Kenmerken Narcistische Persoonlijkheidsstoornis

Wat moet ik doen ik ben een man, heb 2 jaar geleden zelf een relatie met een vrouwelijke narcist gehad. Men beste maat een jongen met een hart van goud. Hij heeft een nieuwe vrienden/liefde maar ze is een narcist. Ik wil hem hiervoor waarschuwen, maar weet zowiso dat hij niet gaat luisteren en iedereen zich tegen mij gaat keren. Wat moet îdoen.

10 maanden heeft iemand met een verborgen narchist gezeten. En gaat in therapie en is in de ziektewet beland. Goed dat hij of zijn in therapie gaat heel vervelend dat iemand in de ziektewet is beland.
Nu mijn situatie. 2 narchistische ouders plus meerder familie leden waar ik mee te maken heb gehad als jonge man. Nooit uit de situatie kunnen komen. En toen ik uit de situatie kwam want te wanhoop was na bij werd ii geholpen en kon ik gaan wonen bij een reddende engel die ook een narchist bleek te zijn. Alleen wist ik niet wat het was. Narsisme heb ik het laatste jaar pas ontdekt wat het is om mijn 41ste. En ik was altijd aan het overleven laat staan leven alles om me geestelijk op een rij te houden. Laatstaan im aan me toekomst te denken… zover kwam ik niet ik was alllen maar bezig om aan me zelf te werken wat er was iets mis met mij wat ik was de rede van de problemen met het gezin relatie ect. Nu weet ik beter… in isoloment ben ik geraakt al was ik een sociaal persoon a. Schaamte over mijn stand van zaken. Op me 41e zorgt ervoor dat ik nog dieper weg will t4ekken uit de wereld. Me wereld is van me afgenomen. En al mijn kennis en wijsheid is buitgemaakt en ik niet herkend. Kortom de narchisten hebben een rijk leven kunnen opbouwen mede door mij. Eind stand ik biks . En nu ben ik weg en wordt me nu weer gebeld om even wat klusjes te doen voor geld kan het geld wel gebruiken. Maar fact is wel dat ik langs de dikke autos moet lopen en al. Hij mij al zijn nieuwe vriendjes kan showen die denken dankzij hem finaniceel on afhankelijk zijn geworden maar de blauwdruk om te handelen komt van mij. Want ja je hele leven door narchisten lichamelijk geestelijk en emotioneel te zijn mishandeld is zeer schadelijk en zorgt ervoor dat je het leven niet betreed. Maar zorgt er ook voor dat je de tricks van de trade van de maatschappij leert te begrijpen. Want de innerlijke wereld ken ik ik wel en dynamieken daarvan. Vastigheid ij de buiten wereld veiligheid in de buiten wereld heb ik niet ken ik niet. En doordat je blind bent wie je bent of want je doet. Geef je schatten aan informatie zo blinf weg en doordat je het probleem in de wereld wil oplossen ga je dieper en diepr en de mensen om je heen profiteren gratis en voor niets. Ja erban tot ze de slag kunnenstaan en je niet meer nodig hebben. Bam… sta je daar met niks in je zakken. Niet geleerd me zelf veilig te stellrn. Alleen maar een familie willen hebben veiligheid en daardoor me zelf compleet weg gegeven.
Dus ja 10.maanden met een verborgen narchist ziektewet nodig… neem het serieus en goed dat je dat doet. Maar 10maanden om 40 jaar… is er 1. Narchisten zijn een macht laten we zeggen stroom op aarde. En het gaat veeel verder dan vele van ons kunnen voorstellen. En de waarheid kunnen we niet horen wat het is buiten ons voorstellings vermogen. Rust in vrede iedereen. It is a hardlife. Ga niet t eveel voor carriere. Er zijn mensen met 10 miljoen euro(ik niet) en die niks anders zouden willen als ze konden ruilen met iemand in een huurhuis die in een tuincentrum werkt. Maar 10 miljoen en gewoon weg niet meer uit het netwerk kunnen komen van narchisten om een machtstroom. Leven is kort. Stay clean. Just passing through remember that.

[…] is echter niet in staat tot liefde, ook niet voor zichzelf. Een persoon met een daadwerkelijke narcistische persoonlijkheidsstoornis is in de vroege jeugd psychologisch en emotioneel zo beschadigd, dat hij of zij geen contact kan en […]

Beste,

Sinds gisteren is mijn relatie over naar 1 jaar en 3 maanden met een narcist. Zelf heb ik deze beslissing niet genomen. De vragen die hierboven staan beschreven op verschillende gebieden daar kan ik veel JA op zeggen.
Ik heb te maken gehad met emotioneel misbruik. Ben alleen maar gekwetst en vernederd, alles wat ik deed was niet goed, constant moest ik toestemming geven met wat ik ging doen met wie enz. Hij kleineerde mij tot op het bot, ben uitgescholden voor de lelijkste woorden, beschuldigde mij voor dingen wat niet waar is, constant was ik mezelf aan het verdedigen, legde de schuld altijd bij mij neer, durfde niks te zeggen omdat ik bang was voor zijn reactie. Ik liep degelijk op een doos eieren. Oprechte aandacht of genegenheid werd onthouden, het deed hem niks hoe ik mij voelde. Ik legde de schuld altijd bij mijzelf, twijfelde aan mijzelf. Telkens zei ik sorry terwijl ik niks had gedaan.

Ik ben mijn eigen identiteit verloren, mijn energie is op. Ik kan het niet begrijpen dat ik afgewezen ben, ik ben er altijd voor hem geweest, alles voor hem gedaan en dan krijg ik uiteindelijk een trap na. Constant ben ik aan het praktiseren en denken wat heb ik gedaan, ben ik slecht geweest. Er gaat van alles door me heen. Smekend heb ik hem hele teksten geapp, dat ik hem niet kwijt wil, dat ik hem mis, dat ik zielsveel van hem hou en dat ik hoop dat alles goed komt. maar diep van binnen weet ik dat ik geen toekomst met hem heb, dat hij niet verandert en dat hij blijft zoals hij is. En toch gaat er in mijn gedachten om dat hij verandert. ik vind hem zielig en heb ook enige medelijden met hem. Ik weet dat hij een probleem heeft maar hij doet er niks mee.

Sinds 3 weken (zelfs tijdens mijn relatie) ben ik begonnen met een psycholoog. Ik heb een aantal sessies gehad en wordt doorverwezen naar een specialist. Dit alles omdat ik me eigen identiteit ben verloren, angst heb en denk dat ik alleen over blijf. Het kost mij veel moeite en kracht om dit los te laten omdat je ook leuke tijden heb gehad.

Ik hoop dat ik hier gauw bovenop kom!

[…] is echter niet in staat tot liefde, ook niet voor zichzelf. Een persoon met een daadwerkelijke narcistische persoonlijkheidsstoornis is in de vroege jeugd psychologisch en emotioneel zo beschadigd, dat hij of zij geen contact kan en […]

[…] je opgroeit met één of twee ouders die veel narcistische trekken of een echte narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben, krijg je te maken met de verwrongen en omgekeerde uiting van de vader- of moeder energie. […]

Ik weet niet of dat narcisme op deze manier in het licht kan gebracht worden.
In principe worden we allemaal geboren als narcist.
De opvoeding en vorming krenkt dit, om zodoende later goed te kunnen functioneren in de volwassen maatschappij.
Ik zou eerder het woord “venijn” of “achterbaks” gebruiken ipv. iemand te bestempelen als narcist.

[…] is echter niet in staat tot liefde, ook niet voor zichzelf. Een persoon met een daadwerkelijke narcistische persoonlijkheidsstoornis is in de vroege jeugd psychologisch en emotioneel zo beschadigd, dat hij of zij geen contact kan en […]

Ik heb momenteel een relatie en ik ben ervan overtuigd dat hij is narcist is. Ik had het onmiddellijk moeten weten , zelfs zijn mama heeft me hiervoor gewaarschuwd , maar ik kom er niet van af.. een aantal maanden geleden zijn we 1 maand uitelkaar geweest , maar hij moest steeds controle over me hebben. We hebben samen een dochtertje van slechts 6 maanden en ook door haar blijf ik voor hem vechten. Ik wil niet dat ze door gescheiden ouders word grootgebracht maar ik wil ook niet dat ze op deze manier moet opgroeien. Ik doe niets goeds , wordt dagelijks uitgescholde(lelijke mormel , je hebt een lelijke lichaam) waardoor ik zo hard aan me twijfel dat ik zelfs operaties wil ondergaan. Ik werd geslaan tijdens mijn zwangerschap. Als we ruzie hebben ben ik het altijd geweest. Vandaag had ik een leuke dag gepland . We zijn gaan zwemmen alles was heel fijn , tot we in de kleedkamers kwamen en hij ons dochter haar broekje niet aankreeg begon hij helemaal te flippen. Toen we na de auto liepen gooide hij de tas van mijn dochter in de auto . Ik zei tegen hem let op haar melk zit erin . Toen begon hij te schreeuwen en te schelden iedereen keek naar ons. Ik schaamde me diep , maar ben dit soort gedrag in het openbaar gewoon geraakt. In de auto was ik aan het huilen en hij begon me na te doen en uit te lachen.

Ik weet geen uitweg. Ik mag nergens heen mijn vriendinnen mogen niet naar ons thuis komen omdat het in zijn ogen sletten zijn.

Wat kan ik doen ik ben zo een wrak geworden terwijl ik een sterke iemand was , maar ik ben nu gewoon een gesloten emotionele persoon .

Hallo lieve mensen,

Na wat wikken en wegen heb ik besloten een fractie van mijn verhaal op dit forum te posten.
Ik heb onderstaande brief *alleen voor mezelf en om mijn frustratie kwijt te kunnen* vandaag geschreven, gericht aan mijn vader, die helaas ook een narcistische persoonlijkheid heeft. De gevolgen zijn groot. En ook de schade, mentaal en financieel.

“13 september, 2017.

Vandaag, een zeer onstuimige dag in meerdere opzichten.
Het is herfst, 2017, en er is een storm voorspeld. Het zal zeker een nasleep zijn van orkaan Irma. Een orkaan zo groot als Frankrijk heeft vast zo’n impact denk ik dan, ook op ons land.

Maar goed. Onstuimig buiten, zo ook, voor de verandering, binnen.
Mijn “thuis”, ik noem het tussen aanhalingstekens, voelt nog steeds niet veilig.
Gisteren was het weer zover. Een zoveelste bericht van een partij die me bij de lurven wilt grijpen.
Ja, zo voelt het.
Alsof ik de crimineel ben.

Jij bent inmiddels al bijna 2,5 jaar uit mijn, ons leven. Het contact is sinds 2015 geheel verbroken tussen jou en mam. Voornamelijk jouw keuze. En na wat vieren en vijven heb ik ook het contact tussen jou en mij stop gezet. Weliswaar na meerdere malen geprobeerd te hebben op een normale manier met jou te communiceren. Ik heb je daarbij wel om een gunst gevraagd; of dat dan eens kon op mijn manier, in plaats van de jouwe.
Dat ging er helaas niet in.
Dat ik je dus niet meer zie is deels te wijten aan de *barmhartig te noemen omstandigheden* waarin jij ons hebt laten zitten en deels omdat ik jou op een bepaald moment heb gezegd, je niet meer te willen en kunnen spreken of zien.
Het is een kwestie van niet kunnen, want dan zou ik mezelf verloochenen.
Uit zelf-bescherming geboren.
Na zoveel jaar blijkt dit niet onterecht.

Wij als homo sapiens hebben een maatschappij ontwikkeld waarin allerlei rechten, plichten, normen en waarden gelden.
En over het algemeen streven we die allemaal op dezelfde manier na. Althans dat zou het meest ideaal zijn.

En dan heb je de narcist.
Omschreven op het internet als een persoon die de maatschappij op meerdere fronten behoorlijke schade kan berokkenen. Mentaal, fysiek, financieel enz.
Typ het in op google en je komt er vanzelf achter waar ik het over heb. Gecompliceerd is het zeker. En alles verwoestend vooral.

Jij bent een narcist. Dat hebben wij, mam en ik, niet zelf verzonnen, al heb je ons dat wel naderhand geprobeerd aan te praten. Laat me jou eraan herinneren dat jouw psychiater dat heeft gediagnosticeerd.
“Iedereen heeft narcistische trekjes in zijn persoonlijkheid, dat is normaal” zei je.
Dat is correct, echter hangt het er wel vanaf in wat voor mate.
Bij jou heeft het helaas vormen aangenomen waarbij het meer slecht doet dan goed.
En dat typ ik met de tranen in mijn ogen. Want ondanks alles geef ik nog steeds om jou en dat maakt het des te erger.
Jouw handelen is abracadabra voor mij.
We delen hetzelfde bloed maar voor mijn gevoel komen we ieder van een andere planeet.

Gisteren dus, een mailtje ontvangen van jouw ‘ex-compagnon’.
Ik weet hoe de man heet. Hij is naast zogenaamde compagnon ook piloot bij Ryan Air. Daar ga je al; Kut vliegtuig-maatschappij.
En ik weet hoe hij eruit ziet omdat ik wel eens een video-boodschap heb gezien via de website van het bedrijf dat jullie runnen.
Zijn hoofd staat me niet aan.
Hij woont in Utrecht, want je ging dan wel eens naar hem toe.
En daar houdt het wel een beetje op. Ik heb deze man nog nooit de hand geschud.

Maar ik heb wel zaken met hem gedaan. En geld van hem geleend. Zo beweert hij dus nu.
Op een intimiderende manier laat hij mij weten dat ik het door jou geleende geld, en dat is geen kattenpis, aan hem moet terug betalen, aangezien hij jou niet kan bereiken.
Immers is mijn naam ook gelinkt aan het bedrijf en dus wordt ik mede verantwoordelijk gesteld voor jouw handelen:

Sinds mijn 17e ben ik eigenaresse van een allround- adviesbureau dat de naam RubyDax Services draagt. En dat “Allround” staat voornamelijk voor advies binnen het beleggen met futures. En het moest dan ook nog wat toevoegen aan mijn, als kunstenares zijnde, creatieve toekomst.. zo spiegelde jij destijds voor.
Het geld dat je zou verdienen met de door jouw ontworpen futures-grafieken zou voor mij ook financiele zekerheid bieden. Tegelijkertijd kon het bedrijf voor mij als springplank fungeren voor verkoop van mijn schilderijen.

Ja, destijds heb ik mijn handtekening zelf gezet bij KVK, met het vertrouwen in jou pap, en het goed klinkende verhaal waarmee jij mij hebt overtuigd, correctie gemanipuleerd, om er in mee te gaan. Ik was nog jong en onwetend.

Een aantal jaren geleden heb ik mijn naam weer van de zaak gehaald, buiten jouw medeweten, nadat een jurist mij op het hart drukte dat per direct te doen om schade te voorkomen. Dus dat deed ik.
Te laat.

Naast de schulden die je al eerder hebt gemaakt op mijn naam en op die van mama; naast dat je geld gestolen hebt van opa’s rekening, twee maanden na zijn overlijden; naast dat je geld hebt geleend bij je beste vriend en nooit meer hebt terug gegeven; naast dat ik de afgelopen jaren meerdere keren ben benaderd door mensen die ik helemaal niet ken *ik neem aan zakelijke contacten* met vragen als “hoe gaat het met Joop, je vader, ik kan hem niet meer bereiken en maak me zorgen om hem”.. pff Joop?! WHO THE FUCK IS JOOP?! Wat een giller; naast dat je me hebt laten stikken in de zaak met MIX en ik kan zo nog zoveel meer opnoemen….. Komt nu dit op MIJN pad.

Ik ben de wanhoop nabij.
Dit alles ontzegt mij mijn eigen leven op de rails te krijgen. Mezelf af te vragen hoe ik het nu eigenlijk wil. Geld te sparen voor mijn eigen toekomst.
Ik ben 27 en woon nog steeds thuis.

En waar ben jij, pap?

Tot voor kort wist ik niet eens waar je verblijft.
Dat heb ik moeten achterhalen via mijn advocaat.
Je had het uit jezelf kunnen laten weten. Je had, ook al ben je boos en mag God weten dat je denkt dat je daar het recht toe hebt, als vader moeten optreden.
Je hebt, en ook al neem ik mijn telefoon niet meer op, zoveel andere mogelijkheden om te zeggen dat je er voor me wilt zijn, wanneer ik dat wil en nodig heb.
Maar ja, als dat in jou op zou komen zou het natuurlijk allemaal niet zo gelopen zijn.
Dat is waar de schoen wringt.
Er mist bij jou gevoel voor empathie. Je vind waarschijnlijk dat ik jou onrecht heb aangedaan.
Typerend voor een narcist om de rollen om te draaien.
Je kunt mij niet aanspreken op het feit dat ik je heb gedagvaard. Na veel tranen te hebben gelaten en de onwil je op die manier te benaderen niet toe te laten, heb ik dat toch gedaan.
Dat is erg. Dat je je eigen dochter zover tot wanhoop drijft, dat ze geen andere wegen meer ziet.

Het is ook jouw gave dat je voor elkaar krijgt dat veel van die partijen mij nu boos aan kijken. En dat jij buiten schot blijft.

En dan nog niet te spreken over de manier waarop jij mij inschat.
Ik heb via via vernomen hoe: “Als Ruby ouder en wijzer is, komt ze vanzelf wel weer naar me toe. Ik ben en blijf ten slotte haar vader”.
Heel denigrerend.
Onbegrijpelijk dat je dat nog uit je strot krijgt.
Het kan niet anders dan dat je ongelooflijk in de war bent. Ziek bent.
En niemand krijgt het voor elkaar, jou dat in te laten zien.”

Er zullen vast een hoop herkenningspunten zijn voor al jullie die actief zijn op dit forum.
Aangezien de hulp, zoals velen van jullie weten, bij dit soort zaken moeilijk te krijgen is, hoor ik graag jullie gedachten, ervaringen etc. Het lucht in ieder geval al op eens te kunnen vertellen aan mensen die weten waar je het over hebt.

Hou jullie taai!
met lieve groet,
Ruby.

Goedemorgen,

Een vraag kunnen stellen aan mensen dit het begrijpen, dat alleen al geeft hoop.

Zal het verhaal over de afgelopen 4 jaar jullie besparen.
Het afgelopen jaar is steeds vaker duidelijk geworden dat mijn buikgevoel mij de juiste informatie geeft.
Nu blijft ze ontkennen dat ze vreemd gaat, terwijl alles en iedereen wat er om heen hangt het tegenovergestelde verteld. Zo ook mijn buikgevoel. Ze heeft inmiddels wel een afspraak gemaakt om te gaan beginnen met therapie. De liefde is echt. Die is er. Maar hou ik dit vol?

Is er iemand met een soortgelijke ervaring die mij zou kunnen vertellen wat te doen. Of als ik besluit er mee door te gaan, hoe ik dat het best kan doen. Heb het gevoel dat ze echt geholpen wil worden.

Ben denk ik ook op zoek naar mensen met soortgelijke ervaringen…. zit er nu nog middenin….

Groet

hoi iedereen. Ik vermoed dat mijn moeder ook een Narcist is. Want ze heeft beest wel een aantal narcistische trekjes.
Ze klaagt veel en word snel boos en draaid dingen om, zij heeft altijd gelijk en niemand anders en als je in discussie met haar gaat dan gaat ze scheeuwen, en heeft alijd het laatste woord.

Ze bemoeid zich ok veel met mij vriendinnen, wilt er altijd bij zitten en ijst alle aandacht op. Ze kleineerd mij vaak, ze heeft ok pas geleden gezegt dat ze hoop dat nooit partner krijg. Ik zelf woon nog thuis en probeer een huis te zoeken, ik ben bang dat als ik op mij zelf woon dat ik nog geen rust krijg, want ze pusht mij gewoon om een 3 kamer woning te nemen zodat ze vaak bij mij kan logeren. Ok wil ze dat ik bij haar in de buurt komt wonen want ze zegt dat ik haar nodig heb en zij ook mij. Ze word geirriteerd als ik iets voor mij zelf koop en zegt, dat geld wat je uit geeft kan je beter aan mij geven.
Ik mag haar niet helpen in het huishouden want dat ken ik niet zo goed als zij ( zegt ze ) , en als ik niks doet dan ben ik een onvolwassen luie vrouw aan wiens ze niks heeft. Nooit is het goed wat ik ook doet.
Ok met boodschappen, als ik mee gaat dan zegt ze in de winkel, eigenlijk wil ik altijd alleen boodschappen doen dan zit ik lekkerder in mij vel en als ik niet mee gaat, dan krijg ik ook te horen dat ik onvolwassen ben en een luilak. Ze heeft geen vriendinnen, wel ooit gehad maar die jaagd ze weg door haar gedrag.
Ze verstik mij gewoon en ik loop heel erg op mij tenen. Ik ben onzeker en ik heb paniek aanvallen.
Ik ken nergens anders terecht op dit moment en ik moet het maar zien vol te houden, wat mij wel lukt.
Ze kan ook best wel aardig zijn tegen mij, maar ze kan ook zo weer omslaan in haar gedrag.
En zolang ik doet wat zij goed vind is het prima en is ze erg lief, maar als ik iets doet wat haar irriteerd ( al is het perongeluk iets morsen ) nou dan is het huis te klein en kan ze best heftig reageren en ook gemeene dingen zeggen.

Prima dat je narcist bent maar als het zo is dat je diep ongelukkig wordt dan is er maar 1 woord, wegwezen.
allen dan kan je zelf weer tot bloei komen.

Hallo lieve allemaal,

Heeft iemand een lijst of een idee om de narcist ZELF te confronteren met dit lijstje….
Want we weten allemaal dat je zo een aantal punten niet gewoon onder zijn/haar neus kan drukken.
Er zal DIRECT ontkenning en afwijzing optreden.
Heeft iemand een tip om het lijstje aan de narcist voor te leggen, zonder zelf “in gevaar” te komen?
Ik heb eraan gedacht het woord “narcisme” uit het lijstje te halen en alleen de kenmerken op papier te zetten.
De narcist vervolgens zelf vragen aan te kruisen wat bij hem/haar past.
En daarna deze aangekruiste punten samen te googelen en kijken of er een “catogarie” is waar hij /zij in valt….

Natuurlijk lees ik overal dat erkenning van de narcist zelf zeer zelden voorkomt, maar wellicht is een stukje zelfreflectie een vorm van “een eerste stap” naar verbetering?

Jullie moeten nooit vergeten dat een narcist er niet voor kiest om het te zijn. het is een psychologische aandoening. Doe voor de narcist ook heel moeilijk is, want wat is waar, wie houdt echt ven mij, en ben ik wel een narcist, want die lijst daar kunnen een hoop mensen aan voldoen. Ik heb in totaal 6 jaar in stukken therapie gehad, en door geen ene psychiater is Narcisme vastgesteld, maar ik word er door gewone mensen wel voor uitgemaakt, want die lezen dat dan en denken dan ook dat ze het weten. Maar klinisch onderzoek heeft dus aangetoond dat ik geen narcist ben. Maar wel door sommigen zo gezien wordt. Ik heb een persoonlijkheidsstoornis van schizoïde aard, en dat is toch wel heel wat anders hè. Maar ga dat maar eens uitleggen aan al die betweters. Groeten, A.

Hoe herkenbaar wat of wie een narcist is Ik ben 30 jaar bij hem geweest t was mn spirituele pad heb er veel van geleerd en mag het nu na 4 jaar alleen zijn helemaal loslaten. Heb hem vergeven want hij is degene die bereid was mij mn les te laten volgen. Achteraf zie je pas en voel je pas wat dit met je heeft gedaan. Ik heb het (hem) overleefd en ben dankbaar dat ik verder mag met mn leven in onvoorwaardelijke liefde voor de mensen om me heen en mn kinderen. Was een moeilijke les Sterkte voor diegene die de les nog aan het volgen zijn luister naar je gevoel en blijf vooral eerlijk in je gevoel naar jezelf toe. in liefde

Lekker makkelijk allemaal… Bij mij is nadat ik er achter kwam dat ik met mijn leven niet gelukkig ben bij een psychiater vast gesteld dat ik narcistisch ben en bindingsangst heb.. Eigenlijk wist ik het narcistisch wel een beetje. Mensen die dit zijn hebben een reden dat ze zo zijn.. ,de intensie is niet om mensen kwaad te doen. Dat gebeurd door niet om kunnen gaan met situaties. Het leven is voor deze kant ook moeilijk

Ik ben 6 jaar samen geweest met een narcist, hij behandelde mij in het begin als een prinses, ik werd verliefd op hem hij verliet zijn vrouw voor mij, maar uiteindelijk was ik een gemakkelijke prooi, hij had een autotransportbedrijf, ik vloog voor hem en deed alles voor zijn bedrijf, ik werd dus afhankelijk maar dacht doe dit voor ons, en uiteindelijk ging ie al snel vreemd en 4 jaar lang met de zelfde vrouw ook ging ie nog naar de betaalde dames en ik de ezel reed terug met een auto soms 1000 km hij had dan 500€ verdiend en meneer kon dan zonder mij naar zijn geliefde, als ik zo ziek was en dat de dokter mij naar de spoed wilde sturen dan riep meneer thuis wacht daar mee ik vertrek vannacht dan kan je morgen gaan, nooit leefde die met mij mee alles draaide om hem.. toen ik erachter kwam dat die relatie nooit was gestopt, riep meneer dat ik gek was en me moest laten opnemen, ik ben een huis gaan zoeken en meneer ging op een datingsite en vond dat ik maar snel moest opdonderen zijn leven ging verder, en dan was het ook echt buiten en nooit meer binnen hij heeft niet meer omgekeken hij is nu gelukkig en ik zit met de gebakken peren, want ben nog steeds boos en is nu 5 maanden geleden

Wat een opgave om met een narcistische man te leven. Nu na 20 jr lijkt hij op zijn slechtst , maar ieder keer verergerd het zich toch. De dagelijkse scheldpartijen , zijn kille houding.
Ik ben schijnbaar de oorzaak van alles , het antwoord op al zijn fouten. Hij wil dat ik medicatie ga nemen tegen mijn emotionele reacties , maar dat nooit heb ik gezegd , maar ik wil wel dat jij je laat testen bij een psychiater.
Dan is het ineens stil.
Ik probeer in barbaarse tijden als nu ver vooruit te kijken , al ben ik (nog) niet in staat weg te gaan , fantaseer ik toch over betere tijden als die me hopelijk gegund zijn.
Fijne mensen , mooie vakanties , wie weet een relatie zoals het hoort met een man die je wel nodig heeft.
Maar nooit , echt nooit van mijn leven meer met een narcist.

Hallo ik vindt de verhalen erg kenbaar. Alleen heb ik geen relatie gehad met een narcist maar is mijn eigen vader een narcist. Ik herken veel dingen. Het moet altijd in hem zijn straatje passen, ook kan hij niet alleen zijn valt meteen van de een relatsie in de ander. Hij doet zich zo goed voor ten koste van andere (meestal ten koste van mezelf). Hij gebruikt mij om zichzelf zo charmant mogelijk te maken tegenover andere vrouwen en mensen om hen heen (de perfecte vader). Ook al was ik toen pas 15 ik sprak hem hierop aan dit liep vaak uit op slaande ruzie. Hij maakt me geestelijk kapot ook door zijn chantages. Hij chanteerde mijn paard te verkopen en dat was het enige waar ik mijn steun vond en wat ik echt niet kwijt wilde. Hij weet het allemaal preciez zo te spelen hoe het het beste voor hem uitkomt. Toen ik 18 werd heb ik meteen korte wetten gemaakt ik heb het contact verbroken met hem en zijn ex. Ik ben aangifte gaan doen voor zowel mijn eigen vader als zijn ex . Ik heb een nieuw telefoon nummer genomen en ik heb mijn paard in het geheim op een nieuwe stalling geplaats. Alle papier werk heb ik opnieuw geregeld en ik ben voor vast bij mijn moeder gaan wonen. Alsnog werd ik zeker 1 jaar niet met rust gelaten op de een of andere manier wiste ze mij niet met rust te laten en zoekte mij op wat voor een manier op. Na een jaar dat genegeerd te hebben was ik helemaal gebroken. Maar ik ging door de een opleiding na de andere carriere maken ik kreeg een vriend . We wonen inmiddels gelukkig samen en alles verloopt goed. En dat is nu het moment dat je denkt van ik krijg dit niet verwerkt door alleen maar te werken en door te gaan. Ik ben nu 25 en er is ptss geconstateerd hier werk ik nu aan en krijg ik gerichte therapie. Het heeft een behoorlijke inpect gemaakt op mijn leven. Tot heden weet ik zeker dat mijn vader niet veranderd is en is het moeilijk want het is en blijft je vader. Ik weet niet wat ik hier soms mee moet . Een ding weet ik zeker het schuld gevoel wat hij mij geeft wat ik via via hoor maakt het moeilijk . Maar ik moet nuchter hierin blijven en dat is niet altijd even makkelijk

Een maand geleden had ik nog een relatie met een nu achteraf gezien een narcist. Al die tijd dacht ik wel er klopt iets niet in onze relatie, ik kon niet plaatsen wat. Omgaan met mensen die narcistisch zijn is erg moeilijk, omdat jij als vriendin de schuld krijgt van alles etc.
Maar achteraf gezien en veel gelezen over narcisme ben er zeker van overtuigd dat hij een narcist is. Ben nu erg blij dat ik het nu ziet en dat de relatie voorbij is.

Beste,

Ik kamp al jaren met crisissen. Heb altijd geweten dat mijn opvoeding niet klopte, ben er net achter gekomen dat mijn moeder narcist is en ons heeft geterroriseerd. Mijn vraag is: weet iemand een goede therapeut om dit trauma te verwerken. Het liefst iemand met big registratie, zodat het door basisverzekering wordt vergoed?

Ik hoop op een behulpzame reactie, alvast bedankt!

Margriet

Ook ik heb 19 jaar in een relatie gezeten met een man die een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Eigenlijk vanaf dag 1 had ik naar mijn innerlijke stem moeten luisteren. Er waren altijd andere vrouwen, er waren altijd geldproblemen, als je hem aansprak op zijn gedrag of wat dan ook noemde hij het ruzie maken! Terwijl van echte ruzies nooit sprake was. Iedere keer na het vreemdgaan nam ik hem terug ik hield zoveel van hem. Was het de aandacht die hij dan gaf? Ook was hij altijd bezig met zijn mobiele telefoon. Het was een obsessie voor mij en ging hem contoleren. Hij beloofde me de hemel maar ik zat in de hel. Altijd was ik degene waar het aan lag:” ik gaf niet genoeg liefde, hij kon er niks aan doen, had een rot jeugd gehad, hij had 24 uur per dag aandacht nodig, en altijd mij verwijten dat ik vreemd ging ( en als er iemand trouw was ben ik het wel) en nu ben ik een hoopje ellende, ben boos, verdrietig, leeg. En verwijt mezelf vooral dat ik hem iedere x weer in mijn leven liet en hij mijn dochter als pispaal gebruikte. En dat kan ik nooit meer goed maken met haar. Maar als ik nu naar haar kijk zie ik een mooie jonge vrouw die heel goed weet wat ze wel of niet wil. Ook al mijn vriendschappen van toen zijn er niet meer en al die tijd gaf ik mezelf de schuld. Als hij maar van me hield. Nu mezelf weer omhoog brengen, ik lees veel over narcisme dat houd me op de been, ik werk maar zoveel mogelijk om maar niet te hoeven voelen en na te denken. En met een paar oxazepammen kom je een heel end.Maar wat voel ik me toch dom.

M’n dochter heeft last van n directrice die deze afwijking heeft .
Wat te doen !!
De bond
Rechtswinkel
Rechtsbijstand

Heb even getwijfeld om mijn verhaal te doen .Maar volgens mij heb ik ook te maken met een narcist mijn verhaal begint ongeveer 10 jaar terug toen leerde ik hem kennen ik was meteen van hem gecharmeerd hadden een korte relatie en ineens was hij foetsie mijn leven weer opgepakt nieuwe relatie begonnen en wat denk je was hij weer was weer onder de indruk van hem maar had een relatie zo snel als kwam vertrok hij ook weer een jaar later mijn relatie was gestrand ben via Internet weer met in contact gekomen hebben afgesproken en weer een relatie aangegaan naar mijn idee ging alles goed op de vernederde opmerkingen van hem werd ik alleen maar onzekerder maar goed verder was op zich goed na half jaar hij zou komen maar kwam niet stuur hem een berichtje zegt ie het is uit en sleutel ligt boven op het aanrechtkastje (we wonen toen niet samen )ik mijn leven weer oppakken en 3 maand later stuurt hij weer berichtje hij miste me en wou praten dus afgesproken en gepraat dingen duidelijk gemaakt dat ik bepaalde dingen niet meer wil hij begreep het dus weer in een relatie gestapt de eerste maanden ging goed zijn gaan samen wonen maar toen begon het echt kleineren manipuleren ik werd steeds onzekerder over mezelf deed niet veel goed op een gegeven moment begon hij ook bij vrienden totaal te negeren of voor schut te zetten met als gevolg dat ik hemaal in mezelf keerde omdat ik niet wist wat ik moest want er tegen in gaan had geen zin want dat wekt bij hem agressie dat had ik inmiddels wel geleerd dus mijn wantrouwen werd steeds groter en werd steeds onzekerder kroop steeds meer in mijn schulp 4 jaar heb ik een relatie met hem gehad nu en wordt ik wordt ik weer aan de kant gezet Door hem ik ben mezelf nu inmiddels helemaal kwijt wonen nog steeds bij elkaar omdat financieel even niet anders kan maar nog steeds mij kleineren en als ik maar niet vraag beetje rekening met mij te houden is het goed maar heb het gevoel dat hij overal over liegt en niet eerlijk maar dat zit in mijn hoofd dus nu is mijn vraag heb ik te maken met een narcist of denk ik dat en zit dat ook in mijn hoofd

ook ik heb deze ervaring leren kennen ben nog steeds getrouwd met die persoon maar herken veel narcistische trekken en ga er iets aan doen.Ben een sterke vrouw van 54 jaar en laat mij dit leven niet ontnemen door iemand die mij het leven zuur maakt.Het leven is kort en geniet er van en dat is wat ik ga doen.Een leven opbouwen zonder deze man.Liever alleen en gelukkig.

Carool

Ik herken me in je verhaalje. Mijn vrouw is heeft ook zo’n caractere . Ik heb gelukking op internet alles teruggevonden na een heel jaar opzoek hoe kan ik onze relatie verbeteren. Toen ik lees alles overs PNS. alle kenmerken kloppen met mijn partners. Nu heb echt een problem.
We hebben 4 kindje van 6 j 5 j en 2.5 (tweelingen).
Ik denk vooral aan kindje hoe het zal zijn als ik scheid met haar. is er grote gevolgen dan de situatie waar ik zit nu.
Ik week ik heb geen andere keuze dan weggaan. maar hoe en wanneer en vooraal hoe het zal zitten met kindje
heeft iemand advis of een gespecialiseerd advocaat ?

Carool mag ik uw email adress . ik zou graag een contact hebben me jou
mijn is. ishimalfred@gmail.com.

U mag een emailje sturen en zal antwoorden

Nog bedankt aan iederen.

Informatie stukje! Het kenmerk “Moeite met uiterlijke verouderingsverschijnselen” kan je er uitlaten lijkt mij. Daar heeft 90% van de mensheid last van.

Ik vind het lijstje heel erg herkenbaar, maar als meneer echt zich zoveel verlatingsangst onzekerheid en een laag zelfbeeld had, wist ie dat verdomde goed te verbergen. Hij vond zichzelf geweldig. Een gesprek kon hij alleen beeindigen wanneer zijn mening had ‘gewonnen’. Hij wist altijd alles beter. Niet bereid tot compromissen, niet eens geinteresseerd in andermans mening. Een discussie bestond voor hem vooral uit praten, praten tegen de ander. Hele lange tenen voor kritiek of een voorzichtige opmerking over zijn gedrag. Wanneer er iets goed was gegaan, kwam dat door hem. Wanneer er iets niet zo goed was gegaan, lag dat aan een ander. In onze relatie dus aan mij. Altijd op zoek naar meer en beter, maar niet zorgen voor de dingen, mensen en relaties die hij al heeft. Het was nooit genoeg. En eigenlijk wil hij helemaal niet omgaan met gelijken; hij wil meer en beter en grootser zijn dan de ander. Hij heeft in relaties met mensen een heel duidelijke buitenkant en binnenkant. Aan de buitenkant zitten de mensen die hij nodig heeft, en dan is hij voorkomend, vriendelijk, hulpvaardig en attent. Aan de binnenkant de mensen die toch niet meer weg konden. ik, de kinderen. En voor ons was er zijn irritatie, sjachrijn, luiheid, zijn boosheid en vooral zijn afwezigheid. Hij had heel duidelijke meningen over zichzelf: Ik kan alleen maar iets doen wanneer ik daar zelf achter sta. Ik ben een maximizer. Ik ben een spin-in-het-web. En allergrappigste: Ik ben een empatische verkoper. Ik, ik ik. Bij iedere beslissing deed hij alleen wat goed was voor hemzelf, voor hemzelf alleen. Maar wel met heel veel uitleg daarover zodat het heel logisch leek dat hij dat deed. En een allergie voor het woord ‘sorry’, dat gebruikte hij nooit. Maar wel altijd verantwoording aan mij vragen: Waarom vraag je me dit? Waarom kijk je zo? Waarom deed je dat dan? Etc. Heel vermoeiend.
En na 6 jaar huwelijk was ik een wrak en toen werd zijn gedrag nog erger. Ik voelde me een vaatdoekje. Goed voor alle vieze karweitjes en daarna in de hoek gegooid. Versleten op mijn 40-ste. Waardeloos was ik en zo voelde ik me; als een werktuig, een slecht stuk gereedschap. Als een ding. Ik kon niet meer slapen, was altijd moe. Dronk 4-5 flessen wijn in de week. Ik was zo ontzettend eenzaam. Had allerlei lichamelijke klachten.

Ik ben er nu uit. Het gaat goed met me, maar het is hard werken. Ik moet heel veel overwinnen. Zelfwaardering, zelfvertrouwen en eigenwaarde, het is nog erg broos en kwetsbaar, maar het groeit wel!
Iedere week zie ik snippers van zijn gedrag terug bij de kinderen, vooral na de 5-dagen periode of wanneer ze een vakantie bi hem hebben doorgebracht. In het begin kon ik daar heel moe en wanhopig van worden, maar ondertussen sta ik daar losser in, kan ik er beter mee omgaan, en gaat het veel beter met de kinderen. Dat is heel heel fijn.

Avonden heb ik me afgevraagd hoe dit nu zo heeft kunnen gebeuren. Ik snapte er niks van. Heel frustrerend. Totdat ik las over Narcisme. Het was zo herkenbaar, alles viel op mijn plek. Ik begreep het nu: het lag niet aan mij, het lag aan hem! Dat was zo bevrijdend.
Voor mijn waren drie factoren 1) Zijn narcisme 2) Mijn moeder. Ook die vertoond heel veel van dit gedrag. Hoe mijn ex met mij omging, herkende ik dus niet als afwijkend gedrag. Het was ‘gewoon’ dat er zo met mij werd omgegaan. En daarom kon het zo lang voortduren. 3) Mijn gedrag en mij keuzes.
Nummer 1 en 2 liggen vast. Maar nummer drie, daar kan ik wel wat doen. Al snel na de scheiding heb ik besloten dat dit de volgorde is: ik, mijn werk , de kinderen en pas daarna andere mensen. Ik heb een cooperatief, inlevend, sterk, introvert, lief en ondersteunend karakter, maar dat wil niet zeggen dat ik mezelf hoef weg te cijferen en op de achtergrond te zetten. Bij elke beslissing die ik maak, probeer ik stil te staan bij de vraag of dit besluit ook goed voor mij is. Dat helpt.

Het gaat goed met me. En daar ben ik trots op.

En het gaat nog veel veel beter worden!

Het grote probleem is dat ik ongelooflijk veel van die man houd.
Vier jaar een relatie, ik deed zomaar in zijn ogen weer iets. Deze keer
maakte ik een extra copie op de kopieer machine. Dit wilde meneer niet.
Dus een “stiltebehandeling”. Al meer gehad, eindelijk gaan mijn ogen
open. Nu nog weggaan. Komt wel. Ik ben bijna zover!

Het eerste jaar was er geen vuiltje aan de lucht. Bloemen, een musical met driegangendiner ervoor (meteen aan het begin) Is 1x voorgekomen in het begin van de relatie. Etentjes bij mij met mijn vrienden liepen goed. Bij anderen op bezoek gaan, ook. Na dat jaar? De aandacht moet je zelf bevechten. Etentjes bij mij thuis? Zonder hem. Op bezoek? Ga maar alleen, is toch veel leuker? Toch ook in deze tijd leuke cadeau’s moet ik zeggen. Vakanties? Doen wat hij graag wilt. Zelfs foto’s maken tijdens een trip naar Rome was al irritatie terwijl ik alleen met mijn mobiel direct klikte. Gezelligheid? Uit eten? Genieten? Waar heb je het over? Liefst geen contact met andere mensen. Ruzie maken om kleinigheden en vooral alles omdraaien. Ontkennen iets gezegd of gedaan te hebben. De ander verwijten verkeerd gehoord te hebben, verkeerd te onthouden enz. Kortom: blij dat ik er nu na 2 jaar en 8 maanden een punt heb gezet. Ik lever mezelf helemaal in en dat deed ik zelf maar wat duurt het een tijd voor ik dit patroon doorzag!!!! Mijn eigenwaarde moet ik nu opnieuw opkrikken, mijn zelfvertrouwen dat mijn perceptie klopt, idem. Vertrouwen opbouwen. Kortom: een weg te gaan om de negativiteit en mijn angsten voor woedeaanvallen kwijt te raken.

Hallo allemaal, ik wou ff vermelden dat ik 1 jaar geleden het contakt voorgoed met m,n eigen moeder heb verbroken, zij heeft werkelijk alle kenmerken van een narcist, en heb door haar een afschuwlijke jeugd gehad, zwaar verwaardeloosd, en ze dacht/denkt alleen maar aan zichzelf, ze heeft een hekel aan kinderen en ook aan mijn lieve zoontje, ze denkt echt dat ze heel wat voorstelt maar in werkelijkheid is het een zielige oude alcohol verslaafde vrouw van 70 jaar, ik ben voor de rest van m,n leven enorm beschadigd en heb 3 zelfmoordpogingen gedaan maar ik probeer toch nog wat van m,n leven te maken met mijn prachtige mooie lieve zoontje , hij is m,n alles en staat op de 1e plaats zoals het hoort….veel sterkte toegewenst allemaal

Het zijn in feite hele enge mensen, heb 15 jaar een relatie met de man achter de rug, jaren geleden na veel gemanipuleer heb ik eindelijk die neerwaartse spiraal kunnen doorbreken en echtscheiding aangevraagd en nog n troost, want ik ben niet de enige dame die op deze vreselijke wijze zijn behandeld.a al die jaren kan ik alleen maar een diepe zucht slaken, aan al die mensen die een stressvolle en slopende relatie met zo iemand hebben kan ik alleen maar DRINGEND adviseren om te maken dat u wegkomt, weg uit die “relatie”.Ik ben een aantal keren achtervolgd door hem met zijn auto,klemgereden,met de dood bedreigd,vernederd,bedonderd,gestalkd, lastige en treiterige telefoontjes,ook s,nachts,nu ik via mijn dochter weet dat al zijn relaties zijn geeindigd door zijn mishandelingen bij dedames (ze leken allemaal op mij,hetzelfde blonde haar,blauwe ogen, lief karaktet0, dat geeft me een schrale troost, zeg maar…dat het niet aan mij heeft gelegen.Ik wens jullie sterkte en Kracht mensen.

mensen die medium zijn die kunnen ook narcistische persoonlijkheidstrekken ontwikkelen zoals een vergroot opgeblazen gevoel van eigenwaarde. Ze zitten vol van zich zelf en willen altijd bewierookt worden en in de belangstelling staan. Als iemand het er niet mee eens is na dat wat zij hebben misdaan dan barsten ze los in woede. Ze draaien de rollen om namelijk de gedupeerde is de dader en de dader voelt zich een gedupeerde. Als je zegt na dat wat waar en misdaan is dan doen ze ook nog aangifte bij de politie en dreigen chanteren en schelden. Gebruiken dan grof taalgebruik en het is alsof zij alles mogen en die ander niets. Het zijn onevenredige machtsverhoudingen. Ze hebben overal wel een excuus voor en schamen zich nergens voor. Ze zitten vol van zich zelf en een ander gebruiken ze als vloermat voor hun ego dat heel opgeblazen is. Ze reageren op terechte kritiek met schelden en dreigementen naar de slachtoffers toe. O wee als je er iets van zegt of er tegen in gaat. Dan nemen ze represailles en maatregelen. Ze kennen geen schaamte en zitten vol van zich zelf. Uiteindelijk hebben ze die roem niet verdiend.

Er staat niet voor niets bij “in eerste opcicht” Dit zijn mensen die hun zwakke zelfbeeld overschreeuwen. Ze maken zichzelf en hun omgeving wijs dat ze geweldig zijn, maar diep van binnen voelen ze zich dat niet. Het blijft een eeuwig durende poging iedereen, inc. zichzelf, te overtuigen, maar het lukt nooit echt. Ze veinzen. Al kan het best zijn dat ze zich dat niet meer bewust zijn.

Wat ik uiterst vreemd vind is het volgende want het lijkt tegengesteld;

In eerste opzicht charmant, veel zelfvertrouwen en eigenwaarde

is volgens mijn begrip tegengesteld aan

Zwak zelfbeeld (minderwaardigheidsgevoel compenseren)

Of zie ik dit verkeerd? Hoe kan iemand die veel zelfvertrouwen heeft een zwak zelfbeeld hebben?

groet Ixie

[…] Kenmerken van narcisme ontwikkel je als kind. Als kind ben je jong en onbevangen, ontdek je nieuwe dingen en heb je onzekerheden. Als kind wil je graag aandacht van mensen die je leuk vinden. Je hebt de neiging om andere kindjes en volwassenen te misleiden om te krijgen wat je wilt. Misschien speel je weleens de baas over andere kinderen. Allemaal eigenschappen die ieder kind onbewust heeft. Naarmate je ouder wordt, zal dit narcisme overgaan in een gezonde dosering die ieder mens bezit. Gaat dit niet over en wordt het alleen maar sterker, bijvoorbeeld door trauma of aanbidding van de ouders, dan kan het zijn dat narcisme zich tot een stoornis ontwikkeld. Narcistische persoonlijkheidsstoornis is daarom ook een serieuze psychische aandoening die storend is voor de narcist en zijn omgeving. […]