen. Of iemand tussen ons zou komen liggen terwijl we in een hotel lagen. Ik voel me oerdom. Ze heeft mijn ouders gebruikt die haar geloofde en zo kreeg ze geld mee om mij als de kwade neer te zetten want ik heb therapie vanwege depressie. Ik werd bedreigd door haar familie terwijl ik niks heb gedaan, geen idee wat er is. Therapeuten heeft ze gebruikt. Vrienden gebruikt. Collega’s gebruikt..
      Ik was altijd de poetsvrouw en met de depressie deed ik het minder en was ineens lui. Kwam erachter dat ze snachts appte maar bij mij was ze moe. En wat voor appjes.. zonder enig geld achtergelaten want ja kreeg toch nog een erfenis.. politie stond vaker aan mijn deur door haar valse spelletjes alsof ik haar stalk. Ik wil de waarheid.kan totaal niet door met leven. Ze zou haar ouders de waarheid vertellen en terug komen, ze kwam nooit meer. Ben 3 keer op en neer gereden naar de andere kant van het land. Maar uitgemaakt ging via haar moeder richting mijn stiefvader. Niet te geloven! Wou al zelfmoord plegen kon niet voor mezelf als voor de dieren zorgen en alleen was ik… ze kwam booit meer haar spullen halen want ik had de belangrijkste dingen al gebracht en met de zooi zit ik, hele pijnlijke herinneringen en ik moet uit dit huis want ik ga kapot en ben iedere dag met zelfmoord bezig. 2 crisisdiensten en nog eens therapieën er los bij om iets van mijn leven proberen te maken al zie ik het nooit meer, ik moet niet denken aan een toekomst. Nooit heeft ze naar haar(ons) hondje gevraagd.. alles was al een groot plan. Hondje is twee jaar en ineens erg ziek, mijn buffer raakt op maar niks boeit haar. Nooit meer gesproken. Enige wat ik wou en wil is antwoord want ik snap het niet. Maar zal niet gebeuren en weet niet hoe ik hier over heen kom. Vraag me af of ze in de buurt is ook nog.. ik word gek van mijn eigen hoofd en eet slecht, slaap 9 uur per week, kom nergens aan toe alles is teveel want die depressie erbij. Ze verliet me precies toen mijn behandelaar er 4 maanden uit moest waar ik zo goed mee kon.. het blijft moeilijk en ik hoop dat euthanasie door gaat uiteindelijk.. maar wat je zei qua gevoel, heel herkenbaar.. maar praten met iemand kan eigenlijk niet.. je moet het maar laten gaan .. zo werkt het nu niet helaas anders had ik dat per deze seconde alles teruggedraaid.het is niet te begrijpen dat echt alles zo perfect leek ik voel me oer en oer dom. Ik hou van haar maar haat haar.. ik denk dat die familie veel invloed had want haar dochter woonde niet meer in de buurt. Alsnog beloof ze me etc. Weet niet wat ik zou doen als ik haar ooit zou zien. Ben heel erg boos en stop met typen want dit is erg onbegrijpelijk iedere keer als ik er iers over zeg…ik wens je veel sterkte en kracht toe

      Reply
Joke - november 15, 2020

Ik heb denk ik te maken met een Narcistische dochter.
Al mijn liefde voor haar heeft ze beetje bij beetje laten verdwijnen. Ze gedraaid zich al jaren als het slachtoffer .Is niet in staat zich in te leven in mij. Ze wijst me altijd als “ de schuldige “aan.
Ik heb zoveel gegeven maar er komt nooit iets terug. Ze vindt zichzelf geweldig,maar ik zie doorzie haar onzekerheid. Ze heeft zo vaak om niks staan schreeuwen tegen me . Ik hoor van haar dat mensen vaak bang voor haar zijn omdat ze zo’n ongelijk projectiel is.
2 jaar geleden ben ik letterlijk en figuurlijk omgekiept. Ze had me zo beschadigd en uitgehold dat ik helemaal als moeder en mens de weg kwijt was. Ik heb toen afstand van haar genomen en Ik ben toen in therapie gegaan. Er kwam zoveel verdriet en pijn uit dat er de eerste tijd geen ruimte voor gesprekken waren. Langzaam ben ik uit dat diepe dal geklommen . Ik heb na anderhalf jaar. Het contact hersteld,maar wel met duidelijke voorwaarden. Ik heb haar laten weten dat wanneer ze zou gaan schelden ze kon vertrekken omdat ik daar niet meer van gediend was.
Ik had me voorgenomen niet meer te dicht bij te laten komen en ik mijn grenzen zou bewaken. Ik ben nu op een punt dat ik ondanks deze voornemens en ook daadwerkelijk deze heb ingezet niet weet op wat voor manier ik nog met haar om kan kaan. Mijn liefde voor haar is er niet meer. Dat is als moeder heel pijnlijk om onder ogen te moeten zien. Dat wat er is die ik nog omdat het tenslotte mijn dochter is. Ik zie haar eens in de 2 mnd. Ze scheld weliswaar niet meer maar ik ben toch altijd degene die haar leven verziekt heeft.

Reply
Ellen - september 19, 2020

Ik ben Ellen en heb ook te maken met een narcistische zus. Het is zover gegaan dat ze mij zelfs stalkte leugens op mijn werk neerlegde van dat ik een probleem geval van de familie ben etc etc tot hier in mijn woonomgeving. Ik heb al totaal gebroken met mijn familie en zit nog in de verwerking daarvan heel zwaar maar met hulp van een psycholoog. Veel verdriet en woede en onmacht gevoelens en angst waar ze me weer gaat lastigvallen met leugens over mij en manipulaties. Ze heeft zover mij geïsoleerd dat ik vol angst zit en me nergens meer veilig voel. Doe momenteel vrijwilligerswerk waar ik door heb gegeven gezien mijn narcistische zus die mij stalkt en leugens verspreid over mij. Zelfs heb ik het aangegeven bij de instanties waar ik de uitkering van krijg. Al had ik liever vast werk maar ik durf niet meer. Ik vlucht hier bij mij huis met de auto regelmatig weg om einden te rijden en me niet meer dat gevoel van isolement te voelen waarin mijn zus mij heeft geduwd . Ik ben angstig voor haar van wat ze me weer aan zou willen doen. Het is heel zwaar om weer in mezelf te geloven en door te gaan na al die zelfmoordgedachten die hierdoor al heb gehad want waar ben ik nog veilig voor haar . Ik heb een latrelatie met mij vriend en die steunt mij waar hij kan maar de angst blijft voor mijn zus ja mijn oudste zus en ik de jongste. Ik voel me gekleineerd door haar. Ik heb zelfs al verhuisplannen en ik hoop op niet al te lange tijd hier weg te kunnen en geef bij de woningstichting aan dat niemand weet waarheen en zelfs bij de gemeente dat mijn adres dan onbekend wordt om zo van mijn zus eindelijk bevrijdt te zijn . Ik wil niks meer met haar te maken hebben. Zelfs vindt ik het wonderlijke dat ze les geeft op een basisschool met kleine kinderen en soms denk eens :’ ze moesten eens weten wat voor iemand ze werkelijk voor de klas hebben staan” van pesterijen en stalking en uitsluiting op mijn adres. Haar eigen zusje. Onbegrijpelijk voor mij.

Reply
    Touchwood - mei 14, 2022

    Ik heb ook een narcistische ‘zus’ (dat is ze al jaren niet meer voor mij) die via triangulatie met mijn moeder alles en iedereen tegen mij heeft opgezet. Ik ben zwart gemaakt bij de hele familie, buren, mijn schoonfamilie etc. Ik heb al op mijn 26e een brief geschreven naar de narcist omdat zij mij o.a. beschuldigde verliefd te zijn op haar man (toen ik 16 was). Een van de vele leugens over mij. Het hielp niet in de relatie met haar maar wel voor mijzelf. Mijn zus reageerde heel arrogant dat ze eventueel haar visie wel wilde geven. Tuurlijk!!!! Pas nu als 50-er weet ik dat het om een verborgen narcist gaat. Ik heb 1 zus in het buitenland die sinds een paar jaar door heeft wat er aan de hand is, zij is ook beschadigd maar heeft niet zoals ik NSS (zij is op haar 23e gevlucht naar Frankrijk) Mijn andere zus en mijn broer zijn flying monkeys van de narcist. Mijn moeder is net overleden dus het triangulatiesysteem ligt nu plat, ik ben benieuwd wie ze daar nu voor gaat inzetten. Rondom de begrafenis heeft ze me nog een paar flinke rotopmerkingen gegeven (ik heb al jaren geen contact meer, maar nu moest het om mijn rechtmatig erfdeel te regelen) waarvan ik vervolgens de schuld kreeg via broer en andere zus. Intens gemeen maar toen ik haar duidelijk mijn grenzen aangaf kreeg ze een soort kinderstemmetje en ging mij vragen of ze nog een telefoontje mocht plegen. Hét bewijs dat ze heeft wat ik dacht: een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik hoop haar nu nooit meer te hoeven tegenkomen in mijn leven, want ik verlaag me niet meer tot dit soort psychiatrische patiënten. Ik ben ook trots dat ik ondanks dat ik uit de familie ben geknikkerd ik veel zelfvertrouwen heb gekregen en mezelf heel goed staande kan houden, ook in relaties. Mijn dochter begreep nooit waarom wij niet gezamenlijk kerst konden vieren ( altijd bij -natuurlijk- de narcist thuis). Uitleg van mijn kant wilde ze niet horen. Toen heeft mijn man haar heel duidelijk uitgelegd hoe het in elkaar zit. Ze snapt het nog niet volledig maar weet wel dat het gevaarlijk is voor ons gezin om om te gaan met de familie. Hoe triest ook. Ik had haar graag een fijne oma e.d. gegund.

    Reply
  • Bart Van Ransbeeck - januari 12, 2020

    ik zit midden in een zeer pijnlijk spel van een lief dat me bedrogen heeft , en begin in te zien dat ze me eigenlijk tot nu toe ferm gemanipuleerd heeft , en zie ook dat ze volledig profiel heeft van narciste : leugens, overspel, profiteren en manipuleren, en koud en chanteren met afstand , contact verbreken …en met dit te bestuderen ben ik er ook achter gekomen dat ik een ferm narcistische vader had die ons tyraniseerde met fysiek en verbaal geweld , krenkingen beledigingen in t bijzijn van eenders wie , niks was goed genoeg , we waren loosers , ze misbruikten ons om hun ego op te blinken , er was geen plaats voor onze gevoelens, ik was de jongste en ben de enige die er tegen in opstand gekomen is, mijn 2broers en 2 zussen zijn allemaal getraumatiseerd en alcohol verslaafd…ik ben door al die verslavingen door kunnen gaan en enkel verdoof ik me met zappen op tv …maar nu voel ik me ellendig , de verlatingsangst is enorm geaktiveerd , eerst heeft ze me veel intimiteit gegeven en dan gedumt en ik vraag haar gewoon eerlijk te zijn en me te vertellen dat ze iemand anders heeft , dat ik voort kan met mijn leven , maar ze antwoordt nooit op die vraag , of antwoordt ontwijkend , ik zie dat zij ook ‘mishandeld ‘ geweest is , ze vroeg me constant ‘ mag ik’ …en zei constant sorry , en nu pakt ze direkt mijn uitspraken op als schukdaanvallen terwijl dat zo niet is , heb afspraak met een psychiater , heb nog empatie voor haar en zie haar graag maar t is erg pijnlijk en zou er toch beter mee stoppen en comunicatie lossen en ze blokkeren , want het blijft pijnlijk en geen oprechte antwoorden

    Reply
      G. - juli 2, 2020

      Hoi Bart; veel succes en geluk met je proces, naar herstel. –

      Het is idd niet te begrijpen wat deze mensen “bezield”,

      ….of heeft [ont-zield]…. – #

      God Bless’

      Reply
      NarcKiller - september 19, 2020

      Vollop in de gezicht spugen!! Dat is wat ik heb gedaan hahah. Leeg pedaal emmer die gevult moet worden. Rondlopende broedapparaat voor aids etc. Heb Dr voor van alles uitgemaakt. Ik heb nog nooit zo een laag persoon meegemaakt als de narcis! Deze mensen verdienen het niet om te leven!

      Sterker nog ze zijn al dood, alleen hun lichaam zwerven nog rond hahah

      Reply
      I. - mei 14, 2022

      Bart: je hebt te maken met een psychiatrisch patiënt. Dit zal nooit beter worden helaas. Het advies dat ik kreeg wat: Run baby Run!!! oftewel WEGWEZEN

      Reply
    Hoe herken je de taal van een narcist? - VKoN - oktober 10, 2019

    […] Geestelijke Gezondheidszorg is nu pas begonnen te onderzoeken en te begrijpen wat  Narcist Slachtoffer Syndroom  is, hoewel overlevenden zich daarover al jaren […]

    Reply
      Maria - oktober 9, 2020

      De geestelijke gezondheidszorg barst van de narcisten dat is nou juist de pest!!! Laten ze daar eerst beginnen met hun onderzoeken.

      Reply
        I. - mei 14, 2022

        Klopt helemaal, juist veel narcisten zitten in de zorg om continue complimentjes te krijgen.

        Reply
    Al - februari 16, 2019

    Er ging wat fout, tekst verdween te snel, geen post gelukt o.i.d.:

    En korter, want tja…
    NL loopt 15 jaar achter op uk, usa, ierland, fr.

    Mentaal misbruik veranderd de hersenen. Elk slachtoffer is anders. Hulp in de zin van een plek om tot zichzelf te komen is beter dan gelijk een ‘heel circus’ van narcibete hulpverleners.

    Onrecht is wat speelt, wie mens is wil niet dat de dader vrijuit gaat en nieuwe slachtoffers maakt, cq stalken e.d.

    Het word door sommigen wat te simpel gesteld.
    ‘je bent weg, kusje er op, over, voorwaarts!’ om het gechargeerd te verwoorden.

    Reply
      J - februari 22, 2019

      haha narcibete hulpverleners, ja die zijn er genoeg. Vaak stampen ze je verder de grond in met hun ontkenningen.

      Reply
    Sander - januari 2, 2019

    Ik heb veel gelezen op deze site. Als vader van een slachtoffer van een narcist zoek je naar hulp voor mijn dochter.
    Waar en hoe vind ik deze. Mijn dochter gaat spreekwoordelijk door haar hoeven. Steeds als ze hem ontmoet, helaas nodig ivm kinderen, is het een drama. Van streek en nachten niet slapen. Is er ergens in Nederland een hulp instantie die hier in gespecialiseerd is? Weet iemand dit?

    Reply
      Snaar - januari 3, 2019

      Beste Sander, ik weet veel niet, maar wat ik wel weet is dat je eigenlijk al een stap te ver bent in je hulpvraag. Je zoekt al iemand die het bewijs voor je gaat leveren dat die ander een narcist is en je dochter hier last van heeft. Wellicht heb je gelijk, maar met jou hulpvraag kom je er nu nog niet zo ver mee in hulpverleningsland. Houdt het feitelijk, bij jezelf en je dochter. Als er uiteindelijk bij huisarts over verdere hulpverlening meer aan het licht komt, dan kan jou niet verweten worden dat je het hierop aan hebt gestuurd of dat je aan het stoken bent. Houd jezelf zo eerlijk en schoon mogelijk wat dit betreft en probeer niet iemand te beschuldigen van een persoonlijkheidsstoornis . Ergens op het hulpverleningstraject kan je misschien het een keer opgooien dat je vermoed dat er een narcist in haar leven is. Maar als je hiermee begint zul je vrij snel al verdacht worden aangekeken. Wat je wel altijd kan doen is het gedrag feitelijk beschrijven van wat je ziet. Een hulpverlener kan dan zelf het oordeel vormen en daar heb je uiteindelijk veel meer aan.

      Reply
        Ch - maart 18, 2019

        Dát id nu juist het probleem : als slachtoffer jezelf ook nog eens moeten verantwoorden , terwijl de narcist ziek is. De wereld op zijn kop !!! Dit moet tegen gegaan worden .

        Reply
          Peter De Ridder - september 6, 2019

          Natuurlij mag je zeggen dat het een narcist is als je het lijstje met symptomen grotendeels kan aankruisen. Wachten heeft geen enkele zin en als je je verdraagzaam gaat opstellen tov een narcist ga je er alleen worden ingezogen. Ik vind de raad dat je best de hulpverlener laat bepalen dat het een narcist is totaal onnodig. Ben je er zelf zeker van en kan je zorgen dat het slachtoffer bij de narcist weg gaat doe dat dan. De enige maar is dt ouders die een partner niet goed vinden die partner ook vaak gaan beschuldigen. Daar moet je mee oppassen. Je gaat dan grote schade toebrengen en dat zou net het geen je wilt vermijden moeten zijn.
          Narcisten zijn heel goed in het bespelen van mensen dus wacht niet en ga zeker niet mee in de gedachtegang van die narcist. Je krijgt dan de mogelijkheid om mee de schuld bij het slachtoffer te leggen. Veel slachtoffers worden trouwens bekeken als de narcist en de narcist als underdog en slachtoffer. Als je NSS hebt dan ga je iets zoals het stockholmsyndroom hebben wat je trouwens vaak alles laat goedpraten van die narcist. Je ziet dat kwaad niet meer en je denkt dat je gewoon beter moet doen, je gaat nog meer geven zonder grenzen te stellen. Stop daar dus mee. NSS wordt trouwens vaak niet herkend door psychologen en al. Zeker niet door huisartsen. Ervaringsdeskundige zijn het beste geplaatst om te weten dat de partner een narcist is of niet. Praat er over en reken op steun van vrienden en familie.

          Reply
      J - februari 22, 2019

      Ja het verdwenenzelf.org is hierin gespecialiseerd. Je kan daar contact zoeken met specialisten. Verder in nederland is er niks zo ver ik weet. Ja trauma centrum maar daar kom je op een wachtlijst van 10 jaar ofzo en wordt je misschien afgewezen. verder zou ik niet naar het ggz gaan, die weten niks van narcisme slachtoffers.

      Reply
      Peter - juli 12, 2019

      Narcistisch slachtoffersyndroom is onbekend bij de meerderheid van de psychologen. Deze gaan de slachtoffers vaak borderline toedichten. Wat nog een groter gevaar is is dat je terecht komt bij een narcistische hulpverlener, psycholoog. Deze hebben vaak voor de studierichting gekozen omdat ze voelden dat ze anders waren. Vergeet het maar dat je hier geholpen wordt. Kijk dus vooral uit en vertrouw op jezelf. Voelt het slecht aan aarzel dan niet om te veranderen van psycholoog.
      Ik zou nog een eigenschap willen toevoegen van iemand met NSS. Deze mensen zijn zo onderdanig geweest dat ze een drang hebben om andere te helpen. Dat heeft iemand met Borderline niet. Eigenlijk is die eigenschap normaal door het vaak jarenlang trachten te voldoen aan de grillen van de narcist.
      Een heel belangrijke tip is de narcist nooit of nooit nog toe te laten om eens even te komen praten. Geloof me, je bent dan verloren. Verbreek alle contact, kijk niet terug en blokkeer overal en ook voor jezelf. Ga niet naar zijn profiel op Facebook kijken. Laat dat. Het helpt je niet.
      Een tip van iemand in zo een relatie.

      Reply
        Lara - augustus 29, 2019

        Dag Peter,

        Ik ben ook uit een relatie gestapt, ik wist eerst niet wat er aan de hand was of wat er allemaal gebeurd is. Na een paar gesprekken met vrienden, familie en een hulpverlener ben ik hier terecht gekomen. Ik heb op dit moment geen hulp meer, hoe heb jij het aangepakt na de breuk? Ik heb het gevoel dat ik constant moet overleven ipv leven, er is geen vreugde meer en zie mijn toekomst zwart in. Ik weet dan ook niet zo goed meer hoe ik verder moet.

        Reply
          Bob - oktober 24, 2019

          Dag Lara,

          Hoe moeilijk het ook lijkt, er is licht aan het einde van de tunnel. Misschien voel jij je nu leeggezogen en zonder energie, misbruikt, belazerd en is het onbegrijpelijk dat iemand waar jij van hield en waarvan jij dacht dat diegene van jou hield zo koud, kil en harteloos is. Accepteer het maar het is zo, hij/zij heeft nooit om je gegeven maar een toneelstukje opgevoerd om zijn eigen behoefte te bevredigen.

          Kon jij er iets aan doen ? Nee, er zijn hele intelligente, hoog opgeleide normaal denkende mensen ingestonken. En nu het goede nieuws, ze zijn er door heen gekomen.

          Hoe nu verder ?
          Neem de tijd om te rouwen om het verlies van de relatie, niet van de persoon, keer deze persoon de rug toe voor de rest van je leven. Blokkeer, verwijder, verander alles wat er te veranderen is, telefoonnummer, e-mail, verhuis zelfs als je wilt/kunt.

          Accepteer dat je leven anders is maar beter wordt, Jij hebt nu de controle over jou leven, niet de narcist, wees lief voor jezelf, doe dingen die je leuk vind, En het beste advies wat ik kreeg is, GA HARDLOPEN, is goed voor je lijf, je ziel en je kunt het doen wanneer en waar jij wil, Je maakt Endorfine en Dopamine aan en daar voel je je beter door.

          Praat over narcisme is forums. lees erover, Maar praat nooit over de Narcist, negeer hem. Geef hem geen seconde van je tijd meer, zo verliest hij zijn macht over jou.

          Tenslotte, weet dat je niet alleen staat, het is veel mensen overkomen en ze hebben, net als jij, het allemaal overleefd. Want, jij en al die slachtoffers, zijn in staat om liefdevolle relaties aan te gaan met anderen en met zichzelf. Ze zijn allemaal emphatische mensen en dat is heeft en kan de narcist allemaal niet. Die leeft altijd koud,kil en eenzaam zijn verdrietige, deerniswekkende bestaan zonder hoop, zonder toekomst. Een desperado.

          Groeten, sterkte, en een gezond herstel,
          Bob

          Reply
          Ineke Koning - september 14, 2020

          Dag Lara,

          Misschien geeft mijn antwoord je wat moed. Na een huwelijk van ruim 30 jaar heb ik eindelijk de moed gehad uit mijn eigen relatie te stappen. Heb toen gedaan wat je overal leest: alle contact verbroken. Maar dat is onmogelijk als merkt dat je (volwassen) kinderen nog steeds worden ingepalmd.

          Ik ben nu ruim een jaar verder en nog steeds in de overlevingsmodus. Ik krijg nu pas genoeg moed om mijn eigen gevoelens en gedachtes onder ogen te zien. Om echt zelf de keuze te willen maken: wil ik leven of óverleven?

          Ik realiseer me nu pas (dit weekeinde!), dat ik zelf op deze manier, mijn grootste rijkdom verloochen: mijn weinige overgebleven (2) echte vrienden, mijn flexibiliteit, mijn grote empatisch vermogen én daardoor mijn eigen persoonlijkheid. Ik ben blijkbaar dus nog steeds emotioneel afhankelijk van mijn ex.

          Mijn vraag aan jou is: heb jij ook de moed om het de kans te geven, dit uitzichtloos en leeg bestaan veranderen? Begin met te werken aan je zelf en zelfvertrouwen. Begin voorzichtig open te staan voor alle gedachten en gevoelens die omhoog komen. Die zijn helemaal van jou alleen en ze mogen er helemaal zijn. Maar alleen dié gedachten en bijbehorende gevoelens en emoties , Niet de onderliggende negatieve ‘waarom gedachten. Trek al die emoties als het ware helemaal los van de narcist. Rustig aan beginnen, stap voor stap. Wat voel ik/ wat denk ik, welke emotie zit daar achter bij mijzelf van binnen. En voel dat ook echt bewust. Belangrijk is: voel ZONDER (ver)oordeel. Alles wat dan bij jou omhoog komt is gewoon goed!
          Het werkt een beetje zoals zen of goed mediteren.

          STAP2
          Sta open, juist voor je je zelf. Is essentieel voor het terug kúnnen winnen van je eigen zelfvertrouwen en zelfrespect. Zie het als een prachtige ontdekkingsreis naar je eigen ik.

          Kijk bijv. 10 keer per dag in een goede spiegel diep in je eigen ogen (zijn de spiegels van je ziel). Jij bent nl. een waanzinnig mooi en uniek persoon, je bent het waard. En zeg dat direct dan ook hardop tegen je zelf. Luister hier dan ook letterlijk naar en voel wat die liefhebbende woorden voor jezelf, met jou willen doen.

          Houd van jezelf en begin er ajb nu meteen mee! Je gaat van deze ontdekkingsreis genieten. En het aller mooiste hiervan is: ik heb het contact met de vader van mijn kinderen op mijn eigen voorwaarden kunnen herstellen. En merk dat hij geen macht meer over mij heeft. En dat voelt zó bevrijdend!

          Liefs,
          Ineke

          Reply
      Inge - juli 26, 2019

      Ik ben moeder van een slachtoffer van een narcist. De relatie is nog niet over . Mijn zoon Is boos en zegt heel onaardige dingen tegen ons. . Wij weten niet waarom. Heel soms zegt hij iets liefs , maar dat mag niet van haar. Hoe moet ik hier mee omgaan?
      Hij was altijd zo lief …

      Reply
        Lilian - juli 26, 2019

        Beste Inge,

        Je kan je zoon eens vragen waarom hij onaardige dingen zegt op het moment dat hij ze zegt. Wat probeert hij te communiceren? Is het iets dat ook echt een rede heeft om boos om te zijn? Wat er ook is, wanneer je oprecht tracht te luisteren naar wat hij probeert te communiceren met jullie kan de verbinding tussen jullie beetje bij beetje herstelt worden. Een kind dat altijd lief is geweest is voor mij een groot alarmbel. Een normaal kind is nooit altijd maar lief. De kans is veel te groot dat er al langer iets sluipend jullie contact heeft vernietigd. Als dit zo is kan het zijn dat dit met boosheid nu naar boven komt. Het is niet om te beschuldigen maar wel om te kijken naar welk aandeel jullie nu kunnen inzetten om het contact te verbeteren. Blijf rustig naar hem luisteren iedere keer dat hij iets tracht te communiceren hoe moeilijk te begrijpen ook. Tracht wat hij zegt ook echt aan te nemen als een waarheid die hij heeft geleefd of beleefd. Ga niet in de verdedigen maar tracht contact te maken met zijn gevoelswereld en binnenwereld. Toon empathie. Wanneer zijn vriendin een daadwerkelijke narcist is zal hij op een dag de weg naar jullie als veilig genoeg beschouwen om op terug te kunnen vallen. Tot die tijd kan het zijn dat het niet het juiste moment is voor jullie om al te veel te verwachten, maar blijf vanuit jullie gezien het contact goed houden en zuiver met hem om te gaan, er komt een dag dat dit zijn vruchten zal afwerpen.

        Reply
          Anoniem - september 28, 2019

          Het kan ook zo zijn dat je zoon vergiftigd wordt met negatieve gedachten over jou als moeder door de narcist ingegeven. Juist om jou band met je zoon te verbreken. Hij wordt als het ware van je losgemaakt. Zoek daarom de schuld ook vooral niet bij jezelf. Waarschijnlijk herken je het gedrag van je zoon niet meer.
          Ook jij bent nu slachtoffer. Zoek daarom voor jezelf ook hulp.

          Reply
      A. - september 12, 2019

      Goedendag,

      Uit eigen ervaring kan ik schematherapie bij De Viersprong aanraden.

      Sterkte

      Reply
      Marie - september 29, 2019

      Misschien kan haar huisarts haar doorverwijzen naar een psycho therapeut. Niet dat er iets mis is met haar. Maar om er mee om te kunnen gaan en zelf sterker te worden en te helen

      Reply
    Ik - januari 2, 2019

    Wat zijn de verhalen herkenbaar, ik heb ze stuk voor stuk met een brok in mijn keel zitten lezen. Ook ik ben slachtoffer van narcisme. Het is eigenlijk al begonnen in mijn jeugd, mijn vader was narcistisch. Waarom “was”, omdat door geluk bij ongeluk zijn narcisme een heel stuk minder is geworden, door een TIA. Het was vroeger vreselijk, overal de controle over willen hebben tot agressie aan toe. Op een gegeven moment had ik naast school bijna een fulltime baan. Dan zorgde ik ervoor dat als ik klaar was met school ik ging werken, en pas heel laat in de avond thuis kwam. Dan hoefde ik ook niet met hem aan tafel te eten. Vaak is er tegen mij gezegd dat ik dom was, niks kon, dat ik therapie nodig had, dreigde met zelfmoord. Op mijn 23ste had ik mijn ex leren kennen, op mijn 24ste ben ik het huis uit gevlucht omdat ik eindelijk een baan had. Ik had nog maar heel weinig geld, maar dat hielt mij niet tegen. Jaar later ben ik samen gaan wonen. Het ging eerst vrij goed, maar dat kwam omdat hij vaak op zee zat. Soms merkte ik wel rare dingen, maar ik zocht er niet veel achter. Tot het moment hij aan wal ging werken. Ineens ging zijn masker af. Ik werd gekleineerd, gechanteerd, hij was ontzettend jaloers, verslaafd aan seks, ik werd verkracht, ik mocht niet meer met mijn vrienden om gaan, hij heeft mij soms gevolgd in de auto, ik was te dik(terwijl hij hele dagen modellen op de tv aan had staan) Porno stond hele dagen aan, hij had alleen oog voor zijn computer, wilde nooit wat leuks doen. Op het laatst begon hij mij te mishandelen. Hij heeft mij van de trap gegooid, gekneusde ribben, mij in elkaar geslagen in een rijdende auto(heel mijn gezicht was blauw, dik) hij duwde mij als ik iets deed wat niet naar zijn zin was, op het laatst was vechten bijna aan de orde van de dag ((terwijl ik helemaal niet zo’n vechtersbaas ben) Het ergste was dat ik op een gegeven moment zo gebrainwasht was dat ik helemaal veranderd was. Hele tijd lang had ik geen contact meer gehad met mijn familie. Door mijn jeugd was er al niet veel over van mijn zelfvertrouwen. Dat merkte de andere kinderen ook, waardoor ik verschrikkelijk gepest ben. Nu heb ik een hele lieve vriend, het heeft ontzettend lang geduurd om te beseffen dat zijn goede bedoelingen ook echt goed zijn, maar bij onverwachte bewegingen van zijn kant duik ik vaak nog weg! Nu doordat ik een hele lieve vriend heb, is pas het besef gekomen hoe slecht ik ben behandeld. Hierdoor ben ik weer teruggegooid in een achtbaan van emoties. Ik moet toch gaan praten met iemand, want wegstoppen wat ik al die jaren heb gedaan is dus niet de oplossing.

    Reply
      Katia - september 23, 2019

      Zelf ben ik ook een slachtoffer van een narcist en juist zoals u kom ik uit een jeugd waarin ik zowel emotioneel als fysiek werd misbruikt en mijn moeder was een alcoholieker en kreeg ook meer slaag dan… Mijn relatie is nu een jaar en 1 maand compleet voorbij en ben al 10 maanden in therapie. Maar gisteren las ik dat als je jeugd zo gegaan is dit kan lijden tot competentie. Dwz dat je al weinig zelfvertrouwen hebt en dat je geleerd hebt om mensen te pleasen, alles voor een ander doen zodat diegene uw vriend blijft en u niet verlaat. Dus geen zelfvertrouwen, altijd lopen voor een ander maar nog belangrijker de ene relatie na de andere hebben. Zulke mensen zijn makkelijke prooien voor narcisten. Tot voor die relatie had ik al vele relaties gehad en inderdaad met heel dominante mannen waar ik alles voor deed en alles vergaf. Maar na mijn relatie met de narcist is er van mij niets meer overgebleven. Ik dierf niet meer buiten, niemand geloofde mij, vrienden lieten mij vallen en legden de schuld van de relatiebreuk bij mij… Ik had zo zware gedachten dat ik hulp gezocht heb. Traag maar zeker gaat het elke dag een heel klein beetje beter maar ik durf niet te denken aan een relatie. Wat als het weer hetzelfde is, dat ik het weer niet door heb. Soms denk ik dat dat voor mij niet meer is weg gelegd. Ik kan zo moeilijk nog mensen vertrouwen, in feite heb ik dat heel mijn leven niet gedaan. Door dat verhaal over copedentie viel plots wel mijn hele leven in plooien…ik heb altijd geweten dat er iets mis was met mij maar wist niet wat. Dus vanaf nu ga ik mij therapeutisch daar ook voor laten helpen. Het is soms een traject van jaren maar ik heb het er voor over om ooit misschien nog eens een stabiel en normaal leven te verkrijgen !

      Reply
    Ro - mei 11, 2018

    Hoi allemaal,

    Hier Ro weer, op 2 december 2017 een bericht geplaatst hier. Ik wilde graag een update geven over de situatie.

    Met kerst kwamen de eerste berichtjes weer binnen: “ik mis je”. Normaal iets waardoor ik een gat in de lucht zou springen, dit maal niet gereageerd. Omdat ik zo gekwetst was en zelf de controle weer wilde. “Laat maar, ik weet genoeg. Je hebt iemand anders je bent toch maar een hoer”. Was het vervolg op mijn stilte. De dagen daarop steeds meer berichtjes, mails en onbekende oproepen (soms 72 op een avond). Dit was zo onwijs moeilijk, ik streepte letterlijk de dagen af dat het me gelukt was om niet te reageren.

    De berichtjes/mails waren de ene keer lief (hoe “fijn” WE het wel niet hadden) tot dreigend en denigrerend “ik wil voor morgen 6000 euro op m’n rekening zien” dat zou ik hem namelijk gekost hebben. Dit soort berichtjes die gebaseerd zijn op onwaarheden gaven mij een soort van kracht? Hij machteloos hij nu een keer stond. Kracht is een groot woord.. elke dag huilde ik in bed, was ik misselijk en trilde/zweette contstant overdag.

    Tot de momenten (begon in januari), dat hij naar mijn huis begon te komen. Hij stond voor mijn huis (ik woon nog thuis, uit angst niks tegen mijn vader durven zeggen) met zijn auto. Sprak hij mijn voicemail in. De eerste keer in 1,5 maand dat ik zijn stem weer hoorde, toen brak ik.. het liefst wilde ik in zijn armen vliegen. Heb niet gereageerd en met fysieke pijn van verdriet proberen te gaan slapen. Dit gedrag begon zich te herhalen tot 2/3 keer per week. Hij sprak mijn voicemail in dat hij zo dronken was en zo verdrietig. Een behoorlijk theatrale presentatie, dit weer met enorme pijn in m’n hart genegeerd. Op het moment dat hij merkte dat hij de controle over mij verloor werd de toon anders. Chanteren, manipuleren, bedreigen etc. Hij begon mij te volgen in het dorp, ik reed toen naar huis. Heb mijn auto geparkeerd en rennend thuis naar binnen gegaan. Mijn telefoon uitgezet en naar bed gegaan.

    Na dagen van dreigmails, onbekende oproepen, voicemail etc. Waarin hij dreigde privé foto’s of informatie over mij openbaar te maken, me chanteerde om veel geld over te maken, dreigde om mijn ouders wat aan te doen was het 2 dagen stil.

    Ik was aan het werk, om 23:00 uur waar ik klaar met mijn avonddienst. Ik keek op mijn telefoon en zag de mails. “Ik sta voor je huis, je hebt een probleem met mij”. Een deel in me zei, dit is bluf, hij wil ken bang maken. Het andere deel was toch op mijn hoede. Via een andere route naar huis gereden, als ik zag dat hij er stond kon ik snel naar mijn moeder rijden en was ik hem voor, dacht ik. Ik reed de straat in en daar stond hij. Met 100 km per uur naar mijn moeder in het dorp proberen te rijden. Hij reed me met diezelfde snelheid klem. Uit reflex nog mijn auto deur op slot kunnen doen. Op dat moment, als de duivel bestond was hij het. Nog nooit iemand zo bezeten van woede gezien, hij sloeg en schopte tegen mijn auto. Hij schreeuwde doe de deur open! Uit angst mijn raam een stukje opengedaan. Hij kon er met zijn hand door en probeerde mij te wurgen. Hij schreeuwde heb gaat nu mee of ik maak je hier dood en liet zijn wapen zien.

    Ik zei, oke ik ga mee. Hij draaide zijn auto, ik probeerde door te rijden alsnog naar mijn moeder (ik moest nog 100 meter). Weer reed hij mij klem. Hij zei prima dan ga ik nu je vader dood maken. Waarop hij als een gek die kant opreed, ik reed achter hem aan uit angst dat hij dit echt zou doen. Op het moment dat ik de parkeer plaats op reed en naar de voordeur wilde rennen kwam hij in mijn auto zitten. Hij sloeg me meerdere keren, spuugde in mijn gezicht, kneep mijn keel dicht. Ik weet van deze avond weinig meer. Wel dat ik alleen maar geschreeuw heb gehoord. Om half 6 sochtends was ik thuis. Hij was rustig, ik moest voor morgen duizenden euro’s overmaken en dan mocht ik gaan. Ik heb hem nog een knuffel gegeven toen ik wegging?!. Waarschijnlijk had hij hoop dat zijn macht terug was.

    6 uur sochtens lag ik in bed met hoofdpijn die ik nog nooit zo erg heb ervaren. Verder was ik leeg, verdoofd. Mijn maag deed zo’n zeer, ik wilde schreeuwen huilen. Gewacht tot mijn vader naar zijn werk ging om half 8. Toen ben ik beginnen huilen. Zo hard, ik kon niet meer ik had er op dat moment alles voor over om deze geestelijke en lichamelijke pijn te stoppen. Ik ben ik de middag naar mijn moeder gegaan. Daar gebroken, voor het eerst mijn verhaal verteld. Ik voelde mij een klein kind die getroost moest worden. Mijn moeder heeft de politie gebeld, om aangifte te kunnen doen. Die volgende week had ik een afspraak. Vanaf dat moment heb ik 2 weken niet thuis geslapen, ik mocht nergens meer alleen heen. Ik voelde me vreselijk. Die avond daarna sliep ik bij mijn moeder waar hij mij ook wist te vinden. Hij stuurde screenshots over een mail dat hij privé foto’s van mij naar mijn ouders en werk ging sturen. Weer een slapeloze nacht. Daarna 2 weken ergens anderen geslapen waar hij me niet kon vinden. Ergens daar tussenin de aangifte gedaan wegens bedreiging, stalking, en mishandeling. Hierna voelde ik me nog ellendiger, alsof ik hem had verraden. Na twee weken weer thuis gaan slapen. Met nog gemiste oproepen, mails etc.

    Ongeveer 1,5 maand heb ik nu niks van hem gehoord. Ik heb gesprekken gehad met slachtoffer hulp, maatschappelijk werk en veilig thuis. Ik vertel het bovenstaande verhaal alsof ik een dag ben wezen winkelen, zo luchtig en zonder emotie. Zo ver ben ik nog niet. Nog steeds verdoofd van die avond die nu 4,5 maand geleden is.

    Op eigen kracht verlost van deze zieke man. Nadat ik 6 maanden niks meer terug heb laten horen zo vreselijk veel pijn ervaren, alleen, vernederd en gekleineerd gevoeld. Waarom ik? Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Elke dag wordt ik een stapje sterker en soms een enorme terugval. Hoe wanhopig ik 2 december 2017 dat bericht hier plaatste, smeekte om iets van hem te horen. Nu, 6 maanden later een zelfstandige vrouw (meid) ben van 21 die bijna is afgestudeerd die een hoop te verwerken nog heeft maar er wel weer is en elke maand weer een beetje meer leert wie ze nou eigenlijk was.

    Lieve mensen, als jullie hier nog inzitten, zo ontzettend veel sterkte en vind de kracht om weg te gaan! Jezelf weer geluk te gunnen.

    Mijn vraag, hoe hebben jullie het verwerkt?

    Bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.

    Liefs Ro.

    Reply
      Jess - mei 12, 2018

      Ik zit er in…het is ondraaglijk

      Reply
        Ro - mei 14, 2018

        Ik wil je alle sterkte hierbij wensen, kies voor je eigen geluk! Als ik iets voor je kan betekenen, wil ik dit graag doen!

        Reply
          NSS - september 5, 2018

          Hi Ro ik ben hem aan het afstoten nu. Mijn verhaal lijkt sterk op jouw verhaal. Wil je me mailen?

          Reply
        Joke - juli 30, 2018

        stap eruit lieverd, hoe moeilijk het ook is. 17 jaar lang en 2 kinderen verder werd ik dokr jeugdzorg voor de keuze gesteld, weggaan met de kids of de kids werden weggehaald. Uiteindelijk is t met hulp gelukt om weg te komen en te blijven. 10 jaar na dato ondervind ik nog dagelijks de gevolgen, ben nu in therapie en vraag me af of ik ooit nog een normale relatie kan aangaan. Redt jezelf!!

        Reply
        Dennis - augustus 12, 2018

        Wouw, dat zijn heftige gebeurtenissen. Ben blij voor je dat het alsnog positief is afgelopen. Als je als man zijnde met een vrouwelijke variant van een narcist te maken hebt, zijn de machtsspelletjes iets anders. In december 2016 werd ik op de dag na kerst buitengesloten doordat mevrouw de sloten van het huis had vervangen. De daaropvolgende 5 maanden waren het zwaarst omdat ze continu bezig was met aantrekken/afstoten op precies de kritische momenten (achteraf bleek dat ze mij al maanden aan het hacken was en altijd precies wist waar ik uithing zodat zij haar paydates kon doen). Ze stalkte mij met foto- en videomateriaal van bedscenes met al haar nieuwe vriendjes om mij te kleineren en te breken…bij mij waren het enerzijds walging en anderzijds het enorme gemis (twee uitersten) die mij in haar grip hielden. Die 5 maanden heb ik letterlijk elke dag de hele dag zitten/liggen huilen, vooral vanuit een schuldgevoel jegens ons zoontje die we ook nog hebben/hadden. Toen op 5 mei 2017 ben ik op een wens van haar ingegaan en heb ik iets gedaan wat ik eigenlijk nooit zou hebben gedaan, maar ik het op dat moment als enige manier zag om mezelf emotioneel van haar los te kunnen koppelen (wat precies doet er niet toe). Maar vanaf dat moment was het me gelukt, ik voelde me voor het eerst in die drie jaar en 5 maanden enigzins vrij. Er volgde wel nog een flinke nasleep met dreigementen van haar kant en nieuwe foute vriendjes maar het raakte me niet meer. Sinds november 2017 ben ik ook weer aan het werk en transformeer ik weer naar mn oude zelf. Behalve dan op gebied van relaties, of ik zie spoken maar het lijkt er sterk op dat er veel meer narcisten rondlopen dan ik aanvankelijk dacht. Ik twijfel eraan of ik ooit nog in staat zal zijn om een normale relatie aan te gaan. Maar goed, wat ik hiermee wil aangeven is dat er zeer zeker nog leven na een narcist mogelijk is.

        Reply
          J - augustus 14, 2018

          In deze wereld wordt narcisme vaak geprezen. Kapitalisme stimuleert competitie ipv samenwerken. Ieder voor zich, en inlikken bij de baas. Het is normaal geworden. Veel mensen zijn toxisch geworden. Ik heb het er vaak over met mensen, iedereen beaamt het.
          Maar jij bent een gewaarschuwd mens en die tellen voor twee. Gebruik je levenservaring om een goede vrouw te kunnen vinden 🙂

          Reply
            Anoniem - augustus 15, 2018

            Sorry hoor, maar narcisme wordt zeker niet vaak geprezen in deze wereld! Misschien de dingen die kenmerkend zijn voor (verborgen) narcisme, maar niet narcisme als zodanig! En suggereren dat kapitalisme en competitie synoniemen zijn voor narcisme is ook een misvatting! Bovendien werken kapitalisten ook samen, al is het om het kapitaal te vergroten! Nee, ik beaam het niet, dus niet iedereen. En verder helpt een poosje ontgiften en geen gevoelige bangmakerij!

            Reply
            Mimi - augustus 15, 2018

            Narcistische trekken worden in deze wereld inderdaad vaak geprezen. Mensen verwarren het met sterke leiderschaps kwaliteiten en denken dan dat deze ook nog de wijsheid heeft. De competitieve wereld is inderdaad gegroeid en de har(t)monische samenwerking ligt onder druk. Vaak weten mensen echter ook niet waar ze naar kijken met een narcist, het is te verwarrend ook, te gek voor woorden. Maar in deze maatschappij werkt het gewoon TE goed om een narcist te zijn en je werk te doen. Dat is wel degelijk ook een groot onderdeel van het probleem. Het is wat mij betreft inmiddels ook een maatschappelijk probleem. Omdat hier nu juist een groot deel van de oplossing ligt.

            Reply
              Anoniem - augustus 16, 2018

              We kunnen van alles en nog wat plaatsen onder de noemer narcisme en wijten aan narcisten, maar het klopt niet! Harmonieuze samenwerking staat al eeuwen onder druk. Misschien wel vanaf de tijd dat er meer dan 1 mens deze aarde bewoont. Het is niet zozeer van deze tijd, lees de geschiedenis er op na.
              De fout die o.a. hier wordt gemaakt is dat er veel te veel bekeken wordt door de bril van slachtofferschap. En logisch, maar alles behalve reëel en nuchter. Wees waakzaam, maar stap uit de narcistische cirkel met narcistische dynamiek, is mijn advies.
              Hou ermee op om nagenoeg alles neer te leggen bij de narcist met zijn/haar narcistische rot schuld. Externaliseren is het en nota bene bij uitstek kenmerkend voor narcisme. Al dat anti-narcisme is voornamelijk een geluid dat komt uit de andere kant van het spectrum. Maar ja, het is i.i.g. niet narcistisch. Dus dan maar oké of veel minder slecht?
              Van mij mag iedereen hoor, ik ook en mijn keuze is een andere.
              Overigens laat deze site wel erg veel ruimte voor b.v. kapitalisme met o.a. die advertenties voor leningen. lekker harmonieus!

              Reply
                J - augustus 16, 2018

                Misschien moet ik het inderdaad breder zien. Wat ik merk is als je bij een bedrijf solliciteerd je vaak al kan aanvoelen of er een sfeertje hangt van, jij hebt mij nodig, oke dan ga ik jou ook eens eerst grondig keuren. Al dat soort dingen, doen mij aan narcisme denken. Je kan zeggen het is normaal, maar dat was het niet, we hebben het normaal gemaakt. De mens is ook de enige diersoort op aarde die moet betalen om hier te mogen zijn. Is dat niet raar. Je wordt overal uitgebuit wanneer het maar even kan. Tuurlijk de burgers onderling zijn gewoon aardig naar mekaar, er gaan veel dingen ook goed! Maar deze ‘indirect return society’ zoals die de laatste 20.000 jaar bestaat is niet gebaseerd op gelijkheid, maar op afhankelijkheid. Ook weer iets wat ik met narcistische truukjes associeer. Als slachtoffer van narcisme zie je niet perse overal narcisme, maar je merkt het wel sneller op wanneer het er is. En met narcisme bedoel ik inderdaad meer het verborgen narcisme, dan het exhibitionistische narcisme. Het verschil ook per sector waarin je werkt, in een magazijn heerst nog teamwerk, geen enkel narcisme wordt getolereerd, maar op een sales afdeling, poeh breek me de bek niet open.

                Reply
                Mimi - augustus 16, 2018

                Sorry hoor ‘Anoniem’ maar je legt woorden in mijn mond die ik niet schrijf en derhalve ook niet van je pik dat je ze in mijn mond wil leggen. Ten eerste staat er nergens dat alleen maar gewezen wordt naar een narcist, dat maak jij er van. Ten tweede is het in het kader van een slachtoffer zijn van een narcist juist goed eens te zien dat iets misschien NIET aan jezelf ligt, maar dat je te maken hebt met een ziek iemand, een narcist. Het in de mond leggen dat het dus hier zou gaan om externaliseren is een aanname van jou kant die ik even netjes terug kom leggen bij jou, ik distantieer mij verre van zoiets. Ten vierde schrijf ik nergens dat in deze tijd er meer narcisme zou zijn dan in andere tijden, sterker nog ik denk dat het er altijd al is geweest, we leren het alleen beter te benoemen en herkennen. Ten vijfde, als je commentaar hebt op deze site dan is dat je goed recht, maar het is geen argument in je betoog over narcisme of harmonie. Derhalve heb je voor mij bewezen dat een gesprek met je voeren over dit onderwerp niet te doen is. Ik laat het hierbij.

                Reply
                  Anoniem - augustus 16, 2018

                  Prima, dan zijn wij eruit!

                  Reply
                  Anoniem - augustus 16, 2018

                  Aanvankelijk voelde ik me onbegrepen met de reactie van Mimi. En Mimi waarschijnlijk met die van mij! Onbedoeld is er sprake van miscommunicatie, lijkt me.
                  Ergens had ik beter de nuance moeten bewaren, en zou er dan geen of minder boosheid zijn! het spijt me en excuses! Vooral naar Dennis, zijn reactie heb i.i.g. ik als opstap gebruikt om mijn ei te leggen! Niet met die intentie maar toch! Nogmaals sorry! Verder laat ik het ook hierbij.

                  Reply
                RN - november 16, 2018

                Het is geen keus om iets te plaatsen onder pathologisch narcisme, het is een sjabloon wat zich precies om deze daden laat passen, de slachtoffers hebben alle eenzelfde verhaal, dit is onlosmakelijk overeenstemmend met mishandeling op zielniveau, een normaal mens met empathie toon geen dergelijk gemeen respectloos, onderuithalend een ondermijnend gedrag. Het heeft dus niets met leiderschap te maken maar wel in een wereld waar de NPS makkelijker kan aanhaken met slachtoffers dan voorheen. Wat omstanders vaak onderschatten is de schade van de situatie, deze dient serieus te worden genomen vaak is het ook zo dat door aangifte te doen er weer een nieuwe band ontstaat met de dader, waardoor een slachtoffer vaak geen kans ziet om dit uberhaubt te doen. De enige echte optie blijft doen door nietS doen.

                Reply
                RN - november 16, 2018

                Keuze welke Keuze kreeg jij van je pathologische Narcist ? Ik ben er erg benieuwd naar !
                Geluid uit andere kant van spectrum? GOED / SLECHT heeft u een ander spectrum ? Externaliseren wil je het hebben over de jeugd van de Narcist? (Nieuwsflits, je wordt zo geboren) Feit is het is niet te behandelen. Over de slachtoffers hier spreken voornamelijk over de situaties die er ontstaan zonder de missopvattingen van andere die er zelf nog niet in hebben mogen meegenieten.. En aangezien je voor de rest van je leven aan herinnerd blijft worden (de ernst van de mishandelingen is ongekend.) wie bent u om harmonieus de draak hiermee te steken.

                Reply
      Silvana - augustus 1, 2018

      Ik ben er net anderhalve week uit, dacht wat een opluchting EINDELIJK ervan af.. Hoe pijn mijn lichaam ook deedt die dag dat ik hem de deur moest weigeren in samenwerking met t wijkteam maakte ik een vreugde dansje. Maar ben nog steeds gesloopt en hij stopt niet! Ik heb een onderzoek voor lymfeklierkanker gehad omdat ik alle symptomen daarvan had.. Ben gewoon gezond verklaard. Mijn lichaam is kapot door hem en geestelijk ook gesloopt! Hij belt misschien wel 50 keer per dag of mailen of met andere telefoonnummers heb nog hetzelfde leven nu hij eruit is en na een week geen pijnstilling innemen nu weer wel omdat ik zelfs uitvalsverschijnselen heb. Dochtertje van 2.5 jaar waarvan er vermoedens zijn van sexueel misbruik. Pff ik ben op! Letterlijk op!

      Reply
        Mimi - augustus 1, 2018

        Telefoon nummers veranderen zoveel je kan, zo anoniem mogelijk worden op social media. Blijf volharden nu, want je bent verder dan je denkt! Ja dit is zijn kleinzielige reactie op het gegeven dat hij eruit is gezet. Hij zal het moeten uitrazen. Tracht hem zoveel mogelijk te behandelen als iemand die niet bestaat. Hoe minder hij bestaat voor jou, hoe beter het is. Hij zal loslaten zodra hij bezig is met een ander prooi. Klinkt cru maar met dit soort lieden is het: Tikkie, jij bent hem. Zal hij blijven pogen? De kans is groot dat hij (met tussenpozen zal blijven pogen, maar voor jou is hij zoveel mogelijk dood. Ga hulp halen voor je geestelijke en lichamelijk gezondheid. Richt je zoveel mogelijk op je eigen herstel en die van je dochter. Het is vreselijk zoiets te moeten meemaken. Sterkte

        Reply
        J - augustus 3, 2018

        Als je op de bodem zit kan je alleen nog maar omhoog. Hoe langer je van hem af blijft zijn, hoe meer je gaat helen is mijn ervaring.

        50 keer mailen is stalking, ik zou iig de mails niet weggooien mocht je er nog mee naar de politie mee moeten.

        Succes met je nieuw ingeslagen pad!

        Reply
      Saskia - februari 9, 2019

      Hoi,l
      Zit nu ruim een jaar in de no contact en stoer nu in , ik trek de lastercampagne niet meer en James nergens over praten, zitten overal flying monkey heb hartproblemen gekregen en ben depressief, Word niet geloofd en wil dood, ben uit en hel ontsnapt eb zit in de volgende schade is enorme herstel is afwachten en ik leef niet meer, doet pijn dat niemand je hoort, het valt allemaal wel mee toch

      Reply
        Saar - februari 10, 2019

        Beste Saskia,

        Als het je lukt om een manier te vinden om helemaal weg te komen van deze situatie, grijp die kans dan en vertrek met alles wat je hebt, alles en iedereen die te maken heeft, direct of indirect met deze lastercampagne/flying monkeys en weet ik allemaal nog meer. Als het je lukt, ren dan met alles wat je hebt naar een andere plaats om te wonen. ZOdra je daar aan komt is het zaak dat je zo snel mogelijk weer in een sociaal netwerk terecht komt. Dat kan via, werk, cursussen of bijeenkomsten. De enige manier hier uit is niet te vechten tegen wat er gebeurd maar te vechten voor iets wat jij nodig hebt om weer te kunnen leven. Niemand kan in een dergelijke situatie blijven zitten en dan niet depressief worden en klachten krijgen. Dit soort duivels moet je radicaal uit je leven bannen. Niet op focussen, niet mee bezig zijn, maar gaan creëren van een leven wat jou dient en wat jij verdient. Ik hoop dat je mijn woorden niet opvat als kritiek want dat is het zeker niet. Dit soort situatie zijn ook gewoon erg moeilijk. Ik ken je verdere situatie niet, maar ik hoop dat je een weg weet te vinden naar een leven waar je tot je recht kan komen.

        Reply
          Al - februari 16, 2019

          Het wegloop verhaal deel is goed, no contact ook.
          Echter 15 jaar achter USA en UK aanhobbelend NL in deze… wat belangrijk is voor de meeste slachtoffers, is even niets, niet gelijk in de volgende stress, ook niet als dat ‘hulp’ is. Ja hulp voor een plek om even tot onszelf te komen.
          Dan een overheid die dit mentaal misbruik strafbaar stelt!!! want NL loopt hier niet mee voorop.
          Het is het onrechtgevoel dat negativiteit voedt.
          Er zijn mensen die niet willen dat het wezen, de ex het, een volgend slachtoffer maakt…
          Niet elk slachtoffer is het zelfde inzake (mal-)adaptieve stappen nemen en ook het tempo van herstel ligt anders.
          Zoals (on-)bekend, langdurig misbruik deelt de hersenen anders in, ‘de scans bewezen het reeds’.
          Mentaal misbruik, stockholm syndrome, traumabond, gaat nOg weer een stap verder.

          Gerechtigdheid werkt voor de meesten. Niet, oh ik ben weg, nu is alles goed, laat zij/hij maar het volgende slachtoffer maken.

          Reply
          Anka - februari 22, 2019

          Geweldig geschreven Saar,het is de enige manier. Energie is voeding en daarvan is al teveel verspild. Het is wat het is dus investeer die energie in jezelf. Zal niet zeggen dat dat gemakkelijk is maar het is wel the way up.

          Reply
      Am - juni 12, 2020

      Alsof ik hem had verraden.

      Die zin in je betoog raakt me. Ik ervaar hetzelfde en ik snap nog steeds niet waarom dat zo is.

      Reply
    Avalon - april 19, 2018

    Ook ik heb een relatie gehad met een verborgen narcist. Naar de buitenwereld een sympathieke man, een labrador. Die geen kwaad kan doen, en kan liegen en bedriegen als een acteur. Mijn relatie heeft 11,5 jaar geduurd. De laatste vier jaar kreeg ik het gevoel dat er iets niet klopte, maar wat? Ik kon het niet plaatsen. De begin jaren hadden wij geen cent te makken, ik studeerde aan de universiteit maar heb mijn master niet afgerond omdat ik ging werken om de hypotheek te betalen zodat hij zijn eigen zaak kon opzetten. Ik vond het niet erg, samen 1, zo ben ik opgegroeid. Ik heb jarenlang nachtdiensten gedraaid om rekeningen te kunnen betalen, want ja, hij was zijn zaak nog aan het opzetten. Maar goed, hij was lief en charmant. Echter gaf hij mij nooit een complimentje, wilde hij alles over mijn inkomen weten, en alles over mijn vrienden. Zelf had hij niet veel vrienden, eigenlijk niemand. Naar een aantal jaar merkte ik iets vreemds aan hem, hij was afwezig (eigenlijk altijd al, maar nu helemaal). Hij reageerde niet op telefoontjes, berichtjes of apjes. Maar oh wee als ik niet reageerde. Hij begon ook steeds meer te klagen dat ik het huishouden niet goed deed, en dat ik meer moest verdienen. Hij was bezig met zijn eigen zaak. Ik kon eigenlijk niets goed, was lelijk, dik en dom. Hij, ja hij leek op Patrick Swazey en was intelligent. Op een gegeven moment kreeg ik het vermoeden dat hij vreemd ging. Na keer op keer met hem proberen te praten, kwaad worden eigenlijk alles, zei hij iedere keer, het zit in jou hoofd, jij bent gek, jij gaat vreemd. Het rare is dat hij overigens nooit agressief werd, wel kleinerend maar niet agressief. Weer een aantal jaren later (inmiddels 0,0 zelfvertrouwen) had ik opname apparatuur gekocht. Op een keer een opname thuis te maken, als er niemand thuis zou zijn. (en wat een schuldgevoel ik daar over had, niet normaal). Puntje bij paaltje was op de opname apparatuur te horen dat hij afgeperst werd. Ik hem gelijk bij thuiskomst confronteren. Het was alsof ik tegen een muur aan stond te praten. Heb later nog meer opnames gemaakt, had een raar voorgevoel op een avond en besloot de apparatuur onder mijn bed te leggen. Op de opname was te horen dat ik lag te slapen en mensen sex hadden, en iemand zelfs tegen mij aan het praten was. Ik was gek volgens hem. Ik vond het lastig om naar de politie te gaan, omdat zijn zussen bij de politie zitten. Uiteindelijk ben ik naar team criminele inlichtingen gestapt met de opname, helaas konden ze niets voor mij doen. Omdat ik Marco had verteld over de opnames (dom, dom, dom). Ik kreeg het advies om direct weg te gaan bij hem, en naar de politie te stappen. Maar ik was bang, ik twijfelde aan mezelf, was niet sterk. Ik moest iedere ochtend zonder reden overgeven en ging verdovende middelen gebruiken. Ik ben in die periode ook nog eens misbruikt door vrienden van hem, tenminste dat vermoed ik (ik was geblindoekt vast gebonden, en het leek alsof er meerdere personen aanwezig waren, de touch was iedere keer anders en niet van Marco). Na maanden ben ik uiteindelijk naar de politie gestapt. Maar ik kwam over als labiel vrouwtje, ik kon mezelf niet verwoorden. Weer een jaar later was ik eindelijk sterk genoeg om bij hem weg te gaan. Wat een hel. Ik ben er achter gekomen dat hij een compleet dubbelleven had. Meerdere vriendinnen (had een eigen zaak dus dat gebeurde terwijl ik full time aan het werk was), bezoeken aan sexclubs, schulden, rare fetish, sexfeestjes s’nachts als ik lag te slapen of als ik naar mijn werk was etc, etc. Noem het maar op. Het meest erge vond ik nog dat toen ik het ging vertellen aan vrienden en familie, dat er ongeloof was. Mijn ex is zelfs nog een keer op bezoek geweest bij mijn ouders om te vertellen dat ik gek geworden was. Eerst leg je de schuld bij jezelf, hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren, hoe? Maar door meer en meer te lezen over narcisme, kreeg ik meer inzicht in de relatie. Dit nooit meer! Het is nu een jaar later sinds ik weg bij hem ben. Ik had niets meer, was kapot, emotioneel helemaal uit geput, een restje van de ooit zo zelfverzekerde jonge vrouw die ik was. Nog steeds heb ik last van deze relatie. Het is zo verdomd moeilijk om uit te leggen hoe je je voelt na deze vorm van misbruik, je hebt totaal geen energie meer, je bent lusteloos, wantrouwend, en je hebt het gevoel alsof niemand je snapt.

    Reply
      Anoniem - april 28, 2018

      Heel herkenbaar je verhaal.Heel veel liefde gewenst❤

      Reply
    Controleer-mij syndroom op lange termijn schadelijk - maart 16, 2018

    […] LIJD JIJ AAN NARCISTISCH SLACHTOFFER SYNDROOM? […]

    Reply
    Fiona - januari 28, 2018

    Hallo daar allemaal,
    Ook ik ben slachtoffer…..en niet zo een beetje ook. Mijn eigenwaarde is gedaald tot nul, heb angstaanvallen en voel me heel erg in de maling genomen al die jaren…30 jaar.
    Ik heb alles gelaten voor die man, meneer ging altijd stappen naar feesten met een vriend, kwam stom dronken terug en vol met pillen. En ik heb dat altijd maar geaccepteerd omdat meneer zo goed kon manipuleren…wat een dom wicht was ik. Vertelde zelfs zijn verhalen wat hij meemaakte op de feesten…vrouwen die aan zijn bovenlijk likten….ik heel boos…en meneer anwoordde stel je niet zo aan daar kan ik toch niks aan doen…er is echt niks gebeurd hoor anders vertel ik het niet. Waarom heb ik hem toen niet voor de keus gezet, om het huis te verlaten als hij hiermee door zou gaan en mij te confronteren met zijn beschadigende verhalen naar mij toe.
    Ik heb op mijn tenen gelopen om onze 3 kinderen normaal op te voeden ondanks dat ik een jeugdtrauma heb, en mijn eigenwaarde al niet groot was.
    Meneer deed aan body building en heeft eeuwig volgehouden dat hij nooit pillen heeft gebruikt, tot na de scheiding….toen heeft hij toegegeven dat hij wel pillen heeft gebruikt. EEn grote leugen dus naar mij toe, inclusief mijn vriendin van toen….zij wist hier van. Nou geloof mij dan voel je je flink in de maling genomen.
    We zijn na de scheiding meerdere malen bij elkaar terug gekomen, omdat we elkaar niet konden loslaten.
    Heb toen ook weer de nodige leugens naar mijn hoofd gekregen en verhalen over zijn dates. Heb zelfs fotos gezien, waar ik zelf wel naar vroeg, nou ik ben me rot geschrokken wat een ordinaire wijven dat waren, gewoon hoeren om te zien..zo van het kamp weggelopen.
    Dat geeft ook een heel kleinerend gevoel, alsof ik al die tijd maar die trut voor hem was die lief was voor zijn kinderen en voor hem en een grote zorg factor. Maar wie weet wat hij nog meer heeft uitgespookt tijdens ons huwelijk met vrouwen…niet te vertrouwen.
    Altijd het laatste woord willen hebben en gelijk hebben. De grote jongen uithangen op zijn werk en met verhalen thuiskomen dat ze hem allemaal zo leuk vinden en hem zoveel jonger schatten. Ga je zelf in de maling nemen….waarom zegt hij dat….wat heeft dat voor nut. Allemaal uitingen van faalangst bedenk ik me nu. En zeer narcistisch gedrag!!
    Ik word op dit moment nog steeds behandeld voor een trauma uit mijn jeugd en zeer zeker nu ook blijkt door narcistisch misbruik. Heb meerdere malen per week nachtmerries over mijn ex die echt heftig en heel verdrietig zijn. Dat blijft dan uren hangen waardoor ik alleen maar kan huilen en bijna niet kan functioneren.
    Hij leeft alleen maar voor zijn eigen echo, dat is het enige wat telt.
    Maar hij zal ooit ervaren dat hij er eigenlijk helemaal alleen voor staat en niemand heeft. Hij heeft geen vrienden, die heeft hij niet nodig zegt hij…..nee daar kan hij niet mee overweg.
    Door alle toestanden tijdens de scheiding ben ik erg ingestort met als gevolg dat toen ik oma werd mijn schoondochter aan mij is gaan twijfelen en ik dus niet mag oppassen als oma.
    Ik weet ondertussen niet meer wat ik moet in dit leven…afgewezen door mijn moeder in mijn jeugd, mishandeld jarenlang door mijn ex, en nu geen normale oma zijn van mijn kleinkind. Alsof ik een debiel ben. Ja dat ben ik onderhand geworden. Waarom ben ik deze man ooit tegengekomen en heb ik me met hem ingelaten. Ja ik had een rotjeugd en dacht eindelijk eens liefde te krijgen…maar ik was natuurlijk een makkelijke prooi voor hem.
    Ik was vroeger best een mooie vrouw, wat ik nu pas zie en toen helemaal niet. hij heeft alleen maar willen pronken, nu ik ouder word kan je niet meer met me pronken en kan ik oprotten. Hij wilde ook nooit oud worden en nu is hij ouder, en vind het zelfs erg om opa te zijn.
    Al mijn mooie dromen als samen leuk opa en oma zijn zijn weggevaagd, het hele gezin uit elkaar gevallen. En ik flink in de war. Ik voel me zo afgedankt!!!
    Het is zo zwaar elke dag weer….en mijn kinderen ook nog eens beschadigd door alle toestanden. 1 zoon heeft er veel last van en staat zelf op instorten.
    Hij wil mij en mijn ex voorlopig niet meer zien. Ik heb een opmerking gemaakt tegen mijn zoon waardoor hij boos is, maar hij wil ook zijn vader voorlopig niet zien. Nu is mij ex heel boos op mij dat hij zijn kleinkinderen ook niet mag zien. Maar hij vraagt zich niet af wat voor aandeel hij in alles heeft. Mijn zoon wil rust en dat heeft hij nu ook nodig. Maar zijn vader probeert het toch weer allemaal op mij af te schuiven. Hij snapt werkelijk niet dat hij ook schuldig is. Alles schuift hij af op mijn jeugd maar hij beseft niet dat hij mij ons hele huwelijk heeft belazerd en ik nu ingestort ben, geen baan dus een uitkering en totaal geen zekerheid.
    Nou geloof mij het meeste komt door hem. Gezien mijn nachtmerries alleen maar over hem gaan.
    Ik moet me helemaal van hem afzijdig houden. Ik zou hem zo graag nog eens de volle laag willen geven en vertellen wat een groot aandeel hij heeft in mijn trauma.
    En bij zijn kinderen maar de grote jongen uithangen en zich groot houden.
    Maar de kinderen prikken er wel doorheen dat hebben zij mij inmiddels wel laten weten.
    Ik weet werkelijk niet of ik ooit nog van dit trauma af kom.
    iedereen sterkte die hiermee te maken heeftFiona

    Reply
      mylife - maart 31, 2018

      (Verborgen) Narcisten ruïneren je hele bestaan. Het schijnt regelmatig voor te komen dat de eigen kinderen geen contact willen met het slachtoffer, die soms door de trauma’s ander gedrag is gaan vertonen. En de dader presenteert zich naar buiten als sociaal en sympathiek zodat mensen vaak niet willen geloven dat “zo’n aardige man” in werkelijkheid (vooral binnenshuis) heel gemeen en slecht is. De term Narcistische persoonlijkheidsstoornis is ook lang niet bij alle mensen bekend en daar zou veel meer aandacht aan moeten worden besteedt. Onlangs is een actie gestart “Narcisme nader bekeken voor slachtoffers”-petitie.nl. Deze kun je tekenen voor betere herkenning en erkenning van Narcisme, in de hulpverlening, rechtsspraak en onderwijs. Het is de bedoeling dat de petitie wordt aangeboden aan de Tweede kamer.

      Reply
    Verlost - januari 13, 2018

    Wat veel herkenbare reacties, na het lezen wil ik ook in het kort vertellen wat ik heb mee gemaakt met mijn narsistiche ex. Een paar jaar geleden wist ik echt niet dat het leven wat ik nu leef bestond.. ik ben nu uit zijn bubbel en nu leef.. ik heb nu een nieuwe vriend.. terwijl ik toen dacht nooit iemand anders te vinden en dacht dat ik nooit meer van mijn ex kon los komen. Ik voelde me waardeloos en alleen als ik bij hem was was hij degene die mij kon goed laten voelen maar ook totaal kom breken.

    Het begon allemaal heel mooi, heel intens, was zwaar verliefd en hij leek dat ook. Het begon vaak met dat als hij iets deed wat ik niet leuk vond dat hij dan in de slachtoffer rol ging. Relatie begon met afstoten en terug trekken. Op tel niet reageren zogenaamd tell kwijt. Soms boze uitspattingen dan was ik eigenlijk bang maar hield van hem en Hij zei dat hij boos werd omdat hij van me houd. Dit is begonnen met in armen knijpen, en keel dicht knijpen. Hij kon mij zo goed manipuleren dat ik dacht dat hij altijd gelijk had mijn eigenwaarde is heel erg omlaag gegaan. Ik denk ook dat hij een keer drugs in mijn drankje heeft gedaan (nu achteraf). Ik was op mijn hoede want hij gedraagde zich raar, hij werd toen boos dat ik niks dronk, en heeft me even later bij jongens die hij kende achter gelaten. Me ex liep boos weg en zei niet waar naar toe en nam zijn telefoon niet op. Die mannen gingen flirten met mij maar ik deed er niks mee. Ben naar huis gegaan, toen barste de bom en heeft hij mij emotioneel gesloopt, ik was een hoer; en hij beweerde dat ik seks had gehad. Met iemand van die jongens. Hij heeft mijn keel dicht geknepen en een klap gegeven. Vervolgens sliep hij in een ander bed, hele nacht heb ik gehuild en kon ik niet slapen ik begon aan mezelf te twijfelen of ik echt niet seks met iemand anders had gehad.. alles was heel intens was aan het trillen aan het huilen en voelde mij heel erg alleen.

    Nu achteraf denkik dus dat die klootzak iets in mijn drankje heeft gedaan zodat ik seks zou hebben met een ander en mij daarna nog verder zou kunnen manipuleren.
    Nu ik dit opschrijf voelt het alsof ik dit niet heb mee gemaakt, het is niet iets waar ik graag nog aan terug denk. Dit is maar 1 situatie van de vele.

    Reply
      D - januari 13, 2018

      Heftig, fijn dat je losgekomen bent, en sterkte met het herstel.

      Reply
    Begrippenlijst Narcisme – VKoN Volwassen Kind/Slachtoffer van een Narcist(e) - januari 12, 2018

    […] zijn een reeks symptomen gebundeld, die werden veroorzaakt door narcistische mishandeling. Het NVS is geen officiele diagnose. Diverse therapeuten proberen meer bekendheid te geven aan NVS, omdat […]

    Reply
    De taal van een narcist – VKoN Volwassen Kind/Slachtoffer van een Narcist(e) - januari 8, 2018

    […] Geestelijke gezondheidszorg is nu pas begonnen te onderzoeken en te begrijpen wat  Narcist Slachtoffer Syndroom  is, hoewel overlevenden zich daarover al jaren […]

    Reply
    Gina - januari 7, 2018

    Hallo, wij zitten momenteel in hetzelfde schuitje en zijn radeloos. Sinds 6 weken geen contact meer met onze zoon en kleinzoon; hij is slachtoffer van onze schoondochter met narcisme. Hieraan ging al een geschiedenis van meerdere jaren vooraf waarin we ons steeds afvroegen waarom zij soms zo vreemd deed; alle eigenschappen die we op internet terugvinden, vinden we ook bij haar maar onze zoon is zich dus van geen kwaad bewust. Zelf is hij helemaal niet meer zijn eigen zelve maar hij beseft dat niet eens. Wel voelt hij zich helemaal niet lekker in zijn vel en ging al bij de huisarts ten rade met zogezegd een burn-out, maar wij weten beter. Sinds de recente breuk dus zijn er heel veel puzzelstukjes in elkaar gevallen en krijgen we inzicht in de situatie. We beseffen dat dit slechts het topje van de ijsberg is en dat er een lange weg te gaan is om hem tot inzicht te brengen. Erg ook dat hun zoontje en de baby-op-komst mee slachtoffer zal worden van deze toestand. Wij weten ook niet hoe het verder moet en zoeken momenteel contact met een psycholoog om ons bij te staan.

    Reply
      N. - januari 9, 2018

      Dag Gina

      Ik zit ongeveer in dezelfde situatie: mijn vader is narcist in een extreme graad en heeft mij moeder volledig gebrainwasht. Hij heeft ervoor gezorgd dat hij zich alles kan permitteren, ook bij mijn eigen thuis. Toen ik dat niet toeliet is er een grote breuk gekomen tussen mijn ouders en mij. Mijn moeder trekt partij voor hem en lacht mij uit als ik probeer ervoor te zorgen dat ze haar ogen opent. Ze weet niet waar ik het over heb, kaatst elk contact van mijn kant af met verwijten, beschuldigingen en chantage.

      Veel moed want het is zo’n zenuwslopende situatie…

      Reply
        Astrid Huffels - juli 14, 2018

        Ik herken heel veel in je verhaal, zou graag met je in contact willen komen of met anderen die zich hierin herkennen. Groetjes, Astrid

        Reply
      Renee - januari 11, 2018

      Gina,
      Lees absoluut ‘Een einde aan destructieve relaties” van Jan Storms! Hij is de “grondlegger” van het fenomeen Huis-, Tuin- en Keukenpsychopaat in onze landen. Je kunt, liefst ná het lezen omdat je dan het achterliggende begrijpt, een afspraak met hem maken. Hij is geen Westers “hulpverlener” in strikte zin!
      Voor jullie als ouders zal duidelijk worden wat jullie wel en niet kunnen doen en verwachten!!
      Ik spreek uit ervaring na heel veel hulpverlening die geen verstand van se materie hadden. Storms was de eerste die bij mij de puzzel echt legde, waarom juist ik in handen was gevallen van een narcist/psychopaat en hoe ik zelf de sleutel was naar de oplossing!

      Reply
      D - januari 14, 2018

      Hoi Gina, jullie zijn net zoveel slachtoffer als jou zoon en kleinzoon. Uit ervaring weet ik dat schoondochter vreselijke leugens over jullie zal vertellen, aan een ieder wie het wil horen, en vooral aan jullie zoon en kleinzoon. Een ontmaskerde narcoist slaat hard om zich heen. De schoondochter zal alles in het werk stellen om jullie uit elkaar te drijven, verdeel en heers, is een belangrijke tactiek van een narcist. Jullie zoon is gehersenspoeld, ik hoop dat jullie tot hem door kunnen dringen. Heel veel sterkte.

      Reply
    Tess - december 4, 2017

    Dag iedereen / lotgenoten,
    Ik ben 24 jaar en ik heb 3 jaar lang een relatie gehad met een narcist. Ik heb dit zelf nooit ingezien, het is maar achteraf (sinds het nu gedaan is tussen ons) dat mijn gezin me hiermee confronteerde. Alles wat ik las op het internet (artikels en dergelijke) over een narcist waren zo vergelijkbaar met hem… MIjn ogen gingen open en eindelijk besefte ik dat het de juiste keuze was om van hem weg te gaan. Daar heb ik nu nog geen moment spijt van gehad, want hij is de macht over mij kwijt en het enige wat hij nu doet is mij bij iedereen zwart maken, mij bedreigingen sturen. Daar zie ik nu wel van af, maar de mensen die mij kennen weten dat het leugens zijn. Ik ben altijd een sociaal, lieve vrouw geweest. Ik ben verpleegkundige, dus mijn beroep staat ook in teken voor het helpen van de ander. Soms vraag ik mij af, waarom ik dit niet zag aankomen. Waar is het allemaal begonnen?
    Situatieschets: Al van in het begin van onze relatie was hij erg jaloers. Enkele keren was ik zodanig van hem geschrokken, omdat hij agressief kon zijn (zowel verbaal als fysiek). Hij is altijd de meest dominante persoon in onze relatie geweest. Hij verbiedde mij veel en ik moest mij altijd verantwoorden als ik iets ging kopen of als ik eens weg was. Op een gegeven moment mocht ik zelfs niet eens naar mijn ouders gaan.. Ook op vlak van vriendschap bepaalde hij met wie ik overeen mocht komen. Ik heb veel mensen moeten verwijderen op sociale media van hem, wat ik ook allemaal gedaan heb. Als ik met mijn gsm bezig was, wou hij telkens alles weten. Als ik hem hiermee confronteerde en zei dat ik niets te verbergen had, mompelde hij dat weg met het feit dat ik ook zou vragen aan hem met wie hij stuurt (wat geen waar was). Communiceren met hem was moeilijk. Ook al durfde ik mijn mening zeggen, telkens maakte dit niets uit. Het was altijd zijn wil, zijn wetten. Ik volgde hem gewoon in alles. Vaak manipuleerde hij me of maakte hij bedreigingen. Ik dacht dat het aan mezelf lag. Vroeg me af of dit een normale relatie is? Daarom heb ik, zonder zijn weten – na lang twijfelen- contact durven maken met een hulpverlener (psycholoog). Ik wou weten of ik iets kon doen om onze relatie weer op te krikken. Maar ook voor mezelf, omdat ik niet wist wat er met mij aan de hand was. Ik was moe, voelde me niet goed in mijn vel… Ik ben zelfs bij de huisarts geweest om bloed te laten trekken, omdat ik wou weten wat er met me scheelde. Alles was in orde. Gewoon mentaal ging ik eraan onderdoor. Ook lichamelijk ben ik enkele kilo’s kwijt.
    Nu concreet enkele vragen die ik heb naar jullie toe:
    We hebben vorig jaar een huis gekocht. Ik wou liever huren (omdat ik nog nooit heb samengewoond met een partner), maar hij had altijd wel ergens commentaar op, waardoor ik hem erin volgde om te kopen. Wij waren verplicht van de bank dat ons loon op een gezamelijke rekening gestort werd. ALLES hebben wij betaald met die gemeenschappelijke rekening. Helaas waren alle facturen opgemaakt op zijn naam (zo slim is hij wel, achteraf gezien), wat nu in mijn nadeel is. Hij heeft nu de inboedel meegenomen (behalve meubels), woont er nog steeds (heeft enkel een bord, bestek en wat potten en pannen + eten overgehouden om van te leven). Voor het minste belt HIJ de politie. Hij dreigt met naar een advocaat te gaan. Afhankelijk van zijn emoties wilt hij wel/ of niet communiceren met mij. Mijn vraag is nu, wat doe ik met het wettelijk samenwonen. Moet ik dit alleen stopzetten? Blijkbaar zijn er kosten aan verbonden die enkel voor mij zijn + zal hij een deurwaarder voor de deur krijgen. Heeft dit een invloed op mijn domicillie? En wat is jullie opinie, zou ik huur vragen, want hij blijft er wonen. Of zou ik dit gerust laten, voor de minste miserie? Feit is wel dat hij al vaak dreigingen gemaakt heeft dat hij mij de grond in wilt boren en hij mij financieel wilt kraken. En bij hem is het actie – reactie.
    Ik hoop dat jullie mij wat goede raad kunnen geven.
    Mvg

    Reply
      J - december 4, 2017

      Jou vraag is er meer eentje voor de wetswinkel, of juridisch loket, dit zijn door de overheid betaalde winkels met juristen die jou gratis op weg helpen of doorverwijzen naar de juiste juridische hulpverlener die, wanneer je niet veel geld hebt, ook voor een klein bedrag de hele zaak overneemt.

      Oke voor zover het juridische gedeelte, wat betreft de omgang met hem, probeer hem het gevoel te geven dat je een oplossing zoekt die jullie beiden rust geeft en niet alleen jou, zodra hij hoort dat hij er ook beter van wordt is ie waarschijnlijk welwillender om mee te werken. Verder zo veel mogelijk documenteren, opnemen etc wat je kan gebruiken als er een rechtszaak komt, want die komt er mogelijk, dat je dan iig alle mail verkeer appjes etc vast hebt liggen, ook degene waarin ie bedreigingen uit. Let op, hij zal waarschijnlijk al inmiddels hetzelfde doen met jou mails… Ik hoop dat je er af komt en een nieuw leven kunt beginnen, met een nieuw verworven wijsheid: ja dit soort types bestaan echt en zodra je een aantal rode vlaggen ziet niet twijfelen… Sterkte!

      Reply
      Renee - januari 11, 2018

      Tess, lees mijn advies aan Gina!! Maar kom als de donder in actie en zoek een goede advocaat! Stap meteen naar de bank waar de hypotheek afgesloten is en geef openheid van zaken. Stop met het samen rekening of ook maar een cent via hem naar de bank!!! Betaal geen gas/water/licht meer! Eis huur voor jouw deel via je advocaat!!
      Ik ben zelf compleet financieel geruïneerd door mijn psychopatische ex! Spreek hem zo min mogelijk, doe alles schriftelijk en neem gesprekken op (3 kwartier vaak via de videofunctie op je smartphone!! Op tijd aanzetten en zorg dat microfoon goede richting vrij staat!) Leg meteen een dossier aan en zorg voor bewijzen!! Zo snel mogelijk scheiden en bereid je voor op een jarenlange strijd!! Die win je psychisch alleen door ZelfBewust te worden. Ga geen andere relatie aan voor je zelf echt in balans bent! Je bent gevoelig voor deze types…..Zorg in de toekomst beter dat, ook in een huwelijk! Zaken beter gescheiden zijn!!

      Reply
    Ro - december 2, 2017

    Graag wil ik mijn verhaal hier delen omdat ik het gevoel krijg mezelf totaal te verliezen.

    Mijn vriend was op eerste gezicht een heel (natuurlijk -.-‘) charmante, lieve jongen hij heeft me helemaal ingepakt met woorden. Ik was/ben ontzettend verliefd op hem. Vrijwel meteen nadat hij wist hoe gek ik op hem was begonnen de scheldpartijen (zo’n 3 jaar geleden nu) om de kleinste dingen. Alles wat niet goed ging was mijn schuld, als ik hem de situatie vanuit mijn oogpunt probeerde uit te leggen was dit onzin en was ik gek en zou ik naar een inrichting moeten volgens hem. Hij dreigde fysiek en verbaal. Verbaal hield dat ik lief moest zijn en goed moest zijn anders zou hij vreemd gaan of nooit meer wat laten horen. Hij hoopte dat ik zelfmoord zou plegen of mezelf “kapot” zou rijden. Op het moment dat ik brak en moest huilen in zijn bijzijn ging hij lachen en was ik een “acteur”, ik stelde me aan en moest stoppen met dramatisch doen. Het moment dat hij weer “normaal” kon doen was hij erg lief en zorgde goed voor mij, dit gaf mij zo’n goed gevoel dat het leek alsof ik alleen maar verliefder werd. Een tijd geleden 4 maanden zo’n ontzettend leuke tijd met hem gehad (zonder ruzie etc) waarschijnlijk omdat dat de momenten waren dat ik precies deed wat hij zei. Nadat hij merkte dat schelden weinig effect meer had, begon hij dit te doen in combinatie met negeren. (Zo ook al 3 jaar achter elkaar op mijn verjaardag) geen enkel berichtje of belletje, dit had ik niet verdiend. Telkens om andere redenen. Hij verdraait contstant de waarheid waardoor alles telkens mijn schuld is, zo goed, dat ik het zelf geloof. Zo zijn er nog zo veel dingen die mij doen twijfelen aan mijzelf.
    Voorbeeld: ik werd al weer 3 weken genegeerd, uit het niets werd ik weer gedeblokkeerd en moest hij dringend veel geld overmaken naar hem anders zou hij een probleem hebben. Ik was zo blij dat ik iets van hem hoorde dat ik dat geld heb overgemaakt en gevraagd of hij het volgende maand terug kon betalen omdat dit geld bedoeld is voor mijn opleiding. Uiteraard hoorde ik niks van hem die dag dus heb ik zelf een berichtje gestuurd of hij het over kon maken. Hij had het in eerste instantie natuurlijk niet en hij had ook dingen betaald in onze relatie en vond mij egoïstisch. Ik ben compleet uitgescholden en de grond in getrapt. Hij heeft het geld overgemaakt en me geblokkeerd, geen idee voor hoelang.

    Hij gaat continu over mijn grenzen heen en steeds een stapje verder. Hij vertelde dat er in het verleden bijna meisjes zelfmoord om hem hebben gepleegd. Ik weet niet of dit grootspraak is, maar ik zou het ook geloven. Wat kan hij onmenselijk en onempatisch zijn.

    Ik dreig mezelf totaal te verliezen. Op het moment wordt ik weer genegeerd, in afwachting tot ik weer een berichtje krijg. Ik hoop zo op een fijn leven met hem maar weet eigenlijk ook dat dit nooit zal gebeuren.

    Kan iemand mij advies geven, overdrijf ik nu daadwerkelijk, moet ik hulp zoeken of kan ik hier zelf uitkomen? Ik weet het niet meer.

    Liefs Ro

    Reply
      Anoniem - december 2, 2017

      Beste Ro, wat je schrijft is zo herkenbaar! Ik heb drie jaar lang een relatie gehad met dit soort ellende. Twee jaar geleden heb ik een einde gemaakt aan de relatie en het was, naast dat ik enorm verdrietig en bang was voor zijn agressie, uiteindelijk een ware bevrijding. Eindelijk kan ik weer ademhalen en op krachten komen, mijn eigen kracht! Die vreselijke afhankelijkheid, het zoeken naar zijn waarderingen en blijken van zijn zorg en liefde, is voorbij. Ik heb zijn zorg en aandacht niet meer nodig! En zijn leugens, manipulatie en agressie mis ik al helemaal niet. Ik ben heel wat euro’s armer maar er is rust in mijn leven gekomen, ik slaap weer goed en vind mijn weg zelfstandig. Inmiddels heeft hij het volgende slachtoffer aan de haak geslagen….
      Ik zou je willen aanraden: laat hem los. Kies voor je eigen geluk. Bij hem is dat echt niet te vinden. Dit gaat zeer waarschijnlijk nooit veranderen. En zeker niet als je bij hem blijft. Ga je eigen weg. Respecteer jezelf en laat je dit niet aandoen! Als je hem los laat zal je verliefdheid op den duur vanzelf weg-ebben, je emoties van verdriet zullen ook voorbij gaan, en als je daar doorheen bent kan er weer blijdschap komen en stabiliteit. En vraag hulp bij een therapeut als dit nodig is, niet alle problemen kun je in je eentje oplossen! Kijk ook maar even op de website http://www.verdwenenzelf.nl Daar kun je verwijzingen vinden naar workshops en hulpverleners. Het ga je goed!!!

      Reply
      J - december 4, 2017

      Wow dat is wel een erge ja, klinkt beetje psychopatisch, en inderdaad op het moment dat jij helemaal je vormt in de rol die hij van je verwacht, dan is ie lief. Zo probeert hij je te conditioneren, en dat werkt.

      Jij overdrijft helemaal niks!! om jou vraag maar even te beantwoorden. Want je gaat nu inmiddels aan jezelf twijfelen begrijp ik? dat is ook een fase. Hulp zoeken kan, maar alleen bij iemand die gespecialiseerd is in slachtoffers van narcisme want anders werkt het juist tegendraads, een gewone psycholoog gelooft je niet altijd, of maakt van die subtiele opmerkingen van, ja is ie wel eens gediagnosticeerd, hoe weet jij het zo zeker, waardoor je weer niet gevalideerd voelt.

      Begin alvast met bedenken van een exit strategie, wordt een saai mens ofzo, dan haakt hij af. Besef je dat je waarschijnlijk al een trauma band hebt, dus soort van verslaafd bent aan hem en onbewust niet weg wilt, maar bewust nog wel. Als je maar genoeg tijd en ruimte tussen jullie twee krijgt, dan kan je tot rust komen en weer de zaak overzien. Ga terug naar familie of vrienden die je kunnen steunen maar blijf niet geisoleerd van hen, in het wereldje van deze meester manipulator. Jij betekend niks voor hem, alleen wanneer je in een bepaalde rol bent. Voorwaardelijke liefde…. Sterkte!

      Reply
      Ditched the narc - januari 11, 2018

      STOPPEN. COLD TURKEY STOPPEN MET JE VERSLAVING AAN PIJN! Ro, je gaat ZELF over je eigen grenzen, omdat je dit TOELAAT. Omdat je je eigen verlangen naar liefde en aandacht op HEM projecteerd. Ga hiernaar kijken in jezelf. Onderzoek waar JIJ nog ongeheelde pijn en verdriet uit je jeugd hebt zitten, focus op jezelf en ga jezelff helen, leer echt helemaal van jezelf te houden, geef jezelf wat je nu nog steeds bij edn ander denkt te moeten halen.
      Dit is het patroon van waaruit je handeld en daarom blijf je bij de narcist. Word wakker en beschouw jezelf als een klein kind wat iets nodig heeft gehad van je ouders maar niet heeft gekregen. Ga die pijn in jezelf aan, laat het er eindelijk mogen zijn, voel het, zodat je eindelijk jezelf kunt helen en bevrijden.
      Onthou dit: Alles wat de narcist je aandoet laat je zelf gebeuren. Ga op zoek naar wat er in jezelf zit, welke oude pijn en welke bijbehorende geloofsystemen jij hebt, waarmee je deze verschrikking denkt te moeten volhouden.
      Word je daar bewust van, dat is de enige weg hieruit en de ENIGE reden dat je dit meemaakt!
      Stop met jezelf een verhaal vertellen wat niet klopt, jij weet diep vanbinnen allang dat dit niet liefde is, dat de narcist niet goed voor je is, dat het een giftige relatie is, dat het ongezond is en allemaal niet klopt. KIJK daar eerlijk naar en ga het proces van herstellen en heling aan. Er zijn mega veel youtube videos om je te helpen, zoek zelf hulp, doe alles wat je nodig hebt om te STOPPEN met de narcist.
      ERKEN dat dit NIET is wat jij verdiend en STOP.
      Er is OOK VOOR JOU een ander leven, waarin je zelf bewust kiest voor wat GOED voor jou voelt. Word wakker en ga je verantwoordelijkheid voor jezelf nemen, niet die voor de narcist!
      Laat narcisten zichzelf helpen, of niet, probeer ze niet te versnderen ten koste van jezelf, ze moeten het eerst zelf willen en anders gebeurt het niet, (dit geld voor alle mensen trouwens) en bij narcisten is dat heel moeilijk omdat zichzelf als geweldig zien, daar kun en HOEF jij niet aan te werken, laat ze los. Jij kunt ze niet helpen, het zijn bodemloze putten. Alleen wanneer er niemand meer voor ze is en/of ze depressief worden zullen ze misschien hulp zoeken ooit. Maar als jij blijft wachten leg je het loodje voor zij zover zijn.
      Het beste, liefste, meest helpende wat je voor ze kunt doen is daarom ze alleen laten! Weggaan! En dat vind je zelf het moeilijkst want dat komt door je eigen innerlijke verslaving aan ‘liefde buiten jezelf zoeken.’
      Dit is het pijnlijkste en het stuk in jezelf wat aandacht verdient nu. Niet de narcist. Niet de pijn en drama en horror die de narcist voor je creëert. Leer je les, kies voor JOU.
      Geef alle aandacht en liefde nu aan jezelf, dat heb jij nodig van JOU. Focus daarop en leer je drang om weer naar hem terug te gaan te weerstaan. Ook al ga je 30 keer terug, het word never nooit wat jij hoopt en je zult altijd voor de gek gehouden worden. Dus ook al doe je er 30 keer over om te oefenen met weggaan, ga de 31e keer! Het word alleen maar erger als je blijft!
      Tegen de tijd dat je niet meer kan en je zelfs denkt dat jij gek bent en medicijnen krijgt of de narcist je op wil laten nemen is het NOG MOEILIJKER OM WEG TE GAAN!
      Ga dus zo gauw mogelijk eerlijk zitten voelen in jezelf wat daar voor pijn zit, die je liever niet wil voelen, waardoor je liever terugvlucht naar de narcist, zoek hulp van vrienden of wie dan ook om je hierbij te helpen en STOP met denken dat zo’n relatie kans heeft. Je weet drommels goed dat iemand die ECHT van jou houd je NOOIT zo zou behandelen. Dus STOP met jezelf verliezen in zijn leugens. Alles wat een narcist je voor geweldigs/liefs/aardigs heeft verteld is manipulatie geweest om jou te krijgen waar hij je wil: onder controle. Mentaal gehersenspoeld zodat je niet meer bent dan een verlengstuk van hemzelf.
      Dit doen ze omdat ze in hun emotionele ontwikkeling zijn blijven steken op het punt dat ze als kind nog dachten dat ze één waren met hun moeder/omgeving.
      Ze kunnen niet begrijpen dat jij iemand ANDERS bent en invoelen wat dat betekent.
      Dus geeft het op, geef je gevecht op, laat het gaan en ga echt goed voor jezelf zorgen. Jij bent VEEL MEER waard dan wat je jezelf nu gunt! En je weet het diep van binnen, daarom doet het zo’n pijn!!!
      Ik hoop dat dit een beetje helpt, kan nog wel een uur doortypen. Ik ben ervaringsdeskundige en heb me rot gelezen en gegoogled zodat ik er eindelijk wat van begreep en me er uit los kon maken, misschien plaats ik dit ook nog wel apart als bericht zodat meer mensen het kunnen zien. Ro, voor jou heel veel sterkte en liefs.
      Je bent niet gek en niet alleen!

      Reply
        Myr - maart 17, 2018

        Ooh ik zit ook in zo,n situatie,idd je weet dat dit niet houwe van betekend,maar je gevoel blijft maar zeggen van wel.Ik ben nu voor de 8 x gedumpt,en kan niet laten na 2 weken stilten om te bellen ,om het waarom,en dan komt het, het ligt niet aan jou,en ik weet dat jij mij steunde,ik heb nu geen tijd v telgesprek,maar we hebben het er nog over,na 4 dagen nog steeds niks gehoord,komt ook niet en zo manupileerd hij,ik ben klaar met jou maar ik hou wel van je,,maar dat geloof jij toch niet,, zo gaat dat.ik wordt er gek van,en ik weet dat niet goed is,en toch en toch hoop ik maar verder,het is gewoon belachelijk vind ik v mezelf ,maar het is zo krachtig ik was ook zo verliefd en nog en dan denk ik waarom ,bijna alles was negatief de laatste 6 mnd,ik wil hieruit maar het gevoel wil niet,24 u p/dag guts i door me heen,ze maken je idd afhankelijk met tactiek v aantrekken en afstoten ,Help! Want je gaat kapot je wordt zo leeggezogen ,daarbij heeft hij het weer stop gezet en als hij nu v deur staat weet ik het met verstand wel,maar gevoel niet,hij was dacht ik mij vent zo stoer en knap v mij .Red mij hoe????!!

        Reply
        Nel - juni 10, 2018

        Wauw wat n mooi reply van Ditched the narc ( goede naam ook!?). Ik heb ook 4 jaar een knipperlichtrelatie gehad die me tot zware depressie heeft gedreven . Vooral het enorme liegen maakte mij kapot. Zoveel meegemaakt, nu, sinds vrijdag, het laatste lijntje doorgesneden en hem ook op sms geblokkeerd. Nu is het klaar. Hij zoekt zn heil maar bij andere vrouwen, ik zwijg hem dood. Voor mij is hij dat nu ergens ook, en ik denk dat hij zwaar in de stress vliegt als hij doorheeft dat ik nooit meer in zn leven zal zijn. Ik voel rust, verdriet, en weet dat t goedkomt met mij..

        Reply
      Renee - januari 11, 2018

      Ro, Lees wat ik Gina en Tess adviseerde!!!! Wegwezen!!! Je hebt met een rasechte psychopaat van doen! Ik was 16 jaar getrouwd met een medisch specialist…en jouw verhaal was mijn verhaal en kostte me bijna letterlijk het leven!! Ik heb me 16 /17 jaar zo schuldig gevoeld en wist niet wat er gebeurd was…tot Jan Storms op mijn pad kwam. Eindelijk legde ik dankzij en met hem de complete puzzel! Lees zijn boek en zorg zelf voor je eigen oplossing!!!

      Reply
      Evie - februari 18, 2018

      Lieve Ro.
      Na 28 jaar in exact een zelfde relatie te hebben geleefd. Ben ik 1 oktober 2016 door hem ons huis uitgestuurd. Alles had hij al bedacht van tevoren en heeft deze laatste ruzie heel doordacht uigelokt met de voor hem gunstige ruzie. Hij had volgens mij ook al iemand in het oog maar moest zich eerst nog ontdoen van mij en onze kinderen. En wel op een manier zodat ik als aanstichter werd gezien door de buitenwereld. Als ik lees hoe jouw ex partner je behandelde lijkt hij verdacht veel op mijn ex partner. Ook herken ik dezelfde gemene laffe uitspraken. Ben bijna bang dat het misschien dezelfde persoon is. Ook de smoesjes sluiten aan qua tijd van zijn afwezigheid bij jou en zijn methode zoals ik hem ken.
      Lieve Ro praat veel hierover met name met mensen die dit ook hebben meegemaakt. Huil maar, twijfel niet aan je instinctieve gevoelens vetrouw jezelf daarin. Jij bent niet gek. Rouw om de pijn en verdriet laat deze eruit komen. Lees veel over narcisme het hielp mij om uiteindelijk te begrijpen dat niet ik maar mijn expartner een stoornis heeft. En dat alles, helaas maar waar, een grote toneelstuk was. Ik ben mede door veel te lezen en blogs bekijken over narcisme en EMDR hulp, gesprekken met professionele hulp, met vriendinnen die ook dit hebben meegemaakt eruit gekomen. Op youtube zoveel fimpjes bekeken dit alles heeft mij gebracht waar ik nu ben. Een sterke vrouw, nog steeds empatisch lief liefdevol maar door dit alles want ook ik heb de bodem van de hel beleefd en gevoeld na onze relatiebreuk eindelijk mijzelf ontdekt als persoon ben nu heel veel van mij zelf gaan houden. Iets wat ik nooit heb gekend 52 jaar lang , dacht dat ik er nooit uit zou komen. Ik ben er Godzijdank. Wil je met mij in contact komen mag altijd. Ik weet alleen niet hoe ik jouw mijn mailadres kan toesturen.

      Houd moed, echt neem geen contact, snij al die banden door. Schrijf je verdriet van je af,je boosheid, jouw vragen die je aan hem wilde stellen ookal zal hij ze niet lezen, schrijf een brief naar jezelf alsof hij jouw antwoord geeft en zich verontschuldigd alles maar dan ook alles je bent nogmaals niet gek, het helpt echt therapeutisch.

      Heel veel sterkte, troost hulp en wijsheid liefs Evie

      Reply
      Avalon - april 19, 2018

      Zo herkenbaar, het negeren van je verjaardag. Maar op zijn verjaardag moesten er slingers opgehangen worden en cadeaus in huis gehaald worden. Het continu over je grenzen heen gaan. Je moet hulp zoeken, zoek in ieder geval 1 vriendin waar je tegen kan praten. Bij mij heeft een jaren geduurd voordat ik de relatie kon verbreken. Want het is zo dubbel, twee verschillende gezichten. Aan de ene kant de man waar je gek op bent, aan de andere kant de man die zijn voeding nodig heeft en je kapot maakt. Na 11,5 jaar was er niets meer van me over, helemaal niets. Wees sterk zoek hulp want je verdient beter! Veel beter!

      Reply
    Roos - september 22, 2017

    Hallo allemaal, graag wil ik ook mijn verhaal doen, omdat ik dat aan bijna niemand kan vertellen.
    Bij mijn relatie is het er ingeslopen. Het was altijd al een aparte man, met vreemde gedragingen, maar ik dacht altijd: ” Dat verander ik wel bij hem”. Of : ” Als hij ouder wordt, zal het wel over gaan”. Maar het werd alleen maar erger. Nu ik zo terug kijk op deze 10 jaar, zijn er zoveel onwerkelijke dingen gebeurd, die niet normaal zijn als het om een gezonde relatie zou gaan. In het begin was ik echt verliefd op hem, maar na mate de jaren verstreken deed hij steeds vreemder: dominant zijn, overal ruzie in zoeken, hoe vaak ik mijn wensen en behoeften ook kenbaar maakte, hij luisterde niet. Al smeekte ik nog zo om rust. Elke dag was het gedoe. Niet elke dag, maar met periodes. Om boodschappen werd ruzie gezocht, het huishouden, werk, sociale contacten, familie, om alles, ook al ging het nergens over, wilde ik niet, dan toch moest hij ruzie maken. Hij vond het heerlijk om mij in verwarring te brengen: spullen verstoppen, en dan zeggen dat het aan mij lag. Elke dag opnieuw waren er spullen van mij zoek of kapot. Overal de schuld in mijn schoenen steken. Als ik ergens last van had was het altijd:” Ja maar dat ligt aan jouw. Jij ziet dat verkeerd”. Of : ” Ik heb er geen last van hoor”. Hele avonden aan zichzelf besteden, alleen maar achter de computer zitten, elke avond en in het weekend en in de vakanties. Iets leuks in huis werd bijna nooit gedaan. Dan moest ik vier weken smeken en zeuren of we eens een film konden kijken. Als je iets vroeg, hoorde hij het niet, als je vroeg mee te helpen met iets, zuchtte hij en was geïrriteerd. Wij woonden op de eerste verdieping en daarbeneden woonde een oudere vrouw met een klein keffertje. Beestje blafte elke morgen van 5 uur s’morgens tot half 12. Dat moet iedereen gehoord hebben, je hoorde het zelfs als je de wijk al uit was. Maar niemand durft wat te doen. Ze heeft goede contacten bij de politie. Ja je raadt het al, na veel geklaag en wat over en weer gepraat, ruzies, schakelde zij de politie in. Probleem werd dus steeds erger. Ik zat de hele dag thuis, geïsoleerd, de hele dag had ik haar hond in mijn huis. Maar meneer had helemaal nergens last van. Nee meneer zat de hele dag op zijn werk, dus het probleem werd op mijn bord geschoven. Hij had ook gezegd dat hij ging proberen om alles in mijn schoenen te schuiven, dat was zijn ” tactiek”. Dat vond ik toen al erg vreemd. Ik kreeg steeds meer de indruk dat we geen team waren, maar hij en ik. We stonden steeds meer tegenover elkaar. Op een gegeven moment, belde deze mevrouw steeds vaker de politie. Deze dreigde met huisuitzetting. Toen is alles snel gegaan. Hij is mij toen echt gaan isoleren. Als ik bijvoorbeeld met iemand in het park zat te kletsen, en we gingen even schuilen omdat het regende en onweerde, dan nam hij snel mijn fiets mee, zodat ik niet naar huis kon, eten kreeg ik dan niet. Als ik hem belde nam hij de telefoon niet op, reageerde hij niet. Hij trok me eens zo het huis uit, ik moest mij aan de deur opening vast houden, hij trok mij met mijn benen zo het huis uit. ” Ga MIJN huis uit!!! ” Riep hij dan. Heel mijn armen onder de blauwe plekken, spier verdraaid, ik schaamde me, de hele straat had het gehoord omdat ik zo schreeuwde. Ik stond natuurlijk bekend als die vrouw die alleen maar hysterisch kon schelden en schreeuwen. Maar je snapt ook wel dat dat uit pure wanhoop en frustratie was. Van de buitenkant is hij heel aardig en charmant, niemand zag echter hoe het er bij ons thuis werkelijk aan toe ging. Hij wilde mij het huis uit hebben, maar ik ben niet iemand die zomaar vertrekt, je gaat de relatie samen aan, dan ook samen afsluiten en afspraken maken. Ik zou een weekend bij mijn ouders logeren, dan zouden we daarna werken aan de relatie werd mij verteld. Zo gezegd zo gedaan, tas ingepakt. Daarbij zat hij mij nog op te haasten ook, dat ik ” op moest schieten”. Eenmaal bij mijn ouders, reageerde hij nergens meer op. Zaterdag ochtend stuurt hij een mail naar mijn ouders en later ook een naar mij, dat hij het zat was en de sloten had vervangen. Toen begon de strijd om de spullen. Hij vindt het heerlijk om de macht te hebben. Wij moesten dus smeken om de spullen, om de kat, die hij speciaal voor mij uitgekozen had. Ik had het beestje zijn naam gegeven,hem verzorgd een jaar lang. Maar over de kat wilde hij niet spreken, daar reageert hij helemaal niet op. De spullen kwamen voor de helft bij mij, na 5 weken wachten en zeuren dan hopelijk vandaag de rest van mijn spullen. De kat ben ik voorgoed kwijt. Ik heb niet eens fatsoenlijk afscheid kunnen nemen. Als je zulke dingen meemaakt, maakt dat echt wel een ander mens van je. Echter ben ik anders dan hem. Ik hou van liefde, gezelligheid, leuke dingen doen samen. Dat blijf ik ook doen. Ik weiger om zielig in een hoekje te zitten wegkwijnen omdat hij alles kapot probeerde te maken. Het leven gaat verder en heeft ook mooie dingen te bieden. Nu ik bij mijn ouders verblijf, weet ik weer wat normaal zijn is. Dat wat er gebeurd is niet bij normaal gedrag hoort. Het vervelende is dat narcisten iedereen manipuleren, ook politie, hulpverlening. Dan is het jij tegen de rest. Als jij dan als “gek” bestempeld wordt en als boosdoener, en je schiet uit je vel, gebruiken ze dat weer tegen je. Het zijn echte psychopaten zonder ook maar een beetje empathie.

    Reply
      Gabriella - september 25, 2017

      Heel erg wat je allemaal mee gemaakt hebt.
      Als ik jou was zou ik gewoon een rechtzaak er van maken om die kat.
      De kat staat zeker op zijn naam?
      Je hebt er wel een jaar voor gezorgd.
      Ik zou gewoon een goede advocaat nemen en dan moet het wel goed komen.
      Als hij niet eens voor zijn kat kan zorgen en dat aan jou overlaat dat laat al zien dat hij niet echt betrokken is bij het dier. Echt doen hoor ,je hoeft het er niet bij te laten zitten.
      En ik weet ook zeker dat die kat bij jou veel beter af is dan bij zo’n egoïst. Veel sterkte en succes!

      Reply
      robo001 - oktober 19, 2017

      Hallo Roos,

      Smeken om rust herken ik heel goed. Of ik nu lag te slapen. Of uit wou slapen, of vroeg naar bed wou, zij deed er alles aan om mij wakker te maken. Geen idee of ze dat expres deed. Maar het putte mij ronduit uit.
      Totdat ik weer van vermoeidheid tegen een burn-out of overspannenheid aan zat. En dan kon ze daar weer vrolijk misbruik van maken. Want als je overspannen bent, ben je prikkelbaar, dus altijd schuldig aan de conflicten).

      Mijn vrouw is vermoedelijk een narcist. Waarom zeg ik vermoedelijk? 2 jaar geleden kreeg zij een diagnose, autisme asperger. In diezelfde diagnose stond ook dat narcisme bijna aangetoond was. Geen mepathie geconstateerd. Dominant, aggresief en zelfoverschattend. Het aantonen zat op 80%. Ik geef de 20% er zelf bij uit zelf observatie.

      Alles wat daar stond herkende ik. Het hoofdstuk aggressief minder. Maar inmiddels heb ik ondekt dat je ook passief-aggresief kan zijn. Ik had er nooit van gehoord. Door de jaren heen ben ik steeds meer geïsoleerd geraakt. Ik ben een grote man. Dus fysiek aggresief kon ze niet worden. Daar ben ik veel te sterk voor. Hoewel ik wel situaties meemaakte zoals je beschrijft. Dan kwam ze dreigend op mij af. Dan weer je automatisch af. Als ik haar dan van mij afhield, dan draaide ze ongemerkt de rol om, alsof ik de agressor was. En als je dan naar de situatie keek, dan was ik daar ook overtuigd van geworden. Dit leverde mij dagen en weken van angst op voor ontdekking van de situatie en schaamte. En dan had ze precies wat ze wilde hebben.

      Inmiddels weet ik dat ik er echt niets aan kon doen. Ze lokte mij zover uit;
      Wat mij nu heel erg onzeker maakt is het vervolg. Inmiddels ben ik 6 maanden weg bij haar. Eind september zijn we gescheiden. Door alle stress en gedoe heb ik een psycholoog weer opgezocht. Ik kende mijn diagnose al wel; Ontwijkende persoonlijkheids stoornis. Maar na 23 jaar in dit huwelijk ontwikkel je vanzelf een stoornis.

      Waarom heeft dat zo lang geduurd? 16 jaar geleden zijn mijn kinderen geboren. Ik heb 10 jaar geleden heel bewust gekozen om te wachten met weg-gaan als mijn dochter 16 zou worden. Helaas is dat niet gelukt. Zij is nu 13 jaar. Ik was zo bang om weg te gaan. Zo een grote man bang. Vanuit mijn psycholoog heb ik begrepen dat mijn geweten heel sterk ontwikkeld is. En een vrouw die geen geweten heeft (empathie ontbreekt volledig) maakt daar doorlopend gebruik van. De stap om weg te gaan is dan dus ook heel heftig geweest. Ik heb daar nu ronduit een trauma van over gehouden. Ze had de situatie weer uitgelokt. Ze heeft me een week lopen belagen. Ik was zo uitgeput. OP dat moment kwam ze op mij af. Ik weerde haar af. Ze stootte daarbij haar teen tegen de onderkant van de deur waardoor haar nagel scheurde. Ze zetten het op een gillen alsof haar iets aangedaan werd. Dat is bij mij de druppel geweest. Ik heb mijn spullen gepakt (2 tassen) en heb mijn kinderen gevraagd om alsjeblieft contact te houden. Vanaf dat moment was ik dus uit huis. Ze heeft de weg naar dat huis netjes afgesloten door bij een advocaat af te dwingen dat ik niet meer in huis mocht. Immers was ik de agressor. Ze had 5 dagen na het incident bij de politie aangifte gedaan. 3 weken later heeft ze me beschuldigd dat ik de kinderen achterhield. En bingo. Jeugdzorg op mijn dak. Mijn kan van het verhaal. Mijn dochter kwam bij mij de telefoon ophalen. Waardoor ze een kwatier later thuis kwam. Mijn vrouw had van mijn zoon gehoord dat ze even de telefoon bij mij ophaalde. Dus dat was voer voor de politie.

      Ik heb die episodes overleefd. Jeugdzorg heeft ingezien dat er niets aan de hand is met de kinderen.

      Maar dit is zo slopend. Ik hou enrom van mijn kinderen. Ik was in ons gezin waar de empathie in het opvoeden van kinderen vandaan moest komen. Ik knuffelde met de kinderen. Ik troosde ze als ze pijn hadden of op hun knie waren gevalllen. Als ze problemen op school hadden liet ik mijn werk uit mijn handen vallen en hielp ze.

      En als je dan beschuldigd wordt en naar jeugdzorg moet dan doet dat zo vreselijk veel pijn.

      Ze heeft onlangs de kinderen opgesloten omdat ze een verklaring van hun wou afdwingen bij wie ze zouden gaan wonen. Gelukkig belde mijn zoon mij nadien. Ik heb de advokaten op de hoogte gesteld. De huisarts en de politie. Die laatste doet niets maar registreren alleen maar.

      Mijn vrouw sluit spullen van de kinderen op in een kast, zodat ze dat niet naar mij mee kunnen nemen. Die kinderen zijn fuieus. Maar wat het alle lastigste is; Ze blijven loyaal aan hun moeder. Als volwassenen zien we wat er gebeurd en worden razend. Kinderen nemen zoals het is.

      Mijn vrouw heeft door de afgelopen 20 jaar 25 banen verloren. De meeste banen met conflicten. Want vreemden die sterk in hun schoenen staan, accepteren het gedrag van haar niet. Maar ze heeft in no time weer een nieuwe baan met een boel gelieg en bedrieg. Ik ben afgelopen maande 9 CV’s tegen gekomen die allemaal anders waren. Daar werden functies in genoemd die ze nooit had gehad. Diploma’s bedacht die ze niet had afgemaakt.

      Op enig moment werd ze ontslagen omdat ze haar beoordelings formulier aan had gepast. want het beoordelingsformulier dat ze kreeg was een smet in haar dossier. Ze is daar dus uiteindelijk weggekomen met ziek zijn. Maar zodra ze het ziekzijn kon opgeven, zodat haar dossier niet bezoedeld werd, greep ze de kans.

      Echt ik kan nog wel 30 voorbeelden geven die gebeurd zijn.

      Wat ik echt het allerergste vindt is; Ze geven maar om 1 ding. En dat is zijzelf. Ze houd een beeld op dat ze om vanalles geeft. Maar zodra men niet kijkt, doet ze alles op haar manier. Of je daarbij nu beschadigd wordt of niet, dat maakt ze helemaal niets uit. En niet ik als echtgenoot. Maar ook de kinderen.

      Reply
        robo001 - oktober 19, 2017

        Dat ik het 6 maanden geleden niet meer accepteerde wat er gebeurd kwam door het jaar daarvoor. Ik heb dat jaar 3 maal een hartstilstand gehad. De eerste keer heb ik overleefd door reannimatie. Ik heb daar gelkkkig geen hersenschade bij opgelopen. Daarna heb ik dus nog 2 maal een hartstilstand gehad. In leven gehouden door de ICD. (Pacemaker).

        Maar de eerste hartstilstand was voor mij letterlijk een wakeup call. er moest iets gebeuren. Mijn houding was verstard. Ik gaf niet meer toe aan haar grollen. Dit frustreerde haar zo enorm dat we uitgekomen zijn bij de scheiding. Gelukkig heeft mijn huisarts, haar huisarts, de praktijk ondersteuner en systeem therapeut voldoende in zicht in haar gekregen, waar ik regelmatig nog steun van krijg.

        Mensen, als je kapt met je narcist. Zorg dat de wereld je prblemen kent. Communiceer op. Verzwijg niets. OOk al gaat dat je eiegen fatsoensnormen voorbij. Pas wel op dat de narcist je uiteindelijk niets kan aandoen. Niet meer communiceren werkt het beste. Maar in mijn geval kan dat niet. Ik he kinderen.

        Maar hoe minder ze van je weten des te minder hebben ze handvatten waar ze ze je mee pijn kunnen doen.

        Ze genieten er van dat je last van ze hebt. Elk contact vinden ze goed. Ook ze klappen geven. Dat geeft ze een enorme macht over je. Dus doe dat nooit.

        Schaaf je fatsoensnormen aan; Ga na wat wel en wat niet kan. Zodra je over je eigen normen heen reageerd, zullen ze direct tegen je gebruiken. Want dat is immers iets waarvan ze weten dat jij er moeite mee hebt. En dan hebben ze je weer uit je evenwicht.

        Reply
          robo001 - oktober 19, 2017

          En ook ik en mijn kat kwijt. Die had ze onderandere nodig om de kinderen aan haar te binden. Zelf heeft ze niets met huisdieren.

          Reply
      J - oktober 20, 2017

      ‘Nu ik bij mijn ouders verblijf, weet ik weer wat normaal zijn is’. Yep je bent ontsnapt uit de bubbel van de narcist waarin je met alleen hem zat opgesloten. Vandaar dat je hem steeds probeerde te fixen naar een normaal mens, want meer mensen waren er niet meer in je leven.

      Ik heb al heel wat verhalen gelezen, en allemaal zijn ze hetzelfde, op 1 ding na, sommige zijn ontsnapt, en sommige zitten er nog midden in, en soms hun hele leven.

      Geniet van je vrijheid zou ik zeggen. Cheers!

      Reply
      corry vandeputte - november 20, 2017

      Hallo Roos,
      Bij deze wil ik je mijn medeleven betuigen!..ik zelf zit middenin een soortgelijke situatie, ene die al 18 jaar aan de gang is. ik weiger om me bij abnormaal gedrag neer te leggen en reageer meteen heftig. Wat er bij jou gebeurde is echt grensoverschrijdend, ik bewaak mijn grenzen echter zeer goed maar ik kan het vergif dat “narcisme” heet niet tegen houden…mijn gezin is voor 80 procent verwoest door zware feiten… zoals jij thuis moest blijven, moest ik dat ook…lang duurde het echter niet, ik voelde me niet goed in mijn vel en ging al snel werken…veeeeeeel werken, verdiende dan ook heel veel centen die ik vervolgens op privé rekeningen zette…ik kreeg meer macht, dat is het nu net waar ze niet tegen kunnen!…momenteel ben ik me aan het los maken van die man die zich mijn partner noemt in het bijzijn van zijn belangrijke fancy rijke financiele partners…kennis is macht, ik ben bereid om ervoor te gaan, wat ik ook ga doen…wat ik wou zeggen is dat jij asap je leven terug in handen moet nemen…zoek werk, ga op reis, lees over dit “syndroom” en laat het vervolgens los!….jouw kat, daar zou ik nu wel een meesterwerk van maken…denk na wat je kan doen, dit is een machtspel, laat zien dat jij boven die eikel uitstijgt meid! mijn steun heb je alvast! xxx

      Reply
      linda de kok - november 30, 2017

      ik lees over mijzelf roos als ik dit lees..hetzelfde wat ik heb meegemaakt en dat 19 jaar lang

      Reply
      Renee - januari 11, 2018

      Roos. Niks rechtszaak om kat…verbreek echt ieder contact want die kat gebruikt hij om het contact vast te houden….je blijft gemanipuleerd worden!!!

      Reply
    T. Huisman - september 14, 2017

    Ik heb eens een keer te maken gehad met een grandiose narcist met feeling of grandiosity. Ik hoop hier officiele erkenning voor te krijgen. Een begint en ze maken ook dat ze met smearcampaigns dat je zwart wordt gemaakt bij de politie en die gelooft alles. Er is ooit een een forensisch medewerker van het N.F.I. uit Rijswijk aan te pas gekomen. Die medewerker geloofde mij niet en geloofde de narcist. Als ik zei wat de narcist had gedaan dan dachten ze dat ik dat had gedaan. Ze draaiden de rollen om. Ik had al een voorgevoel dat er iets niet klopte. Het leek te mooi om waar te zijn. Snel geld status en weinig werk doen en niets presteren en vijf keer per jaar met vakantie. Omissiedelicten en malversaties en uitwissen van gegevens en niemand die het onderzoekt dan dat de narcist dit in de doofpot wil stoppen. Ze komen heel mooi over, en zeggen niets en gebruiken alles tegen je. Ook anderen begrepen er niets van en dachten aan dat ze aan de binnenkant net zo was dan aan de buitenkant. Oppassend concentieus en heel zedelijk en net en formeel taalgebruik maar op eens weer heel grof en dat was onvoorspelbaar. Bijna is mij een r.m. dwangopname aangedaan met onrustband en bedrekken en dwangmedicatie in een isoleercel. Er viel niet mee te praten dan dat ze achter je rug om te werk gaan. Als jij nadat wat zij misdaan hebben in discussie wil gaan over dat wat er misdaan is viel er niet mee te praten dan direct achter mij rug om zonder te praten de politie bellen en die kwam hier dan. Ze hebben mij als dader neergezet en het voelt als verraad in een beroep waar in men beroep en mens verloochent maar wel geld en macht en aandacht wil. Bij die b.n. ers willen horen. Gewone en eenvoudige mensen natrappen. De medewerker van het N.F.I. heeft mij een stoornis gegeven terwijl ze die zelf hadden. gestoorde lijpe agenten en ook de huisarts en het N.F.I. en zelfs de President van de rechtbank kreeg ze aan haar kant. Ik ben er zelfs mee als dader in de krant gekomen terwijl ik het slachtoffer ben geweest van machinaties verwarring en persoonsverwisseling. Ben zelfs door reclassering gehoord en dat is ook in de krant gekomen en ben voor de tweede keer voor het zelfs veroordeeld en er stond bij hoe ik te keer ging in de cel en daar heb ik die forensisch medewerker van het N.F.I. gesproken en had een hawaiioverhemd aan met palmbomen er op. . Ik zat eerst in een cel met een bankje en daarna kreeg ik een cel met een bed en een w.c. Ze belden met het ziekenhuis de dienstdoende psychiater en die zei dat ik rust moest krijgen in de cel en noteerde schizofrenie en dit staat nog steeds in de boeken. Ik zou gezuiverd willen worden van lasterdiagnosen die onpersoonlijk zijn gesteld want als je er tegen in gaat dan ontkennen ze direct. Iedereen zegt dit maar en dan dit en dan dat. Het lijkt alsof ik niks van de grond krijg want overal word ik er mee geconfronteerd. Ik ga al geen menselijk contact meer aan want het is alsof iedereen mij hier mee vergelijkt. Dan willen ze je een bepaalde richting in praten en wat je ook zegt ze denken er zo over. Ze komen als ongewenste indringer binnen uit sensatie en doe je dat bij hun dan noemen ze dat laster. Het lijkt een eigen leven te gaan leiden. Ze brengen een etiket of label op je en als dat eenmaal officieel is gesteld dan kom je er bijna niet van af. Een tegenstander maakt al dat je snel een hele groep tegen je hebt. Wat je ook doet ze zien je zo. Mijn introductie naar anderen toe is nooit positief dan altijd met voor oordelen met het oogmerk om er beter van te worden en om zich belangrijk te voelen. Dure pakjes kopen terwijl je er alleen maar onder te lijden hebt zelf alleen maar dure dingen kopen zonder kwaliteit te geven en mensen uitlachen nadat ze je voor iets hebben uitgemaakt zoals een geestesziekte. Altijd een negatief etiket om zich beter te voelen of om zich op te hemelen en het lijkt wel alsof ze zich altijd beter voelen. Zou wel willen verhuizen maar ben bang dat ik in een andere plaats weer voor het zelfde kom te staan. Ze voelen een zwakte aan en hier vallen ze je op aan en dan voelen ze je tegenstander en die spelen ze na met het zelfde waar die tegenstander je op aanvalt. . . .

    Reply
      Anouk - juni 3, 2022

      Kunnen we samen op een eiland wonen! Ik zit bij forensische psychiatrie doordat ik al een heel moeilijk leven had vanaf jongs af aan. Ben er uiteindelijk vrijwilliger heengegaan omdat ik al jaren bij het ggz aan het vechten was voor een echte diagnose. Maar alles werd erger. De politie komt aan mijn deur want ja ik zit bij forensische psychiatrie.. maar mevrouw gebruikt alles tegen mij. Dat ik agressief ben, onvoorspelbaar, narcistisch, gevaarlijk etc etc. En dat ben ik niet eens. Maar ging zij naar de politie met leugens, waren ze zo voor de deur. Ik had gelukkig bewijs. Toen ging ze mijn rekeningnummer gebruiken voor haar abonnementen, ik was geprongelijk nog op haar account bij een online winkel kocht een grote tv en dacht raar krijg geen mail.. had ze alles veranderd dus er stond mijn naam en alles. Voordat ze weg ging werd ik eens wakker en ze had m’n telefoon in haar handen, denk dat het spelletjes waren en ze zelf deze dingen veroorzaakte. Nu staat t wel onder haar naam. Ik krijg geen garantie alhoewel ik betaald heb. Ook bij een provider gewoon email en rekeningnummer veranderd naar die van mij. Ik met provider in gesprek. Daarna wou ik zelf aangifte doen en kwam daar en kon zowat gelijk weer gaan. Ze waren geen bank.. ik moest t zelf oplossen. Hun mogen dus criminele dingen doen en komen ermee weg door die achterbakse schijnheilige lach, en mensen die ze achter zich heeft staan en ik alles kwijt ben geraakt door haar, zelfs de kapper! Terwijl ze waarschijnlijk niet eens hier in de buurt woont. Beter ook maar van niet want ik ben nu inmiddels echt zo vreselijk boos! Kreeg veilig thuis en alles aan de lijn ja ze was bang voor me. NOOIT NOOIT NOOIT heb ik iemand met een vinger aangeraakt! En ze geloven haar allemaal! Ze had sleutels en ik weet 100% zeker dat zij ot iemand anders nog eens hier is geweest want was ineens spullen kwijt. En nog altijd. Ze zei dat ze niks had. Nou ja niet tegen mij zelf nee ze was ZO BANG. nu krijg ik juist de neiging zodat ze eens niet liegt. Hele leven is waardeloos zeg. Maar ik heb de diagnose antisociale persoonlijkheidsstoornis dus dat helpt helemaal niet mee. Weet zeker dat er mensen zijn hier die denken dat ik lieg. Maar ik ben zo geworden door het verleden, zo woedend. Ik vertrouw niemand meer. Van mij mag ik nu dood neer vallen. Heb niks meer. Ze belde voor t uit was telkens therapie op en die geloofde haar ook want mijn behandelaren waren er toen niet. Een vreemde behandelaar zegt natuurlijk je moet gaan want ja standaard protocol. Gelukkig staat nu alles in het dossier geschreven. Ik zou ook verhuurbedrijven hebben ingehuurd en een foto van mijzelf op haar computer hebben gezet. Allemaal leugens. Ik heb zo’n haat maar langzamerhand mis ik wel dingen aangezien ik al in een zware depressie zat, ze hielp me wel met dingen. Om uiteindelijk te zeggen dat ik nooit iets deed. Ben 25 kilo afgevallen in 3 weken toen. Maar alleen koken voor wat nog. At al niks. Ik miste haar en nu nog, ik mis de Lieve kant. Ook hebben ze soort van aangifte maar nog niet officieel gedaan, omdat ik stalk. Ik heb veel mails geschreven ja. Na alle jaren en nog die week liefdesbrieven en dingen bespreken wat we dit jaar zouden doen, en ze ineens weg was, zal en kan ik nooit begrijpen. Het enige wat ik nodig zou hebben is gewoon een email. Ben wel nog gebruikt met kerst. Ja honderden euro’s uitgegeven. Mijn cadeaus willen ze niet opsturen moest het maar ff halen. Maar die truck ken ik van eerder, ze miste de hondjes zo en ik reed 3 uur heen.. ze gooiden zo de deur dicht voor de beesten ook. Begreep er niks van. Daarna de politie bellen dat ik gevaarlijk ben en stalk. Die zus kwam ineens aanrijden en ik kon niet eens gaan. Maar had de politie zelf al aan de lijn en ze bleef me uitdagen maar dacht dat ze opgenomen werd maar op een gegeven moment had de politie gewoon opgehangen. Terwijl die mij van te voren echt een 5ijr van te voren bedreigde , stond ze met trilhandjes daar. Wat een maffia bende zeg , lachwekkend gewoon. En mijn ex..krijg die ooit wel want heb altijd gezegd niemand loopt ooit nog over mij heen! En ik bedoel niet vermoorden etc, maar wel confronteren als ze niks meer verwacht. Inmiddels vraag ik me altijd af waar ze is of ik moet gaan ik ben zo obsessief doordat ik gewoon niks kan afsluiten wat nooit afgesloten was. Het is een open einde en iedereen haat open eindes. Met kerst heeft ze alles gemanipuleerd dat ik mee moest. Was anders al niet welkom bij m’n eigen moeder. Toen zat die hele familie me uit te dagen en ik was ineens negatief met kerst wat een onzin was. Daarvoor was t verhaal ik had me niet aan de afspraken gehouden want had teveel cadeaus gekocht.. die moeder en ik lagen elkaar sowieso niet. Kreng was dat. 3 keer naar de andere kant van 5 land heen en weer gereden want die vader was ziek, mijn moeder was gevallen en moest geopereerd worden en alles wat ik zei was, dat ik wel baalde dat ik niet bij m’n moeder kon zijn. Ik moest maar oprotten en m’n ex kwam me wel achterna. M’n ex deed niks. Volgens mij is die hele familie zo ziek. Ik kreeg al gezeik als ik niet wou mee eten om 1 uur inbre middag. Sorry ik moet geen avond eten om die tijd. Of ik douchte niet snel genoeg maar ja moest eers wachten op 3 anderen die eerst gingen. Mn ex zei ze had niks meer te zoeken daar en was blij hier te zijn met werk waar ik nog d’r cv van had geschreven want zij was echt lui gewoon, en met nieuwjaar schreef ik de waarheid en toen ging t dus helemaal niet goed. Hun speelden alles mee..ALLES. die zus maakte alleen een fout in een app. Die zei als ze weg wou was ze toen al niet meer terug gekomen en ze verraadde zichzelf en iedereen dat ze sowieso met kerst al alles wisten. Kwam er later achter dat ze dus met kerst onderweg naar huis met die moeder schreef hoe het ging tussen ons want ze hadden alles al klaar als plan. Slijmb*k bah. En hier maar zeggen dat ze die moeder niet mag. Met kerst appte ze nog met anderen. Ze had geen enkele cadeau voor mij of iets gekocht voor iemand anders. Ik had alles gedaan puur omdat ik haar een plezier wou doen. Kreeg nog te horen dat ik haar geld gebruikt heb. Dus ja ben enorm nou mega! Kwaad op de ene dag en de andere dag vol verdriet. Hoe kon ze mij en de dieren dit aan doen.. hoe. Ik deed ALLES voor haar en de rest. En nu heb ik 2 crisisdiensten want ieder moment hang ik mezelf op, door paar uur slaap per week word ik nu n soort van psychotisch lijkt wel. Ik ben zo verpest en ik haat deze wereld gewoon. De politie schiet mij maar neer dan. Ik heb er geen gevoel voor. Laat het leven maar klaar zijn nu. Ik weet dat ik eerlijk ben en altijd ben geweest, wat anderen denken doen ze toch. Toen m’n toenmalige beste vriendin haar opbelde en zei ze maakt zich zo druk om me dat ik zelfmoord zou plegen zei ze gewoon ik ben te moe om te bellen. Uiteindelijk zei ze wel dat ik een overdosis xtc zou nemen. Ik gebruik geen drugs. Werd wakker gerammeld door m’n ouders en de politie. Heb hier met alles gegooid het is zo frustrerend allemaal.allerdings zag de politie ook gelijk dat ik niks gebruikt had.. ik lag te slapen.Ze heeft m’n medicijnen meegejat en nu sta ik onder strenge controle. Je kan dus uiteindelijk zo enorm kwaad worden door alle onrecht!! Zelfs de kerstcadeaus die ik had gekregen, krijg ik niet terug. Ze stikken er maar in ook. En waar ik kwaad van word is vooral dat ze iedereen tegen me heeft gekeerd, en dat ze de honden in de steek liet terwijl ik nauwelijks voor ze kon zorgen door die depressie. Nu is er een erg ziek die hadden we samen gekocht. Die familie speelt t spelletje mee want zij doet geen vlieg kwaad. Ik ben altijd in een nadeel. Maar ooit confronteer ik haar vanzelf wel. Ze is nog geen vlieg waard nee. Alles is dubbel ik heb ook zo’n hekel aan mezelf dat ik soms verdriet heb. Ze is vreemdgegaan en alles . Zij had leuke dingen met werk en collega’s of ja collega’s.. viezerikken! Altijd uiteten ook etc. En dan had ik het allemaal gedaan als we geen geld hadden?!.afspreken we gaan leuke dingen weer doen zo’n vieze huichelaar. Mij belachelijk maken waar ze ook maar kon.. stiefvader had ze zo ver gekregen dat die haar tips gaf om weg te komen met geld vanuit werk. Die moeder maakte het uit voor haar via mn stiefvader slappelingen dat ze zijn. Ze hadden alle spullen . Euhh nee ik heb het belangrijkste helaas gebracht in 3 keer en per keer 6 uur rijden heen en weer, mocht niet eens naar de wc meer.gekke is dat ik haar toen nog nachts sprak en ze wou afspreken beneden en ineens was die moeder er en veranderde het verhaal dat ik
      echt niet hoef te komen en werd zelfs boos. en ik zit met meuk waardoor ik alsmaar depressiever word. ben op mijn hart getrapt en getrapt en getrapt ik heb geen hart meer. Ik ben alleen, moet alles alleen doen en me telkens bewijzen met alles. Hoevaak nog. Het lontje raakt bij mij echt op nu. Van mij mag ze zsm kapot vallen zodat niemand ooit hetzelfde mee moet maken als ik door haar. Aan de andere kant hoop ik nog altijd op een mail waarom ik dit verdiend heb en ze alles tegen me gebruikt heeft.en we waren al jaren bevriend via fb. Ik had alle berichten nog en alles wat ze nóóit zou doen en hoe ze nooit zou zijn doet ze. Waar ik ook over nadenk keer op keer is dat ze geen geld zomaar mee krijgt de hele tijd zonder zich ooit te melden. Nou zoals je ziet mijn kop draait echt door. Ik woon in een stomme hut waar ik nooit wou wonen alleen zij. En nu zit ik vast met klote herinneringen. Heb de gordijnen altijd dicht, maak niet open. Sluit mezelf af van de wereld want die Is echt totaal onterecht. Eerste wat ik deed want “ik kreeg geen geld omdat ik nog een erfenis zou krijgen en dus geld zou hebben” waar nog niks bekend over was enzo, was een nieuw bed kopen. En een tv. Maar ik wou dat ik hersenen kon kopen want ik blijf beschadigd. Hun lachen zich wss kapot. Wie het laatst lacht..

      Reply
    Renée - september 7, 2017

    Een laatste reactie van mij aan alle bezoekers hier.
    Het is prachtig eindelijk je verhaal kwijt te kunnen. De politie, de hulpverlener, de vriend….Niemand gelooft je en je raakt daardoor in een isolement als je niet uitkijkt. Je zelfvertouwen is spoorloos…je Zelf is foetsie…
    Ik kon het al die jaren (bijna 20 jaar) ook nergens kwijt en begreep het ook niet totdat ik Jan Storms ontmoette en zijn boek las. Een ander kan niet invoelen of voorstellen dat die ‘oh zo charmante of aardige partner’ zulk gedrag vertoonde in het geniep. Zelf voor de rechter liegen ze, want niet zelden zijn het chronische leugenaars die heilig lijken te geloven in hun eigen verhaal. Kinderen verliezen niet zelden hun liefhebbende ouder agv vechtscheidingen.
    Zelden raak je met ‘goed fatsoen’ af van mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis/psychopaten. Niet in de laatste plaats door wat ook ‘functionele’ psychopaten, ofwel de omgeving die trapt in het verhaal van de narcist en zo nog veel meer leed veroorzaakt…Dat kunnen, behalve vrienden/familie, ook hulpverleners of bv rechters zijn!
    Er raakt steeds meer bekend over dit fenomeen, wat ook op grote schaal onze wereld binnenglijdt. Ik doel dan op bv de Voedsel of Vitamine mafia, de Big Pharma (4000 doden door vergoedde en ‘gecontroleerde’ medicatie per jaar… maar wietolie heeft nog niet 1 dode veroorzaakt, integendeel!) of banken, notarissen (Ja, vergis je niet en denk niet dat je beschermd bent door een Kamer van Toezicht of Justitie!!), artsen, maar ook zelfs overheden die je ongegeneerd steeds meer kaalplukken en zelfs Presidenten die ronduit gestoord doodeng gedrag vertonen. Wethouders die graag de geschiedenisboekjes in gaan met het zoveelste megalomane project waar wij als belastingbetalers voor moeten dokken! Ook voor dat wachtgeld…)

    Na alles wat ik er over geleerd heb, zelf ervaren heb en alles er door kwijt geraakt ben… kan ik maar tot 1 conclusie komen over de oplossingen.
    Wordt Zelf Bewust!!!
    Wij moeten het Zelf doen als individue, als mens. Je kunt elkaar steunen, schop onder de billen verkopen om wakker te worden…maar uiteindelijk lig je ’s avonds alleen in dat bed in je kussen te bijten van machteloze frustratie en verdriet…
    Daardoor verlies je nog meer energie en bent tijd kwijt aan deze ratten. Dat zijn ze niet waard!
    We zijn niet voor niks slachtoffer geworden van deze types…daar is een reden voor. Die reden is het gebrek aan assertiviteit, aan ZelfBewustZijn… De reden ligt in de te grote behoefte lief gevonden te worden. Aan de naïeve gedachte dat het ‘vast wel beter zal worden als ‘…
    Geen goed volwassen normaal in evenwicht ontwikkeld mens!!! Hoort te accepteren dat een ander, ieder ander, zich zijn of haar leven toe-eigend, gijzelt, manipuleert, liegt, negeert, slaat, bedreigd, besteeld…
    Geen ‘goed in balans zijnd mens’ gaat daar op reageren met huilmails, krijspartijen, jankpartijen…claimen, kwijlend wachten etc.
    Wij als slachtoffers waren al niet goed in balans voor die tijd en waren daarom ook prooi…van deze gestoorde lieden.
    Oorzaak daarvan ligt in onze eigen persoon. We hebben bv zelf een narcitische ouder gehad, zeer dominante vader, verkeerde vriendjes, opvoeding dat vrouwen gedienstig moeten zijn aan de man (geloof), opvoeding dat de man overal voor verantwoordelijk is qua zorg en inkomen…etc.
    Er is gelukkig heel langzamerhand wat aandacht voor, maar nog wel zeer mondjesmaat. Verwacht het niet bij de politie of huisarts…
    Doe Zelfkennis op, volg assertiviteitscursussen, zoek gerichte hulp, verspreidt kennis reeds opgedaan, verspil geen tijd aan mensen die je niet willen geloven! En verspil geen of nauwelijks oh zo kostbare levenstijd en vreugde aan mensen die het niet waard zijn en je niet waarderen of respecteren…of dat nu de buurman is of je vader of je volwassen kind!
    Dat laatste klinkt hard, maar mensen die gevoelig zijn en slachtoffer van psychopaten zijn niet zelden ook gevoelig voor misbruik door hun directe omgeving!!!
    Moeders, hou op je zonen (en dochters) te veel te verwennen of te misbruiken als ontbrekende levenspartner….en zo Niet kind te laten zijn en dus Niet op te voeden uit misplaatst schuldgevoel!! Je maakt er misschien narcisten van of ze raken ontstellend beschadigd!
    Jullie allemaal heel veel sterkte en succes!!
    Alle liefs, Renée

    Reply
      Lindsay - september 18, 2017

      Ongelofelijk goed uitgedrukt!!
      Je schrijft alles hoe ik het zou willen zeggen, maar enkel denk momenteel.
      Ben zo blij omdat ik voel da er toch een beweging op gang is, en ben ervan overtuigd dat kennis zoveel macht brengt.
      Mij heeft het zoveel gemoedsrust gebracht, na 2 langdurige relaties met narcisten. En de tweede wist da ik ervan wist, en heeft het zeer goed kunnen verbergen, tot het voor mijn gevoelens te laat was. Dat blijf ik mezelf verwijten.
      Intuitie is ook een zeer goed middel om sommige mensen te wantrouwen, en niet te geloven in te-mooi-om-waar te zijn.
      Ik hoop dat ik de volgende keer voor mezelf zal kiezen!!!
      TURN YOUR WOUNDS INTO WISDOM!

      Reply
      RN - november 16, 2018

      Je vergeet dat de oorzaak niet ligt in onze eigen persoon, de oorzaak ligt bij het idee dat er in ieder mens wat goeds schuilt, echter is deze stelling die je als kind word aangeleerd, onjuist. Een b.v. pathologische (verborgen) Narcistische persoonlijkheid verdient alles behalve het voordeel van de twijfel, het feit dat ze alleen kunnen bestaan is simpelweg omdat wij de spiegel vormen “de voedingsbodem” voor het gedrag waar ze mee weg komen, zonder ons voordeel van deze twijfel roei je simpelweg Narcisme compleet uit. Het ligt dus niet bij de empathische hooggevoelige mens, wat je ons kan leren is stoppen met het geven van voordeel van deze twijfel. Als je intuïtie zegt dit klopt niet daarmee is de conclusie compleet. Verbreek het contact in stilte en doe er niets meer mee. Overigens betekend pathologisch dat het sluipend is maar vergeet niet dat je gevoel signalen geeft dat je wordt aangehaakt door iets wat niet “Goed” is. Men dient dus uit deze realiteit te stappen, bij normale mensen heb je dit soort gevoelens niet. Sterkte aan allen die het toekomt.

      Reply
    Renée - september 6, 2017

    16 jaar ben ik getrouwd geweest met een psychopaat, die me sluipend alle behandelingen gaf zoals hieonder door anderen zo vaak beschreven. Een zelfmoordpoging van mijn kant was eigenlijk mijn redding en durfde ik scheiding aan te vragen. Na een scheiding ‘from hell’, die 6 jaar duurde, voedde ik alleen verder mijn kk op en werkte meer dan fulltime om het hoofd boven water te houden. Tijdens ons huwelijk, maar al wel gescheiden levend (hij had vriendin no.zoveel), de scheidingsaanvraag liep, maar hij wilde nergens aan meewerken…maakte meneer 200.000 euro schuld (compleet buiten mijn medeweten!!!) en gaf zijn baan als medisch specialist op. Geen en nauwelijks (kinder) alimentatie veroordeling wilde hij zo ontlopen en dat lukte hem. Na de scheiding had hij meteen weer een dikke baan. Alle deurwaarders uit de provincie kende ik…hij betaalde niks. Omdat de schulden officieel, maar buiten mijn medeweten noch handtekening!, aangegaan waren tijdens mijn ‘in gemeenschap van goederen’ huwelijk…laat de rest zich raden. Gruwelijk zware jaren…
    Pas 20 jaar na de scheiding ontdekte ik dat hij echt alle trekken van een psychopaat had, zelfs levensgevaarlijke. Pas op bv voor de ‘mataglap’ uitbarstingen of ‘narcistic rage’ die uiteraard ‘mijn schuld’ waren…ook volgens zijn familie die hij verteld had dat ik stelselmatig vreemd ging…wat absoluut niet aan de orde was. Het omgekeerde was maar al te waar…maar had ik jaren ‘geaccepteerd’..en te accepteren want je geeft niet zomaar je gezin op..
    Na 20 jaar afwezigheid dook hij weer op, met vriendin no.zoveel. De leugens van toen werden weer van stal gehaald en hij drong het leven van mijn dochter en haar jonge gezin binnen, waar net een groot verlies geleden was. Dan slaan ze vaak toe…Ik ben het contact met haar en mijn 2 kleinkindjes kwijtgeraakt door zijn toedoen. Mijn andere kind (31) is volslagen in de war en weet niet meer wat en wie te geloven…
    Een ieder hier die niet goed weet wat te doen?? RENNEN!!! Je gaat emotioneel dood als je er al niet zelf een einde aan maakt!
    De reden dat we slachtoffer zijn geworden is dat we niet genoeg Zelfbewust Zijn! Lees Jan Storms zijn boek ‘Destructieve relaties op de schop’. Hij geeft ook lezingen en workshops en is als hulpverlener te vragen. Hij is de grondlegger van de beweging die psychopathie hier op de kaart gezet heeft!
    Besef: ‘psychopathie’ is een persoonlijkheidsstoornis die niet te veranderen is, ook niet door jou!!!
    Enige wat helpt: zorg dat je Zelf Bewuster wordt zodat je het aankan als je ze niet kunt ontlopen. Kan je ze maar enigszins ontlopen…Rennen! en nooit weer in je leven. Block ze op alles (WhatssApp, mail, twitter, telefoon, fb, Instagram etc etc.) Echt ALLES BLOCKEN!!! en verspil geen seconde meer!!! Ook geen negatieve reacties, daar zijn ze dol op!

    Reply
    gebrokenziel - augustus 15, 2017

    ik ben een gebroken man van 35 jaar.
    Ik ben ook een slachtoffer van narcistische mishandeling van 7 jaar lang.
    ik heb samen een dochtertje waar ik de opvoeding heb gedaan de eerste 4 jaar.
    optijd de relatie beeindigd omdat ik niet wou dat de kleine tussen ruzie zat van 2 ouders.
    maar ondanks de relatie uit was en ze buiten de stad woont, ging het leed door.
    1 jaar later ben ik de laatste maand 20 kg afgevallen, en dochtertje 4 jaar oud zegt.

    papa…ik wil niet dat je dood gaat snel….. wie zegt dat dan schatje……mama zegt dat, papa ik heb je nodig
    je mag nog niet dood gaan…..ik hou van jou papa…..

    dat is 1 van de dingen die mijn dochtertje zegt….mijn tranen rollen over mijn wangen nu dat ik het naar boven haal….

    mijn ex is een VERBORGEN NARCIST!!!
    hoe kan ik mijn dochter redden???????… wie heeft raad?????
    …ik kan geen advocaat vinden die ervaring op het gebied heeft!!!
    ik kan meer info geven van gebeurtenissen en omstandingheden…
    neem contact op… aub

    Reply
      lien - augustus 18, 2017

      Je zit in een vreselijk moeilijke positie. Voor jezelf zou het het beste zijn om alle contact te verbreken. In jou geval is dat geen optie omdat jullie samen een kind hebben. Nu ze jou niet meer rechtstreeks pijn kan doen, doet ze dat via het kind. Je bent nog steeds haar slachtoffer en op deze manier zuigt ze je nog steeds leeg. Helaas is het zo lastig om een verborgen narcist te ontmantelen. Voor de buitenwereld lijkt ze de liefdevolle moeder, terwijl ze achter de schermen een monster is. Een narcist houdt niet van een ander, zelfs niet van haar kind. Het is haar bezit, dat ze kan inzetten. Wat kun je doen? Helaas niet zoveel, ben ik bang. Allereerst goed voor jezelf zorgen. 20 kg afvallen betekent dat je nog steeds haar slachtoffer bent. Maak in de eerste plaats een afspraak bij de huisarts en bespreek het. Hij kan je doorverwijzen naar de professionele hulpverlening. Hier kun je in de eerste plaats leren hoe je er het beste mee om kunt gaan, maar wat ook belangrijk is, zij komen dit soort situaties vaker tegen en kunnen ook adviezen geven voor eventueel verdere stappen. Ik hoop dat je wat met mijn reactie kunt. Heel veel sterkte!!! Groeten Lien

      Reply
      Astrid Overmeer - augustus 26, 2017

      VERBREEK ALLE CONTACT OOK IK SPREEK UIT ERVARING MET JE KINDJE KOMT HET GOED PROBEER ACHTER HAAR MOEDERS RUG HULP TE VINDEN OM JE KINDJE IN DE GATEN TE HOUDEN DENK NU EERST AAN JEZELF HET WORDT NIET EN NOOIT BETER DUS KOM OP VOOR JEZELF EEN NARCIST VERANDERD NIET EN NOOIT

      Reply
    Brenda - juli 22, 2017

    Mijn moeder, broer, , zoon, , schjinvader schoonzoon en ex-man zijn narcisten ;dat is nogal wat
    Ook mijn kleindochters worden narcisten en mijn vader was er ook een misschien
    Ik dacht altijd tot het mijn schuld was
    Tot ik erachter kwam dat dit niet juist was door dat er iets gebeurde waar ik nooit schuld aan kon hebben

    Ze geven Stiltebehandeling en
    Of moet je weer aandacht
    Zullen jou nooit wat vragen: is ze te min
    Laten liedjes horen en als je dan zegt: mag ik dat liedje eens horen: is het straks en komt het er nooit van
    Ander mankeert van alles: zij nooit
    Draaien alles om

    Ik weet nu wat het is en laat mij niet meer manipuleren, chanteren, uitschelden, emotioeel chanteren
    Ze willen alle aandacht: zullen nooit bellen hoe het is

    Brenda

    Reply
    Anoniem - juni 1, 2017

    Dit is allemaal zo herkenbaar. Terwijl ik het weet, denk ik nog steeds dat hij geen narcist is. Ik heb hem 3 jaar geleden ontmoet. Hij was zeer charmant en openhartig over zijn vorige relatie. Hij wilde me graag zien en gaf me een lekker gevoel. We praatten alleen niet zoveel en dat bracht ik in de beginfase te sprake. Hij zei dat dat niet nodig was, dat er tijd genoeg was om elkaar te leren kennen. Ondanks dat zag ik hem alleen wanneer het hem uitkwam. Ik had ook alleen contact via app of chat als hij dat wilde. Als ik wat stuurde, reageerde hij laat en kortaf. Net alsof het niet uitkwam. Hij was er de man niet naar om elke dag contact te hebben….
    Hij zou met 3 anderen op vakantie gaan. Op een gegeven moment gaf hij aan dat hij mijn naam wel op het ticket wilde zetten, want van die andere vrouw hoorde hij toch niets meer. De eerste week waren we met zijn vieren. Hij gedroeg zich als een verliefde man. Steeds mijn hand pakken en knuffelen waar de anderen bij waren.
    De tweede week was heel anders. Het stelletje, waar we mee waren ging naar huis. Hij sloeg om als een blad aan de boom. Ik voelde me compleet genegeerd. Ik ben die avond weer begonnen met roken. Na 7 jaar gestopt te zijn geweest.
    Ik heb zelfs een hele nacht op het balkon van het appartement gezeten en een heel pakje weggerookt.
    Toen we thuis kwamen heb ik hem gemaild hierover. Ik kreeg terug dat hij geen knuffelig type was, dat hij dat graag anders wilde, maar toch behoefte had aan een lieve vriendin in zijn leven. Die hem begreep. Die kon accepteren dat hij een druk leven had naast zijn werk en hobby fotografie.
    Ik heb toen per mail het contact verbroken en raakte in een zware depressie, waarbij het springen van mijn balkon nog de enige uitweg leek. Bijna een maand later kreeg ik een appje en vroeg hij hoe het ging. Ik zei dat het slecht ging. Hij vroeg of ik langs wilde komen. Ik zou behoefte hebben aan wat vrolijkheid in mijn leven en daar kon hij voor zorgen….
    Daarna begon weer het spel van aantrekken en afstoten. Ik bleef altijd thuis en maakte geen afspraken. Altijd rekening houden met het feit dat hij me misschien wilde zien. Afspraken zei ik af als hij belde of me vroeg om langs te komen. Ik ging altijd naar hem. Zelden kwam hij bij mij. Ondanks dat we nog geen half uur bij elkaar vandaan wonen.
    Nu zijn we ruim 3 jaar verder en er is nog steeds niets veranderd. We hebben nooit gesprekken. Via de app kan ik dingen vragen, maar krijg nooit een rechtsstreeks antwoord terug. Of het onderwerp wordt veranderd.
    Als ik een tijdje niets van hem hoor, kijk ik op fb. Soms kijk ik bij zijn “vriendinnen” en zie dat hij bij nieuwe vrouwen veel liked. Hij ontmoet ook veel vrouwen ivm zijn fotografie. Bij mij liked hij bijna niets. Als hij dan ook nog een reactie erbij zet, kan ik daar heel misselijk van worden. Hij is soms tot laat online op whatsap, maar hij stuurt mij geen berichtjes.
    Ik ga binnenkort weer met hem op vakantie, hoewel ik afgelopen week niet veel van hem gehoord heb. Het is dan best gezellig, maar voorpret heb ik niet. Ik verwacht elk moment dat mijn naam op het ticket veranderd wordt of dat we “iemand” tegenkomen op vakantie…. dat is al eerder gebeurd bij de vrouw vh stelletje, waarmee we op vakantie gingen. Ondanks dat zijn ze nog steeds heel goed bevriend.
    Ik weet het in mijn hart, maar ik ben nog niet klaar om los te laten op de een of andere manier….
    En inderdaad. Ik praat er met niemand over, omdat ik dan het gevoel heb dat ik hem zwart maak. .

    Reply
      Jasmijn Couwenberg - juni 1, 2017

      Zoals je het beschrijft, herken ik er echt wel narcistische trekken in: aantrekken en afstoten, twee maskers, geen emoties, geen normale gesprekken. En ook het effect dat hij teweegbrengt bij jou: depressie, het niet meer zien zitten, zelfs zelfmoordneigingen, jezelf constant beschikbaar houden, denken dat je hem zwart maakt als je erover zou praten… wat herken ik veel in jouw verhaal.

      Soms zijn we al blij met de minste geringste aandacht die iemand ons geeft, en zijn we geneigd dit soort gedrag te pikken. Maar het is geen liefde, hij heeft je afhankelijk van hem gemaakt. Iemand die zelfmoordneigingen in jou oproept, houdt echt niet van je, hoe hard het ook klinkt.

      Reply
        Anoniem - juni 1, 2017

        Ik weet dat je gelijk heb. Ik weet ook dat niemand me zou geloven als ik het iemand zou vertellen hoe hij werkelijk met mij omgaat. Hij zegt ook altijd dat we geen relatie hebben, maar een bijzondere vriendschap. Dan is hij ingedekt en als hij iemand anders tegen komt.
        Ik ben 3 x met hem op vakantie geweest, maar bij de foto’s die hij post, zal hij mij nooit taggen. Alsof niemand mag weten dat we er samen zijn. De foto’s zijn ook van 1 drankje. Mijne staat er noot samen op. Alsof hij alleen daar zit…
        Als ik hem niet meer zou zien, zou hij aan iedereen vertellen dat het aan mij lag. Want iedereen vindt hem een toffe gast… en het zou hem niets uitmaken of ik er wel of niet ben. Ja, misschien een beetje, want ik ben zijn “vaste” slachtoffer.
        Ik vind het nog steeds moeilijk te geloven dat iemand zo’n grip op je kan hebben.
        Ik ben blij dat ik hier mijn ei kwijt kan…

        Reply
          Jasmijn Couwenberg - juni 1, 2017

          Ai, pijnlijk van dat niet-taggen en die foto’s… alsof je niet ‘bestaat’. Mijn ex deed altijd raar met foto’s. Als ik foto’s van ons samen wilde maken, sputterde hij altijd tegen. Nadat het uit was, en we later weer heel kort even contact kregen, maakte hij ineens voortdurend foto’s van ons samen. Ik werd er gek van! Wel verstandig van hem, want die foto’s zijn nu nog het enige waar hij me op kan zien 😉
          Het zijn echt bizarre dingen die je met narcisten meemaakt en het is iets wat mensen alleen kunnen begrijpen als ze het zelf meegemaakt hebben. Ik deel ook al mijn verhalen en dat helpt echt, het is fijn om te weten dat je niet alleen bent. Dat is ook de eerste stap om ervan los te komen: beseffen dat je niet de enige bent en het dus niet aan jou ligt. Het ligt écht aan de narcist omdat die een stoornis heeft, daar kun je niets aan veranderen behalve hard wegrennen en voor jezelf kiezen!

          Reply
          Vlinder - augustus 6, 2017

          Heel herkenbaar zou graag contact met je willen komen!

          Reply
            Vlinder - augustus 6, 2017

            Sorry verkeerd geplaatst

            Reply
          Vlinder - augustus 6, 2017

          Hallo Anoniem,
          Ik zou graag met je van gedachten wisselen. Hoe kan ik he bereiken?

          Reply
          Vlinder - augustus 6, 2017

          Dit lijkt op mijn verhaal kan ik je bereiken??

          Reply
            Jasmijn Couwenberg - augustus 6, 2017

            Hoi Vlinder,
            ik weet niet of je mij nu wel of niet bedoelt 😉 maar je kunt even op mijn website kijken, en ik heb er ook een boek over geschreven ‘De narcistische wereld ontvlucht’:
            https://www.omstandersvan.nl/
            Groet Jasmijn

            Reply
            Audrey - november 17, 2017

            Hoi Vlinder, wilde je nog contact?

            Reply
        Mienke - juni 19, 2017

        Jasmijn ik ben het helemaal met je eens, heel herkenbaar!!!!

        Ik vertrouw geen mens meer. Idd tot zelfmoordneigingen toe belazerd en uitgescholden als hoer, terwijl ze zelf de gigolo uithangen!!!!

        Iedereen gelooft ze en jij wordt in de steek gelaten en moet het maar zelf uitzoeken. Geen arm om je heen, geen mens snapt het. zelfs je vriend afpakken door nare mails te sturen

        Reply
        Sjim - juli 14, 2017

        Hij gebruikt je, je verdient beter

        Reply
      Jolanda - juni 11, 2017

      hai anoniem! stoppen met deze relatie, je wordt gebruikt. Neem het van mij aan!!! ze lokken je steeds in de val, en hoiden echt niet van je. je bent een project voor ze. Ik heb ervaring helaas na een heel lang huwelijk.
      Mijn ex die zogenaamd van mij gehouden heeft maakt mij helemaal zwart bij mijn kinderen. Terwijl hij de gek is!!!!! en mijn kinderen twijfelen nu aan mij. Je kan niet tegen ze op!! ze verdraaien alles zo dat het uiteinndelijk jouw schuld is, en je helemaal kapot bent van verdriet.
      Dit is ECHT nodig dat je hiermee stopt. Anders word je straks een wrak. Zoek een lieve vriend.
      Hij houd alleen maar van zichzelf!!!!

      Reply
        Renée - september 7, 2017

        Helemaal mee eens op 1 ding na….’Zoek een lieve vriend’… Daar zit precies het probleem!!! Slachtoffers van narcisten/psychopaten zijn dat niet voor niets geworden! Relatie radicaal kappen, ik bedoel dan ook ECHT KAPPEN. Dan hulp zoeken bij echt deskunigen waarom jij! slachtoffer kon worden. Pas als je de relatie (die géén ‘relatie’ was) achter je hebt gelaten én weet waar op te letten bij jezelf én die nieuwe ander, Dan pas weer een relatie aangaan, maar ben je vaak al paar jaar verder. Bescherm jezelf en je kinderen terdege! Wordt eerst maar eens echt je eigen beste vriend…voor je een relatie begint!

        Reply
        T. Huisman - september 14, 2017

        Dicht bij je gevoel komen door het te doorleven met iemand die thuis is in narcistisch misbruik. Het klinkt ingewikkeld met anderen die niet snappen wat het is. Je raakt steeds meer vervreemd van je gevoel en kan er niet bij. Als je weet wat het is dan heb je houvast en er zijn mensen die weten wat het is en die als rots in de branding fungeren en als houvast kunnen dienen. Ook al hebben ze rechters om de tuin geleid. . .

        Reply
      Sandy - juni 25, 2017

      Alles wat je zegt is zo herkenbaar. Ik heb ook een hele lange tijd in mezelf ontkend dat hij een narcist is, maar hoe meer ik erover las hoe meer ik moest geloven dat hij werkelijk een narcist is. Al di symptomen wat je schrijft, zooo herkenbaar! Mijn narcist liet me soms uren wachten om terug te appen. En dan was het meestal heel kortaf. Gewoon puur om ervoor te zorgen dat ik me zorgen begon te maken met wat hij bezig was. Als ik met hem een gesprek wou beginnen, maakt niet uit op welke manier, ik kreeg nooit een fatsoenlijk duidelijk antwoord erop. Altijd super vaag zodat ik nog meer vragen had. En ja, dan had hij wat hij wou natuurlijk… kon hij lekker zeggen dat ik een ziekelijke pyscho ben! Hij kwam elke dag naar mij, dat wel, MAAR enkel wanneer hem het uitkwam. Soms was het zelfs 3u ‘snachts. En o wee als ik er commentaar over had, dan was hij na 5min weer weg en kreeg ik dagen/weken de “stilte behandeling” Hij zei altijd “het is mijn leven en ik doe wat ik wil” maar ondertussen was mijn leven helemaal weggevaagd. Ik had geen vrienden of vriendinnen meer, ik kwam niet meer buiten en zat altijd thuis op hem te wachten voor het geval hij eens wat vroeger zou komen. Ik ben 100km verhuisd voor hem. Ik heb heel mijn omgeving achtergelaten om het hem gemakkelijker te maken(want het was zoveel gevraagd voor hem om eens naar mij te komen) Met andere woorden, voor andere ging altijd alles, maar voor mij was altijd alles teveel. Maar hij heeft heel zijn leven nog, en ik heb niks meer nu.
      Ik was 3jaar met hem samen, en nu besef ik dat ik hem eigenlijk nog steeds niet ken. Ik ken zijn familie niet, zijn vrienden ook niet. Ik wist nooit waar hij was want dat waren mijn zakens niet zei hij altijd. Ik heb 3jaar in een illussie geleefd. Ik had een relatie met iemand, maar niemand wist ervan. Hij verstopte me voor alles en iedereen. We gingen nooit ergens samen naartoe. En als we naar buiten gingen voor eens wat te gaan eten was het altijd na 00u ’s nachts!
      En dan nog niet gesproken over alle woorden di hij mij zei en verweet, en alle daden wat hij mij heeft aangedaan!!!
      Het meisje dat ik vroeger was, is helemaal kapot gemaakt, ik ben echt vernietigd en ik moet bij wijze van spreken terug leren lopen. Ik heb een tijdje met zelfmoordgedachtes geschommeld maar dat heb ik snel uit mijn hoofd gezet. Dat is hij echt NIET waard. Niemand is het waard om jou leven voor op te geven. Ik heb er ook heel lang niet over gesproken met mensen, want iemand di hier nog nooit heeft ingezeten snapt dit niet. En als je dan hun “raad” hoort denk je pff laat maar zijn, heeft geen nut. Uiteindelijk stop je met praten en probeer je het te verwerken, maar het is echt heel moeilijk alleen.

      Reply
        Lotgenoot - juni 27, 2017

        Ik vind je verhaal verschrikkelijk om te lezen.
        Want jouw verhaal lijkt heel sterk op dat van mij.
        Met dat verschil, ik leef al bijna 10 jaar met hem samen. Woon met hem samen.
        Hebben een gezin samen. Maaaaaaaar, heel vaak heb ik meisjes als jouw aan de lijn gehad.
        Toen ik uitkwam op ontrouw. En zodra ik kon te weten komen met wie, probeerde ik het meisje duidelijk te maken dat ze wel degelijk “de affaire” was, van mijn vriend. Soms kreeg ik echt een krop in m’n keel, als ik hoorde hoever ze al stonden met “hun toekomstplannen”.

        Wij zijn nog steeds samen. Hij zegt hier nu volledig mee gekapt te hebben. Al is zijn laatste “affaire” slechts enkele maanden geleden aan het licht gekomen.

        Het vertrouwen is niet enkel stuk. Het is gewoon weg.
        Dubbelleven, noemen ze dit.

        En wij, kwijnen weg. Terwijl zij steeds plezier hebben.
        Kunnen ze niet bij jouw terecht, gaan ze elders.
        Dat jij je intussen LEEG (écht leeg) voelt, doet hen NIKS…

        Het spijt me, dat je je zo voelt.
        En het spijt mij, dat ik me zo voel.

        Kheb alleen geen idee, wat dé oplossing is
        🙁

        Reply
        Audrey - juli 1, 2017

        Hoe ben je er uit gekomen? Ik probeer afstand te nemen. Ik heb hem niet geblockt of verwijderd, maar hij staat niet zichtbaar in mijn app lijst. Ik zag hem afgelopen vrijdag nog. Ik was iets te laat dus de sfeer was om te snijden. Hij moest ergens foto’s maken en toen we weer bij hem thuis waren, ben ik vrijwel meteen weer weggegaan. Hij kan me dan heel goed net niet negeren, maar wel het gevoel geven dat je teveel bent. Bij het afscheid was het zo afstandelijk, normaal een knuffel en een kus, maar ik ben zelf een meter van hem af gaan staan. Elke normale man zou je daarna appen wat er was, maar hij niet….

        Reply
        Renée - september 7, 2017

        We zijn hier om te helpen…dus wil ik reageren op wat opmerkingen van je. “Hij appte nooit meteen terug”. Dàt komt heel dwingend over. Appen heeft echt enorme nadelen…mensen verwachten dat je continue met die verslavende telefoon rondloopt en tijd hebt en zin hebt etc. Er is ook nog zoiets als…werk…eigen bezigheden…slapen…uitzijn met een vriend..telefoon vergeten..
        Niet iedereen is verslaafd aan die smartphone hè!
        Waarom verhuis je 100 km voor hèm???
        Waarom accepteer je dat je na 00.00 uit gaat eten en niet in het openbaar gezien mag worden…
        Die vragen moet je jezelf gaan stellen!! Niet wat HIJ allemaal uitspookt…maar waarom JIJ accepteerde en deed als een onzeker puppie wat kwijlend wacht tot het baasje hem een koekje toegooit!! Die vragen moet JIJ een antwoord op zoeken, waarom jou dat gebeurde…waarom je zó kon veranderen in een afhankelijk…snakkend..kwijlend..mens die je niet moet willen zijn…

        Dat zijn de vragen die een ieder van ons hier zich moet stellen…
        Waarom wil je ‘liefde’ van iemand die jou dat nooit kan geven of geeft (blijkend uit zijn daden)…én..Waarom geef je liefde aan iemand die je dat niet moet geven, die dat niet waard is. Waarom onthouden we die liefde aan OnsZelf!
        Waarom accepteren we dat we uitgescholden worden…vernederd..
        genegeerd (stilte behandeling), bestolen van emotie, tijd en geld!
        Die WAAROM vragen over JOU ZELF…NIET HEM!!!…Die moet je beantwoorden!!
        Niet altijd prettig de antwoorden te beseffen…of willen accepteren van onszelf…maar zo zo zo dringend noodzakelijk…je leven kan er van afhangen!!
        Uiterst belangrijke tip! Hou een dag/weekboekje bij met feiten…ook over jezelf…

        Reply
      Flower - juli 10, 2017

      Heel herkenbaar!

      Reply
      Renée - september 6, 2017

      Lieve anoniem.
      Lees alsjeblieft mijn reactie hierboven!!
      Enne…bel eens met een reisbureau oid…namen op vliegtickets die al uitgegeven zijn…kan je nóóit zomaar even veranderen…zelfs 1 foute letter in de tenaamstelling levert al enorme problemen op!!
      (Check en dubbelcheck en hou een dagboek met feiten bij!!) EN zoek hulp… Want eigenlijk is het eerste advies aan jou…RENNEN als je leven je ook nog maar iets waard is. En zoek hulp van een deskundige want Jij bent ‘verslaafd’…dus zonder hulp ga je dit niet snel redden..

      Reply
      Roos - september 22, 2017

      Ik zou je aanraden met hem te stoppen. Een relatie hoort geen afstoten en aantrekken te zijn. Het mag niet zo zijn dat als hij geen zin heeft, jij ook niet mag. Je bent gelijkwaardig, dus als jij wat wil, moet hij dat ook accepteren. Anders klopt er iets niet. En je wordt er niet gelukkig van.

      Reply
    Nikitavc87 - mei 30, 2017

    Een kleine oproep via deze weg. na een grote lijdensweg is de relatie met mijn narcistische partner beëindigd. Graag Had ik mensen leren kennen van mijn regio om te praten ik ben van wevelgem west Vlaanderen. Ik weet niet waar ik naartoe moet met mijn verhalen en het is om gek van te worden. 7 jaar heeft de ellende geduurd. Ik “ken “ook zijn volgend slachtoffer en mijn vraag is of ik deze kan of moet waarschuwen ? Maar wss ben ik toch alleen maar die jaloerse gekke ex. Nikitavc87@hotmail.com dit is mijn e mail adres en hopelijk krijg ik van iemand een mailtje want ik denk niet een mens dit alleen kan. Ik geloof het zelf amper dat er werkelijk zo een mensen bestaan die je aan de afgrond willen en daar dan nog van genieten ook.

    Reply
      Chris - juni 26, 2017

      Helaas dit soort “mensen “bestaan.Ik ben er nu 10 jaar mee bezig en heb maar 2 jaar een destructieve relatie gehad.Uiteindelijk heeft hij het contact verbroken en is hij mij zwaar gaan stalken.Vervolgens traject politie /justitie in gegaan.Ben totaal uitgeput,Ptss en Nss.Ben er ondertussen wel achter dat x alles maar dan ook werkelijk alles gelogen heeft vanaf dag 1 en dat ik niet meer ben geweest dan zijn bron om leeg te trekken.Jouw verdriet,pijn onmacht is hun voeding.Het is duivels werk.Zodra je ook maar een mim.het idee hebt met een narcist te maken te hebben,wegwezen is de enigste optie desnoods met helemaal niets .Want leven met een narcist is gif voor je ziel en je gaat er in alle opzichten totaal kapot aan en verliest alles ook jezelf !!!

      Reply
      Renée - september 6, 2017

      Ik woon niet in je buurt…maar zoek eens op Jan Storms. Hij komt uit België maar woont in Nederland. Hij geeft ook workshops in Gent..en 1 gesprek van 5 uur met Jan Storms…legde voor mij de puzzle waar ik toen al 20 jaar mee worstelde…Ook beantwoorde hij de vraag waarom ik slachtoffer werd…en daar ben ik meteen aan gaan werken. Nooit meer een psychopaat op mijn ziel te trappen…!

      Reply
    Anoniem - mei 28, 2017

    Mijn relatie met haar heeft 3 en een half jaar geduurd. Het is inmiddels ruim 4 jaar geleden dat ik besloot niet langer te willen. Geen contact meer! Tot voor ongeveer een half jaar terug ik opnieuw besloot haar te mailen, goedbedoeld. En eergisteren heeft ze gereageerd.
    Wat was ik ongelooflijk gek op deze pittige sensuele vrouw.
    Het loskoppelingsproces was een ‘ware hel’, een titanengevecht in en met mezelf. Nu, ruim 4 jaar verder en een paar dagen, heb ik besloten haar te herinneren als een bekende die niet kan voelen wat een ander voelt en geen spijt kan voelen. Iemand met een dode ziel. En dat vind ik heel erg triest, want ik hou van haar. Maar het is liefde die ik niet met haar kan delen, want ze is ziek, ernstig ziek. En het is een besmettelijke ziekte, een soort van auto-immuunziekte waarbij je op afstand moet blijven, anders vreet het alle liefde op. En dan gaat je ziel ook dood, en dat maakt het nog veel triester.
    Kies ervoor om van jezelf te houden. Die liefde door te geven aan wie het wil ontvangen om samen te delen. Dat is behalve een 1e levensdoel tevens een remedie om van deze dodelijke psychische ziekte te herstellen.

    Reply
      Ingrid - mei 29, 2017

      Mooi gezegd. Ik ben bijna een jaar verder na 3 jaar in een relatie te hebben gezeten met iemand die mijn ziel opvrat. Ik voel me best sterk maar heb zo mijn momentjes. Je wil degene liefde geven maar helaas…geef het maar aan jezelf. Red jezelf, maar wat is het een zwaar gevecht geweest.

      Reply
      Nikitavc87 - mei 30, 2017

      Beste
      Zou ik zo vriendelijk mogen zijn om te vragen hoe lang het dan geduurd heeft eer u over de relatie was ? Ik heb sinds kort de hemel op mijn hoofd gekregen toen het me begon te dagen dat ik in een narcistische relatie zit. En daar heb je dan eindelijk alle antwoorden op je vragen. En je begint info te zoeken en te zoeken maar jammer genoeg is hier toch maar weinig over te vinden.

      Reply
        Anoniem - mei 30, 2017

        Dag Nikita, Voor mij heeft het best lang geduurd. Maar de lengte ervan is ook iets persoonlijks, denk ik. Ik ben iemand van de lange aanloop en wil elke millimeter onderzoeken voordat ik de sprong waag. Maar naarmate ik mijn eigen identiteit (her) vond betekende voor mij dat de afstand naar de relatie met haar groter werd. Het is een zeer pijnlijk proces geweest voor mij, en zo nu en dan nam ik mijn vlucht in het romantiseren van de ellende, maar uiteindelijk ben ik gehersenspoeld met de waarheid en heeft dat ook geen vat meer op me.
        Vooral blijven zoeken is ook mijn advies. Veel informatie is hetzelfde van aard. Wees creatief met woorden die jou treffen en dan zul je vinden wat voor jou is bedoeld, geloof ik.

        Reply
          Jasmijn Couwenberg - mei 30, 2017

          Je moet jezelf vooral de tijd gunnen en niet te streng voor jezelf zijn. Heb je een terugval, in de zin van bijv. weer even terug verlangen naar de narcist: vind jezelf dan vooral niet zwak! Want het herstel is een proces van vallen en opstaan.

          Het slijt echt, het wordt echt minder, en je zult echt weer gelukkig worden na de narcist. Er komt vanzelf een moment waarop je denkt: hè, het voelt allemaal wat minder pijnlijk aan.

          Focus niet op de tijdsduur, maar op jezelf. Wees lief voor jezelf, en besef: je bent nu vrij om je eigen leven in te richten zoals jij dat wilt. Ga daar mee aan de slag en er gaat een wereld voor je open. Misschien denk je: dat kan ik niet, maar echt, je kunt zoveel meer dan je denkt!

          Ik spreek uit ervaring en geniet sinds de breuk met mijn narcistische ex, 5 jaar terug, nu meer dan ooit van mijn leven, en af en toe komt er nog wel eens een dingetje boven uit mijn soortgelijke jeugd, die ik na mijn relatie begon te onderzoeken en daarbij ontdekte dat ik als kind eveneens onder narcistisch misbruik gebukt ging.

          Maar het is ook niet niks wat wij als naasten van narcisten meemaken/meegemaakt hebben. Het herstel is een proces, niet altijd even makkelijk, maar het is ook mooi, want het leidt naar een beter leven voor jezelf en ieder stapje is er één. Geloof in jezelf!

          Reply
        Karin - juni 22, 2017

        Hallo nikatavc, ken je het boek van Iris koops, hertellen van narcistische mishandeling? Ik heb er heel veel aan. Herte groet, karin

        Reply
        Renée - september 6, 2017

        Jan Storms gaf mij het enige en allerbeste antwoord na 20 jaar onduidelijkheid over hoe wat waarom… “Op de schop met destructieve relaties” van hem lezen, kostte me 2 weken. Op bijna iedere blz kwam mijn ex naar voren en boven…Alle tranen uit mijn lijf gehuild van opluchting dat ik niet degene was die gek/ paranoïa/ agressief/ puriteins/ overspelig etc etc was geweest… Boosheid dat ik niet tegen hem opgewassen was geweest…Enorm verdriet over zoveel verloren jaren. Hoe lang het duurt voor je eroverheen komt? Ligt aan de individue zelf, de mate van schade en de hulp die men krijgt. Nog niet veel hulpverleners…laat staan scheidingsadvocaten…of rechters..hebben kaas gegeten van deze persoonlijkheidsstoornis. Langzaam groeit het wel…

        Reply
      Renée - september 7, 2017

      ????

      Reply
    Collin - mei 1, 2017

    Hai people, ik ben Collin en ben zelf zoon van een moeder en een vader. Ik ben 18 en misschien schrikken jullie hier wel van, maar geloof mij maar als ik zeg dat ik gewoon een levensgenieter ben en de positieve kant probeer te bekijken van alle nare dingen in mijn leven. Ook bij mij is er veel herkenning in al deze verhalen, heb er wel wat gelezen. Mijn vader zit elk weekend in een ander land om te ”werken” maar ondertussen weten ik mijn broertje en mijn moeder dat dit niet waar is, hij zit namelijk bij een ander gezin in huis daar en komt 1 keer per week thuis als t niet 1 keer in de 2 weken is. Nou, hier ben ik ondertussen wel overheen en hij mag daar zolang blijven als hij zelf wilt maar m’n moeder heeft het hier nogal moeilijk mee, vooral omdat m’n vader hier door en door over liegt. Na het stukje informatie hierboven te lezen is mijn vader dus wel een soort pathalogische leugenaar. Na 18 jaar hem te leren kennen kom je er al snel achter dat alles wat hij verteld een leugen is. Hij heeft er zelfs over gelogen dat mijn opa dood is en laatst kwam ik er dus achter dat ik nog een oom heb (broer van mn pa, ik wist niet van zijn bestaan) en een opa die dus wel leeft. Ik heb geprobeerd het hier met hem over te hebben maar hij liegt al zodra de eerste zin uit mijn mond komt en kijkt zelfs verbaasd. Als m’n moeder ook maar een opmerking over zijn leven in het buitenland of over deze leugens hardop zegt schreeuwt hij over bedriegen en liegen al 10 jaar lang en belt hij m’n oma op (86 jaar oud) die hij vervolgens belast met allemaal leugens over mijn moeder. Nja, dit gebeurd dus elk weekend. Ik probeer altijd m’n moeder sterk te houden, al een jaar of meer lang maar ze blijft t zwaar hebben. Mn vader komt soms dus in het weekend thuis en om de kleinste dingen, nieteens negatieve dingen scheld hij iedereen uit en vooral mn moeder. Soms heeft hij zelfs een leugen waarover hij ruzie maakt en waarna hij uren lang zit te schreeuwen. Het moeilijkste voor mn moeder is dat mn vader woont bij een kind van 5 (niet van hem) in het buitenland en daarmee precies dezelfde activiteiten doet als hij vroeger met ons deed, en hier dus ook over liegt, terwijl hij de bonnetjes op zijn werkbureau hier in ons huis laat liggen. Ik heb hem al een keer benaderd zich te laten checken bij een huisarts want hij slikt dagelijks zelfs een pakje pijnstillers en mn vader heeft ook zwaar overgewicht en ooit eens een hartinfart overleeft 2/3 jaar terug. Hij liegt er nu ook over dat hij die neemt terwijl de pakjes in zn zakken zitten (die gooit hij dan gelijk weg zegt hij terwijl hij de deur uitloopt of boos naar boven loopt). Mn moeder is bij de huisarts langs geweest die beweert dat ze zich sterker moet maken en het niet op te lossen valt tenzij zij er zich bij neerlegt. Alleen mn moeder is een onveranderlijke lieve moeder die alles voor ons overheeft en het simpelweg niet meer trekt dat mn vader zoveel leugens verteld en er ook nooit mee stopt. Hij komt weekends thuis en zeurt over hoe zwaar het in het buitenland voor hem is terwijl dat helemaal niet waar is.
    Nou hier komt het grote probleem dus. Mijn moeder, m’n broertje en ik zijn afhankelijk van het geld van m’n vader. Als m’n vader en m’n moeder uit elkaar zouden gaan en mn vader in het buitenland zou blijven zouden wij op straat wonen, wordt mn studie niet meer betaald en kan mn broertje zn tennis carriere vergeten. Ik heb al bij meerdere mensen hulp gezocht maar die reageren altijd hetzelfde met, oh nee ja vervelend ehm ik moet hier even over nadenken. Toen ik dit aan de rector van mn school vertelde kwam ze een week later terug met het idee over een huisarts opzoeken en dat ze er verder ook niks mee kon.
    Nja, ik hoop dat iemand hier iets op weet of mij in ieder geval kan bevestigen dat dit pathalogische liegen ongeneeselijk is.

    Reply
      Krokus - mei 7, 2017

      Lieve Collin,

      Ten eerste: Als het probleem geld is, is er geen probleem! Niet in Nederland. Jullie kunnen altijd beroep doen op een uitkering, zowel je moeder, als jij, als je broertje. Ik zou je voor precieze informatie hierover willen aanraden om een afspraak te maken bij een rechtswinkel bij jou in de buurt ( http://www.rechtswinkel.nl/ ) en samen met hen heel precies uit te zoeken welke stappen jullie, maar vooral JIJ, zou kunnen ondernemen. Vertel dit intussen niet aan je vader (in een ruzie bijvoorbeeld), want dan kan hij wellicht gaan dwarsbomen/rekeningen blokkeren, geld wegsluizen, ik noem maar wat. Hou het geheim maar plan intussen gewoon verder.

      Ten tweede: Dit is misschien niet wat je wil horen, maar geloof mij dat je hier over 20 jaar ook zo over denkt en hopelijk al eerder (I’ve been there!). Hoe zorgzaam en verantwoordelijk jij je ook voelt richting je moeder, dat blijkt duidelijk uit je verhaal, jij bent het kind, zij is een volwassen vrouw (ook al is ze in haar lijden zwak). Ook al gaat het niet goed met haar, zij kan voor zichzelf zorgen en hoort ook voor jou en je broertje te zorgen EN jullie te beschermen tegen jullie vader. Bij wet zelfs! Dat dit haar niet lukt, is een vorm van verwaarlozing (óók kindermishandeling). Ja, er zijn goede redenen voor. Maar heb vooral ook compassie met JEZELF. Jij hebt geen keuze gehad voor deze situatie. Je moeder wel. Al 18 jaar. Dat is het hele pijnlijke punt. Gebruik jouw energie om voor JEZELF te zorgen. In tweede instantie voor je broertje en pas later voor je moeder. Zij kan zélf naar de rechtswinkel, de politie, de huisarts…. dingen die ze al lang geleden had moeten doen.

      Ten derde: het is niet jouw schuld. Niets hieraan is jouw schuld. Lees veel over narcisme, over kindermishandeling, over emotionele verwaarlozing. Kijk youtubefilmpjes hierover (hier bijvoorbeeld https://www.youtube.com/channel/UCrNg_13PdqKAZRPqyclRq1g ). De emotionele schade is helaas wel jouw probleem, waarvoor jij zelf hulp moet gaan zoeken, want die ontwikkeling heb je gemist en is zo mega belangrijk. Via de huisarts is een goede stap. Als de eerste huisarts niet naar jouw wens reageert, ga je gewoon naar een ander. Vraag om een psychotherapeut (BIG-geregistreerd). Je hoeft hiervoor niet ‘gek’ te zijn.

      Heel veel sterkte!

      Reply
        Krokus - mei 7, 2017

        trouwens, in de tussentijd kunnen jij en je broertje je ei kwijt bij de kindertelefoon (ook chat) , en je moeder (en jij vanaf je 19e) bij sensoor.nl

        Reply
      Renée - september 6, 2017

      Ik sluit me 1000% aan bij wat krokus hier schrijft!!! Je moeder heeft hulp nodig, maar niet van jou in die zin dat ze jou nu verantwoordelijk heeft gemaakt. Niet doen!! Jij reageert heel duidelijk en hebt zaken goed in de gaten, super van je! Maar jij bent jij…en hebt je leven verder voor je en bent nu op een leeftijd dat je heel erg moet kunnen genieten, lol maken, vrienden maken, studeren etc. Wat er hier gebeurd is is parentificatie…dat is zeer schadelijk voor jou én je broertje! Hulp zoeken, ook voor jezelf én je broertje! Al het geld in de wereld is het niet waard om zo behandeld te Willen worden…Echt niet!!!

      Reply
    Tirretje - april 16, 2017

    1996 leerde ik hem kennen. kreeg twee kinderen 2000 en 2001. In 2012 gescheiden op papier. Ben 1 kind kwijt geraakt door onbegrip en ongeloof door psychologische hulp van stichting Jonx. Het is nu 2017, officieel gescheiden maar, eigenlijk is dat onmogelijk wanneer je kinderen hebt. Het ergste is onbegrip en onwetendheid van zorginstanties waarvan je zou verwachten dat ze kennis van zaken hebben. Waar is mijn recht op bescherming. Waar kan je terecht zonder als rancuneuze ex partner geboekt te komen te staan?

    Reply
      Renée - september 7, 2017

      Tirretje,
      Die bescherming is er (nog) niet. Langzaam begint er wel iets door te druppelen in hulpverleningsland. Besef dat psychopathie 40% meer voorkomt in functies waar macht uitgeoefend kan worden! Jan Storms heeft een deel van zijn boek gewijd aan instanties als de kinderbescherming en kinderrechters. Daar gebeurt zo vreselijk veel leed door vechtscheidingen…
      Het enige recht wat er bestaat is het recht op Zelf… Daar bedoel ik mee dat we alleen recht kunnen halen als we bewijzen hebben…en daar zit precies ook het probleem..
      De manipulatie door psychopaten is door buitenstaanders vrijwel niet te doorgronden…en drijft slachtoffers niet zelden tot wanhoopsdaden uit frustratie, wat de psychopaat dan weer in de kaart speelt..’kijk…zie je wel…ik voel me bedreigd…ik doe aangifte…ze/hij is gek..etc.’
      Ontstellend moeilijk voor oom agent die geen kaas van psychologie gegeten heeft…
      Of het ooit zover komt dat dit beter zal gaan dan nu durf ik zelf te betwijfelen, alle goede bedoelingen ten spijt. De wereld wordt steeds complexer…
      We kunnen eigenlijk alleen oroberen onszelf zo weerbaar mogelijk op te stellen en bewust te zijn wie we zelf zijn, grenzen stellen aan een ieder in ons leven…ook aan partners en bv volwassen kinderen! Oudermishandeling…iets anders dan ouderenmishandeling…komt naar mijn gevoel en ervaringen om me heen steeds vaker voor. Ook een signaal dat ouders hun kinderen niet aankunnen en vechtscheidingen of deze thuissituaties zijn daar massaal debet aan.

      Reply
    Scarlet - maart 12, 2017

    Hallo,

    Ook ik kom uit een Narcistische relatie. Onze relatie duurde maar een jaar, maar heeft meer dan genoeg schade aangericht. Een half jaar geleden heb ik me spullen gepakt, maar de nasleep heb ik nog steeds. Meneer weigert het om mij mijn eigen leven te laten leiden.

    Ik leerde hem aan het einde van de zomer kennen, nu bijna twee jaar geleden. Hij was charmant, luisterde naar wat ik te vertellen had en kon zelf ook goed praten. Daarbij vond ik hem een leuke jongen om te zien en was hij goed verzorgd.

    Dat hij genoeg rode kruizen had om aan hem voorbij te lopen, wilde ik niet zien. Iedereen maakt fouten in zijn leven en iedereen verdient een nieuwe kans. Althans zo dacht ik. Dit leverde als resultaat dat ik een tornado belandde. De relatie ging opeens heel snel en voordat ik het wist had meneer mijn woning geclaimd als de zijne. Hij trok bij me in. Vanaf daar ging het al heel snel mis.

    Meneer bleek ziekelijk jaloers. Contact hebben met mijn vrienden en vriendinnen mocht niet meer. Wilde ik naar buiten om boodschappen te halen moest ik zijn toestemming hebben. Wilde ik winkelen moest ik zijn toestemming hebben.

    De eerste ruzie die we kregen begon smorgens. Hij moest weer eens direct de deur uit en ik was het zat dat meneer altijd maar deed wat hij wilde. Vervolgens kreeg ik smiddags een bericht dat hij nooit meer bleef slapen want hij zou uitslag hebben gekregen van mijn bed. Het was een groot onzin verhaal, want mijn lakens verschoon ik om de drie dagen en ik noch vriendinnen die ooit bij mij hadden geslapen hadden last van uitslag. Hij ook niet, alleen die dag. Meneer negeerde mij de rest van de dag. Hij was boos en als hij boos was negeerde hij je, je gaf hem toch alleen maar hoofdpijn die dag.

    Beetje bij beetje blijf hij mijn grenzen overschrijden. Hij schreeuwde en scheldde me uit om de gekste dingetjes. Een miscommunicatie omdat ik hem niet goed begreep of omdat ik hem niet zijn gelijk gaf. Het werd steeds heftiger. Het ging zelfs zover dat hij andere vrouwen die hij kende mij liet beledigen.

    De laatste keer toen onze relatie nog aan was kregen we ook heftige ruzie. Die dag heeft hij mij geslagen en keel dichtgeknepen. Ook sloot hij me op in huis. ’s avonds was het slot eraf gehaald. Dat is het moment waarop ik me spullen heb gepakt en er vandoor ben gegaan. Ben twee maanden weggeweest. Wilde niets mee5 met hem te maken hebben.

    Nadat ik terug was gekomen wist meneer me to g weer te vinden. Even ging het goed. Tot ik me realiseerde dat meneer me weer aan een lijntje hield. Ik hielp hem met bepaalde dingen maar de dag waarop ik hem om hulp vroeg is de dag waarop het weer allemaal misging. Ik werd beschuldigd van manipulaties, spelletjes spelen en de boel voor lopen liegen. Hij liet mij opeens zo hard vallen.

    In iedergeval haf ik iets anders weten te regelen en ik was weggegaan. Diezelfde avond kreeg ik een App van hem waarin hij me zei dat ik niet zo had weg hoeven te gaan en het belachel9jk was dat ik hem niets gezegd had. Iets was mij helemaal vreemd overkomt omdat hij mij duidelijk liet weten wenste mij geen hulp aan te bieden. Nu bedacht meneer opeens dat hij zijn sleutels kwijt was en dat heb ik volgens hem gedaan. Ik vroeg hem wat voor sleutels dat waren, maar dat ging mij allemaal niets aan.

    Nu bedreigt hij mij dat als hij mij tegen komt mij gaat opensnijden en zo. Ik ben doodsbang voor hem. Als ik aan mensen vertel dat hij zichzelf een God noemde voordat hij mij begon te slaan beginnen mensen te lach4n van hahahaha hij is gek. Ja inderdaad! Maar niemand begrijpt dat die woorden juist ook heel intimiderend zijn.

    Ze begrijpen mijn schuldgevoel niet, mijn paniekaanvallen. Ze begrijpen de verslaving niet. En eerlijk begrijp ik zelf ook nog steeds niet goed wat er gebeurd is. Help?

    Reply
      j - maart 12, 2017

      Hoi Scarlet, ik begrijp en herken ook elk woord uit jou verhaal, heb het aandachtig gelezen.

      Wat er gebeurd is, ja dat denk ik zelf ook nog steeds. Je wordt onderdeel van hun wereldje, heel even, maar dan kom je er bijna niet meer uit.

      Help roepen is begrijpelijk maar dan geef je het probleem uit handen. Dat gaat niet, het is jou probleem. Beste is om alles te blokkeren en verwijderen wat met hem te maken heeft, en een gezonde vriendenkring te hebben/vinden of maken en daar mee om te gaan. Zeker bij dit type, deze is grenzeloos agressief blijkbaar.
      Als je een tijdje met normale mensen omgaat gaan je hersens ook weer in de normaal stand. Dan wordt het leven weer begrijpelijker.

      Soms helpt de grijze steen techniek, gewoon heeeel saai zijn en nergens tegenin gaan, dan zijn ze je snel genoeg beu. Ze willen drama en conflict. Als je dat niet geeft, ben je saai. Discussie heeft toch geen zin met hen, zodra je een discussie begint heeft hij al gewonnen want dat was z’n doel.

      Sterkte, hopelijk lukt het om dit virus uit je leven te bannen.

      Reply
      Goedele - maart 13, 2017

      Wat als de natcist zelf bij de politie werkt? Waar ga je dan heen voor hulp?

      Reply
        j - maart 13, 2017

        Er zijn veel plaatsen waar je heen kan. Als je alles gehad heb naast huisarts, psychologen etc, en je wil naar de politie stappen maar hij is een politieagent dan zal er ook wel zoiets als interne zaken zijn. Eventueel de politie eens vragen wat je moet doen als je een politie agent van iets verdenkt, mogelijk hebben ze daar een standaard procedure voor.

        Reply
        Renée - september 6, 2017

        Zo eentje kende ik ook in mijn nabijheid. Iedere functie waar macht onderdeel is…politie, arts, rechters, politici, bankmensen, presidenten …etc. zou psychopathie 40% meer voorkomen. Ik ben in mijn geval…naar zijn leidinggevende gestapt met het boek van Jan Storms onder mijn arm. Deze leidinggevende heb ik beslist doch zeer dringend verzocht het boek goed te lezen met de opmerking erbij dat hij leiding geeft aan een psychopaat….en de naam genoemd. De agent is overgeplaatst en heeft bureaudienst…. Dus verspreid kennis!! want die is veel te gering nog.

        Reply
      Renée - september 7, 2017

      Hi Scarlet. Jij beschrijft een klassiek geval van ‘een psychopaat’ perfect. Ook hoe je ‘gehersenspoeld’ kan worden.. Dat worden we op veel grotere schaal met zijn allen nu ook..door banken, veel politici, rechterlijke machten, voedsel- en medicijnenwereld etc. Het is een soort spel…hoe kan ik met uitgestreken smoel de ander iets voorhouden, in de war maken, belazeren…en hun centen, leven binnenhalen…verslaafd maken.. Doodeng…
      Bewust worden wie jij…jij!… bent en wil zijn… Een betere strategie heb ik nog niet ontdekt…

      Reply
    keesje - januari 14, 2017

    Hallo allemaal! Kan iemand mij misschien helpen met de volgende; ben inmiddels 5 jaar getrouwd met mijn vrouw. Het zijn echt hele zware jaren geweest voor mij; veel ruzie en veel gedoe. Dit komt mede omdat mijn vrouw CVS/Fybromyalgie heeft en eigenlijk niets kan. Ik sta er dus letterlijk alleen voor! Werken, huishouden, financiële verantwoordelijkheid. Echter, ik moet al 5 jaar aanhoren dat ik geen aandacht voor mijn vrouw heb en dat alles belangrijker is dan haar. Terwijl ik voor mijn gevoel op mijn tenen moet lopen thuis om te zorgen dat ik haar voldoende aandacht geef. Het is echter nooit goed of genoeg. Uiteindelijk ligt het allemaal aan mij; ze zegt dan dat ze zich zorgen maakt om mij omdat ik zoveel ballen omhoog moet houden (bang dat ik een burn out krijg). Van deze zorg zie ik helemaal niets terug! Krijg vaak het verwijt dat ik nog beter moet opruimen in en buiten het huis omdat zij zo last heeft van de rommel (ze zegt dat ze door haar CVS niet kan opruimen). Ik ben inmiddels veel vrienden kwijtgeraakt hierdoor. Nu ik op deze site ben zit ik me af te vragen of mijn vrouw ook misschien narcistisch is? Kan iemand mij raadt geven? Dank!

    Reply
      Selah - januari 19, 2017

      Het is voor iemand die chronisch ziek is heel lastig om de zorg voor het leven aan een ander over te moeten laten.
      Als er goede momenten zijn is het goed om van die goede momenten te genieten met elkaar en positieve dingen te gaan doen.
      Afhankelijk van de ernst van de CVS is je vrouw bedlegerig of matig mobiel.
      Bij CVS is het heel lastig om dingen te gaan doen als je het gevoel hebt dat je batterij al leeg is zodra je na een nacht opstaat.
      Ik hoop dat je het niet direct afschuift op “mijn vrouw kan wel eens een NPS hebben” omdat het heel lastig is om dit te stellen zonder goede diagnostische middelen. (we zijn geen psychiater of psycholoog)
      Ik loop zelf al 22 jaar met zowel fibromyalgie als CVS en kan je vertellen dat het uitermate moeilijk is om je normale dagelijkse dingen te doen.
      Ik probeer zelf om ’s avonds op tijd te gaan slapen en ’s morgens er voor mijn zoon op tijd uit te zijn en dan tegen half 9 weer terug mijn bed in te gaan tot ongeveer 12 uur zodat ik na schooltijd tijd voor mijn zoon heb.
      Structuur kan meewerken om het leven gemakkelijker te maken, maar dat neemt niet weg dat je vrouw mogelijk ook op de bank moet kunnen liggen om te rusten.
      In elk geval…ga bij twijfel in gesprek met een psycholoog/psychiater en kijk wat er mogelijk is op het gebied van behandeling bij zowel de psycholoog/psychiater met behulp van cognitieve gedragstherapie(dit veranderd de mindset van iemand met een chronische aandoening enigszins waardoor het negatieve denken minder prominent aanwezig is) als met een specialist op het gebied van de cvs/fibromyalgie.
      Mogelijk kunnen ze met jou en je vrouw in gesprek over haar beperkingen, jouw aandeel in haar ziekteproces en besef bij haar inzake jouw bijdrage in het huishouden en de financiën.
      Ik wil je sterkte wensen en hopelijk heb je iets aan mijn reactie.

      Reply
      Laïs - maart 1, 2017

      Hallo Keesje, om na te gaan of je vrouw lijdt aan pathologisch narcisme of de narcistische persoonlijkheidsstoornis kan je misschien beter n afspraak maken met een psychaiater voor een test? Dit
      echter (DSM IV) kan daar dan nog geen uitsluitsel over geven maar is misschien een stap om dichter
      bij een oplossing of meer inzicht te krijgen in welke situatie je je bevindt.
      Zelf vind ik dat je mss beter hulp zou krijgen in het huishouden (gezinshulp e.d.) zodat je zelf tijd hebt om leuke dingen te doen die ervoor zorgen dat je zelf geen burn-out krijgt en om jou sociale contakten te onderhouden! Als je vrouw daar tegenop ziet, wat ik raar zou vinden moest zij het echt menen dat ze angst heeft dat je idd burn-out zou ontwikkelen,, zal zij jou dat toch gunnen, denk ik zo? Indien dit niet zo is mkan je je toch vragen gaan stellen of je zelf wel gelukkig bent met de gang van zaken? ok jij verdient een sociaal leven! Een relatietherapeut kan misschien ook wel deugd doen om de communicatie vlot te laten verlopen? Indien je partner echter lijdt aan NPS dan zal dit waarschijnlijk niet haalbaar zijn, daar deze personen niet beschikken over een empatisch vermogen, geen geweten en op vlak van communicatie is het eenrichtingsverkeer, veel zeggen, weinig daden of de daden worden naar jou toe niet omgezet.
      Ik hoop je hiermee een beetje te helpen, in ieder geval versta ik wel dat het jou aan het denken heeft gezet
      qua hoe je in de relatie staat en/of je iets kan veranderen zodat je zelf ook tijd hebt.
      Groetjes

      Reply
      j - maart 2, 2017

      Jou verhaal stikt van de rode vlaggen.

      Het lijkt alsof je niet met haar kan praten? 3e partij nu mee lastig vallen.
      ‘het is nooit goed genoeg’ schrijf je, klinkt als een never good enough mother/wife.
      Er zijn 2 soorten zieke mensen: zieke mensen en eeuwige slachtoffers. Welke van de 2 heb jij in huis?
      Heb je het idee met een brandweerwagen te maken te hebben? doe di, doe da, doe di, doe da?

      Als je hier veel in herkent, dan is zij idd narcist of daar aan gelieerd. En dus maken dat je wegkomt en je verlies nemen.

      Reply
      Renée - september 7, 2017

      Of zij een narcist is is wat moeilijk te zeggen vanwege haar aandoeningen. Maar dat relaties waarbij de een alles op zijn bordje krijgt, onder giga druk staan, is al lang bekend terrein.
      Een tijdje voor de ander zorgen is inherent aan wat ‘het huwelijk’ inhoudt. Maar als dat langer duurt en misschien zelfs voor de rest van je leven…Dan moet je voor jezelf echt in actie komen. Uit je verhaal lijkt het of je niet erg assertief bent…
      Waarom accepteer jij dit soort opmerkingen/reacties steeds maar weer?… Waarom bijt je niet eens terug?
      Zelfs een ziek mens kan doorgaans van verwacht worden dat ze hun fatsoen wat bewaren. Tuurlijk kan je kribbig worden van pijn…maar daar zijn heel goede middelen voor hoor. Zelf ben ik lid van Suver Nuver geworden en gebruik wietolie tegen ernstige zenuwpijnen. Ik word er echt niet high van en behoorlijk relaxed. Een vriend van me heeft zijn leven weer terug met de wietolie tegen zijn ernstige fybro. Los van pijn en vermoeidheid, moet zij beseffen dat ze dankbaar mag zijn met zo’n kanjer van een mantelzorger!! Zoek hulp…regel hulp in huis en bouw een stukje eigen leven op, daar heeft ieder mens recht op, ook of juist in relaties! Pak je hobbies weer op en ga er vaker tussenuit, alleen of met anderen. Ze heeft geen babysit nodig…
      Dat zal jou weer wat levensvreugde geven en haar misschien wat dankbaarder maken voor wat jij allemaal doet…
      Stop met een narcistisch kasplantje van haar te maken! Ze gaat niet dood..ze heeft vervelende kwalen…join the club vergrijzenden…
      Met mede’lijden’ is nog nooit iemand geholpen…met mede’leven’… wel!

      Reply
    Nicole - januari 1, 2017

    Na een relatie van 2,5 jaar was hij ‘gewoon verliefd geworden op een collega’. Hij kon zo goed met haar praten. Hij pakte zijn spullen en een uur later leverde hij zijn sleutel in en Was vertrokken om bij haar in te trekken. Geen ‘sorry’, geen ‘het spijt me’, geen ‘het ga je goed’. Helemaal geen emotie of gevoel.
    Toen ik goed ging nadenken over onze relatie werd me wel duidelijk dat ik vooral voor hem klaar had gestaan, maar dat ik er bar weinig voor terug had gehad. Ik adoreerde hem, zette hem op een voetstuk. 2 dagen later kwam hij nog spullen halen, weer geen enkele vraag hoe het met mij ging, geen schuldgevoel. Ik kreeg toen in de gaten dat hij niet egoïstisch was, maar narcistisch en dat heb ik hem ook gemaild. Een dag later nog meer spullen ophalen, maar hij zei helemaal niks. Ik heb hem toen over zijn narcistische gedrag aangesproken en ook dat ik wist waar het vandaan kwam (slechte jeugd, militaire opleiding en trauma’s). Daar was hij wel over het nadenken, maar dat was het enige. Het ging dus weer alleen over hem. De laatste keer dat hij kwam om de allerlaatste spullen op te halen heb ik hem genegeerd. Hij belde nog aan en zei als laatste woorden: wil je mijn e-mailadres verwijderen. Gelukkig was ik sterk genoeg om te zeggen: dat bepaal,ik zelf wel. Toen zag ik zijn narcistische persoonlijkheid ineenschrompelen.
    Nu klink ik heel zelfverzekerd, maar ik kan niet van hem loskomen. Ik blijf hem mailen, met verwijten, informatie over zijn narcisme, vragen over “waarom?/wat heb ik verkeerd gedaan?”, dat hij gevlucht is van mij omdat hij me niet onder controle had en dat hij mij niet in zijn macht kon krijgen, dat zijn nieuwe vriendin nog wat te wachten staat, over zijn obsessieve gesport, over zijn gebrek aan empathie, waarom hij geen antwoorden geeft, waarom hij geen gevoel voor mijn gebroken hart heeft.
    Ik weet dat het helemaal de verkeerde reactie is, maar ik wordt met hem in gedachten wakker en zo ga ik ook weer slapen. Het is de reactie van een slachtoffer van een narcist. Ik weet het allemaal en toch kan ik niet van mijn ‘verslaving’ loskomen. Ik vind mezelf zo stom. Hoe kon ik zo tot over mijn oren verliefd worden, mezelf helemaal in hem verliezen, er geen aandacht of echte liefde voor terugkrijgen, besodemieterd worden en dan toch niet kunnen loslaten? Ik ben redelijk slim, heb mijn eigen inkomen, mijn eigen huis, lieve kinderen en mensen verwachten dit totaal niet van mij.
    Wie weet hoe lang dit nog kan duren en heeft tips?

    Reply
      Helen - januari 3, 2017

      Je schrijft een herkenbaar verhaal. Gelukkig heb je de relatie kunnen beperken tot slechts enige jaren. Een narcist leeft van de kik van aantrekken en afstoten, verwarring zaaien en mensen tegen elkaar uitspelen en tegen elkaar opzetten. Een nieuwe relatie zal nooit lang duren bij narcisten want of de verveling slaat snel toe of de andere partij heeft de narcist door.
      Dan moeten zij toch weer verder op zoek naar volgende slachtoffers, mensen die door hen te manipuleren zijn.
      Het is voor de eigen gezondheid van belang dat je ieder contact verbreekt en uit de greep komt van een persoon die al jouw energie van je afneemt tot je een wrak bent.
      Hun liefde naar anderen is nooit oprecht en zeer berekenend en je zult deze eigenschap nooit kunnen veranderen. Heb niet de hoop dat een narcist kan veranderen.
      De gedragspatronen zijn er ingebakken. Zijn er veel leugens geweest, laster en smaad dan zal dit erger worden als je na een scheiding nog enig contact blijft houden.
      De narcist wil alleen maar winnen en verliezen kan hij niet. Het leven denkt de narcist volledig naar zijn hand te kunnen zetten en dit altijd ten koste van anderen.
      Afstand nemen is de enige mogelijkheid om zelf door te kunnen gaan.
      Ik kan er heel veel over vertellen, als therapeut (studie gedragswetenschappen aan de vu en dertig jaar ervaring in mijn eigen praktijk.
      Ondanks kennis van de materie heb ik ook te maken gehad met een narcist en ben ik gescheiden na een huwelijk van bijna dertig jaar.
      Ik ben dus ook een ervaringsdeskundige.
      Kennis van de materie en kunnen anticiperen op het gedrag van mijn inmiddels al weer 12 jaar exman hebben mij geholpen om de schade redelijk te beperken tijdens en na de echtscheidingsprocedure.
      Het is zaak dat je goed bent voorbereid en dossier aanmaakt om volledig los te komen van een narcist. Er zijn diverse middelen /manieren om sterk, handig en soms zelfs met humor voor jezelf de juiste stappen te nemen om van deze ellende voor altijd en volledig los te komen.
      Ik heb een praktijk in Amstelveen en richt me met name op deze problematiek, maar ook werk ik als gezinscoach en begeleid ik ouders bij diverse problemen waar ook zeker kinderen het slachtoffer van kunnen zijn

      Reply
        mirthe - januari 5, 2017

        Kan ik een afspraak met je maken in je praktijk?

        Reply
        Mirjam - januari 18, 2017

        Hoi ik lees net jou reactie. Mag ik nformatie over jou praktijk. Ik ben opzoek naar hulp van een ervaring s deskundige 🙂
        Mirjamja@gmail.com

        Reply
        Anaclara - februari 7, 2017

        Beste Helen, ik heb een vriendin die gescheiden is en een jonge zoon (9) heeft die zich bij zijn (narcistische) vader zgn. voorbeeldig gedraagt en gezeglijk is, maar thuis bij haar veel woedeaanvallen heeft en zich ontpopt tot een kind dat dingen vooral op zijn manier wil, en dat afdwingt. Zijn moeder kan er nauwelijks meer tegen en dreigt er dan mee dat hij maar bij zijn vader moet gaan wonen. Ik ken de vader en dat is iemand die hoog scoort op de narcisme ladder. Ik maak me zorgen om de dynamiek die zich op dit moment in de familie afspeelt, waarbij de zoon het duidelijkst laat zien dat hij zich klem gezet voelt, maar in toenemende mate ook niet meer bij zijn moeder terecht kan omdat zijn gedrag voor haar heel lastig hanteerbaar is. Hoe kan ik haar tot steun zijn en haar helpen om de juiste hulp te vinden? Ze heeft nauwelijks een cent te makken en staat altijd voor iedereen klaar (!) maar het groeit haar nu duidelijk boven het hoofd. Ik hoop dat je mij wat tips kan geven.

        Reply
        Amber - maart 1, 2017

        Hoi Helen,

        Ik ben ondertussen van mijn ex vriend, die aan NPS leed weg, maar heb op de 6 jaar tijd dat we elkaar kenden, waarvan 4,5 wonende in zijn woning, beroofd van alles wat ik had! Momenteel heb ik nog geen woonst dus ik verblijf ergens maar waar vind ik nu een therapeut die bekend is met deze aandoening? Ik verblijf in Belgë en heb het ontzettend moeilijk. Ondertussen heb ik PTSS ontwikkeld en geen normale sociale contakten!
        Ik hoop dat U mij n beetje wegwijs kan maken aangezien er in Belgë naar mijn weten geen instanties bestaan die slachtoffers van dergelijke opnemen, behandelen, Om nog maar te zeggen verstaan! Ik heb reeds enkele jaren psycholoog, psychiater geconsulteerd maar daar ik nog toen nog steeds onder zijn invloed stond kon ik niets uitleggen, ik begreep er niets van en kon mezelf op de duur niet meer verplaatsen wegens angst op openbaar vervoer etc…Dus U zal wel merken dat hij me erg heeft kunnen toetakelen daar ik niet weg geraakte!
        Groetjes en dank U

        Reply
        Sara - april 11, 2017

        Helen, dank je voor dit duidelijke verhaal…ik ben van de ene op de andere dag gedumpt door de narcist en hoe gemeen hij ook was, toch mis ik hem. Ik moet beseffen en onthouden dat het nooit liefde was, maar een verslaving.
        Ik voel me vreselijk bedrogen, alles was een grote leugen vanaf het begin. Ik zou willen dat het niet zo’n pijn deed in mijn hart.
        Heb nachtmerries over hem, dat hij nu met zijn nieuwe slachtoffer aan het paaien is en precies die dingen zegt en doet die hij mij zei.
        Walgelijke figuren zijn het, die je hart vertrappen, zonder scrupules.

        Reply
      Inca - januari 3, 2017

      Ik noem het hun” Afterparty”.
      Ze gaan ervandoor met een ander, hoe pijnlijk is dit niet?
      Geen excuses, geen geweten, geen emoties…. voor hun is het plezant, ze hebben nieuw speelgoed, verse voeding en genieten van jou pijn.
      Wat jij schrijft heb ik ook gedaan.
      En hij doelde heus niet op het feit dat je zijn emailadres moest verwijderen, maar wel op de reactie die je zou geven.
      Zelfs hun exen willen ze onder controle blijven houden, dus had je gezegd dat je het zou verwijderen dan had hij wel iets anders in de plaats gevonden zodat je het niet zou doen.
      Ze blijven op alles beredeneerd.
      Dit heb ik ingezien, na herhaaldelijke mails waarop je toch niks terug krijgt en het jezelf enkel maar meer naar beneden zuigt, terwijl ze wederom genieten van jou pijn bij het lezen van je mails.
      Ze weten goed genoeg hoe ze zijn, je hebt hem ontmaskert, logisch dat hij nu niks meer van zich loslaat.
      Tenslotte mag niks bekend gemaakt worden naar de buitenwereld, want dan valt hij pas werkelijk van zijn sokkel.
      Laat hem en negeer hem zoals hij met jou doet, je elke dag laten lezen of horen is voor hem een signaal dat hij je nog in zijn macht heeft.
      Breek bruusk alles af….. hij zal pas ongerust worden als hij totaal niks meer van je verneemt.
      Het kan heel lang duren, maar een narcist die controle verliest raakt op een dag terug benieuwd naar je leven en wees gerust, hij neemt zelf terug contact.
      Dan is het aan jezelf, dan heb jij de macht en sta je ondertussen zo sterk dat je de bal éénmalig en duidelijk terug kan sjotten met als resultaat….dat jij de winner bent.
      Door gans zijn spel wil hij steeds winnen en het lukt hen meestal, uiteindelijk moeten ze zelf voelen wat verliezen is.
      Ik wens je veel geduld en sterkte.
      Momenteel zit ik nu in die fase, maar wil er wel bij vermelden…leef je leven, en deel niks met hem hierover.
      De dag komt dat hij wilt weten hoe jij nu leeft.
      Zo ellendig zitten die kerels wel in elkaar

      Reply
        L - maart 2, 2017

        Dit is een haarscherpe analyse. Heel zwaar om alles te blokkeren en je nieuwsgierigheid te bedwingen, maar het is de enige oplossing.

        Reply
          Barbara - maart 12, 2017

          Ik zou me maar niet zo druk maken over wie van jullie de winnaar is en wie de verliezer. Daar knapt niemand echt van op. Je hebt immers al verloren, iemand waar je ontzettend veel van houdt of hebt gehouden is niet meer in jouw leven. Jullie hebben allebei verloren, heus. Hij heeft een manier om daar mee om te gaan; richt jij je nu maar op het vinden van jouw manier, zonder allerlei (negatieve) reacties bij hem te willen losmaken. Wraak- en andere negatieve gevoelens zullen je absoluut niets brengen.

          Reply
        Sarah - april 10, 2017

        Dit is de spijker op zijn kop, denk ik…ik ben na een relatie van anderhalf jaar, die begon als een sprookje en uitmondde in leugens, bedrog, intimidatie en vernederingen naar opeens weer het sprookje van in het begin, van de ene op het andere moment verlaten en overal geblokkeerd.
        Hij is zeer waarschijnlijk terug naar zijn ex…ik voel me gebroken, ik hield, ondanks alles wel echt van hem, andersom is dat niet zo geweest…
        Ik moest geven, geven en geven, hij nam alleen.

        Ik voel me kapot van binnen, vernederd en uitgekotst.
        Zou hem wel willen slaan en vernederen maar dan verlaag ik me tot zijn niveau.
        Hij beloofde me gouden koeien, en ik was zijn godin, tweelingziel.
        Nu wil hij me als het ware uitwissen en ik zit met een gebroken hart alleen.
        Denk je dat hij idd weer terug komt en dat ik dan macht heb over hem? Zo is het iig wel met zijn ex gegaan.
        Het zou zo helend zijn om eens winnaar van hem te zijn en hem te laten kruipen voor mij, om vervolgens hem als lucht te behandelen.
        Maar voorlopig is het pijn en verdriet.

        Reply
      Yvonne - januari 8, 2017

      Heel herkenbaar allemaal. Ik had zelf een relatie van bijna 6 jr met een narcist. 4 maanden geleden eindelijk kunnen ontsnappen. Maar voel nog dagelijks de pijn en het gemis kan alleen nog maar aan de goeie dingen denken . Zou het liefste weer terug gaan terwijl hij natuurlijk binnen 3w een ander had en mij geestelijk kapot heeft gemaakt.
      Zo verslaafd ben ik dus geworden ! Ik moet nu echt afkicken en proberen met therapie mijn leven weer terug te krijgen .

      Reply
      Ellen - januari 13, 2017

      Het ligt totaal niet aan jou narcisten zijn gewoon ziek in hun hoofd ze gaan van het ene naar het andere slachtoffer om die weer leeg te zuigen manipuleren ik spreek uit ervaring je kan ze niet veranderen .het is een bodemloze put stop er geen energie meer in het maakt je alleen maar ongelukkig en je kan er toch niks aan doen want ze sporen gewoon niet

      Reply
      Anoniem - februari 22, 2017

      Anoniem
      Wat herken ik jou verhaal zeg.
      Ik heb het 15 jaar volgehouden.
      Ben 3 x weggelopen nooit durven scheiden , uiteindelijk in nov 2016 toen hij een ander had knoop doorgehakt.
      Jan 2017 gescheiden.
      Toen ik hem leerde kennen had hij nog een andere vrouw ,woonde bij zijn ouders want naar zijn zeggen had hij een slechte vriendin,
      Toen hij bij en mijn kinderen kon komen is andere relatie verbroken.
      In het begin een en al geluk.
      Langzaam aan komt de narcist om de hoek kijken.
      Ik ben ook zelfstandige vrouw met leidinggevende baan thuis was ik een muisje.
      Hij heeft mij en mijn kinderen helemaal kapot gemaakt.
      Gelukkig gaat het met hun heel goed nu hebben allebei een gezin zeker op mijn oudste heeft hij geen vat.
      Financieel heeft hij ook alles kapot gemaakt was verslaafd op een sex site veel geld voor betaald.
      Ik heb hulp vooral om mijn eigen waarde terug te vinden.
      Hij heeft mij geestelijk helemaal kapot gemaakt.
      Maar het laat je niet los, gelukkig zijn familie gelooft mij behalve zijn ouders na 15 jaar krijg je zo een trap na.
      Je vraagt jezelf af kom ik hier nog bovenop?
      Ik geloof het wel maar heeft tijd nodig ook ik bleef contact zoeken ,treiteren en appen.
      Advies niet doen radio stilte.
      Hij wilde zelfs opnieuw beginnen benaderde me met lieve woordjes en charme gelukkig mijn hoofd erbij gehouden.
      Pas op ze zijn hier een kei in.
      Het sterkt me wel dat ik niet alleen sta/
      Een ding zij zijn gek niet wij

      Reply
      Laïs - maart 1, 2017

      Hoi Nicole,

      Ik las jou reaktie en versta je helemaal. Het is heel moeilijk om los te komen omdat je vragen hebt waar je antwoord op wil..! Als je hem mailt, krijg je dan antwoord? Eigenlijk, maar dat weet je zelf wel zou je het sociaal verkeer met hem moeten breken, geen reaktie meer geven! Als hij narcistisch is, wat ik uit jou reaktie echt wel opmaak, ga je geen antwoord of de juiste reaktie krijgen, alleen maar de dingen die je nu al hebt gemerkt, het gaat over hem! Het malen in je hoofd over hem en wat hij doet is ook zo typerend voor deze aandoening, je gaat ervan malen tot je hem terug hoort of ziet. Sommige mensen verwarren dat met dat je niet los kan komen omdat je inderdaad de hele tijd aan hem denkt en waarschijnlijk ook aan wat hij heeft gezegd, gedaan en hoe je je hierbij voelt, wat j moet etc…Je weet dat het die tekenen zijn en toch kan je niet aan de verleiding weerstaan om te reageren op zijn gedrag, dat is normaal maar doe het niet! Waarschijnlijk, en dat is heel erg, wil hij jou houden voor zijn narsistische voorraad en echt die haalt hij overal! Ik denk dat je met iemand mùoet gaan praten over hoe je het nou kan stopzetten! Want echt, hij is bezig jou te binden aan hem en als ik jou reactie lees, is dit al zo, en je weet het ook, wat getuigd van zelfkennis en inzicht in zijn handelen, alleen je gevoel gaat nog niet mee. Praat erover, vraag hulp, ga met andere mensen om die niets met hem te maken hebben! Het is door n hele zure appel bijten, ik heb het zelf meegemaakt! Ik ben alles kwijt ondertussen gewoon door steeds naar hem terug te gaan aangezien ik niets wist over deze aandoening, kon ik ook niet anders en wist eigenlijk niet goed wat er gebeurde! Nu, door de websites en boeken wel…Maar het was te laat toen ik erachter kwam en aldus geschiedde wat ik juist heb verteld! Ik ben wel bezorgd en vandaaruit dat ik reageer, laat je aub niet alles afnemen, geloof me, je psychische gezondheid gaat er ook helemaal aan onderdoor en het duurt enorm lang om dat proces terug om te keren! Laat je aub niet meer verleiden door te reageren, je weet dat je narcistische voeding geeft en het is heel uitputtend om telkens niet de juiste reaktie terug te ktijgen! Hij gaat niet reageren als een gewoon mens! Hij is jou een slecht gevoel aan het geven over jezelf en je wil antwoorden of reakcie van hem,
      maar je weet dat het niet kan, je wordt er op de duur doodmoe van en gaat malen in je hoofd!
      Ik hoop dat ik niet te confronterend ben geweest? Veel veel steun, ik hoop dat je er iets aan hebt voor je alles kwijt raakt want dat is de uiteindelijke bedoeling, je eronderdoor halen, je kapot maken! Laat je niet onderdoor halen want de mishandelingen zijn van een sluimerende aard, je hebt niet door dat je met erge psychische problemen gaat kampen en het leven een hel is geworden. Ik hoop echt je hiermee tot daden aan te zetten. Ban de narcist uit je leven vooraleer hij jou heeft gekelderd!
      Groetjes en hou je!!

      Reply
        B. - maart 8, 2017

        En dat is het! Zo raak opgeschreven…onbegrijpelijk dat er zoveel van dit soort mensen rondlopen…zucht…en zo moeilijk om zijn aandachttrekkerij van me af te laten glijden…maar…ik heb m nu al 3 maanden niet gezien…wanneer is dit echt voorbij…wanneer houdt hij op? En wanneer zit hij niet meer in mij hoofd en hart?

        Reply
          j - maart 9, 2017

          Veel omgaan met gezonde mensen. En ook de tijd z’n werk laten doen. Evt ook praktisch zorgen dat je zo min mogelijk met hem in aanraking komt, blokkeren op tel, Facebook etc.

          Trauma band verbreken duurt langer dan normaal. Die zit anders in mekaar.

          Reply
          Renée - september 6, 2017

          Hij zit pas niet meer in dat hoofd en hart als JIJ en niemand anders tot je door laat dringen dat Hij de knoppen niet meer mag bedienen…het stuur niet meer mag draaien…omdat HIJ gif is en niet te helpen, niet te verandeen, ook niet door jou. Het helpt als je tegen jezelf zegt: ik zat in een thriller…maar IK bedien de UIT knop. Wordt Zelf Bewust want het gebrek er aan is hun sleutel tot jouw hart…en ze vermorzelen het! Zoek een doel, ga er op uit en haal verloren tijd in! Schrijf op de muur in je huis “HIJ IS HET NIET WAARD!!!”

          Reply
      j - maart 2, 2017

      Je hebt een trauma band. Elk jaar dat je niet met hem omgaat wordt die 25% minder.

      Zoek gezonde mensen om je heen, dan gaat je onderbewuste ook weer gezond worden en minder hechten aan hem.

      Reply
      Sietske - maart 7, 2017

      Mij heeft het geholpen, Nicole, om iets anders belangrijker te maken. Is een heel lang proces geweest, uiteindelijk kon ik mezelf boos maken en een grens stellen ‘zo ga je niet met mij om’. Het voelt onnatuurlijk, echter als je jezelf de kans geeft om even vrij te zijn van zijn bespeling, kom je langzaam maar zeker zelf terug. Zonder excuses, in het hier en nu. Leer alles opnieuw te waarderen, jouw liefde is belangrijk en zijn persoon vertegenwoordigt het omgekeerde. ???

      Reply
      Tink - maart 20, 2017

      Hoi Nicole, jouw reactie op de verbroken relatie is begrijpelijk en normaal. Je wilt antwoorden, zo simpel is het. Dat je die antwoorden nooit gaat krijgen is een feit, maar ik weet uit eigen ervaring dat het vreselijk moeilijk is om te kunnen begrijpen dat een ander zo onmenselijk, zo anti-sociaal kan zijn. Hoewel ik mij heel af en toe nog laat verleiden tot het stellen van vragen (heb 9 jaar een relatie gehad met een psychopaat/narcist, hij heeft mijn kinderen en mij alles afgenomen en gijzelt mij nog steeds psychisch) kan ik de vragen beperken door mijzelf keer op keer voor te houden dat ik te maken heb met iemand die op het ontwikkelingsniveau van een kleuter zit. De vragen die jij stelt kan een kleuter ook niet beantwoorden. Een kleuter kent ook geen empathie. Blijf dit voor ogen houden en (hoe moeilijk ook) wees blij dat je van hem af bent. Het ligt niet aan jou en je verdient iemand die van je houdt! Succes!

      Reply
        Cath - mei 8, 2017

        Dag Tink,
        Inderdaad. ik probeer me ook voor te houden, telkens als ik zo snak naar antwoorden op vele vele vragen, dag het een kleuter is. Dat prince charming gewoon ziek is. Ondertussen ga ik eraan kapot dat ik van de ene op de andere dag gedumpt ben via een e-mail. We woonden gelukkig niet samen. Zo kon hij natuurlijk zijn andere ‘relaties’ beter in stand houden. Had ik maar meteen ingegrepen bij mijn eerste buikgevoel dat zei dat er iets niet klopte. Hoe stom kon ik zijn? Daar worstel ik mee. Hoe heb ik het zo lang (de laatste3 jaar) kunnen laten doorgaan? Het afstoten en aantrekken, het manipuleren. En mezelf steeds weer in allerlei bochten wringen om het nog een kans te geven. Ik hield mezelf ook voor ‘doe maar niet zo moeilijk, vraag maar niet teveel. Ik zal wel degene zijn die altijd moeilijk doet en achterdochtig is. Zoveel vragen gesteld waarop meneer gewoon niet antwoordt of dan terugkomt met een antwoord dat je helemaal onderuit haalt en vernedert. Waardoor je aan jezelf gaat twijfelen. Een dag later als hij weer voor me staat, doen alsof er niets gebeurd is en weer helemaal de mijne lijkt te zijn. Daarna weer verdwijnt en onbereikbaar is. Hoe vaak afgesproken iets leuks te gaan doen en dan de dag zelf afzeggen met een verzinsel. Zelfs verjaardagen kan hij verpesten door express de verkeerde dag ermee aan te komen met valse wensen (daar kwam ik natuurlijk pas achteraf achter want keer op keer vergaf ik hem alles). Kerst- en nieuwjaar… met de grootste smoezen. Denk dat zijn moeder / vader al 100 keer dood hadden moeten zijn als ze echt alles zouden hebben gehad dat hij vertelde. En dan nog wilde ik hem zien! En zo werd ik langzaam zieker en zieker vanbinnen.
        En nu weer jezelf vinden. Ik schrijf normaal nooit op blogs maar ik voel me onbegrepen door mensen die dit niet hebben meegemaakt. En wil ook geen anderen ermee lastig vallen waardoor ik me momenteel even afzonder van alles. Heb wel hulp gezocht bij een psycholoog.
        Ik wens het gewoon niemand toe een relatie te hebben met een narcist.Hoop dat ik bij volgende alarmbelletjes meteen ingrijp en aan mezelf denk. Ik kan niet geloven dat er zo’n mensen bestaan. En nee, ik dacht toch echt dat ik een sterke onafhankelijke vrouw was. Ik werd gewoon onwel toen ik zoveel herkenbare kenmerken zag online.
        Ik zag vorige week het programma ‘opgelicht’ en dacht wat zou ik oh zo graag een programma maken waarin er wordt gewaarschuwd voor dit soort mensen. Want heb nu al medelijden met zijn andere slachtoffers. Maar zij zal waarschijnlijk, net als ik, eerst blind zijn door de liefde die we denken te voelen. En eens hij zich helemaal heeft ingewurmd in je leven, zal zijn ware aard naar boven komen.
        Sorry voor deze misschien onsamenhangende reactie ….
        Sterkte voor iedereen die slachtoffer is geworden van zo’n parasiet. Hoop dat ik ooit mijn boosheid kwijt raak en de mooie dingen van het leven weer blijf zien.

        Reply
          Renée - september 6, 2017

          Schaam je niet voor onsamenhangendheid! We zijn hier onder elkaar! Je bent gemanipuleerd..leeggetrokken…onzeker gemaakt. Maar de reden ligt in onszelf!! We laten ons schofferen en manipuleren omdat ons Zelf Bewustzijn niet duidelijk genoeg ontwikkeld is. Besef goed dat de tijd die je kwijt bent aan deze figuur nooit weer komt…weg…verloren… Is hij dat waard?? NEE…Dus grijp jezelf bij elkaar en ga aan de slag…vanaf NU ben jij de enige baas over jouw leven…kijk niet achterom…loslaten en positieve dingen zoeken…Jij bent de belangrijkste mens in jouw leven. .niemand anders!

          Reply
      Renée - september 7, 2017

      Een psychopaat lokt niet zelden dit soort gedrag op omdat je zo verbijsterd bent geraakt door wat je overkomen is… Die frustratie zoekt een uitweg. De een vreet zich vol, de ander krijgt straatvrees, weer een ander puzzled maar door en vraagt zich jaren af wat er nou precies gebeurd is (ik) en weer een ander krijgt penishaat….
      Jij hebt ocd (obsesive compulsive disorder….oftewel dwangstoornis) gekregen…ook bekende reactie.
      Blijf vooral schrijven, mailen, bellen…alles om hem redenen te geven ‘klaar te komen van genot’ dat je nog steeds om hem geeft…tijd aan hem besteed…tranen om hem laat… En mogelijk ook redenen om aangifte te doen wegens stalking…je levert zelf de bewijzen immers…
      STOPPEN….LOSLATEN…makkelijker gezegd dan gedaan…en toch…
      Jij moet echt goed beseffen waar je in veranderd bent…een stalker..
      Je stompt keihard op een deur die altijd al gesloten was…
      Jij…moet JOUW deur openen…jij moet JOUW leven weer oppakken…
      HIJ IS JOUW NOBODY!
      HIJ IS NIKS…NADA…
      Wakker?
      Nee?
      Hulp zoeken tegen dwangstoornis!

      Reply
    Caroline - december 22, 2016

    Als de neiging ontstaat om terug gemanipuleerd te worden door de narcist is het misschien een plan om met elkaar te whappen of bellen. Met zelfde gezinde praten kan denk ik helpen om de strings door te snijden en tot een mooie maar echte realiteit te komen.

    Reply
    Klara - november 25, 2016

    Ik huil ….. zo herkenbaar alles…. ben moe en kapot…. geen kracht om wat ook maar wat te doen… Mijn vraag is waar is goede hulpverlening te krijgen????

    Reply
      Sandy - november 26, 2016

      Ga langs bij je huisarts en vraag een goede therapeut. Ik ben zelf ook maar pas in therapie dus ik weet niet als dit helpt. Maar een stap naar hulp is al een grote stap waar je fier en trots op moogt zijn!

      Reply
      j - maart 2, 2017

      Erg lastig, die hulpverlening. Ik en een kennis van mij al meer dan 10 jaar bezig. Dus om jou even een short cut te geven: Vraag specifiek naar een therapeut die ervaring of specialisatie heeft in slachtoffers van narcisme. Die zijn zeldzaam, vaak krijg je een algemene psycholoog die soms niet meer dan een krante berichtje over narcisme heeft gelezen. En dan wordt je soms niet eens geloofd en heb je nog een klap in je gezicht. Dus voorkom het, vraag specifiek en test de behandelaar in het begin. Je merkt het snel genoeg. Gezonde mensen om je heen is trouwens meestal beter. Therapie is maar 1 uur. Gezonde mensen om je heen maakt je onderbewuste weer gezond gedurende de hele dag.

      Reply
      anoniem - maart 17, 2017

      Anoniem

      Klara kijk eens op de site van het verdwenen zelf. Er zijn daar coaches die ook via skype werken.

      Reply
    Ankie - november 15, 2016

    Ook ik ben getrouw geweest met een narcist. Voelde me in eerste instantie bevrijd, maar daarna kwamen de klachten. Heel erg op zoek geweest naar bevestiging.
    Nu na jaren kan ik zeggen dat ik mijn zelfvertrouwen een heel eind terug heb. Alleen met relaties blijft het moeilijk.
    Twee jaar geleden heb ik een relatie gehad en kwam er na 7 maanden achter dat ik weer een narcist had ontmoet. Het heeft me uiteindelijk 3 maanden gekost om deze relatie te beëindigen, en is me uiteindelijk gelukt met flink wat ruzie. Deze man was nog erger dan mijn ex, vooral in gezelschap was dit een zeer innemend persoon.
    Van deze relatie heb ik heel veel last gehad, ging wederom aan mezelf twijfelen, vooral omdat al mijn vrienden hem zo leuk en charmant vonden.
    Inmiddels heb ik nu ruim 1 jaar een nieuwe relatie, maar ik merk dat ik bang ben dat ook deze man een verborgen agenda heeft. Ook al merk ik hier op dit moment nog niets van.
    Ik twijfel dus heel sterk aan mijn eigen intuitie. Mijn ex man zijn ware karakter is pas naar boven gekomen toen ik zwanger raakte van ons eerste kind.
    Ik merk dat ik steeds op zoek ben naar tekenen en mezelf af blijf vragen wanneer de man waar ik nu gelukkig mee ben zijn ware aard gaat laten zien.
    De beschadiging zit dus dieper dan ik ooit had gedacht. Mijn onbevangheid is weg

    Reply
      Renée - september 7, 2017

      Het probleem zit niet zozeer bij die anderen…Jij valt dus herhaald in de valkuil… Je moet niet de anderen de schuld meer geven wat ze jou aangedaan hebben…je moet ook niet jezelf de schuld geven maar daar wel de oplossing zoeken! Werk aan jezelf tot je zo assertief én ZelfBewust bent geworden dat niemand jou nog makkelijk een loer draait of slecht behandeld. Lees bv Jan Storms zijn boek…
      Ja, je onbevangenheid is weg…maar dat overlapt de inhoud van het begrip naïviteit. We leven in een wereld waarin voor volwassen weldenkende mensen geen ruimte is voor naïviteit….helaas..

      Reply
    Margreet - november 15, 2016

    17 jaar samen met hem… en nu probeer ik los te komen, maar wat iedereen al zegt: NIEMAND gelooft je, zelfs de hulpverlening gelooft me niet…

    ik weet niet wat ik nu moet doen… heb het gevoel dat ik ontplof als ik niet met íemand kan praten, maar dan wel iemand die me gelóóft!

    Reply
      Mari - december 14, 2016

      Oe wat naar !

      Je bent op de goeie weg. Schrijf van je af, je wilt niet dat iemand het herkent, je situatie is uniek, maar aan de andere kant wil je wel dat iemaand het herkent en gelooft en meeleeft. Heel veel sterkte.

      Reply
      Anoniem - januari 6, 2017

      Realitiveer, schrijf je hele geschiedenis op papier. Er wordt je op dat moment zo enorm veel duidelijk. Let wel op, dit kan enorm veel energie kosten.

      Reply
      Schim - februari 19, 2017

      Wees lief voor jezelf?

      Reply
      j - maart 2, 2017

      Ja bekend verhaal. Je wordt niet vaak geloofd. Maar tegenwoordig loop ik al meer mensen en hulpverleners tegen het lijf die het al vaker horen dus al wel geloven. Nr 1 actie wanneer je niet geloofd wordt, geen verhalen meer met die persoon delen. Wordt toch telkens weer een klap in je gezicht en meer ontploffingsgevaar.

      Ik werk nu bij een ggz werkplaats, daar wordt ik wel geaccepteerd. Niet snel dat daar een verhaal te gek is om niet te geloven :-))

      Sterkte! Jij hebt de oorlog al overleefd, erger kan het niet worden.

      Reply
    Sandy - november 12, 2016

    Hallo iedereen,
    dit doet mij zo goed om te lezen dat ik niet alleen ben di dit doormaakt. Ik was 3jaar samen met een narcist en ik heb nu eindelijk al mijn kracht en moed bijeen geraapt om er een punt achter te zetten. Maar dit is niet gemakkelijk. Ik ben zo moe, zo leeg, ik kan zelfs niet meer functioneren in het dagelijks leven. Ik ben helemaal mezelf kwijt en dat maakt mij kapot. Ik heb zolang gedacht dat er iets mis was met mij, dat ik gek was! En nog steeds denk ik dat ergens diep vanbinnen. Ik hou me steeds vast aan de (weinige) goede dingen samen met hem, en heb elke dag de neiging om terug te gaan naar hem. Hoe komt dit toch? Hij vernederde, kleineerde, schelde me zo vaak uit. Ik was gek en ziek volgens hem. Hij kon beter krijgen dan mij, ik was een hopeloos en dom meisje zonder leven. Alles wat ik deed of zei was fout. Hij kon zelfs de grootste fouten maken, en uiteindelijk ging daarna het gesprek over dat ik iets fout gedaan had. Ik begon het ook echt te geloven. Ik ben eindelijk hulp gaan zoeken en ik hoop dat het gaat helpen. Het zou me ook goed doen als ik met mensen kon praten di dit ook hebben meegemaakt, zodat ik me begrepen voel, want de buitenwereld snapt dit totaal niet! Ik wil hier zo graag uit geraken en mezelf terug vinden.
    Voor iedereen di dit meemaakt of meegemaakt heeft wens ik heel veel sterkte toe!

    Reply
      Jasmijn - november 12, 2016

      Heel knap en moedig dat je er een punt achter hebt gezet! Het is absoluut niet makkelijk om dat daadwerkelijk te doen, weet ik helaas uit ervaring. Je wil wel, maar… het lukt steeds niet en je weet niet waarom, maar nu is het je wél gelukt. Dat is een mijlpaal (die ik zelf stiekem nog steeds ieder jaar vier 🙂 ).

      Nu is het een kwestie van volhouden. Het is heel normaal om terug te verlangen naar de narcist, ondanks alles wat hij je heeft aangedaan. Ook na een relatie met een niet-narcist kun je soms, zeker in het begin, toch nog hevig terug verlangen naar je partner, omdat dan ineens de fijne ervaringen die jullie deelden weer naar boven komen. Dit is bij een narcist extra moeilijk, omdat hij jou al die jaren ‘emotioneel bestuurd’ heeft. Hij nam jouw gedachtewereld over en hersenspoelde je voortdurend. Je weet niet meer wat je moet denken en begrijpt je eigen gedachten niet. Dat is niet direct over nadat je de relatie hebt beeindigd en heeft tijd nodig om te herstellen.

      Neem het jezelf allemaal niet kwalijk. Belangrijk is te beseffen dat je niet hém mist, maar zijn sporadische goede en fijne kanten en momenten. Die werken als een magneet en zuigen jou steeds weer terug de relatie in. Denk hieraan, iedere keer wanneer je weer terug verlangt.

      Vergeet niet dat je herinneringen in gedachten mooier kunt maken dan ze zijn. Juist in deze ellende klamp je je aan ieder fijn moment vast. Dat is niet zo vreemd, want mooie dingen wil niemand weggooien. Maar in een relatie met een narcist moet je heel veel ellende incasseren om af en toe een fijn moment samen te beleven, wat van zijn kant dan ook nog eens toneelspel is. Zoveel ellende dat het niet in verhouding tot elkaar staat, zoveel dat ieder fijn moment er zelfs bij in het niet valt. Je bent veel meer waard dan die zeldzame mooie momenten.

      Ik wens je veel sterkte toe!

      Warme groet, Jasmijn

      Reply
        Gea - december 3, 2016

        Lieve Jasmijn,

        Wat heb jij het mooi verwoord.
        Denk dat heel veel dit op deze manier heel erg zullen herkennen…..
        Dat doet zo goed….
        Heb zelf alles zo goed en heel lang proberen te verdringen, zodat ik zelfs geen woorden meer had voor wat ik voelde en waar t verdriet nu werkelijk zat. Me zelf maar blijven kwalijk nemen dat ik t zelf allemaal had laten gebeuren…hoe dom van mezelf….ect.
        Las kort geleden een artikel en nu jouw omschrijving…..vind langzaam de woorden terug om te omschrijven wat ik voel en heb gevoeld…..
        Godzijdank weet ik nu, ongeacht afkomst en niveau……niemand is opgewassen tegen een narcist.
        Geeft eindelijk weer een beetje ruimte om weer aan een toekomst te werken.
        Heb momenteel ook veel steun aan het boek :
        Omarm je emoties
        (Vrij van angst voor je gevoelens)
        van Ronald J. Frederick

        Terug dicht bij je eigen emoties komen….

        Dank voor jouw mooie woorden ?

        Reply
      Dorien - november 12, 2016

      Hallo
      Ik zit ook in zo n situatie .ik heb een knipperlicht relatie met hem.er zijn dingen gebeurt waardoor ik erg bang geworden ben voor hem.en juist die emotie zorgt voor een knipperlicht relatie .nu heb ik weer afstand genomen en hoop bij mezelf te blijven en dat hij het inziet dat het over is.heb hem duidelijk gemaakt dat mijn angst hoog zit ,en dat ik niet weet of ik verder wil.hij houd afstand maar zoekt zo nu en dan wel contact via whattsapp .ik lees het maar open het niet,want dan voed ik hem weer,en wil juist wat tijd voormezelf.graag zou ik ook meer in contact willen komen met mensen die in het zelfde zitten.idd mijn omgeving snapt het niet.sommige staan voor me klaar,maar het is ook iets in mij wat moet zeggen ,en nu is het klaar!ergens hebben wij een hele goede band maar hij kan ook woede aanvallen krijgen.en daar ben ik bang voor.maar ben nu duidelijk geweest met dat het me hoog zit en dat ik niet weet of ik verder wil.

      Reply
        Sandy - november 12, 2016

        Hallo Dorien,
        Jij zit net in exact hetzelfde schuitje als mij. Soms voelt het alsof hij mijn beste vriend is en dat ik geen betere persoon kan vinden als hem.. hij luistert en geeft me raad en dan voelt het zo goed, maar even snel gebruikt hij dit alles weer tegen mij en heb ik er zelf allemaal achter gezocht en is het mijn schuld. Jij hebt hem duidelijk gemaakt dat het over en klaar is, maar dat horen ze niet! Ze lachen je uit waar je bijstaat en denken “jaja zal wel, ze kan toch niet zonder mij” en het ergste is dat het ook zo voelt! Het is echt letterlijk afkicken!!! Ik heb hem zonder woorden of uitleg gelaten, gewoon niets meer laten horen. Maar het doet stiekem zo een pijn om te zien dat hij er niks om geeft, want hij geeft mij nu natuurlijk de “stilte behandeling” omdat ik moet boeten wat ik in zijn ogen weer eens fout gedaan heb. Ik weet van mezelf dat ik niks misdaan heb maar toch zoek ik steeds iets wat ik toch fout heb gedaan voor hem zo boos te krijgen. Ik ben gewoon zo bang om een berichtje van hem te ontvangen, of dat hij plots aan mijn deur of voor mijn neus staat. Ik ben nu nog te zwak om neen te zeggen en ben zo bang om er weer terug in te trappen. 6maanden geleden had hij mij ineens geblokkeerd en verwijderd en had ik hem 1maand niet gehoord of gezien. Ik was helemaal gebroken ik kon niet meer. Elke dag hoopte ik om hem terug te horen. Maar wanneer het eindelijk wat beter begon te gaan was hij plots daar.. met spijtbetuigingen en schuldgevoelens. Allemaal fake natuurlijk. Ik dacht dat ik sterk genoeg was, maar ben toch weer in zijn web verzeild geraakt, en sindsdien is hij nog erger geworden. Ik ben echt ten einde raad. Ik zoek zoveel antwoorden op mijn vragen. Daarom is het goed om met mensen te praten di in hetzelfde zitten! Ik hoop dat jij de kracht en moed vind om het vol te houden. Niemand verdient dit !

        Reply
          Gea - december 3, 2016

          Lieve Sandy,

          Wetende hoe moeilijk dit is……maar probeer terug te komen bij wie jezelf bent alstjeblieft….
          Jouw eigen normen, waarheden en emoties……die kloppen nl !!!
          Dáár kan de kracht zitten, waarvan je misschien denkt t kwijt te zijn, maar toch nu (hoe moeilijk ook) dat kan jou een grote steun zijn op dit moment…..
          Narcisme is een stoornis…red jezelf van deze stoornis…..jouw leven is veel meer waard dan iemand van z’n stoornis te redden…..is nl onmogelijk….vernietigend !!!
          Accepteer hulp van anderen…..

          Wens jou zoveel sterkte,
          Maar vooral een veel beter leven, dat verdien je gewoon ?

          Reply
            Cindy - februari 6, 2017

            Man wat ben ik blij dat ik over narcisme ben beginnen lezen en zoveel herkende. Mij heeft een lat-relatie met een narcist me op de rand van de afgrond gebracht van een vrolijke, lieve, stralende en zelfverzekerde vrouw naar een onzeker hoopje ellende dat afhankelijk was van elk sprankje aandacht dat ik van hem kreeg… en in het begin overstelpte hij me met aandacht, die was lief en geweldig en vond mij geweldig maar na een tijdje begonnen de moeilijkheden… door dat aantrekken en afstoten, dat manipuleren, commentaar krijgen, totaal met mij geen rekening houden en eigenlijk niet geinteresseerd zijn in mij en mij na elk conflict net dat ietsje meer geven… en soms was het inderdaad geweldig, samen in de zetel, lachen, vrijen, maar je investeert 20 keer meer dan dat je ooit terugkrijgt… tot er van jezelf niks meer overblijft. Wat zou hij daarvan vinden, ik stond er mee op en ik ging er mee slapen maar gelukkig ben ik mij steeds vragen blijven stellen en had ik vermoedens van andere vrouwen en dat heeft mij gered. Ik ben door vorige ervaringen ontzettend achterdochtig en hij wist dat en hij wist dat dit mijn zwakke plek was en maakte mij jaloers, achterdochtig en ik was helemaal op. Ik geraakte verslaafd aan drank en pillen om dat opgejaagd gevoel en weinig slaap te compenseren en reageerde zelfdestructief en agressief op zijn grillen. Ik voelde mij schuldig want hij vergaf mij altijd maar had door blinde verliefdheid totaal niet door dat hij dit bewust uitlokte. Het is pas daarna dat mijn ogen zijn opengegaan. Ik heb domme dingen gedaan en ik kon niet zonder hem… het was echt extreem. Ik had alles voor hem over. Heb 2 zelfmoordpogingen gedaan en hij begon steeds minder rekening met mij te houden en mij jaloers te maken. Ik ging kapot en ben er zo boos op geweest en ben dingen uit zijn verleden beginnen uitzoeken. Heb contact gehad met zijn ex en heb hem ermee geconfronteerd met zijn leugens en toen was het gedaan. Ik stuurde hem berichten maar kreeg geen reactie meer, werd bijna gek maar het heeft mij gered. Het is nog maar 3 weken voorbij en toch ik heb rust gekregen, ben wakker geworden, heb bang om hem tegen te komen want ik weet nog steeds hoop ik op een bericht van hem omdat ik geen ruzie wil maar heb onherstelbare dingen gedaan en ergens bewust omdat ik hoopte dat hij de stekker er uit ging trekken en dat heeft hij gedaan… Ik was degene die gestoord was en zo leek het ook. Ik schaamde mij rot en nu gaat het beter. Maar ik heb al zoveel geleden tijdens de 14 maanden dat ik met hem was dat het nu eigenlijk vrij goed gaat. De enige raad die ik kan geven is breek met hem, verbreek alle contact, blokkeer alles. Je zal rust vinden. Praat met vrienden of gelijkgestemden, kom buiten onder normale mensen. Ik heb mij ook geïsoleerd omdat ik op den duur niks meer tegen vrienden durfde te zeggen want ik wilde toch steeds terug naar hem toe. En ik versta iedereen want ja het is echt een keiharde verslaving waar je van moet afkicken ook al weet je diep vanbinnen dat hij slecht voor je is. Ik ben blij dat hij mij beu geworden doordat ik keer op keer vragen bleef stellen en hem confronteerde. Ik wil dit nooit meer meemaken.

            Reply
              Sarah - april 10, 2017

              Ook weer zoooo herkenbaar, Cindy!

              Reply
          Dees - februari 1, 2017

          Hoi sandy. Dit verhaal had ik precies zo kunnen neerzetten. Ik zou ook graag met je willen praten erover.

          Reply
          Sarah - april 10, 2017

          Sandy, jouw verhaal lijkt zo op mijn verhaal…

          Reply
      Marian - november 17, 2016

      Hoi Sandy….wat is jou verhaal herkenbaar. Ik ben 23 jaar getrouwd geweest met een narcist. Sinds 2012 ben ik bij hem weg. Dacht bevrijd te zijn maar nu komt de ellende pas. Ik ben net als jij ook zo moe en uitgeput.

      Reply
      Eef - december 3, 2016

      Hoi Sandy, je verhaal is identiek aan de mijne. Ik zou graag een met je willen praten. Samen slaan we er ons mssn wel beter door. Ook ik vind geen gepaste hulp en ga er met momenten echt kapot aan..

      Reply
        Sandy - december 4, 2016

        Hey Eef, dat vind ik een goed idee. Is er een manier hoe ik je kan contacteren?

        Reply
      Parkash - december 11, 2016

      Dag Sandy ik heb het zelfde mee gemaakt , heb nog steeds last van . Gr parkash

      Reply
      j - maart 2, 2017

      Wil je misschien terug om te bewijzen dat je wel wat kan? Ze laten je niet goed genoeg voelen, en dan wil je laten zien dat je wel goed genoeg bent.

      De grap is, mensen die zichzelf niet goed genoeg voelen zoals de narcist, hebben 2 mogelijkheden om dit gevoel weg te halen. Zichzelf opblazen, kijk eens mijn grote auto. Of andere neerhalen, kan jij dat niet eens, ach dat is zo makkelijk. Zo en de narc voelt zich weer op gelijke hoogte (want eerst onder jou)

      Wat de fuck moet jij zo iemand bewijzen. Het is iemand die telkens spartelt met truukjes om boven te komen, terwijl jij al boven water bent. Jij hoeft niet te bewijzen dat je kan zwemmen. Dat kon jij al en nog steeds. Hij kan het niet maar maakte jou wijs dat jij het niet kon. Kijk naar je eigen waarheid. En laat niet zijn waarheid de jouwe worden.

      Zodra je dit doorhebt, is er geen reden meer om terug te gaan en je te bewijzen. En een pluspunt je bent niet alleen al goed genoeg, je hebt ook nog een oorlog overleefd. Niet langs je schoenen gaan lopen nou he :-))

      Reply
    Tio - november 6, 2016

    Wat vreselijk als die verhalen. Zij denken alles te kunnen maken en die ander niets. Wanneer je er mee naar de politie gaat weten zij de politie te overtuigen dat het wel meevalt. Er zijn er niet veel die door dat mooie plaatje heen kunnen prikken. Dat mooie plaatje dat je in de reclame ziet. Volgens anderen moet het dan nog wel meevallen. Ze zorgen dat je compleet afhankelijk van hun bent en dan hebben ze je in hun macht. Ik hoop dat er veel wordt geschreven in bladen en tijdschriften die toegankelijk zijn voor het gewone publiek om dat beeld tijdig te herkennen. Van dat het niet pluis gevoel omgezet wordt in daden en dat dan de alarmbellen meteen gaan rinkelen en dat men daar naar zal handelen. De eerste indruk is de beste en de beste stuurlui staan aan wal. Ze beroven je van je identiteit en je unieke zelf. Ze kapen je persoonlijkheid om je vervolgens terug te laten trekken in de spelonken van de diepste negativiteit. Een plek voor je zelf is het allerbelangrijkste, en de kat uit de boom blijven kijken. Niets is wat het lijkt in het leven van de narcist. Die anderen zien dat perfecte reclameplaatje alleen maar maar niet hoe men tussen vier muren is. Waar moet je naar toe als je de woning met hun deelt en je betaalt de huur en zij willen maar niet weggaan en leveren de sleutel niet in. Ze sturen je uit je huis waar je alle lasten van betaalt.Ze maken je volkomen afhankelijk van je en er blijft niet veel meer van je over als je er mee samenleeft. Aan je spullen komen en niet kloppen als zij je slaapkamer binnen komen en lievelingsspullen stel waar je emotioneel aan gehecht bent. Zij hoeven nooit verantwoording af te leggen maar die gene die het is overkomen moet dat maar doen. Er komt hun nooit iets van over. Zij maken dat jij als dader neergezet worden in plaats van zij. Zij weten dat ideale reclameplaatje neer te zetten die een ieder graag wil zien. Het lijkt wel een demoon die je volledig in zijn macht heeft. Er blijft helemaal niets meer van je over en je identiteit. Je identiteit lijkt wel te zijn gestolen. Zij denken alles te kunnen maken maar die ander niets. .

    Reply
    Cato - september 21, 2016

    Het zijn ook meestal mannen!
    En ik las verhaal van ene Ruud Smithz…
    Die probeert weer de narscist de hemel in te prijzen en dat je alleen maar leest over slachtoffers etcetera.
    Is hij soms zelf een narscist die net als andere narscisten niet ziet ziet dat ze een narscist zijn.
    Ze zouden dat soort mensen de doodstraf moeten geven.
    een mens met narcistische persoonlijkheid stoornis heeft geen goede kanten,zelfs niet 1.
    Om dat te zien,moet je goed je ogen open houden en kijken… Alleen maar het totale gedrag observeren.
    Ze leven in 1 grote leugen en trekken andere er in mee.

    Reply
      Cameleon - oktober 26, 2016

      Wil effe zeggen, dat ik het voorledig met je eens ben. Ze zouden de doodstraf moeten krijgen. Ze hebben geen enkele goede kant. Als ze iets aardigs doen, zit er een bedoeling achter. De bedoeling om zelf wijs ervan te worden en je leeg te zuigen, oftewel het tegen je kunnen gebruiken. Mijn hemel ik ben zo kapot van binnen, dat ik het niet meer trek. Alle symptonen heb ik gewoon. Waarom ben ik zo opgegroeid, waarom dit, dat en etc. Vragen hebben en niet weten wat er eigenlijk met je aan de hand is. Totdat ik vorige week een ingeving kreeg (kijk eens wat narcisme inhoud?) Ik had zoiets van huh? Ok ik ga eens erin spitten en lezen en ontdekken wat het is. OmG! Ik zag me loeder. Zij kan van mij ………! Wil haar nooit meer zien of horen of whatever. Soms denk ik letterlijk, ben je al dood en dan denk ik wow!!!!! Ik ben veranderd in een beest, in een gevoelloze steen! En dat klopt ben nooit meer de zelfde! Vaak aan zelfmoord gedacht en bijna willen doen! Zelfs nu nog en het voelt steeds sterker. Ik heb hulp nodig! Ik lijd aan ptss en ben slachtoffer, wat ik me nu pas bessef. Ik ben zo woest en gefrustreerd, dat mensen letterlijk afstand houden en bang van me zijn. Ik heb een blik in me ogen, die zegt I will kill you! Wat erg zeg, om te janken! Ik was een lief zacht jochie zoals velen kunderen dat zijn (onschuldig) en dat een moeder die dit kan bij haar eigen kinderen! Al me broers en en me zus hebben in internaten gezeten. Nadat hun dat verschrikkelijke leven hebben gekend, werd ik geboren! Dan doe je het zelfde bij mij zonder te blikken of blozen! Man als ik erover praat wil ik dat mens wat aandoen. Tergelijke tijd ga ik kapot van binnen als ik dat zeg. Ik heb haar geprezen altijd in een leugen zogenaamd van haar gehouden, uit angst! Het zijn duivels, die je het beste kan laten uitsterven! Als iemand mij advies zou kunnen geven, wat voor hulp en etc, graag? Het beste allen!

      Reply
      Emotioneel kapotgemaakte ziel - december 3, 2016

      Dag Cato , ik vind je reactie streng maar rechtvaardig. Al ben ok wel een man en slachtoffer.
      Wat mijn verhaal is vergelijkbaar, je vind er wel meer over op de site, en geloof me ik weet waarover julie praten.
      Mijn ex, duidelijk narcist is nu al verloofd en zwanger van haar volgend slachtoffer, en 3 maand geleden zwoor ze mij voor de 10 de keer eeuwige trouw, ze zou zich laten helpen en alles ging goedkomen.
      Haar volgend slachtoffer is nu al verloren, 10dagen geleden belde ze me smekend op om haar te helpen, ze wou dat kindje niet en ik ben weer in de val gelopen, gelukkig kwam ik enkele dagen later deze site tegen en alle antwoorden op de vragen die ik al jaren had vond ik hier.
      Nu heb enkel een gevoel van woede en onmacht, de andere emoties heeft zij me ontnomen.
      Ik vind het wel erg voor haar nieuw slachtoffer, hij heeft ondertussen zijn woonst al opgezegd en is natuurlijk razend op mij omdat ik deze link naar zijn getuige gestuurd heb want ik ben de psycho en nog veel andere verwijten. Maar ik weet beter, en als ze klaar is met hem zal het duidelijk worden, alleen vrees ik dat hij dit niet overleefd, hij zal mss 50j zijn en niets meer hebben, het was een vriend van mij die ze bespeeld heeft, ik ben er maanden razend op geweest maar nu weet ik dat hij gewoon in dezelfde val gelopen is als ik 8 jaar geleden.

      Reply
      j - maart 2, 2017

      uh, mijn moeder is narc. niet alleen maar mannen hoor!

      vrouwen vaker covert, mannen vaker overt.

      Reply
    Ruud Schmitz - september 3, 2016

    Taalkundig is het al niet correct, want er staat dat je te maken hebt met een slachtoffer dat narcistisch is. Maar los daarvan….
    ben ik ontzettend tegen het gebruik van de term narcistisch slachtoffer syndroom. De mensen die hier aan leiden hebben complexe post traumatische stress stoornis, of een lichter vorm daarvan. Er is geen enkele reden om dat wat zij hebben een naam te geven gelinkt aan de VERMEENDE oorzaak van de aandoening.

    De mensen die claimen ‘slachtoffer’ van een narcistische persoonlijkheid te zijn, hebben daar in 99 van de 100 gevallen of een nog hoger percentage geen enkel bewijs voor. Natuurlijk geloof ik dat zij zijn mishandeld, misbruikt, uitgebuit, beledigd en wat diens meer zij. Maar is dat gedaan door iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis?

    De reden waarom ik zo fel ben op deze benaming is dat ik net als een hele hoop andere mensen met NPD helemaal klaar ben met ‘slachtoffer sites’. Deze doen het voorkomen alsof iedereen met NPD een kind van de Duivel en Hindu godin Kali is en niets dan verderf zaait, en daarmee iedereen met deze stoornis in een ontzettend slecht daglicht stelt. Ik kan op sommige plaatsen niet eens meer zeggen dat ik met NPD gediagnosticeerd ben want dan wordt ik bijna letterlijk uitgekotst.

    De meeste misbruikers zijn helemaal niet gediagnosticeerd. Mensen maken er maar gewoon van dat het narcisten zijn, omdat ze ergens op internet een lijstje met diagnostische kenmerken hebben gevonden, lezen die, passen ze op elkaar en hoppa, we hebben een wéér narcist. Zo werkt het dus niet…. Je moet wél weten waar je het over hebt.

    0,7 tot 1% van de bevolking kan naar schatting van professionals met NPD gediagnosticeerd worden. 3 tot 5% kan naar schatting van dezelfde professionals met psychopathy gediagnosticeerd worden. Laten Narcistische persoonlijkheidskenmerken nu net de meest algemeen voorkomende zijn bij alle stoornissen in de B cluster (de cluster waartoe Narcistische persoonlijkheidsstoornis, Anti-Sociale persoonlijkheidsstoornis, Histrionische Persoonlijkheidsstoornis en Borderline Persoonlijkheidsstoornis behoren, en je kunt heel eenvoudig met gezond verstand bepalen dat de kans dat iemand misbruikt wordt door iemand met een anti sociale persoonlijkheidsstoornis (dus een psychopaat of een sociopaat (ook ongeveer 1%)) vele malen groter is dan dat die misbruiker een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar leg je een flinke laag narcistisch gedrag over iemand met AsPD, dan wordt die heel makkelijk voor een NPD aangezien. Zeker door mensen die echt niet weten waar ze het over hebben. De leek ziet het verschil niet tussen iemand met HPD of NPD. De leek ziet het verschil niet tussen iemand met psychopathy I of II. Als iemand littkens op zijn onderarmen heeft is iemand al Borderline. Zó denkt de massa, en zo wordt er naar mensen in de B cluster gekeken.

    Maar er is dus geen enkele rechtvaardiging voor de term narcistisch slachtoffer syndroom. Ten eerste is de term volkomen overbodig. De symptomen zijn precies dezelfde als die van C-PTSS. Ten tweede is er geen enkel bewijs voor dat het veroorzaakt wordt door narcisme. Ten derde zet het alle narcisten in een slecht daglicht, óók – en dat is altijd nog het allergrootste deel van hen – hen die geen vlieg kwaad doen.

    Reply
      femke - september 14, 2016

      Hoi Ruud,

      Sowieso zal ik voorop stellen
      dat iedereen naar mijn logische beredenering
      gezien en gehoord wil worden
      en sommige mensen hebben het wat sterker inderdaad.
      en ik vind een naam narcistisch eigenlijk een beoordeling
      en zo word er dan naar hen gekeken, Alsof ze weinig goeds hebben.
      Narcisten vind ik een heel verkeerde benaming.. dat roept negativiteit op.
      net alsof ze voor hun hele leven zijn beschadigd.
      maar zo zie ik het niet. die mensen voelen wellicht ook éénzaamheid.
      en wie zijn wij om te zeggen dat ze misbruik van je maken. dat ligt eraan hoe snel
      jezelf gekrenkt bent, plus het feit jij ook een schuld legt bij zón (op dat moment lastige persoon.
      Wie is er dan lastig?? is de vraag.. Laten we voorop stellen dat Psychiaters ook maar mensen zijn
      die naast ons staan.. en niet boven ons. Iedereen heeft tenslotte een eigen waarheid.
      Laten we de mens in vrede zien.. en laten we er zijn voor iedereen. dat geeft vrede.

      Lieve groet,

      Femke

      Reply
        Cameleon - oktober 26, 2016

        Sorry femke, maar die mensen vind ik persoonlijk niet zielig en heb geen enkel medelijden of emphatie. Of het narc of hoe dan ook heet. Ik moet iemand in vrede zien, die mij totaal kapot heeft gemaakt? Dus als kind was ik snel gekrenkt? Beter ga je nadenken voordat je wat zegt! Wat je zegt dingen die je niet kan onderbouwen. Als je zegt dat psychos ook maar mensen zijn en het niet altijd weten? Wie ben jij dan? Goedze!

        Reply
          doorzetster N. - november 28, 2016

          Femke heeft totaal geen idee hoe het is of was om met een narcist te leven. Narcisten zijn gewetenloze monsters die ook gevaarlijk en in mijn geval levens-
          bedreigend kunnen zijn. Gelukkig kon ik ontkomen en ben een paar 100 km bij hem vandaan een nieuw leven in vrijheid om mezelf te zijn te leven en er sterker door geworden. Ik weet dus uit ervaring dat als je een relatie met een narcist hebt, je deze zo snel mogelijk moet verlaten om je zelfvertrouwen en vrijheid weer terug te krijgen.

          Reply
          Alexandra - januari 7, 2017

          Idd!!!! Ik ben ook opgegroeid met een narcistische moeder. Na alle levenslange vernederingen en pesterijen was ik gevlucht van haar en dan begon ze wraak te nemen.. ze heeft AL mijn bezit waar ik nog moest omkomen in fik gestoken in conteinerpark. Ze probeerde de relatie met mijn toenmalige vriend te verbreken door mij vuil en slecht te maken voor zijn ogen “het is nog niet telaat om haar te dumpen zodat ze terug naar mij komt..” zei ze tegen hem onderandere. Maar toen ze besefte, na zoveel moeite, dat ze haar slachtoffer niet terug zal krijgen heeft ze de volgende stap genomen. Ze is naar politie gestapt en een klacht ingediend dat ik zogezegd slecht moeder ben en smeekte om mijn zoon (!!!) van me af te pakken. Om mij gelijk met grond probeten te krijgen! Ik kom woorden te kort …… ik zou nog vel3 pagina’s kunnen schrijven over haar vernederingen en psychische misbruik dat ze op mij toepaste HEEL mijn leven! Ik vervloekt al die zieke narcisten die deen kinderen willen om van hun een slachtoffer te maken (OJA ik was gepland en zeer gewenst geweest btw!) Ik weet nu waar mijn problemen vandaan komen, mijn abnormale angsten, onzekerheden, lage zelfbeeld, zelfmoord gedachten enz! Haar moeder (mijn oma) wa’s ook een narcist MAAR dat is geen excuus om het dubbel zoveel op je eigen dochter uit te werken!!!!! Mijn zoontje is ondertussen 7 jaar ik zie hem doodgraag en mijn grootste angst is dat ik hem zou kwetsen! Ik ben zeer voorzichtig met allen wat ik zeg en doe, ik geef bijna nooit geen straf, hij staat nooit in de hoek. Ik probeer alles rustig uit te leggen, mijn grootste oprechte wens is dat hij gelukkig is. Ik ben wellicht TE zacht met hem na allen wat ik heb meegemaakt. Ik doe zeer mijn best maar …. ik lijd van de verleden, ik ben angstig en paniekerig, ik was een wrak, constant nat in zweet wakker worden van de nachtmerries, nu voel ik me wel beter, want ik neem zware antidepressants tegen angsten en om een positief gevoel te hebben. Maar die medicatie veroorzaakt haaruitval… ik wil niet kaal worden want ik mijn hele leven heb ik lang haar.. jaar geleden stond ik op punt om zelfmoord te plegen, maar ik ben hulp gaan zoeken, eerst paar keer de zelfmoord lijn gebeld daarna in verschillende opnames geweest, meer dan 1 jaar. Mijn zoontje woont voorlopig bij zijn papa. Ik ben terug thuis want ik heb zeer hard gewerkt aan mezelf afgelopen jaar , voor mijn liefste zoon en mezelf, ik zal geen enkele GRUWEL mijn leven vernietigen! Binnen enkele weken komt mijn zoontje terug bij mij wonen (ik heb hem ook alleen opgevoed tot zijn 6 jaar, bij papa was hij in het weekend om de 2 weken en de helft van de vakanties en uit noodzaak moest hij bij zijn papa) ik bedoel maar te zeggen dat ik hem niet in de steek gelaten heb. Ik heb alles gedaan om aan mezelf te werken! En nu het beter gaat komt hij terug ! Maar de pijn is er. Elke dag. Op mijn onderbewuste die mij nare down gevoelens bezorgd, rusteloosheid, angst en paniek. Het is enorm zwaar om dat alleen te dragen. Ik ben dankbaar dat ik een goeie jongen heb leren kennen die mij wederzijds echt met respect behandeld! Hij doet voor mij zoveel lieve dinegen, maakt ontbijtje, vraagt of hij me met iets kan helpen, we zijn veel samen en ik zie echt dat hij onvoorwaardelijk van mij houd. Het is de enigste echte vorm van liefde die ik nooit heb kunnen meemaken vroeger. (zeker als je ouder precies bezenen lijkt …
          Sorry voor zoveel gepraat… ik typ nu gewoon alles wat op mij hart ligt zonder veel na te denken…. ik zou graag willen weten of er in België de passende therapie mogelijk is.
          En , lieve Cameleon, lieve lieve andere mensen, ik wens uit de diepste van mijn hart dat jullie gelukkig worden, ik weet wat jullie voelen, moest ik kunnen zou ik iedereen kunnen omhelzen en beschermen tegen al het slechte, mijn hart barst van mededogen en liefde, ik voel andermans hun pijn alsof die van mij is… dit is namelijk de reden waarom ik weggegaan was uit therapie, ok maakte me enorm veel zorgen over de anderen, hun verhalen maakten mij kapot, ik kon niet stoppen met huilen, een blijterige paniekaanval na het andere.
          Nog eens sorry voor al die emoties van mij, het is een emotionele bom vanbinnen.
          Die opname (voor trauma en persoonlijkheidsmoeilijkheden) heeft veel losgemaakt. Maar nu is het tijd voor positiviteit en levensbevestigingen op te zoeken!
          Lieve lieve mensen, ik wens iedereen een goede herstel, verlossing van de horror, omring jezelf met GOEDE, POSITIEF INGESTELDE mensen, met GOEDE BEDOELINGEN, met lieve oprechte mensen!!! Het is en blijft een zoektocht! Ik ben op weg en het lukt me al! Ik begin terug in goede in de mensen te geloven en mijn hart open te stellen en goede mensen en liefde te laten in mijn hart! Ik heb het soms nog heel moeilijk maar ik probeer mezelf niet weg te cijferen, ik leer mezelf te accepteren , te respecteren, ik wil sterk zijn, en al mijn liefde vanbinnen te laten stromen.
          Ik wens jullie dezelfde.
          Een virtuele warme knuffel!

          Reply
      Roos Bloom - september 28, 2016

      Beste heer Schmitz, als u de diagnose NPD hebt, vind ik het allereerst bewonderenswaardig dat u professionele hulp hebt gezocht. Ik ben het met u eens dat de diagnose ook door niet kenners wordt gegeven. Het is ook een feit dat de meeste mensen met een NPD geen hulp zoeken. De groep narcisten die geen vlieg kwaad doen, die ken ik niet. De eigenwaarde van de narcist (die erg genoeg zelf vaak een traumatisch verleden heeft), haalt hij/ zij bij andere mensen. Dus er is wel altijd een 2e persoon in die dynamiek betrokken. Die 2e persoon heeft ook een aandeel in dit geheel. Dat is juist waarom partners in zulke liefdesrelaties elkaar opzoeken of vinden. Hoe dan ook. Er zal altijd schade zijn……

      Reply
      Anoniem - oktober 6, 2016

      Ja natuurlijk, want een narcist heeft ook niks goed s in zich. En sorry maar narcisten laten zich niet testen want ze vinden niet dat ze iets fout doen. Als ze je vermoorden vinden ze nog dat het jou schuld is!!! Dus sorry maar als je zeven jaar met een hebt samengeleefd weet je WEL wat een narcist is!!!

      Reply
      Cameleon - oktober 26, 2016

      Klopt man ik ben daarmee gediagnostiseerd. Omdat ik nooit over mijn misbruik sprak en can alles verzon bij de psycho, konden zij mij uiteraard niet helpen. Ik weet pas een week dat ik het slachtoffer ben geweest van narc. Ik heb een complexe ptss. Man, man! Wat ben ik stuk. Ik lees snel een stuk van jou verhaal en ben het met je eens. Zou je mij tips kunnen geven over hulp. Ze will emdr met me doen. Alvast bedankt en bedankt voor je verhaal!

      Reply
      Cameleon - oktober 27, 2016

      Ps nog even terugkomend op je verhaal! Ben niet met alles eens. Simpelweg omdat alle symptomen en beweringen kloppen over de dader, zowel het slachtoffer. Het beste is om naar iemand te luisteren die het ondervonden heeft. Zodoende zeg je wen hoop goede dingen, maar bepaalde dingen ben ik het achteraf niet mee eens. Ik hoef achteraf gezien je advies niet. Het beste

      Reply
        anoniem - november 7, 2016

        Beste Camelon,

        Ik lees jouw verhaal en ik zie in jouw mij zelf. Ik ben ook het slachtoffer van een narcist dat alles heeft mijn gezondheid gekost. Ik ben slachtoffer geworden van iemand van wie ik meer dan van mijn eigen leven hield, hij was mijn eerste en de laatste liefde. De symptomen wat er bovenaan staan had ik alles, ik zag mijn toekomst niet meer, ik heb paar keer zelfmoord gepleegd, woede, uitbarstingen van verdriet en pijn, ik was geen normale mens meer, ik dacht dat ik een geke vrouw was want ik was gestelijk en lichamelijk helemaal uitgepoet en dit alles heeft narcist aan mij gedaan. Een narcist aan wie ik mijn eigen leven wou geven toen hij met kanker ziek was. Mijn pijn is grens los zoals mijn liefde tegen hem. Er zijn twee soorten moord: de geestelijke en de lichamelijke moord. Lichamelijke moord is veel beter dan geestelijke moord, de narcist maakt je geestelijk dood, de slachtoffers zijn hun voeding. Ze zijn geen mensen, ze hebben geen hart en ze hebben geen gevoelens. Ik heb heel veel gelezen over narcisten en dit heeft me geholpen, ze zijn nooit gelukkig en ze worden ook nooit gelukkig dat maakt mij sterk. Ik ben hard gevallen en stap voor stap ben ik weer op gestaan en verder gegaan met mijn leven, ik heb niks kwijt geraakt , alleen mijn liefde “liefde die illusie was “….hij heeft mij mentaal kapot gemaakt maar ik ben weer opgestaan …mijn advies is aan je ga maar veel lezen over narcisme, neem contact met slachtoffers op ( je bent niet einigste, er zijn duizenden …die slachtoffers zijn geworden van deze zielige zieke mensen ) Narcisten moeten niet leven, ze moeten d…..gaan want ze maken mensen dood !
        Lieve lezers, ik wens jullie allemaal heel veel sterkte, geloog mij ….jullie zijn gewonnen want de narcisten zijn ALTIJD verliezers ….ze hebben geen leven, ze zijn geen mensen, ze hebben geen hart, ze weten niet wat is de liefde…ZE ZIJN ZIELIG !!!
        Ik zou zeggen val maar d….psychopaat…ik ben gewonnen je bent verliezer…. je krijgt nooit rust in jouw leven , je wordt nooit gelukkig in jouw leven want je weet niet wat is het geluk..je weet niet wat is de liefde..liefde van jouw partner..liefde van jouw eigen kind ..liefde van jouw familie ..liefde van jouw vrienden …de wereld draait alleen om je heen…IK..IK..IK met grote letters IK….zo denk je zielige zieke stinkende vuilnisbak. Ik kan je geen mens noemen want je bent geen mens !!!!

        Reply
      Sarah - april 10, 2017

      Typisch een reactie van een narcist, die hebben namelijk nooit een probleem, aan hun ligt het niet en zij kijken nooit naar hun eigen aandeel.
      Weet je waarom er zo weinig mensen een daadwerkelijk diagnose NPS hebben? Om de bovenstaande zin van mij.

      Reply
        j - april 11, 2017

        Ja inderdaad, er zullen niet veel narcisten bij psychologen komen. Sterker nog, ik denk dat dat een reden is waarom psychologen minder vaak met narcisten te maken hebben dan mensen in het bedrijfsleven. Als je iets van narcisten wilt leren of te weten komen hoef je het een psycholoog niet te vragen, die kennen narcisme vaak niet.

        Reply
          Sarah - april 11, 2017

          Inderdaad, want narcisten komen nooit bij een psycholoog.

          Reply
            j - april 12, 2017

            En als ze er komen dan laten ze zich 1 uurtje van hun mooiste kant zien. Maar als je zelf in een bedrijf ofzo met ze werkt, zie je ze elke dag 8 uur lang van hun slechtste kant. Wat dat betreft heb je meer aan ervaringsdeskundigen. Psychologen hebben leren zwemmen uit een boekje om het zo maar eens te vergelijken. Ik heb teveel tijd/geld aan hen verspild.

            Reply
      RN - november 16, 2018

      Je doet net of een Narcist zich laat diagnosticeren, de bewijsvorming is dat Narcisme in ieder geval niet te genezen is, dat ze in deze tijd explosief naar voren komen is omdat ze makkelijker aanhaken in deze tijd door de middelen.

      Het feit dat een of meerdere slachtoffer(s) een diagnose beter kan stellen omdat specifiek (verborgen) Pathologisch Narcisme, gericht is op de band met zijn slachtoffer, moge ook duidelijk zijn, of denk je nou echt dat alle vormen van opzet in een herkenning per ongeluk op een website gevormd worden, het is zo’n complexe materie dat door groepen te vormen van slachtoffers de Narcist geen grond meer krijgt om zichzelf onzichtbaar lekker te kunnen voort banen met de destructie van emoties van anderen (je bent letterlijk een krijgsgevangene niets word geschuwd en als je denkt dat er enigszins een afzwakking mogelijk is dan ben je geen slachtoffer geweest, en berust je in de missopvattingen die hierover bestaan.), het is niet zo dat iedereen die 1500stokslagen krijgt meteen met een narcist te maken heeft, echter als die 1500 stokslagen overeenkomen met de emotionele mishandelingen respectievelijk net passief-agressief ook niet zo te weerleggen is. Je waardeoordeel van dat ze geen vlieg kwaad doen is waardeloos. Het bewijs zit namelijk in de slachtoffers, daar heb je geen wake up call voor nodig.

      Reply
        Saar - november 16, 2018

        Ha die Ruud, het mooie eraan is, een slachtoffer hoeft ook geen bewijs te leveren 🙂 Waarom zouden ze dat moeten doen? Ze weten dat ze slachtoffer zijn van geweld, klaar, punt uit. Zo voelen ze dat, zo ervaren ze dat. Punt. Wat jij daar allemaal van vind zal mij dan weer een zorg zijn. Ook snap ik niet dat je zit kapot te ergen aan slachtoffersites van NPS. Waarom zou je daar gaan zitten? Om je gelijk te halen misschien? Woordenspelletjes te kunnen spelen. alles zo rationaliseren dat alles wat het slachtoffer denkt en voelt wederom niet meer mag en kan bestaan? Als je zelf iets van heil zoekt, richt dan een site op met mensen met NPS die erkenning en aandacht zoeken en zich dader voelen gemaakt door vermeende slachtoffers.. daar zou je dan eerder thuis horen. Verder kan me jou geblaat weinig boeien.

        Reply
    Tinkerbel - augustus 20, 2016

    Deze week zou de zesde week zijn dat ik van mijn narcistische ex af zou zijn,
    die mij voor de 28ste keer had gedumpt
    (knipperlicht relatie van 10 mnd)
    na geestelijke,lichamelijke mishandeling en 2x met de dood te zijn bedreigd had ik de knoop definitief doorgehakt en voor mezelf gekozen,maar heb veel offers moeten maken,
    ben berooid achter gelaten,hij heeft alles van mij afgenomen tot mijn wasmachine aan toe.
    mijn 3 poezen,konijn en 3 honden kwijt,mijn honden waren al op leeftijd en ziek,maar deze psychopaat heeft het proces versneld,leef door hem van 60 euro in de mnd en woon op een kale vloer op een matras,maar niet voor lang,ik kan bij mijn vrienden,buren en familie terecht,ze willen voor mij koken,de was doen,ik mag bij ze slapen,ik red mij wel,het is maar voor een paar maanden.
    voordat ik hem leerde kennen had ik alles,maar hij palmde mij er heel subtiel in,toen ik hem leerde kennen 18-08-2014.
    hij zei dat hij terminaal ziek was,ik geloofde hem omdat hij dat ook aan mijn collega`s had verkondigd en inderdaad vaak in het ziekenhuis was(elke dag!!)
    ik werkte in die tijd als vrijwilligster bij de voedselbank en hij was een van onze klanten,
    er was al chemie over en weer,maar ik bleef professioneel,je begint niet iets met een klant,da`s raar dacht ik.
    maar we werden verlieft dus ik nam ontslag.
    in 2 mnd ging alles zo snel dat ik in een roes leefde,toen ik uit mijn roes kwam was het al te laat…
    ineens woonde ik samen met een bezitterige,dominante,jaloerse man die mij isoleerde,manipuleerde,hersenspoelde,en mij emotioneel en psychisch afhankelijk maakte,ik moest het contact verbreken met mijn familie en vrienden,en ik mocht mijn honden niet meer knuffelen en uitlaten,hij sloot ze op op een kamertje,en mij gijzelde hij,zou ik er over spreken of bij ze komen zou hij mij iets aandoen,alleen hij mocht bij ze komen,de katten en konijn liet ik op mijn oude adres ophalen.
    alleen samen kwam ik buiten,ik verzon dat ik een zwakke blaas had en liet een plaspas zien aan hem,waardoor ik om de 10 min naar de wc kon.openbare wc`s in restaurants en supermarkten,en waarom?dat was mijn enige optie om de wereld duidelijk te maken dat ze mij uit deze situatie moesten trekken.
    ik liet overal briefjes achter met ons adres en mijn telefoonnummer en mijn omschreven situatie,ben hierdoor vele malen gered,maar ben ook vele malen als een mak lammetje bij hem terug gekomen bij de boze oh zo`n charmante leeuw!
    telkens weer zei hij de juiste dingen,die je als onzeker meisje het liefst wilde horen.
    ik zwichte…

    ik werd zijn mantelzorgster,en moest koken en schoonmaken,en hem de hele dag verzorgen en bedienen en hij verplichte mij tot sexuele gemeenschap.
    heeft mij 2x met een mes bedreigd,en hij zei op een avond:
    ik ga van jouw leven net zo`n hel maken als dat ik bij mijn ex heb gedaan,
    en niemand gaat jou geloven,want ik heb mij helemaal ingedekt.
    in coderingen belde ik met de politie,zogenaamd was het iemand bij wie ik een bestelling deed,
    zo kon ik via de politie bij hem samen met de hondjes weggeraken.
    maar na 2 wkn miste ik hem,en ging ik naar hem terug,zonder hondjes,ik had mijn huis terug en mijn moeder woonde naast mij,dus mijn hondjes waren veilig,en had ik ook een reden om 3x daags weg te gaan.
    maar na een tijdje wilde hij mee,ik mocht niet meer alleen op pad.
    toen helemaal niet meer,heb toen met harde muziek aan snachts(hij sliep in een dronken roes)
    met harde muziek mijn ouders gebeld om mij op te laten halen,samen met mijn hondjes weer,
    want ik mocht niet meer weg dus waren ook zij weer terug bij hem,
    die nacht ontsnapt,escape to alcatraz zei mijn vader!
    en we scheurden weg.
    maar om de week kwam hij als een droevige pup aan mijn deur,en ik liet hem binnen,en ik trapte er steeds in,in de ban van peter pan zei ik voor de grap tegen hem,maar dat kon hij niet waarderen,want hij bleek niet alleen een narcist te zijn maar ook te lijden aan het peter pan syndroom.(mannen die niet volwassen willen worden)
    als mantelzorger van deze (terminaal zieke) man mocht ik ook zijn dossier inzien,
    die hij zelf nooit inzag omdat hij niet begrijpend kon lezen.
    en daar stond in dat hij SOLK patient was en helemaal niet terminaal ziek,
    de artsen bevestigden in zijn dossier,dat hij nooit is bestraald of chemo heeft gehad.
    ik was erin getrapt,maar het is moeilijk uit zo`n relatie te komen.
    heb bij de politie een heel dossier op laten maken dus alles laten vastleggen,en de politie zei zelfs tegen mij:vrouwen zoals jij kennen wij maar wat te goed,je komt weer bij hem terug,dat is een kwestie van tijd.
    tegenover ons woonde een jong meisje die in dezelfde situatie als ik zat,ook zo`n vriend die haar als boksbal gebruikte.
    ik was naief en blind van verliefdheid,ik raakte daarmee alles kwijt,heb uiteindelijk ingezien dat hij toch niet te veranderen is,het was alsof hij mij had gehypnotiseerd,
    maar hij liet mij ook uitputten,door mij snachts en tijdens de remslaap steeds wakker te schreeuwen,ik werd een wrak,had geen eigen wil meer.
    ik werd zijn puppet en hij was de master.
    hij had controle over mij.ik werd zwaar obees,want hij was ook een feeder,
    iemand die je met opzet heel dik laat worden zodat je het huis niet meer uitkan.
    zodoende ben ik in deze situatie verzeild geraakt,deze week zou ik 6 weken Narcist-vrij zijn,
    totdat hij 3 dgn geleden ineens voor mijn deur stond:ik weet dat je alleen bent want je ouders zijn op vakantie zei hij…
    ik liet hem binnen maar speelde een spel.
    ik deed net alsof ik er weer intrapte(heb inmiddels hulp en heb alles naar buiten gebracht)
    volgens de narcist was het weer dik aan,maar nu was hij de lam en ik de leeuw.
    ik heb hem terug gepakt,ik ben weerbaarder geworden,geestelijk gegroeid en sterker geworden van geest,dus gaf ik hem een koekje van eigen deeg.
    maar wel met een empathie volle geest,dus met fatsoen,wil niet op hem lijken.
    hij weet nou dat ik niet meer kneedbaar ben,dat ik niet meer naar zijn hand te zetten ben,
    ik ben zijn Wendy niet meer,zal dat ook nooit meer worden,ga nu als tinkerbel door het leven.
    ben uit ons luguber sprookje gestapt,en bouw een heel nieuw leven op,heb inmiddels een netwerk opgebouwd,ik vertik het om bang te zijn op straat en om hele dagen in huis te zitten,liever trots door het leven ondanks het gevaar voor wraak,dan als een bang muisje die stilletjes zich heeft teruggetrokken in een hoekje…
    hey Peter Pan!
    KARMA is a B*tch!!

    Tinkerbel
    (en nadat je een narcist hebt overleefd kun je alles aan,maar onthou deze zin wanneer je bij hem terug keert,je bent niet dom,en je vindt het ook niet lekker om zo getergd te worden,want narcisten praten je graag een laag zelfbeeld aan,je gelooft in de goedheid van de mens,en dat slechte mensen niet bestaan,wel mensen met slechte eigenschappen,dat is menseigen,dus straf jezelf niet,maar weersta dit charmante monster,alles wat hij zegt is gelogen,hij kan niet voelen,dus niet liefhebben,zodra je bij hem terug bent gekeerd,ook al denk je,no way! dan weet je weer waarom je bij hem vandaan bent gegaan,hij zal nooit veranderen!)koester je vrijheid en leef je eigen leven!
    liever berooid achter gelaten dan afgevoerd in een bodybag!

    Reply
    bronvrouw - juli 27, 2016

    Was na een trombose in 2007 met veel hulp van mijn zoon en andere familie opnieuw in staat zelfstandig te leven. In oktober 2015 door stomme pech in het ziekenhuis beland. Zoon, ondertussen getrouwd, en schoondochter vinden nu plots dat ik controle (maar ze noemen het hulp) nodig heb. Aanvankelijk is hun hulp bij administratie enz. zelfs welkom. Ze krijgen volmacht over mijn rekeningen en het eerste wat schoondochter doet, is lijstjes opstellen van wat ik met MIJN geld de afgelopen tien jaar heb gedaan. Daarover word ik niet 1, maar wel tien keer doorgezaagd: zoveel euro aan boeken, zoveel euro aan reizen, zoveel euro aan dit en dat en enz. In eerste instantie krijg ik niet eens mijn eigen bankkaart terug (die heeft ZIJ nodig om mijn rekeningen te betalen. Boodschappen doen gebeurt onder controle. Mijn enige “schulden” waren 2 hypothecaire leningen, maar sinds haar bemoeienis hoor ik enkel nog maar het woord schulden. Ik kan niet én een huis afbetalen én een appartement huren (dicht bij hen in de buurt, zogezegd om mij beter te kunnen “helpen”. Dus wordt mijn huis verkocht. Na de verkoop neem ik MIJN leven terug in eigen handen en dat houdt o.a. ook mijn administratie en financiën in.
    Op de dag dat ik weer zelf naar de bank ga, krijgt mijn schoondochter een enorme woedeaanval, hoe ik het in mijn hoofd haal ZELF naar de bank te gaan… Door die reactie ben ik zo overdonderd dat ik naar een zus bel om het verhaal kwijt te kunnen. Later die avond staat schoondochter aan mijn deur met nétjes mijn hele administratie in een kist verpakt, gelukkig ook mijn paspoort en creditcard. Met welk RECHT ik naar mijn zus heb durven bellen? En WIJ (zij en mijn zoon en hun dochtertje) willen JE NOOIT meer zien. De volgende dagen controleer ik alle geldverrichtingen van de 3 maanden volmacht. Alle geldzaken zijn uiterst correct uitgevoerd en verantwoord.
    Op controle bij de neurologe vertel ik het verhaal en zij laat het woord narcisme vallen. Sindsdien al veel erover gelezen en mijn onrust neemt hand over hand toe. Ondertussen is er de laatste drie maanden geen contact meer geweest, maar ik merk aan de veranderde houding van familie en vrienden dat er de nodige leugens over MIJN geestelijke gezondheid zijn verteld… In die mate, dat ik mij nu afvraag of IK de narcist ben. en hun afstand van mij nemen misschien te rechtvaardigen is? Zelden in mijn leven heb ik mij psychisch zo slecht gevoeld.

    Reply
      Anoniem - juli 30, 2016

      Ik heb ook hetzelfde gevoel gehad, je begint aan alles te twijfelen. Ook ik heb soms gedacht dat ik dan misschien degene was met NPS. Zeker omdat mijn ex partner het zo uierst geraffineerd kan brengen tegenover de buitenwereld dat het iedere keer weer lijkt alsof ik het allemaal heb gedaan. Na het lezen van boeken en veel op internet over deze ziekte weet ik dat ik het slachtoffer ben en niet de stoornis NPS heb, ook mijn directe omgeving staat voor de volle 100% achter me. Helaas ben ik inmiddels wel mijn twee kinderen kwijt aan haar omdat ze BJZ zo weet te bespelen dat het overkomt dat ik de slechte vader ben. In werkelijkheid zitten mijn twee kinderen nu fulltime bij een ernstig zieke moeder en kan alleen maar lijdzaam toezien hoe het leven van de kinderen stukje bij beetje wordt afgebroken. Twee tips voor je, lees alles over de aandoening zodat je goed geïnformeerd bent en neem afstand van degene die aan NPS lijdt. Heel veel sterkte ermee!!!

      Reply
        Janne - augustus 22, 2016

        Zo herkenbaar! Ik twijfel al jaren aan mijn eigen ik, daar heeft hij wel voor gezorgd. En zelfs aan het feit of ik niet de narcist zou zijn geweest…. bizar hoe hij alles moedwillig om zeep geholpen heeft!!
        Alle feiten draaide hij om, heeft me zo enorm onzeker en vertwijfeld gemaakt. Ben mezelf compleet kwijtgeraakt. Nu twee jaar na de breuk heeft dit nog elke dag impact op mijn leven en ik verwonder mij dat er zoveel niet mag in dit land, maar als narcist slachtoffers maken hoor je daar niemand over. …..
        Mijn leven staat stil en de wolf in staat schaapskleren loopt nog vrij rond… inmiddels al voorzien van een volgend slachtoffer.

        Reply
    heide - mei 23, 2016

    Ik heb 13 jaar een relatie met een narcist gehad, 3 maanden geleden is hij gestorven. Hij was ook alcoholieker.
    Ik kan niet op een normaal manier rouwen, ik herbeleef al de momenten van manipulatie, leugens en bedrog. Ik voel dat ik hier compleet aan kapot ga. Ik kon hem niet verlaten, ik hield teveel van hem. Ik wou dat ik alleen om de leuke momenten kon rouwen maar de rest overheerst constant in mijn hoofd. Waarom heb ik dit allemaal toegelaten? Wat een zwak persoon ben ik. Ik ga naar een psychologe maar geraak er niet uit, er zit zoveel onverwerkte woede in mij. Hoe moet ik dit aanpakken, hoe geraak ik hier ooit uit?

    Reply
      Hannie - juni 4, 2016

      Ik ken het ik zit zelfs nog id situatie, in aug 2015 merkte ik na een byna doodservaring dat men ontertusse ex, een psychopaat was omdat zn ogen zwarte duivelsoge ware en zn stem plots ander klonk en hy er heel verward uitzag, dit herkende ik van vele docus op national geographic channel wat mijn vader wel vaak opzette..mijn ex spuwde ook in mn gezich 3x vol afkeer x verweet persoonlijke dingen, da deed ie nrmlniet.
      Hij is geflipt toen ik hem betrapte porno kijken omdat hy altyd de heilige wou zyn dat hy zoiets niet deed, je kent het wel..
      Ben toen research gaan doen en kwam na veel lere achter dat ie verborgen narcist is, dat de relatie een illusie was en elke ‘gek’ moment kon ik nu verklare.. Toen plots kwam er iets in me op…
      1. Ik viel op hem omda hy vertrouwd aanvoelde enorm. 2. Ik zei constant tege mijn Nex dat ie zofel leek op mn vader.. Maar ze leke toch niet op elkaar? Wrm voelde ik dat zo sterk dacht ik? Ze hebben niet dezelfde humor, leken ni op elkaar…ware toch nog zo verschillend vn elkaar..
      Ja lap hoe meer ik research deed hoe enger gevoel in me opkwam.. Ik hield het ni vr mogelijk.. Is dit de rede wrm ik als kind al zo verlatingsangst en enorm afhankelijk ben aan ln ouders, vooral papa, is dit de rede wrm ik altyd deed wa mn vader zei en as ie iets zei het ook altyd uitkwam? Is dit de reden dat mijn vader anderser was en ik geen hechting kon voele vn hem zijn kant? Was echt alles vr zn eigen behoeftes en hield hy nooit oprecht van me? Is dit wrm me pa zo keiharde verwijte kon geve sinds ik puberde?
      Is dit de rede dat ze me onlangs gerechterlijk huisuitgezet hebbe omdat ik wist wak wist.. Ik kon ni snel genoeg verhuize sinds mn pa wist dat ik door had dat ie geen gevoelens heeft x HY de kniel voor my ! Gy onderdanige NARCIST was!! Ik zocht n woning maar was nog kapot vn t misbruik by mn ex die plots al nieuwe vriendin had nadat ik leeg gezoge was.. Ik had ln ouders nu meer nodig als ooit ervoren, maar ze ware er niem… Mama wou niks hore over het narcisme x mn vader wou me weg…. Kzei dak nog ff ni klaar was ervoor ( heb afhankelijkheidsstoornis ) maar mn vader kon ni wachte en zei op n dag tege mijn mama : als JY niet zorgt dat die (ik) hier buitevliegt ben Ik weg!! Zoiets hft ie nooit gezegd, mijn mama heeft toen enorme schrik gepakt en door extra misbruik handelde ze slaafs x net as hem, ik was alles altyd gwst…
      Toen plots kwam de deurwaarder om me n brief te Overhandigen met daarin dat ik moest voorkomen en 2 weke erna moest ik weg zyn met alle spulle enzo..
      Ik wist ni waarheen, ik smeekte me dit ni aan te doen, ik vroeg wat er nu zou gebeure gaan? Als antwoord kreeg ik : weet niet, ocmw moet j maar helpen…. Ik kende niks v ocmw x niets want bn kort opgevoed x mocht niks wete x lere, werd voor me gedaan..nu plots moest ik mn plan trekken… Ik heb geen vriendinne meer oa veel onbegrip vn hun dat kwetst dus beter niemand, de enige die me opving was mijn Nex die sinds kort niem vrijde.. Ik ben m dankbaar hiervoor maar het misbruik is er weer en hy wil weer vn me af.. Hij hft 2x politie gebeld om me late te verwijdere x 2x zei hy nada ik ingepakt was dak kon blijven.. Wnt belde mn ouders x die weigerde!! Voor 1 dag zelfs niet, moest byna vluchthuis : mijn grootste angst nachtmerrie…
      Mn ex heeft me hier nu nog zitte x ik voel me erg alleen x gebroke en mis ‘ ln ouders enorm, wie ze eerst ware toch..bn moe, futloos, ik pak drugs wat geen effect meer heeft x gn reet helpt, en antidepressievas.. Zo verdriet dak soms voel , ongelofelijk , kan wel door mn knieen gaan dan, mr hb geleerd dat wenen niet mocht x kreeg straf dan vn papa hy vind dit zwakheid tonen, mn Nex die zegt ‘stop nu es mt dat geween, en dat depressief zyn’ gelijk het niks is..

      Kwil graag trg psychoterapeut gaan dit doe j ook beter, ze werke rond je traumas, veel intensiever dan psychologe, wel niet trg betaald.
      Ik ben te futloos vr moment om hulp te zoeke want ben al opzoek nr eige woonst, wat ik niet wil want ik kan niet echt niet alleen zijn… Dit wordt pas Hel, en ik moet :,( en zoveel onbegrip id omgeving he, niemeer leefbaar voelt ht vaak…
      Je bnt niet alleen die dit moet doorstaan!! Onthoud dit maar goed xxxx knuf

      Reply
      Lilian - augustus 24, 2016

      Heide,
      Je bent niet zwak. Wanneer je 13 jaar een relatie hebt gehad met een narcist kan je misschien van alles zijn, maar niet zwak. Je bent een slachtoffer en je was niet in staat jezelf te helpen in die jaren. Dat kan een slachtoffer gebeuren. Neem het jezelf alsjeblieft niet ook nog eens kwalijk. Je hebt genoeg doorgemaakt en je verdient de mildheid en liefde voor jezelf, je hebt er teveel van moeten missen wanneer je zolang bij een narcist hebt gewoond. Het gekke is dat in contact met een narcist, we onszelf langzaam verliezen, de narcist wordt dan een soort surrogaat voor ons gemis. Je mist jezelf. Echt waar, je mag eindelijk jezelf worden en zijn en hopelijk lukt het je toe te staan dat ook jij waardevol bent en mooie dingen kan uitdragen in deze wereld. Je bestaat niet alleen bij de gratie van de narcist, je bent iemand op jezelf, van jezelf, en je mag dit ook eindelijk naar buiten laten komen. Dat naar buiten laten komen zal gebeuren. Het kan even duren, omdat je zolang verborgen bent gebleven. Maar alles wat in jou zit zal een weg naar buiten vinden. Je woede kan een katalysator zijn, alsjeblieft niet tegen jezelf, maar voor jezelf! En vergeef jezelf alles, je verdient het.

      Reply
        Lara - juli 14, 2017

        Hai Lilian,

        Reply
        Lara - juli 14, 2017

        Hai Lilian,

        Het is al een tijdje geleden dat je deze reactie hebt geplaatst, toch wil ik graag reageren in de hoop dat je het leest…
        Wat heb je mooi verwoord hoe je nu naar jezelf moet kijken, dat je recht hebt op geluk, dat je er mag zijn en wel degelijk wel belangrijk bent, dat je lief voor jezelf moet zijn, wat jij nu zelf wil enz.
        Ik zou graag contact met je willen, als jij dat ook wilt wil je mij dat dan laten weten?

        Albast dank,

        Reply
          Tio - januari 20, 2018

          Selfcare en selffocus en de relatie met je zelf is de beste relatie die je kunt hebben want die relatie met je zelf is dan niet aanwezig omdat je op hun zender bent afgestemd geweest. Een ongezonde symbiose en traumabonding bonding zich in een afhankelijkheidsrelatie tot hun bevinden en op die manier kun je je zelf niet ontplooien. Ze maken je afhankelijk van hun. Het is geen gemakkelijk iets o er van af te komen. Als je weet waar je mee te maken hebt dan heb je een richtsnoer en een houvast en kun je mensen ontmoeten die het ook hebben meegemaakt en die het begrijpen want de meerderheid van de mensen in deze samenleving kunnen niet geloven dat ze vrij rondlopen. .

          Reply
        Sjim - juli 14, 2017

        Hai Lilian,

        Het is al een tijdje geleden dat je deze reactie hebt geplaatst, toch wil ik graag reageren in de hoop dat je het leest…
        Wat heb je mooi verwoord hoe je nu naar jezelf moet kijken, dat je recht hebt op geluk, dat je er mag zijn en wel degelijk wel belangrijk bent, dat je lief voor jezelf moet zijn, wat jij nu zelf wil enz.
        Ik zou graag contact met je willen, als jij dat ook wilt wil je mij dat dan laten weten?

        Albast dank,

        Reply
      Cameleon - oktober 27, 2016

      Ik herken mezelf100% Vind iemand om in ieder geval mee te praten en accepteer dat het niet anders is. Wil niet zeggen dat het zwaar onterecht is en zwaar klote. Ik ben door hel gegaan en nog steeds. Alcoholische moeder met nps. Oooh geloof me! Woede is zacht uitgedrukt! Zoek hulp en denk aan jezelf, is wat ik je adviseer

      Reply
    helen - mei 22, 2016

    Naar de buitenwereld er alles mooi uit te laten zien… dat ken ik ook. Ik heb geleerd, dat ze dat doen om er gewoon uit te zien. Ze denken alleen aan hun image. Daar is nog iets, wat je moet weten: ze vertellen altijd leugens over jou en iedereen kijkt met die bepaalde ogen naar jou. De mensen die je echt kennen, zullen verward zijn. De narcist isoleert je zo. De kinderen worden gebruikt je zwart te maken. Ga veel lezen over narcisme. Een goede site is Het verdwenen zelf. Gewoon googlen en beginnende pathologie van de narcist te zien. Het helpt te begrijpen, dat je wordt gebruikt, totdat je zo kapot bent en niet meer bruikbaar bent voor de narcist. Ik heb het mogen ervaren. Het is vreselijk. Ik heb de narcist uit de deur gezet en vecht nu voor mezelf en de kinderen. Ik ben eerlijk tegen de kinderen. Ze snappen meer als je denkt. En dat is goed zo. De narcist heeft niet het recht de kinderen kapot te maken, want dat is wat ze doen. De kinderen hebben recht op mentale gezondheid. Ik ben op geen contact, advokaat en bij de jeugdzorg niet in te gaan op contact tussen de kinderen en de narcist-vader. De enige weg voor mij is daar onder toezicht van experten in de manipulatiestrategien van narcisten. Twee uur contact, meer niet. Ach ja, ik ben pas goed 2 maanden op weg, weg van de narcist. Ik voel elke dag de kracht van mezelf terugkomen. Dat kan jij ook. Omdat je voor jezelf voelt. Een narcist voelt niet, doet alsof. Dus: je bent het waard echt geliefd te worden. Begin bij jezelf. Ik wens je kracht en moed toe. Je kan het.

    Reply
      Lore - juni 19, 2016

      Wat is het herkenbaar! Ik heb 6 jaar een relatie gehad met een narcist denk ik. Vraag me niet meer wat ik leuk vind want kan daar niet op antwoorden. Samen hebben we een dochtertje van 3 waar ik voor vecht maar de vader heeft zo veel rechten! Hij blijft via mails me kleineren, maar zegt dat ik het probleem ben! Ik gun hem zijn nieuwe leven niet.( hij is verloofd en wordt opnieuw vader) 4de kind bij 3 de vrouw. Terug een veel jonger meisje. Heb je tips voor me? Voor de rechtbank?

      Reply
    Lisa - mei 19, 2016

    Hallo iedereen,

    Ik ben een zelfstandige, gevoelige, jonge carrièrevrouw (achteraf gezien dé prooi van een narcist) van 26 en ik heb een jaar met een narcist samengewoond. We waren nog maar enkele dagen samen en we besloten samen dat hij bij zou intrekken. Achteraf gezien, dé grootste fout die ik in men hele leven gemaakt heb. In het begin probeerde hij zoveel mogelijk informatie van mij te verkrijgen over hoe mijn ideale droomman er voor mij zou uitzien (is voor elke vrouw anders). Stilaan (zonder dat ik dat door had begon hij zich zo te gedragen). Na twee tot drie maanden viel ik als een blok voor hem (komende uit een schijnhuwelijk, iemand die me gebruikt had om papieren in België te krijgen), was dit voor mij een “Godsgeschenk”. Terwijl ik dit typ, krijg ik even de tranen in men ogen, omdat het verdomd hard is. Ik ben zelf een zeer warme persoon dat op zoek is naar liefde. Toen de prins op het witte paard mij volledig veroverd had (ook op seksueel vlak), kwam zijn ware aard stilaan naar boven. Hij begon zijn gebreken op mij te projecteren (liegen, bedriegen, ik zou een “koude-carrière bitch” zijn iets wat mij net onderscheid van de zakenwereld dit niet te zijn, neerbuigend…) Kortom al zijn gebreken projecteerde hij op mij. Ik ben mentaal nogal een sterke persoon en ik liet dit dus niet toe, ook niet toen hij begon te manipuleren. Toen begon het fysieke geweld (carrièreswitch gemaakt, je krijgt een telefonisch voorstel na een ellenlange vermoeiende sollicitatieprocedure na mijn uren bij mijn vorige werkgever, je hangt op, gaat erop in, je juigt van gelukkigheid, en je ziet zijn gezicht groen worden van jaloezie en woede). Ik heb zo twee keer op spoed gelegen, de laatste keer diende ik klacht in, maar een narcist is God en staat boven de wet, en ging niet in op de uitnodigingen van de politie. Met als gevolg dat ik nog steeds niets weet van mijn klacht voor slagen en verwondingen. “ik houd van je”, “je bent de ware voor mij”, “dit is echt een zieke match”, “heb me nog nooit zo goed gevoeld bij iemand” zijn LEUGENS! Dit vertelt een narcist tegen al zijn partners, want ja hoor, hij gaat ook vreemd…om zijn aandacht en energie te blijven krijgen die hij misschien thuis even niet kreeg omdat je moe was. Ik heb hem aan de deur gezet 4 maanden geleden en ik miste “mijn onechte prins op het witte paard”. Ik ben op drie maanden tijd 12 kilo afgevallen, stevig beginnen drinken en ik begon te geloven dat het écht mijn fout was. Hij wees me af en projecteerde al zijn gebreken op mij (ik was diegene die loog, bedroog…). Ik was de schuldige, tot ik dankzij een vriendin (die zelf getrouwd is met een narcist en kinderen hebben) met narcisme heb kennis gemaakt. Eerst dacht ik dat een narcist gewoon een egoïst was die graag voor de spiegel stond. Maar het gaat veel verder dan dat 🙂 Nu ben ik iets beter, maar ik ben erachter gekomen dat hij een fake facebook account heeft aangemaakt om mij te kunnen volgen. Aangezien ik heb geblokkeerd had op Facebook, dacht ik niet aan mijn veiligheidsinstellingen omdat hij toch niets kon zien. Hij heeft dus heel men leven 4 maanden gevolgd, vandaar dat hij me negeerde omdat hij wist dat ik in men put zat. Nu dat ik beter ben, ziet hij dat ook. Hij reed voorbij mijn woonplaats waar ik tijdens het weekend in de zon op een zaterdag rustig een koffie zat te drinken met een vriend van mij (die hij niet kent want ik mocht geen mannelijke vrienden hebben tijdens onze relatie). Hij heeft toen een zeer gemene voicemail ingesproken en berichten gestuurd en zelfs naar men moeder gebeld (ik vertel alles tegen mijn moeder) en hij weet dus dat hij via haar wel iets zou kunnen te weten komen over de jongen waarmee ik koffie dronk.

    Ik dacht tot nu toe dat hij me niet meer wou, maar door het facebook account en het koffieverhaal begin ik wel bang te krijgen. Wat voor spel speelt hij? Kunnen jullie me hierbij helpen aub zodat ik me kan voorbereiden? Aangezien hij al in een zeer vroeg stadium geweld gebruikte, ben ik bang. Bedankt!! En veel sterkte voor iedereen!!

    Reply
      Belle - mei 28, 2016

      Het spel van alsof doen alles is een leugen…Hij wil jou laten geloven dat hij nog ‘gevoelens’ heeft en liefst dat je als een hondje achter hem aan gaat lopen…Vervolgens gaat hij tegen andere vrouwen verkondigen dat JIJ diegene bent die stalkt…Gewoon negeren is erg moeilijk maar ik zeg DOEN!…

      Reply
      Hannie - juni 4, 2016

      Jou verhaal is IDENTIEK MIJN RELATIE geweest!!!!!!!! Eng die herkenning ””

      Reply
        Hannie - juni 4, 2016

        Oei dit moest beanwtoord worden op het volgende gesprekje sorry

        Reply
      Hannie - juni 4, 2016

      Veel gelijkenis met mijn ouderlijke thuis situatie enkel da ze nog same zijn, en me vader echt ver gegaan is , me buite huis late zette door rechtbank omdak wist dat ie narcist was, me wille wat aandoen toen k hem ontmaskerde,,verwijte dagelijks, peste en kleinere dagelijks, afkeer haat ruzie geschreeuw noem mr op… Onleefbaar wast er, bn pas er weg nu woon k trg by mijn narcistische ex vriend waar ik ook dien te vertrekke vr eigen huisje te hebben, maar dan val ik alleen, ik mis mn ouders x kan ze na alles ni hate, zeker mama niet want ze is zelf een slaafs slachtoffer enkel ziet ze het níet in…

      Reply
        Hannie - juni 4, 2016

        Dit ook was vd volgende situatie

        Reply
    Jolanda - mei 17, 2016

    Hallo, ik ben nu 28 jaar en in verwachting van mijn eerste kindje. Altijd samen geleefd met een narcistische vader. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik negen jaar was. Mijn moeder kon niet meer met mijn vader samen leven. Eerst bij mijn moeder gewoond en toen ik mocht kiezen op mijn twaalfde bij wie van mijn ouders ik mocht wonen, ben ik naar mijn vader verhuisd. Achteraf uit pure medelijden naar mijn vader. Hij had het zo zwaar, hij kon geen eten koken, hij was helemaal alleen, etc. etc. Vanaf mijn twaalfde dan ook min of meer de zorg voor mijn vader op mij genomen. Het eten klaarmaken, de huishouding doen, zelfs zijn bed opmaken behoorde tot mijn dagelijkse bezigheden, want ja, hij had het toch altijd zo ontzettend druk!! Daar had hij geen tijd voor. Nu is hij inmiddels alweer tien jaar samen met mijn stiefmoeder en haar twee kinderen waarvan de oudste tien jaar jonger dan mij is. Hij wou samen gaan wonen met zijn vriendin en een week voordat het zover was, werd ik door mijn vader het huis uit gestuurd en kon ik mijn spulletjes pakken en weer bij mijn moeder gaan wonen. Hij had mij niet meer nodig met mijn grote waffel zoals hij dat altijd zo mooi kan zeggen. Na een periode van ongeveer een jaar waarin ik alles heb gedaan om het weer “goed” te maken en mezelf hiervoor compleet heb weggecijferd, toch het contact weer hersteld. In deze periode woonde ik nog steeds bij mijn moeder en werd zo ongeveer alles wat fout ging bij mij neergelegd. Daarnaast probeerde ik mijn broertje uit de wind te houden door het voor hem op te nemen wanneer mijn stiefmoeder en vader weer eens over hem tekeer gingen. Dit doe ik al mijn hele leven, en eigenlijk nu nog steeds. Mijn vader op zijn beurt, speelt ons altijd tegen elkaar uit. Hierdoor kom ik vaak in de problemen met mijn vader en stiefmoeder. Ook mijn opleidingen waren flutopleidingen (mijn vader wist niet eens de naam van de opleiding omdat hij hiervoor geen interesse had en ook vroeger ging hij nooit mee naar bijvoorbeeld ouderavonden), aan mijn uiterlijk mankeerd van alles, mijn werk was/is voor dombo’s, ik maakte met iedereen ruzie volgens mijn vader, niemand vind mij de moeite waard, zijn vriendin blaast mij nog omver als het moet en kan wel tien slagen om mij heen, ik ben een hoer wanneer ik mijn eerste vriendje heb waar ik graag naartoe ga (minder controle kan door mijn vader worden uitgeoefend in deze periode), mijn vriendjes deugden nooit, hij gaat op vakantie met vriendin, stiefbroertje en zusje en mijn broertje. Tegen mij wordt gezegd dat ik niet meer in de auto pas (dit gebeurde jaarlijks), mijn vader stort keer op keer zijn hart bij mij uit over de ruzies die hij heeft met zijn vriendin en stiefkinderen, maar verwacht alleen een luisterend oor en vooral geen mening van mij. Het is een wonder dat iemand met mij heeft willen trouwen en al helemaal dat ik nu in verwachting ben van mijn eerste kind, want ja, wie had dat gedacht!!! Verder ben ik zeer welkom wanneer wij hem kunnen helpen bij de verbouwing van zijn huis. Wanneer wij aangeven dat wij het zelf druk hebben, aangezien wij zelf ook ons hele huis aan het verbouwen zijn, wordt er niet meer gebeld en ook niet meer opgenomen wanneer wij hem bellen. Negeren is een favoriet van mijn vader om mij onder de duim te houden. Ook dingen als de verbinding verbreken tijdens een telefoongesprek en het plaatsen van stekende berichtjes en filmpjes op Facebook is voor hem een fijn tijdverdrijf en een methode om mij elke keer een rotgevoel te bezorgen. Zijn vriendin doet hierin gezellig met hem mee en stookt het vuurtje vaak nog even extra op. Zodra er weer eens ruzie ontstaat, trekt zij zich terug en speelt zij de onschuld zelf.

    Toen ik samen ging wonen met mijn vriend, nu inmiddels mijn echtgenoot, ben ik compleet ingestort. Ik werd zwaar depressief, voelde mij helemaal niemand meer en het liefst stapte ik eruit. Ik kreeg last van angst- en paniekaanvallen en moest stoppen met mijn studie en werk. Inmiddels (ruim vijf jaar later) ga ik weer zelfstandig om boodschappen en durf ik weer kleine stukjes in de auto te rijden. Nog steeds heb ik last van angsten maar ik kan er gelukkig steeds beter mee omgaan en langzaam aan wordt mijn wereldje weer wat groter. De relatie met mijn vader en stiefmoeder gaat met ups en downs. Inmiddels dus in verwachting van ons eerste wondertje. De eerste zes maanden voelde ik mij geweldig. Nu inmiddels alweer zoveel rotopmerkingen van mijn vader en stiefmoeder gekregen (kind mag niet mee naar hun verjaardagen, wij verpesten de vakantie omdat ik uitgerekend ben in augustus waardoor ze nu in Nederland moeten blijven ipv naar Spanje, ik wordt op mijn buik na ook net een olifant (terwijl dit helemaal niet het geval is)…ze blijven doorgaan en blijven het proberen en op dit moment lukt het ze ook weer aardig. Ik heb alweer ruim anderhalve week niets gehoord omdat ze beide vakantie hebben. De laatste dag voor mijn vader zijn vakantie werd tijdens ons telefoongesprek weer de verbinding verbroken dat ik zijn vakantie nu al verpest had.

    Het is misschien een heel onsamenhangend verhaal doordat mijn hoofd eigenlijk overstroomt wanneer ik dit zit te typen. Er is al zo ontzettend veel gezegd en gebeurd… Ik weet mij geen raad meer met deze situatie. Inmiddels ben ik erachter gekomen dat ik met narcisten te maken heb, maar nu ik zelf een kindje verwacht had ik gehoopt dat ze iets meer rekening met mij zouden houden aangezien ik zijn eerste kleinkind bij mij draag. Zijn vader was voor mij een super opa en ik hoopte dat mijn vader dat ging zijn voor mijn kindje. Echter walst hij weer gewoon over mijn gevoelens heen om zijn gelijk te halen zoals altijd. Hij denkt hierbij dan ook niet na over het feit dat zijn dochter nu ook nog zwanger is. Mijn welzijn betekend nu het welzijn van ons kindje en ik neem het mijn vader en vriendin dan ook ontzettend kwalijk dat zij gewoon doorgaan.

    Echter weet ik niet hoe ik het nu aan moet pakken. Ik heb vaker nagedacht om de relatie met mijn vader en zijn vriendin te verbreken. De reden waarom ik het niet doe is omdat ik ze vaak tegen kom hier in het dorp en het feit dat ik nog steeds beschermend ben naar mijn broertje toe die daar geregeld komt.

    Zoals ik al zei, het komt misschien onsamenhangend over maar ik zou het erg fijn vinden om hierop reacties, tips, adviezen, etc. te krijgen van mensen die weten waar het leven met een narcistische ouder over gaat. Help!

    Reply
    Robyn - april 22, 2016

    Ik heb zelf dingen meegemaakt, erge dingen, waar ik hier niet over uit wil wijden, sliep al bijna 1,5 jaar slechts 2 tot 3 uur per nacht, dus op advies van mensen om mij heen een psycholoog geraadpleegd. Ik heb er een hekel aan om in een slachtofferrol te gaan kruipen, maar mijn psycholoog bleek dus later een narcist te zijn. Hele persoonlijke aangrijpende dingen heb ik hem vertelt en beetje bij beetje ben ik in zijn klauwen terecht gekomen, natuurlijk was ik er zelf bij en had ik ook afstand kunnen nemen, maar dat kon ik niet, hij luisterde naar mij en dat had ik zo nodig, mijn verhaal kunnen doen zonder dat ik verder uitleg moest geven over het hoe wat en waarom. Als je jaren lang eenzaam ben en dan bedoel ik eenzaam in je hoofd omdat je gewoon niet kan praten en zo’n man krijgt je zover dat je uiteindelijk beetje bij beetje je verhalen vertelt ja dan… Ik was gewoon overdonderd, zo gevoelig voor zijn aandacht en hij gaf mij juist de aandacht die ik zo nodig had en dan.. hij gaat naast je zitten, geeft je een knuffel en steeds een stapje verder totdat je een soort van verslaafd wordt aan die aandacht en opeens moest het maar over zijn, hij schuift je opzij, de sessies moesten maar stoppen want hij had zijn vriendin over mij vertelt (eh, beroepsgeheim, eed??). Ik moest hem maar ook niet meer mailen of appen, alsof ik de eerste stap in die richting had gezet en niet hij. Ik ben gebroken, niet omdat ik zijn aandacht kwijt ben, want ik ben niet verliefd of zo, maar dat ik dit zelf heb laten gebeuren, stom rund. Zoveel moeite koste het mij om te praten en nu dit “verraad”. Morgen heb ik een afspraak bij een andere psycholoog, zelf contact mee opgenomen, dit moet ik kwijt, als ik dit laat gaan.. Mijn slapeloosheid is weer helemaal terug, weer maar 2 uurtjes hooguit per nacht, ben nu eenmaal een denker en geen prater, tenminste niet over mijn diepere ik.. Narcisme…. En dan ook nog een psycholoog…

    Reply
      Lisa - mei 19, 2016

      OMG ik zit hier met men mond vol tanden, ik die nog een psycholoog wou raadplegen voor mijn narcistische ex-vriend. Heb het uiteindelijk niet gedaan. Zelf stappen ondernomen…Mij verdiept in narcisme tot op het bod! Zodat je signalen herkent en jezelf tegen die duivels kan wapenen! Bewegen doet ook veel, zeker als je met je hoofd zou werken!! Ik wens je veel sterkte en moed!

      Reply
        Hannie - juni 4, 2016

        En nu bn je eruit?

        Reply
    Willem - april 14, 2016

    WAT IS HET NARCISTISCH SLACHTOFFER SYNDROOM wat daar beschreven word “de narcist in bescherming nemen” dat is niet het narcistisch slachtoffersyndroom maar het stockholm syndroom, begrip, sympathie en/of liefde voor de dader. Narcistisch slachtoffersyndroom heeft vele kenmerken na PTSS. angst, paniek, isolatie, depressie, nachtmerries etc etc..

    Reply
      Lisa - mei 19, 2016

      Hoi Willem,
      Ik vermoed dat “in bescherming nemen” hier slecht is uitgedrukt. Hiermee bedoelen ze eerder dat aangezien je verslaafd geraakt bent aan het neppe beeld van je narcist (doet zich voor als partner dan toch als je droomman/vrouw nadat hij/zij te weten gekomen is wat voor jou de droompartner is). Begint je daarna stilaan te manipuleren. Maar manipulatie herkennen de meeste mensen met een gezonde dosis intelligentie snel, een narcist is meester op het vlak van manipulatie (wordt daarom ook vergeleken met “the devil himself). Hij manipuleert je, devalueert je om je uit je zelfvertrouwen te halen (wat je daarvoor dus wel had en hij “het echte zelf” nooit had en van zichzelf walgt. Van zodra hij je zover gekregen heeft dat je geen zelfvertrouwen meer hebt en denkt dat jij diegene bent dat de schuldige is (dat maakt hij je via manipulatie wijs), laat hij/zij je vallen als een blok en gaat hij/zij op zoek naar een nieuw slachtoffer die nog levendig en wel is om daar nieuwe energie uit te zuigen. Jij bent op dat moment helemaal kapot (sommigen worden zelfs schizofreen). Het komt er hier volgens mij op neer dat je dan in een fase zit waarin je zegt, waarom laat hij/zij me vallen?? Ik heb toch niets misdaan, heb alles gedaan wat hij/zij vroeg of wou?? Dus begin je aan jezelf te twijfelen en ga je op een gegeven moment écht geloven dat JIJ de schuldige bent, maar dat is NIET, ik herhaal NIET zo (dit is de hersenspoeling die de narcist met je gedaan heeft) en daar net WALGT een narcist van. Dit bedoelen ze hier met “in bescherming nemen”. Corrigeer me als ik ongelijk heb aub. Veel moed en sterkte!

      Reply
        R - augustus 1, 2016

        Dag Lisa,
        Wat bedoel je met daar WALGT de narcist van?
        Oké ik ben op het punt dat ik weet dat ik geen schuld heb (toch moeiljjk). Ben ik zelf ziek als ik hem zou willen terugpakken? Hoe? Ze hebben geen empathie, geen schuldbesef. Als normale mensen wil ik rechtvaardigheid. Mij lijkt door alles te lezen dat negeren en doen dat hij jou koud en onverschillig laat de beste manier. Toch wringt dat ergens. Begrijp je?
        Iedereen die hier schrijft. Heel veel moed. Wij kunnen er uit geraken. Wij maken oprechte vriendschappen en zijn niet leeg. Veel liefs, R

        Reply
          N - januari 1, 2017

          Ik herken wat je schrijft. Mijn ex heeft een nieuwe prooi die hij helemaal in kan pakken, zoals hij dat ook bij mij deed. Natuurlijk zocht ik eerst de schuld bij mezelf, want ik had het gevoel dat ik niet genoeg had gedaan om hem bij me te houden. Maar zijn narcisme is de schuld, niet ik.
          En ik weet dat ik hem niet terug wil, want hij heeft me in mijn relatie met hem (achteraf gezien hadden we geen relatie samen) erg tekort gedaan, mijn hart gebroken en hij verandert toch niet. Hij heeft een nieuw slachtoffer gevonden en ook dat doet heel erg pijn.
          Ik zou hem keihard willen raken, maar dat lukt niet bij een narcist, want hij heeft geen gevoel.

          Reply
    Maria - maart 10, 2016

    Na een relatie van 18 jaar eindelijk de moed op kunnen brengen om de relatie te verbreken. Daarna in een gigantische depressie gekomen die ruim 2 maanden geduurd heeft. Nu weer aan het opkrabbelen en mensen wat is dit een raar gevoel. Deels heel leeg en aan de andere kant heel bevrijdend. Dit is dus de psychische afhankelijkheid waar ik in zat. Ik noemde wel eens het lijkt wel of ik verslaafd ben aan die man. Hier moest ik het ook mee vergelijken volgens de therapeuten. Ik heb goede hoop, ik ga er komen!!!

    Reply
      Inge - maart 20, 2016

      Heel goed Maria… Mag ik vragen bij wat voor soort therapeut(en) je bent geweest?
      Ik vermoed zelf ook in een narcistische relatie te zitten en voel me rusteloos, zenuwachtig en heel leeg. Ik word niet structureel naar beneden gehaald, maar toch voel ik dat het niet helemaal klopt maar kan mijn vinger er niet goed achter krijgen. Ik heb een enorme depressie, burn out en loop nu bij een GGZ instelling vanwege angststoornis, maar kom er niet echt verder mee lijkt het. Ik heb al veel gelezen maar herken niet alles.

      Reply
        Oldsoul - maart 28, 2016

        Ik ben een man. Je hoort niet veel mannen dit hetzelfde hebben meegemaakt. Maar ze.zijn er weldegelijk. Met die vrouw getrouwd geweest, kinderen enzo. Ik ben met open ogen erin getrapt.
        Het verhaal is zo bizar dat het voor een leek ongelofelijk en onrealistisch is.
        Oldsoul

        Reply
          Art van Rijn - april 29, 2016

          Ha Oldsoul,

          Ik ben ook een man van 52, die in het leven zijn mannetje staat. Werk al sinds mijn 22e zelfstandig en toch heeft een vrouw mij kunnen misbruiken. Omdat zij eerst de kleur aanneemt van een Kameleon en later je systematisch emotioneel misbruikt.
          En helaas bleef ik de mooie kant van haar zien en die andere kant probeerde ik mee te dealen, totdat ik twee keer in de politiecel ben beland, omdat mevrouw zich blauwe plekken aandoet, 112 belt en het zogenaamde slachtoffer is. Echt bizarre dingen meegemaakt. Jij dus ook zo te lezen.

          Als je wat wilt delen, graag.

          Groet , Art

          Reply
            Anoniem - mei 17, 2016

            Het bizarre gevoel dat ik er met open ogen ingetuind ben, is heel herkenbaar. Eerst de charmante man, die alles voor je overheeft maar langzaamaan sluipt er heel stiekem steeds meer dingetjes binnen waarvan je op dat moment zegt: ach, foutje, hij weet niet beter. Tot het moment dat je ogen opengaan en je beseft dat die charmante man in werkelijkheid een hele nare man blijkt te zijn.

            Reply
      Ria - april 19, 2016

      Ik heb net ook (2 weken geleden na 12 jaar), eindelijk kunnen losbreken, maar het is zo moeilijk op dit moment.
      Ga ik hier alleen door geraken ??? Soms heb ik zo’n zin om terug te gaan 🙁

      Reply
        Lien - april 23, 2016

        Alsjeblieft geef niet op., vraag hulp en zet door

        Reply
        Hannie - juni 4, 2016

        Ik voel jouw pijn

        Reply
        R - augustus 1, 2016

        Ria,
        Niet opgeven!!! Ik snap je. Liefst van al wil ik weten hoe het met hem gaat. Eerlijk ik zou willen weten of hij ongelukkig is (ben ik echt zo slecht), maar hij zal niet ongelukkig zijn… hij heeft geen gevoel en weet je wat. Gisteren vernomen van zijn moeder dat ze daar even langsgaat want hij voelt zich eenzaam en verdrietig. En nu ik dat weet… maakt het mij niet gelukkiger omdat ik weet dat het weer een spelletje is…. loslaten…. En dit verhaal maakt het duidelijk. Je wilt wel weten en als je het weet besef je dat het niet oprecht is. Wat willen we dan? Leven in desillusie. Ik wil niet streng zijn. Ben zo verward en raad sturen naar jou maakt me nog eens bewust dat ik hem beter zelf opvolg 🙂 haha
        Bedankt dat je je onzekerheid deelt zo voel ik me niet alleen. Liefs R

        Reply
    Infodag1 - februari 8, 2016

    Na een relatie van twee jaar met een narcistische partner die mij werkelijk heeft afgebroken tot op de grond, heeft het mij twee jaar gekost om mezelf weer op te bouwen. Ik ben nu in totaal meer dan vier jaar verder en wil graag iets met mijn ervaring voor anderen doen.

    Ik wil een bijeenkomst organiseren voor lotgenoten die behoefte hebben aan informatie.
    Mijn doel van deze bijeenkomst is dat bezoekers informatie krijgen over:
    – Wat is een narcist (Daarbij zal een psycholoog het een en ander vertellen over narcistische persoonlijkheidsstoornis.)
    – Mijn verhaal; ervaringen uitwisselen, zodat je weet dat je er niet alleen voor staat.
    – Hoe kom je uit zo’n relatie ook al lijkt het soms onmogelijk.

    Reply
      Infodag1 - februari 8, 2016

      Na een relatie van twee jaar met een narcistische partner die mij werkelijk heeft afgebroken tot op de grond, heeft het mij twee jaar gekost om mezelf weer op te bouwen. Ik ben nu in totaal meer dan vier jaar verder en wil graag iets met mijn ervaring voor anderen doen.

      Ik wil een bijeenkomst organiseren voor lotgenoten die behoefte hebben aan informatie.
      Mijn doel van deze bijeenkomst is dat bezoekers informatie krijgen over:
      – Wat is een narcist (Daarbij zal een psycholoog het een en ander vertellen over narcistische persoonlijkheidsstoornis.)
      – Mijn verhaal; ervaringen uitwisselen, zodat je weet dat je er niet alleen voor staat.
      – Hoe kom je uit zo’n relatie ook al lijkt het soms onmogelijk.

      Graag ontvang ik reacties van mensen die geïnteresseerd zijn in de bijeenkomst.

      Reply
        Evy - februari 18, 2016

        Ik ben wel geïnteresseerd in zo ’n bijeenkomst

        Reply
        E - februari 19, 2016

        Ik heb bijna 7 jaar een relatie met een narcist gehad. Ik heb zelfs twee kinderen met hem gekregen dus ik zit voor het leven aan hem verbonden, een blok aan mijn been.
        De laatste drie jaren van de relatie waren een hel, ik werd geestelijk en lichamelijk ziek van alles wat er in ons huishouden gebeurde.
        Nu ben ik een jaar van hem gescheiden maar ik woon pas sinds vier maanden in mijn eigen huis. Ik heb er enorm veel energie in gestoken om alles zo te draaien dat we voor de kinderen op een normale manier konden blijven doen. Dat leek te lukken, tot hij doorkreeg dat er een man in mijn huis was geweest. Sindsdien is alles met hem alleen maar drama, theater en ellende. Het erge is dat hij zelfs over de ruggen van zijn kinderen gaat, amper interesse in hun leven toont.
        Ik zou heel graag naar een meeting komen, volgens mij zouden we elkaar goed kunnen begrijpen. En dat begrip is heel lastig van de buitenwereld te krijgen. Want -in elk geval mijn ex- is heel erg gebrand op status en voor de buitenwereld alles mooi eruit laten zien.
        Met als gevolg dat niet iedereen gelooft in welke wereld ik met hem geleefd heb.

        Reply
          Art van Rijn - april 29, 2016

          Hoi E,

          Ik begrijp dit precies, de wereld om je heen gelooft het bijna niet, omdat ze de symptonen vaak alleen binnenshuis laten zien.
          Om gek van te worden.

          Gr. Art

          Reply
        maria - maart 2, 2016

        Zo.n bijeenkomst is altijd goed,maar hoe zou je dat dan willen doen? Gr maria

        Reply