Leeuwenkracht

Wie kijkt wie in de ogen
Ogen die mij keer op keer bedrogen
Van weerzin tot waanzin gebroken
Van alle levensbronnen verstoken

En toch ben ik opgestaan
Mijn eigen weg gegaan
Dwars door de zwarte gal heen
Opnieuw leren ademen zonder angstzweem

Ver weg van de duistere krochten van zijn ziel
In het licht maar met diepe krassen omdat ik viel
In zijn klauwen, keer op keer
Maar dat gebeurt me niet meer

Het vuur heb ik altijd in mezelf weten te bewaren
Ook al werd ik nog zo bekogeld met kritiek en bezwaren
Voor wat ik deed, zei en dacht
God, wat ben ik vaak emotioneel verkracht

Ik heb gebeden tot weet ik wie of wat
Ik ben op mijn kop gaan staan, totdat ik dacht
Dit is niet normaal, mijn ziel verlept, ik kan niet meer
Dit keer draai ik me om en is het mijzelf die ik eer

Nu sta ik rechtop en leer ik opnieuw lopen
Kan ik intens genieten, zonder het met iets te moeten bekopen
Ik lach en huil, zing en schreeuw
Ik ben trots, ik heb de kracht, ik ben een leeuw

Stefanie